***

Εισαγωγικά, όμως, πρέπει να αναγνωριστεί στον πρωθυπουργό, που - για να μην ξεχνιόμαστε - επί των ημερών του ο Οτσαλάν πέρασε από τα ελληνικά στα τουρκικά χέρια, ότι σε ένα πράγμα έχει δίκιο: Η συμμετοχή της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ έχει επιπτώσεις σε όλους τους τομείς. Και της εξωτερικής πολιτικής και της εσωτερικής πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Εισαγωγικά, επίσης, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πράγματι η Ελλάδα έχει "φωνή", όπως είπε ο κ. Σημίτης. Μόνο που οι ήχοι που βγάζει αυτή η κυβέρνηση όταν ανοίγει το στόμα της είναι "θενκς", "γιαβόλ" και "μερσί".

***

1) Ιμια (Γενάρης '96): Πρόκειται για σταθμό σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της "νέας τάξης" επί της κεφαλής του ελληνικού λαού. Είναι η υπόθεση που ταυτίζεται με την επισημοποίηση εκ μέρους των "συμμάχων" ότι η Ελλάδα έχει ενταχθεί και επισήμως στις χώρες "περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας", στις χώρες όπου οι "εταίροι" της ανακαλύπτουν "γκρίζες ζώνες" στα σύνορα και στα συμφέροντά της.

2) Σύμφωνο Μαδρίτης (Ιούνης '97): Πρόκειται για εκείνο το περίφημο χαρτί που συνέταξε η Ολμπράιτ και το υπέγραψε ο κ. Σημίτης αναγνωρίζοντας "ζωτικά συμφέροντα" της Τουρκίας στο Αιγαίο. Πρόκειται για την - επικυρωμένη από την ίδια - υπαγωγή της άρχουσας τάξης της χώρας σε συγκεκριμένη θέση, στη θέση που της έχουν ορίσει το πολυεθνικό κεφάλαιο και οι ιμπεριαλιστές, σε αυτό το σύστημα της PAX AMERICANA που δεν πολυασχολείται με λεπτομέρειες όπως 12 μίλια, διεθνές δίκαιο κλπ. Το αντάλλαγμα προς την ελληνική άρχουσα τάξη είναι το δικαίωμα της συμμετοχής της στο πλιάτσικο των Βαλκανίων.

3) Νέα δομή ΝΑΤΟ (Δεκέμβρης '97): Πρόκειται για τη συνηγορία της κυβέρνησης στη λογική των "συμμάχων" της, σχετικά με τα περί επίλυσης των διαφορών μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας. Ποια είναι η αρχή; Απλό. Μεταξύ "συμμάχων", εκείνος που οι ΗΠΑ έχουν ορίσει ως "χωροφύλακα" στην περιοχή, εν προκειμένω η Τουρκία, θα ασκεί το χωροφυλακίστικο έργο της ανεξαρτήτως του αν έτσι αμφισβητείται η ακεραιότητα του άλλου "υποχωροφύλακα", της Ελλάδας, εν προκειμένω.

4) Υπόθεση "S - 300" (Δεκέμβρης '98): Πρόκειται για την αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης του κ. Σημίτη, του "δικαιώματος" (!) των συμμάχων του, να είναι εκείνοι που θα αποφασίζουν για τη διαφύλαξη της άμυνας κάποιου, άλλου, τρίτου, και υποτίθεται ανεξάρτητου κράτους. Εδώ πια η υποτέλεια γίνεται ραγιαδισμός.

5) Υπόθεση Οτσαλάν (Φλεβάρης '99). Τα γεγονότα είναι πολύ γνωστά και πολύ πρόσφατα. Μια κουβέντα μόνο. Εδώ η υποτέλεια έγινε κατάδοση και σπιουνιά.

Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν κι άλλα, όχι μικρότερης σημασίας. Να προστεθούν τα χειροκροτήματα του κ. Σημίτη στους βομβαρδισμούς του Κλίντον και του Μπλερ κατά της Βαγδάτης. Να προστεθεί η εμπλοκή της Ελλάδας στις κρίσεις της Βοσνίας, της Αλβανίας, της Γιουγκοσλαβίας. Να προστεθεί κάτι ακόμα: Ο κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του έχουν στο ενεργητικό τους τη μετατροπή της Β. Ελλάδας σε χωράφι του ΝΑΤΟ, σπαρμένο με... γαλανόλευκες τουαλέτες (!) για να κάνουν την ανάγκη τους οι μισθοφόροι του θανάτου, καθώς περνούν από το ελληνικό έδαφος για να χτυπήσουν στο Κοσσυφοπέδιο.

***

• Για πρώτη φορά και με επίσημα καταγεγραμμένα στοιχεία, η ανεργία στην Ελλάδα κινείται σε διψήφια νούμερα.
• Η... "ευρωπαϊκή" πορεία ισοδυναμεί με πέταγμα του 20% του ελληνικού πληθυσμού σε επίπεδα ζωής που κινούνται κάτω του ορίου της φτώχειας.
• Το "όραμα" της ΟΝΕ ταυτίζεται με την κατρακύλα του πραγματικού εισοδήματος των εργαζομένων στα επίπεδα του 1983! Μέχρι και ο ίδιος ο Κ. Σημίτης δήλωσε σε μια κρίση ειλικρίνειας, ότι η Ελλάδα από την ένταξή της στην ΕΟΚ, το 1981, έως σήμερα, έγινε 8 φορές φτωχότερη...
• Ο "εθνικός στόχος" του κ. Σημίτη έχει δηλωθεί αρμοδίως ότι δε "χωρά" το 50% των αγροτών, τη συντριπτική πλειοψηφία των ναυτεργατών που θυσιάζονται στο βωμό του "καμποτάζ" καθώς και το σύνολο των συνταξιούχων, όπως έχει επανειλημμένως... εξηγήσει ο κ. Σπράος.

Κατά τα λοιπά, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί έχουν υπαχθεί στο καθεστώς της "μεταρρύθμισης" και όπως και οι υπόλοιποι, βρίσκονται υπό τη γενικότερη δικαιοδοσία των ΜΑΤ και των εισαγγελέων.

***

Για την άλλη Ελλάδα, για την Ελλάδα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, για τα συμφέροντα της χώρας, ο κ. Σημίτης, οι εταίροι και οι σύμμαχοί του, δεν είναι απλώς περιττοί. Είναι επιζήμιοι και επικίνδυνοι.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

σποτ

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πράγματι η Ελλάδα έχει "φωνή", όπως είπε ο κ. Σημίτης χτες, στη Βουλή. Μόνο που οι ήχοι που βγάζει αυτή η κυβέρνηση όταν ανοίγει το στόμα της, είναι "θενκς", "γιαβόλ" και "μερσί"