Αρχίζει σήμερα στις 10.00 το πρωί στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, το 13ο Συνέδριο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ),μέσα σε κλίμα ανάτασης του φιλειρηνικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος με σημαντική τη συμβολή της Επιτροπής. Στο Συνέδριο αναμένεται να δοθεί νέα ώθηση και πνοή στο μέτωπο όλων εκείνων που θέλουν να αντισταθούν με ενεργητική δράση στον ιμπεριαλισμό, πράγμα που θα έχει έκφραση και στα νέα όργανα της ΕΕΔΥΕ, με τη συμμετοχή και νέων αγωνιστών. Στο Συνέδριο θα πάρουν μέρος 400 σύνεδροι - αντιπρόσωποι και μέλη του Εθνικού Συμβουλίου απ' όλη τη χώρα.

Επίσης, έχουν προσκληθεί να παραβρεθούν εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων, δήμαρχοι, εκπρόσωποι συνδικαλιστικών και κοινωνικών οργανώσεων, εκπρόσωποι των Γραμμάτων και τεχνών κλπ. και θα παραβρεθεί ο επίτιμος πρόεδρος και επί σειρά ετών πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, Ρόμες Σάντρα,ο οποίος θα τιμηθεί από την ΕΕΔΥΕ με το μετάλλιο "Γρηγόρης Λαμπράκης" για τη διεθνή συνεισφορά του στο κίνημα ειρήνης.

Σήμερα πρώτη μέρα, οι εργασίες θα ανοίξουν με την εκλογή προεδρείου, στη συνέχεια θα γίνουν χαιρετισμοί των προσκεκλημένων φορέων ενώ θα ακολουθήσουν εισηγήσεις και ερωτήσεις - απαντήσεις επί των εισηγήσεων. Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί με τοποθετήσεις - παρεμβάσεις συνέδρων μέχρι τις 8.00 μ.μ..

Αύριο Κυριακή 4/7 από τις 9.00 π.μ. θα συνεχιστούν οι τοποθετήσεις των συνέδρων και στις 11.00 - 12.00 θα γίνει συζήτηση και έγκριση απόφασης, διακήρυξης και ψηφισμάτων ενώ στις 12.00 - 2.00 μ.μ. οι εργασίες του συνεδρίου θα κλείσουν με τις διαδικασίες εκλογής Εθνικού Συμβουλίου και Γραμματείας.

Μακρύς και δύσκολος είναι ο δρόμος που έχει διανύσει το κίνημα της ειρήνης στη χώρα μας. Η πορεία του είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη και δράση της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη,της ΕΕΔΥΕ.Από τις 15 Μάη 1955 που δημοσιεύτηκε η Ιδρυτική Διακήρυξη της ΕΕΔΥΕ με τις υπογραφές 77 προσωπικοτήτων της δημόσιας ζωής του τόπου (πρώην υπουργών, βουλευτών, ανθρώπων των Γραμμάτων και των τεχνών, συνδικαλιστών κλπ.) βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα του λαού μας για την ειρήνη, ενάντια στην εξάρτηση και την υποταγή στους ιμπεριαλιστές. Σημαντικοί σταθμοί σε αυτή την πλούσια αγωνιστική πορεία της ΕΕΔΥΕ είναι τα Συνέδριά της, που αποτέλεσαν χώρο προβληματισμού και ενεργητικής παρέμβασης στα δρώμενα της χώρας. Φέτος η ΕΕΔΥΕ, μεστή εμπειριών και με καθοριστική συμβολή στην ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και το τελευταίο διάστημα με την εκδήλωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια, πραγματοποιεί το 13ο Συνέδριό της. Ο "Ρ" με ένα μικρό αφιέρωμα στους σταθμούς του κινήματος, επιχειρεί να καταγράψει τη συμβολή αυτή.

