Κυριακή 26 Αυγούστου 2007 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΕΚΛΟΓΕΣ 2007
ΝΔ - ΠΑΣΟΚ
Τρομοκρατούν, απειλούν και εξαπατούν την εργατική τάξη, την πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας

Καθώς πλησιάζει η μέρα της κάλπης επιχειρείται ένας απροκάλυπτος εκβιασμός της λαϊκής ψήφου.

Η ΝΔ με το σύνθημα ισχυρή πλειοψηφία για να μπορεί να κυβερνήσει, να εφαρμόσει το πρόγραμμά της και να αποτραπεί ένα πισωγύρισμα και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με το σύνθημα να φύγει η κυβέρνηση της ΝΔ για να σωθεί ο τόπος από την ακυβερνησία και την καταστροφή, τρομοκρατούν, απειλούν, εκβιάζουν και εξαπατούν αδίστακτα την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

ΨΕΜΑ ΠΡΩΤΟ

Κρύβουν από το λαό το κύριο και βασικό. Θέλουν ισχυρή κυβέρνηση όχι για να υπηρετήσουν τα λαϊκά συμφέροντα. Αν είχαν τέτοιο πρόγραμμα δε θα χρειαζόταν κανένας κόπος και καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια. Θα το αναγνώριζε ο λαός από μόνος του.

Θέλουν ισχυρές κυβερνήσεις ή ισχυρά τα δύο κόμματα για να θωρακίσουν το σύστημα της οικονομικής ολιγαρχίας, να εξασφαλίζουν τη μακροημέρευσή του καθώς και τις συμμαχίες με τους Αμερικανούς και την ΕΕ, με τον ιμπεριαλισμό.

Να διαχειρίζονται τα συμφέροντά της, να μπορούν να υλοποιούν τους σχεδιασμούς τους προς όφελος της ολιγαρχίας χωρίς το φόβο του λαού. Τρέμουν στην ιδέα ότι μπορούν να βρεθούν αδύναμοι μπροστά στο λαό.

Είναι ακριβώς αυτό που θέτει ως στόχο το ΚΚΕ. Αδύναμοι όσο γίνεται, να νιώθουν σε κάθε βήμα τους το φόβο του λαού. Σήμερα αδύναμοι, αύριο ανίσχυροι και στην πορεία ο λαός με ένα ισχυρό εργατικό και λαϊκό μέτωπο και ένα πανίσχυρο ΚΚΕ να διεκδικήσουν την εξουσία για λογαριασμό τους.

Ισχυρές κυβερνήσεις γνωρίσαμε καθώς και τα αποτελέσματά τους. Γιγαντώθηκε το μονοπωλιακό κεφάλαιο και οι εργαζόμενοι γνώρισαν μεγάλη απώλεια σε δικαιώματα, έγιναν πιο φτωχοί, μεγάλωσε η καταπίεση και εκμετάλλευσή τους.

ΨΕΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ

Με επιλεκτικές παροχές-ψίχουλα και υποκριτικές διακηρύξεις, που επαναλαμβάνονται δεκαετίες τώρα, περί κοινωνικής δικαιοσύνης, δίκαιης αναδιανομής, αλλά και αντοχής της οικονομίας και άλλα παρόμοια πάνε να κρύψουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τον ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής τους που οδηγεί στη συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια, την κοινή στρατηγική τους αλλά και τη νέα καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων που έρχεται για τα λαϊκά στρώματα.

Εχουν αναγάγει σε επιστήμη την εξαπάτηση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Με σαθρά επιχειρήματα προσπαθούν να πείσουν ότι πασχίζουν για το λαό και να συγκαλύψουν το ρόλο τους ως στυλοβατών της πλουτοκρατίας, που ζει προκλητικά μέσα στη χλιδή, στη σήψη και στη διαφθορά.

ΨΕΜΑ ΤΡΙΤΟ

Κρύβουν ότι αυτοί που πραγματικά έχουν την εξουσία, είναι οι πλουτοκράτες, τα μονοπώλια, οι εφοπλιστές, οι τράπεζες, οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Οι κυβερνήσεις διαχειρίζονται για λογαριασμό τους αυτή την εξουσία.

