Κυριακή 26 Αυγούστου 2007 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΗΛΕΙΑ
Μυρίζει θάνατο...

Τραγικές οι εικόνες με το πρώτο φως της μέρας

Associated Press

(Των απεσταλμένων μας Νίκου ΤΣΑΚΑΝΙΚΑ, Γεράσιμου ΧΟΛΕΒΑ).--

Ανείπωτη οργή και θλίψη. Ο θάνατος και η καταστροφή έχει σφιχταγκαλιάσει την Ηλεία. Η ατμόσφαιρα μυρίζει θάνατο, περισσότεροι από 30 νεκροί και χιλιάδες στρέμματα καμένα. Ο λογαριασμός δεν έχει κλείσει. Κυριαρχεί ο φόβος για ακόμα περισσότερους νεκρούς. Το μέτωπο της φωτιάς μέσα σε λίγες ώρες ξεπέρασε τα 80 χιλιόμετρα, από την Ανδρίτσαινα ως την Αμαλιάδα και από εκεί ως το Βαρθολομιό.

Το οδοιπορικό του «Ρ» ξεκίνησε το βράδυ της Παρασκευής, όταν εφτά δήμοι της περιοχής (Ζαχάρως, Σκυλούντος, Ανδρίτσαινας, Αμαλιάδας, Βαρθολομιού, Πηνείας και Βόλακος) καίγονταν.

Με το πρώτο φως της ημέρας ξεκινήσαμε από τον Πύργο με κατεύθυνση το χωριό Μάκιστος. Στη διαδρομή η φωτιά, παρά το γεγονός ότι οι άνεμοι είχαν κοπάσει, καίει ανεξέλεγκτα. Ο καπνός έχει καλύψει τον ήλιο που μόλις έχει ανατείλει. Το βουνό Λαπίθας, αριστερά του εθνικού δρόμου Πύργου - Καλαμάτας, βρίσκεται στις φλόγες. Δεξιά, το κάτω Σαμικό καίγεται. Προχωρώντας προς τον Καϊάφα, βλέπεις στη θέση του πανέμορφου δάσους να καίγονται και τα τελευταία δέντρα. Στο βάθος μέσα σε ένα σύννεφο φωτιάς η Ζαχάρω. Ανεβαίνοντας προς το χωριό Μάκιστος η μυρωδιά της καμένης γης σε κάνει και ανατριχιάζεις. Γνωρίζεις πως εκεί χάθηκαν ζωές, κάηκαν σπίτια, καταστράφηκαν περιουσίες. Λίγο πριν τη στροφή για Αρτέμιδα, στην πλαγιά, με την αυγή βρέθηκαν δυο πτώματα, μας ενημερώνει η Αστυνομία. Ο πρόεδρος του χωριού Γιώργος Κοσσυφάς μας λέει πως «αγνοούνται δυο παιδάκια». Μας περιγράφει τη χτεσινή εφιαλτική νύχτα: «Ολα έγιναν από τη μια στιγμή στην άλλη και αρχίσαμε να τρέχουμε πανικόβλητοι».

Στη συνέχεια προχωράμε και φτάνουμε στο χωριό - φάντασμα, το Μάκιστο. Σιωπή. Οι κάτοικοι θρηνούν τους νεκρούς τους και αγωνιούν για τους αγνοούμενους. Πιο κάτω συναντάμε μερικούς κατοίκους που συζητάνε μεταξύ τους. Η πρώτη κουβέντα της Ιωάννας Βλάχου, κατοίκου του χωριού, είναι πως η μητέρα της αγνοείται. Ο άντρας της, Δημήτρης Κοκαλιάρης, μας εξηγεί πως το σπίτι της κάηκε και δε βρέθηκε.

Οι υπόλοιποι μας περιγράφουν τη χτεσινή νύχτα φρίκης: «Υπήρχε μια εστία στην αρχή και μπορούσαν να τη σβήσουν. Μετά, έγιναν πολλές». «Αρχίσαμε να τρέχουμε να σωθούμε. Κάποιοι δεν πρόλαβαν». Λίγο πιο εκεί ο Αντώνης Κοκαλιάρης, ο 80χρονος καφετζής του χωριού, ο οποίος έδωσε μάχη με τις φλόγες και την κέρδισε: «Τα παιδιά μου ήταν στη Ζαχάρω. Ημουν στο μαγαζί μου και κάτι σημείωνα. Είδα πανικό στους συγχωριανούς μου και βγήκα έξω. Αντίκρισα τη φωτιά και έτρεξα πίσω στη γυναίκα μου που είναι ανάπηρη και της είπα: "Κάτσε εδώ και θα κάνω ό,τι μπορώ". Προσπάθησα με το λάστιχο να βρέχω το σπίτι. Παράλληλα, έριχνα νερό στο κεφάλι μου και πάνω σε όλο μου το σώμα για να μη με πιάσει η σπίθα και λαυρώσω. Με βοήθησε ο αέρας και σωθήκαμε».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