Το κίνημα ειρήνης στην Ελλάδα στηρίχτηκε στις πολύχρονες και πλούσιες φιλειρηνικές παραδόσεις του ελληνικού λαού. Σε αυτό το έδαφος γεννήθηκε και ανδρώθηκε. Οταν στην Ελλάδα η εμφυλιοπολεμική μαυρίλα κυριαρχούσε μαζί με την αμερικανοδουλία των κυβερνώντων, μπήκαν τα θεμέλια αυτού του κινήματος, με πρώτο "θύμα" τον νεολαίο Νίκο Νικηφορίδη που εκτελέστηκε στις 5 Μάρτη 1951 στη Θεσσαλονίκη μετά από την καταδίκη του σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο, γιατί μάζευε υπογραφές για την "Εκκληση της Στοκχόλμης",που απαιτούσε την κατάργηση και απαγόρευση των ατομικών όπλων.

Στις 24 Ιούνη του 1962 πραγματοποιείται στο θέατρο "Πορεία" το Α Εθνικό Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ με θέματα:

- Ελληνικό και διεθνές φιλειρηνικό κίνημα.

- Αφοπλισμός και ειρήνη.

- Απύραυλη Βαλκανική.

Το Συνέδριο επανεκλέγει πρόεδρο της ΕΕΔΥΕ τον πρώην υπουργό Ανδρέα Ζάκκα και αντιπρόεδρο τον βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη που ένα χρόνο μετά θα δολοφονηθεί.

Αντιπροσωπείες της ΕΕΔΥΕ παίρνουν μέρος σε διεθνείς φιλειρηνικές εκδηλώσεις.

Το 1965, τον Απρίλη, γίνεται το Β Εθνικό Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ το οποίο εκτιμά τη διεθνή κατάσταση, την ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος και παίρνει νέες πρωτοβουλίες.

Με την επιβολή της αμερικανοκίνητης φασιστικής δικτατορίας, το κίνημα ειρήνης ακολουθεί την πορεία του γενικότερου λαϊκού κινήματος. Μετά τη βάναυση διάλυση της ΕΕΔΥΕ η δράση της συνεχίζεται στο εξωτερικό παίρνοντας αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Στα τέλη του 1968 γίνεται στο εξωτερικό ανασύσταση της γραμματείας της ΕΕΔΥΕ και εκπρόσωποί της παίρνουν μέρος, το 1969,στη σύνοδο του ΠΣΕ στο Βερολίνο και το 1970 στη Βουδαπέστη όπου εγκρίνονται ψηφίσματα συμπαράστασης στον αγώνα του ελληνικού λαού. Ανάλογη συμμετοχή υπήρχε και στις επόμενες συνόδους του ΠΣΕ.

Με την πτώση της δικτατορίας, το κίνημα ειρήνης ακολουθεί την ανάταση του γενικότερου λαϊκού κινήματος. Αγκαλιάζει ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις και ο αγώνας διεξάγεται από καλύτερες θέσεις. Πραγματοποιούνται εφτά Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις που έχουν και το χαρακτήρα συνεδρίων μέσα στις συνθήκες ανασύστασης του κινήματος. Τα αιτήματα για οριστική αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων και των πυρηνικών όπλων από την Ελλάδα, η δημιουργία αποπυρηνικοποιημένης ζώνης στα Βαλκάνια γίνονται υπόθεση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Ιδιαίτερη δραστηριότητα αναπτύσσεται για το Κυπριακό στην Ελλάδα και στο διεθνή χώρο. Παράλληλα δημιουργούνται Επιτροπές Ειρήνης σε επιμέρους χώρους, όπως διανοουμένων, καλλιτεχνών, νέων, γυναικών κλπ.

Την περίοδο 1976 - '78 η δράση της ΕΕΔΥΕ συνδυάζεται με την παγκόσμια καμπάνια για τη συγκέντρωση υπογραφών κάτω από τη "Νέα Εκκληση της Στοκχόλμης" που γίνεται με την ευκαιρία της Α Συνόδου του ΟΗΕ για τον Αφοπλισμό.Τον Απρίλη '77 πραγματοποιείται Πανελλήνια Συνέλευση των Οικοδόμων της Ειρήνης (3ο). Συγκεντρώνονται 1.500.000 στην Ελλάδα και 700 εκατ. σε όλο τον κόσμο.