Αυτή είναι η πραγματική και μοναδική αλήθεια. Μόνο το ΚΚΕ την αποκαλύπτει και αντιπαλεύει όλο αυτό το σύστημα.

ΨΕΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ

Η συσσώρευση πλούτου, η μεγάλη κερδοφορία, η ισχυροποίηση του μονοπωλιακού κεφαλαίου, τα καρτέλ κλπ. σε όλους τους βασικούς κλάδους παραγωγής δεν έγιναν στα 3,5χρόνια που κυβερνάει η ΝΔ αλλά όλα τα τελευταία χρόνια με κυβερνήσεις και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και ειδικά μετά την ένταξη στην ΕΕ.

Κανένα από τα δύο κόμματα, ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ, όσα χρόνια κυβερνούν, δεν πήρε ούτε ένα μέτρο που να έθιξε την κερδοφορία, τα συμφέροντα, τα προνόμια της πλουτοκρατίας. Ούτε σήμερα στα προγράμματά τους δεν έχουν ούτε ένα μέτρο, έστω για τα μάτια του κόσμου, που να θίγει την εξουσία του κεφαλαίου.

Αντίθετα, υπόσχονται νέα προνόμια με νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων που παράγουν όλο τον πλούτο, ενώ οι υποσχέσεις στους εργαζόμενους είναι αέρας κοπανιστός.

Κρύβουν την αλήθεια ότι όσο αυξάνεται ο πλούτος και συγκεντρώνεται σε λιγότερα χέρια και μεγαλώνει η χλιδή της πλουτοκρατίας περιορίζεται και σχετικά και απόλυτα το μερίδιο των εργαζομένων. Ετσι εξηγείται η αύξηση των ποσοστών φτώχειας, η ανεργία, η φτώχεια, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και η απώλεια κατακτήσεων.

Κρύβουν και οι δυο τους σε τελευταία ανάλυση το ρόλο του δικομματισμού. Ως κυβερνήσεις, πότε η ΝΔ και πότε το ΠΑΣΟΚ, διαχειρίζονται τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης με ευθύνη και συνέπεια, θωρακίζουν συνεχώς με νέα μέτρα το εκμεταλλευτικό σύστημα αλλά και το ρόλο τους ως αντιπολίτευση να συγκρατούν τη λαϊκή αγανάκτηση, να μην ξεφύγει από το μαντρί, να μην εξελιχθεί σε γενική αμφισβήτηση όλου του συστήματος.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι καμία απολύτως ανησυχία δεν υπάρχει σε κανένα κέντρο εξουσίας, και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, για το ποιος θα είναι πρώτος και δεύτερος, η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ.

ΨΕΜΑ ΠΕΜΠΤΟ

Η σύγκλιση στρατηγικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έως ταύτιση, σήμερα είναι πολύ βαθύτερη και πιο ουσιαστική από ό,τι στο παρελθόν.

Αυτή στηρίζεται στη γενική γραμμή:

Ενίσχυση πάση θυσία της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, δηλαδή του μονοπωλιακού κεφαλαίου, ως πρώτη και κύρια επιλογή. Είναι η γενική γραμμή που έχει επεξεργαστεί η ΕΕ, έχει υπογραφεί και από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, είναι ενιαία για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Αυτός είναι ο πυρήνας του προγράμματός τους και από δω απορρέουν ένα σύνολο υποχρεωτικών θέσεων και πολιτικών.

Τι σημαίνει όμως ανταγωνιστικότητα; Σημαίνει ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις σε όλους τους κλάδους παραγωγής και υπηρεσιών πρέπει να έχουν υψηλή κερδοφορία γιατί αλλιώς δεν μπορούν να αντέξουν στον ανταγωνισμό, που παίρνει διαστάσεις άγριου πολέμου ανάμεσα στα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου. Δεν τους φτάνουν τα κέρδη που έχουν. Πρέπει να αυξάνονται συνέχεια, αλλιώς πεθαίνουν.

Αλλά τα κέρδη προέρχονται μόνο από συγκεκριμένες πηγές.

-- Από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, πρώτη και κύρια πηγή.

-- Από την καταστροφή των μικρών ιδιοκτητών.

-- Από τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων.

