Του Τάσου Αναστασίου από τα ΝΕΑ

Αλλο ανέκδοτο η ιστορία με το κλίμα. Οι ιμπεριαλιστές έχουν σχεδιάσει τους επόμενους πολέμους για το μοίρασμα των αγορών, αλλά εσύ εκπαιδεύεσαι καιρό τώρα να νομίζεις ότι πολεμάς στα Βαλκάνια γιατί ρυπαίνεται ο Αξιός από τους Βόρειους γείτονες και οι Βούλγαροι κρατάνε το νερό του Εβρου. Τέτοιου τύπου και η έκθεση που ανακοινώθηκε χτες στο Μπαλί, όπου υποτίθεται πως συζητάνε για το κλίμα, ενώ το μόνο που συμβαίνει είναι μια ενδοκαπιταλιστική ρύθμιση για την αγορά της Ενέργειας. Η έκθεση προειδοποιεί, λένε τα τηλεοπτικά μέσα, για τους πολέμους που θα γίνουν για το νερό. Αλλοθι χτίζουν.

Τα εσωτερικά προβλήματα της αστικής τάξης και ειδικά οι σχέσεις με το πολιτικό προσωπικό της δεν πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους. Παράγουν ενδιαφέρουσες ειδήσεις κι ακόμα πιο ενδιαφέροντες συνειρμούς.

Παράδειγμα: Εμφανίζεται να θίχτηκε ο Ψυχάρης με μια διατύπωση στο λόγο του Παπανδρέου για τη σχέση μέσων ενημέρωσης με τους εργολάβους και την επίπτωσή τους στην πολιτική. Απλά, η αστική τάξη υπενθυμίζει κατά διαστήματα στο πολιτικό προσωπικό της τα όρια μέσα στα οποία οφείλει να κινείται. Απόδειξη; Οτι ήδη προβάλλει - χωρίς τσίπα - μια από τις εναλλακτικές λύσεις που έχει στα χέρια της, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και αυτή θα είναι η πραγματική διαδοχή στη σημερινή ξεφτίλα. Σήμα στέλνει. Κι αυτό το σήμα βρίσκει ανταπόκριση: Απόδειξη; Ο,τι σημειώνουμε και στην αρχή του κειμένου για το ΠΑΣΟΚ.

Αλλο τρομάζει τους αστούς:Οταν νιώθουν πως πράγματι δεν κουλαντρίζουν τις εργατικές μάζες. Μέτρο: Οχι μόνο η δυναμική της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, στο Δημαρχείο, αύριο, αλλά πολύ περισσότερο η προοπτική που χτίζουν τέτοιες συγκεντρώσεις.

Ασχετο: Οι Πόντιοι έχουν γράψει λαμπρές σελίδες πλάι στις άλλες εθνότητες που οικοδόμησαν το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε. Ολοι οι Πόντιοι; Οχι, βέβαια. Ανάμεσά τους υπήρχαν - όπως κι ανάμεσα στους Ουκρανούς, στους Γεωργιανούς, στους Λευκορώσους και άλλους - και μαυραγορίτες - αντεπαναστάτες. Σελίδες επί σελίδων και αυτές που καταγράφουν τη συμμετοχή στη σοσιαλιστική οικοδόμηση και αυτές που καταγράφουν τη συμμετοχή στην αντεπανάσταση. Τις σελίδες της αντεπανάστασης τις γνωρίσαμε και οι σύγχρονοι όταν κάτι καραβιές με αρπαγμένη σοσιαλιστική περιουσία έφταναν στη χώρα μας ως «οικοσκευές». Τι σόι «οικοσκευή» ήταν μια διόπτρα υπερύθρων που πουλιόνταν για ένα πεντοχίλιαρο στην ελληνική λαϊκή αγορά; Για να μη μιλήσουμε για ΤΗΝ «οικοσκευή», το μοναδικό στον κόσμο πυρηνοκίνητο ρυμουλκό που σε μια νύχτα βρέθηκε στα χέρια του Τσαβλίρη...

Η αστική τάξη γνωρίζει πως όχι μόνο ήταν σοσιαλισμός αυτό που οικοδομήθηκε από το 1917 και μετά στη Ρωσία, αλλά και πως ό,τι κατακτήθηκε στα 70 χρόνια αυτής της πρώτης απόπειρας εξακολουθεί να είναι φωτεινός φάρος για δισεκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη. Και καθώς έρχονται χρόνια δύσκολα και υπάρχει κίνδυνος «να χαθεί ο έλεγχος», που γράφει και ο Πρετεντέρης, πρέπει με κάθε ευκαιρία να σκοτεινιάζει τη λάμψη του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.