Τον Ιούνη του '78 γίνεται Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με θέμα την υποστήριξη της Α Συνόδου του ΟΗΕ για τον Αφοπλισμό (4ο).

Τον Μάη του '79 γίνεται Πανελλαδική Συνδιάσκεψη (5ο).

Τον Μάη του '80 γίνεται Πανελλαδική Συνδιάσκεψη (6ο).

Τον Μάη του '81 "Πανελλαδικό Συνέδριο των Δυνάμεων της ειρήνης" με κεντρικό σύνθημα: "Ενωμένοι θα διώξουμε τις ξένες βάσεις και τα πυρηνικά όπλα από τη χώρα μας" (7ο).

Τον Μάη του '83 Εκτακτη πανελλαδική Συνδιάσκεψη αφιερωμένη στην Παγκόσμια Συνέλευση της Πράγας "για την ειρήνη και τη ζωή, ενάντια στον πυρηνικό πόλεμο" (8ο).

Το 1984 με την ανάπτυξη ρωμαλέου κινήματος, διοργανώνεται πλέον το πρώτο μετά τη μεταπολίτευση εθνικό συνέδριο που είναι το 9ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ και αποτελεί αποκορύφωμα μιας σειράς δραστηριοτήτων της χρονιάς αυτής. Σύνθημά του: "Κίνημα ειρήνης ενωτικό και παλλαϊκό, για Ελλάδα χωρίς βάσεις και πυρηνικά, για να υπερασπίσουμε τη ζωή και το μέλλον".Στο συνέδριο παίρνουν μέρος 800 και πάνω εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από 200 συνελεύσεις και συμμετέχουν επίσης προσωπικότητες καθώς και εκπρόσωποι του ΟΗΕ και κινημάτων ειρήνης από 30 χώρες.

Το 1987 πραγματοποιείται το 10ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ με επίκεντρο την πάλη για το διώξιμο των ξένων βάσεων.

Το 1991 σημαδεύεται από τον πόλεμο στον Περσικό Κόλπο και την επέμβαση κατά του Ιράκ. Με την κήρυξη του πολέμου, η αντίδραση του φιλειρηνικού κινήματος ήταν άμεση. Το Μάη του 1991 πραγματοποιείται το 11ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ που είναι αφιερωμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα και καταγγέλλει την επέμβαση.

Νέα κατάσταση δημιουργείται σε όλον τον κόσμο με την ανατροπή και διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης μετά το 1991 και τη μονοκρατορία των Αμερικανών που επιδρά και στο κίνημα ειρήνης στη χώρα μας και παγκόσμια. Το 1995 πραγματοποιείται το 12ο Συνέδριο,που σηματοδοτεί και την πορεία της οργανωτικής ανασυγκρότησης του κινήματος ειρήνης που πιο μαχητικά αναπτύσσει τη δράση του στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο. Στο επίκεντρο του Συνεδρίου μπαίνει η συστηματική προσπάθεια για τη συγκρότηση του μετώπου των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό για την ανατροπή της νέας τάξης πραγμάτων, τον εκδημοκρατισμό του ΟΗΕ, την απαγόρευση και καταστροφή όλων των όπλων μαζικής καταστροφής, τη διάλυση του ΝΑΤΟ, τον τερματισμό του πολέμου που υποδαύλισαν οι ιμπεριαλιστές στα Βαλκάνια με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, για να αναφερθούμε στα κύρια.

Σήμερα η ΕΕΔΥΕ βαδίζει με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο λαό μέσα από την ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και είναι σίγουρο ότι το 13ο Συνέδριό της θα δώσει νέα ορμή για την ανάπτυξη νέων πιο μαζικών και αποφασιστικών αγώνων.