-- Από το ζεστό κρατικό χρήμα και την παραχώρηση κρατικής περιουσίας, δάση, πεδιάδες, κρατικές υπηρεσίες, κλπ.

-- Από την καταλήστευση των καταναλωτών μέσω των τιμών, της έμμεσης φορολογίας.

Σήμερα έχουν εξελιχθεί έτσι τα πράγματα, εξαιτίας των απελευθερώσεων στις αγορές και της όξυνσης του ανταγωνισμού, που δεν αρκείται το μονοπωλιακό κεφάλαιο απλά στη λεγόμενη, την κλασική πολιτική λιτότητας, στην καθήλωση μισθών και συντάξεων.

Απαιτούν ριζικές ανατροπές του συνόλου των εργασιακών σχέσεων.

-- Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του βασικού μισθού και επικράτηση της ατομικής σύμβασης.

-- Κατάργηση της σχετικής σταθερότητας στη δουλιά και του σταθερού ωραρίου, κατάργηση της μονιμότητας στις πρώην ΔΕΚΟ και στο δημόσιο.

-- Κατάργηση της αποζημίωσης στις απολύσεις και των περιορισμών στις απολύσεις. Ελευθερία πρόσληψης και απόλυσης χωρίς όρους.

-- Κατάργηση των κοινωνικών επιδομάτων (δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, άδεια, κι άλλες κοινωνικές παροχές).

Αυτός ο σχεδιασμός είναι σε εξέλιξη. Εχει διαμορφωθεί από τα επιτελεία των ιμπεριαλιστών σε προγράμματα, σε πλαίσια, σε βιβλία, σε οδηγίες.

Σταδιακά από χώρα σε χώρα ανάλογα με τους συσχετισμούς δύναμης και αντιστάσεων προχωράει, γενικεύεται.

Παράλληλα και σε συνδυασμό με την προώθηση αυτού του σχεδίου απαιτούν ανατροπές και στο Ασφαλιστικό.

-- Δραστική μείωση έως κατάργηση της εργοδοτικής εισφοράς.

-- Αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

-- Μείωση συντάξεων.

-- Ιδιωτικοποίηση όλου του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.

-- Καταλήστευση αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων.

Αν υπολογίσουμε ότι απαιτούν ταυτόχρονα μείωση κοινωνικών δαπανών και γενίκευση της ιδιωτικοποίησης και σε όλους τους τομείς της κοινωνικής πολιτικής (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια κλπ.) η κατάσταση διαγράφεται ζοφερή για τους εργαζόμενους, ειδικά για τις νέες γενιές.

Αυτές είναι οι μεταρρυθμίσεις που απαιτεί το κεφάλαιο και έχει δρομολογήσει η διακρατική εξουσία τους, η ΕΕ, που προώθησαν και προωθούν διαφορετικά αστικά κόμματα σε διαφορετικά κράτη. Θεωρούν, δηλαδή, οι καπιταλιστές ότι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα είναι οι αγκυλώσεις στην αγορά εργασίας και το Ασφαλιστικό, δηλαδή τα στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων.

Αυτές τις μεταρρυθμίσεις θα συνεχίσουν να προωθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ως γνήσιοι πολιτικοί διαχειριστές των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Ούτε το κεφάλαιο μπορεί να κάνει πίσω από αυτές τις επιλογές ούτε οι εργαζόμενοι μπορούν να ζήσουν αυτή τη βαρβαρότητα που έρχεται.

Η λύση αυτού του προβλήματος θα δοθεί στους δρόμους υποχρεωτικά. Είναι θέμα συσχετισμών δύναμης. Είναι θέμα του βαθμού οργάνωσης της εργατικής τάξης.

Είναι θέμα της οικοδόμησης της συμμαχίας της με τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους.

Από δω και η στρατηγική του ΚΚΕ και οι στόχοι του μπροστά στις εκλογές.

Με ένα ισχυρό ΚΚΕ να γίνει σε αυτές τις εκλογές ένα βήμα μπροστά.

Να αρχίσει ο αγώνας με προοπτική ριζικών αλλαγών για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία που είναι η μόνη εναλλακτική λύση για τα λαϊκά στρώματα.


Του
Δημήτρη ΓΟΝΤΙΚΑ
Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