Δε χωρά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση παρά το ότι προχωρά στο αντιδραστικό της έργο εντούτοις αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες να προωθήσει γρήγορα και αποτελεσματικά τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο, εξασφαλίζοντας λαϊκή συναίνεση ή έστω ανοχή σ' αυτές. Η κυβέρνηση της ΝΔ δυσκολεύεται να υλοποιήσει μέτρα που αφορούν, π.χ., στην Κοινωνική Ασφάλιση. Σκοντάφτει και ανακόπτει ταχύτητα, μπροστά στην πάλη του ταξικού εργατικού λαϊκού κινήματος, στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης. Κάτι που αποδεικνύει τη δυνατότητα της εργατικής τάξης, του λαού, να παρεμποδίσει, ακόμα και να ματαιώσει αντιλαϊκούς σχεδιασμούς. Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν κερδίζει από τη φθορά της ΝΔ αλλά φθίνει εξίσου μ' αυτή. Κάτι που προβληματίζει σοβαρά την άρχουσα τάξη και τα επιτελεία της για το τι μέλλει γενέσθαι. Και καταστρώνονται σενάρια μεταμόρφωσης του πολιτικού συστήματος με κυβερνήσεις συνεργασίας. Εμφανίζεται και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη που θέλει να παίξει σ' αυτό το μασκάρεμα.

Ισχυρίζεται, π.χ., ο ΣΥΝ στις θέσεις του για το 5ο Συνέδριό του ότι μπορεί να εφαρμόσει προτάσεις, όπως, «ουσιαστικός έλεγχος του δημοσίου στη λειτουργία της ανεξέλεγκτης αγοράς, με τη δυνατότητα να καθορίζει όπου χρειάζεται το πλαίσιο τιμών και τα ποσοστά κέρδους». `Η «προστασία της μικρομεσαίας αγροτιάς» στη βάση μιας πολιτικής που θα «καταπολεμά τα καρτέλ». Με ποια εργαλεία ακριβώς θα το κάνει αυτό μια κυβέρνηση που όχι μόνο δεν αμφισβητεί αλλά θεωρεί αυτονόητο και δεδομένο ότι το μεγάλο κεφάλαιο θα υπάρχει, θα δρα, άρα θα αποκομίζει κέρδη απ' την εκμετάλλευση των εργαζομένων; Με την ΚΑΠ τι θα κάνει ο ευρωλάγνος; Συγκέντρωση της παραγωγής υπάρχει σήμερα στη χώρα μας σε μια σειρά από κλάδους, π.χ., τρόφιμα. Ας δούμε τις γαλακτοβιομηχανίες πώς δρουν. Το γάλα εξακολουθεί να ακριβαίνει στο ράφι του σούπερ μάρκετ, όταν ο κτηνοτρόφος πληρώνεται ολοένα και λιγότερο γι' αυτό. Τι μπορεί να κάνει μια «προοδευτική» κυβέρνηση σαν αυτή που προβάλλει ο ΣΥΝ γι' αυτό; Μήπως θα αυξήσει τις τιμές παραγωγού και θα μειώσει την τιμή πώλησης που καθορίζουν τα μονοπώλια; Ασε που δεν μπορεί γιατί η μείωση της κερδοφορίας μειώνει την ανταγωνιστικότητα, αλλά αυτό είναι το ζητούμενο ή η κατάργηση των μονοπωλίων;

Καμία κυβέρνηση, στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, δεν μπορεί να πάρει ούτε ένα μέτρο υπέρ του λαού στο βαθμό που αυτό συγκρούεται με την πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για την αναπαραγωγή του. Είναι οι απαράβατοι νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας που για πολιτικούς της εκπροσώπους επιλέγει τους απόλυτα «νομοταγείς». Ο λαός σήμερα έχει ανάγκη από μιαν άλλη εξουσία. Αυτό είναι γεγονός. Αλλά από μια εξουσία δική του, λαϊκή. Που θα την οικοδομήσει μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία, αποφασισμένη να συγκρουστεί και να ανατρέψει την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, που είναι και η μόνη που εγγυάται στο λαό πραγματική διέξοδο απ' τα προβλήματά του, χρειάζεται σήμερα ο ίδιος να απεγκλωβιστεί όχι μόνο από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και όποια άλλη δύναμη της διαχείρισης, αλλά από την πολιτική της πλουτοκρατίας και τα ιδεολογήματα που τη συνοδεύουν. Και να πορευτεί το δρόμο που τον συμφέρει, της πάλης ως την ανατροπή της εξουσίας της, οικονομικής και πολιτικής.