Επί χρόνια, ενοχοποιούσαν την "ακαμψία" της αγοράς της εργασίας για την αύξηση, ακόμα και για την ύπαρξη, της ανεργίας. Επί χρόνια, η "ελαστικοποίηση" - δηλαδή το δραστικό χτύπημα έως η κατάργηση βασικών εργατικών κατακτήσεων - σερβίρονταν σαν το "φάρμακο" για την αντιμετώπιση της μάστιγας. Εδώ και χρόνια, επιτίθενται σε όλα τα μέτωπα των εργατικών δικαιωμάτων, για να απαλύνουν, υποτίθεται, το μεγάλο πόνο της ανεργίας... Εννοούμε τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που ενσωμάτωσαν όλη αυτή την προπαγάνδα και πρακτική στη "Λευκή Βίβλο για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση", τις εθνικές κυβερνήσεις και, βεβαίως, τους απανταχού καπιταλιστές. Σ' αυτό το πλαίσιο, κινήθηκε απαρέγκλιτα και συνεχίζει να κινείται και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ερχεται τώρα μια έρευνα του ΟΟΣΑ και να τι λέει: "Δεν υπάρχει καμιά σύνδεση μεταξύ των αυστηρών κανονισμών που προσφέρουν προστασία στους εργαζόμενους και στα κυμαινόμενα ποσοστά ανεργίας".

Ερχεται, σαν παπαγαλάκι, και ο δικός μας υπουργός Εργασίας - αυτός, που, πριν ένα χρόνο ακριβώς, έλεγε τα εντελώς αντίθετα για να ψηφίσει τον αντεργατικό νόμο 2639/98 - να επαυξήσει, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό και λέγοντας:"Κοιτάξτε, είναι οι νεοφιλελεύθερες συνταγές, πίστευαν ότι με τη διευκόλυνση των απολύσεων, με την κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, με αυτό που λέμε ευελιξία, θα ήταν περισσότερες οι θέσεις εργασίας... Ο στόχος μας πρέπει να είναι η πλήρης απασχόληση...".

Δε μας είπε, όμως, ο κ. Παπαϊωάννου, ο ΟΟΣΑ μεταμορφώθηκε αιφνιδιαστικά - όπως, εξάλλου, και ο ίδιος - ή απλώς τώρα που έκαναν "μπάχαλο" τις εργασιακές σχέσεις, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παραδέχονται ότι τόσο χρόνια απλώς μας δούλευαν;