Σάββατο 24 Οχτώβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 28
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Καπιταλιστικές συνήθειες: Οι απολύσεις

Είχε μεγάλη εργασιακή πείρα, ώστε στο βιογραφικό του έγραφε ψέματα, για να μην "τρομάξει" τον εργοδότη του. Από μικρός έκανε δουλιές: Βοσκός, οδηγός στ' αλέτρι για τ' όργωμα, γκαρσόνι, παγοπώλης. Από πέντε χρονών στη βιοπάλη - και τα χεράκια του είχαν ρόζους, απ' τα καπνά και τα λιόδεντρα. Ηταν χαρούμενος και έψελνε στ' αριστερό ψαλτήρι. Είχε συνείδηση μεγάλου άντρα. Ελεύθερο χρόνο, ελάχιστο, μόνο για ύπνο είχε. Τελείωσε το σχολείο με άριστα.

Υστερα, στην Αθήνα, εργάτης στα Ναυπηγεία, στις αμμοβολές των πλοίων. Ελευσίνα, Πέραμα, Σκαραμαγκάς. Δίχως ασφάλιση. Σκουριά όλο το δεκάωρο η αναπνοή του. Αλλοτε, εργάτης βυθομετρούσε τα λιμάνια με τις σταδίες. Πέρασε στη Φιλοσοφική, αρρώστησε και την εγκατέλειψε. Νυκτερινές σχολές, τέσσερα χρόνια για να μάθει τα κομπιούτερ. Δούλευε είκοσι χρόνια επαγγελματικά - με ένσημα. Συστήματα ηλεκτρονικής επεξεργασίας δεδομένων - αναλυτής, προγραμματιστής - σεμινάρια μετεκπαίδευσης στο εξωτερικό. Δραστήριος, είχε κι άλλες εργασίες. Ραδιόφωνο, δημοσιογραφία με κείμενα πολιτικά: "Ριζοσπάστης", "ΚΟΜΕΠ", "Ελευθεροτυπία" μέχρι την "Εξόρμηση", γέμισε το πατάρι του με χίλια διακόσια σημειώματα.

Είχε διδάξει σε σχολές μαθητείας. Ηταν γνωστός παντού και σαν λογοτέχνης, με ποιητικές συλλογές, τραγούδια, μυθιστορήματα και δοκίμια, που είχαν την τιμητική τους.

Ωσπου ήρθαν τα πάνω - κάτω με την παγκοσμιοποίηση και την "ελευθεριότητα" των συναλλαγών, των χρηματιστηρίων και των αδίστακτων νόμων της αγοράς. Απολύθηκε ύστερα από 18 χρόνια, λόγω συγχώνευσης πολυεθνικών εταιριών. Ο λόγος ήταν ότι εκπροσωπούσε τους εργαζόμενους της εταιρίας στο ΔΣ του συλλόγου, δίχως να απολυθεί κανείς μάλιστα, παρά τις ισχυρότατες πιέσεις που δεχόταν το σωματείο για να ενδώσει. Ταμείο ανεργίας, ΟΑΕΔ, επισκέψεις έκανε, χωρίς αποτέλεσμα. Εχεις αρκετά προσόντα, του έλεγαν κι αυτό τον πλήγωνε. Ανεργος μακράς διαρκείας.

Ενας ομότεχνός του λογοτέχνης, του πρότεινε εργασία σ' ένα μεγάλο πολυκατάστημα, υπάλληλος γραφείου. Το δέχτηκε. Μισθός κάτω από τη σύμβαση και ωράριο από πρωίας μέχρι νυκτός, λόγω προβλημάτων.

Χρέη! Αδιαφάνεια ήταν ο στόχος της εργοδοσίας. Αυτός πάλευε να πείσει τους μικρομεσαίους προμηθευτές να δείξουν κατανόηση και ανοχή για την κατάσταση. Ηταν όλοι σχεδόν θετικοί, κυρίως, γιατί τους έπειθε με την ειλικρίνεια και το ήθος του. Το μαγαζί αργότερα έκλεισε λόγω πτώχευσης, αλλά με πλούσιο εργοδότη. Πεντακόσιες φαμίλιες έμειναν στο δρόμο σε απόγνωση. Πάλευε σιωπηρά με το σωματείο. Πορείες παντού. Στη ΓΣΕΕ κατήγγειλε τον πρόεδρό της σαν εκπρόσωπο της εργοδοσίας και του κεφαλαίου. Το μαγαζί μετά από αγώνες άνοιξε. Ο ίδιος, όμως, χωρίς αντικείμενο εργασίας και με χαμένο το βιογραφικό απ' το γραφείο προσωπικού.

Ο εργοδότης ζήτησε τη γνώμη του για την εταιρία. Ο λόγος του, έκανε εντύπωση γιατί, αν και ήταν νέος, είχε απήχηση και σεβασμό παντού. Απάντησε: Πρέπει να αλλάξετε ήθος και ύφος και να σέβεστε τους πάντες, απ' τον τελευταίο υπάλληλο, μέχρι το Θεό σας.

Να μην είστε συγκεντρωτικός και αδιαφανής για να επιβιώσουμε όλοι μας. Συμφωνούσε ο εργοδότης και ζητούσε εργασιακή ειρήνη. Τον ευχαρίστησε για την ευθύτητά του και του είπε: "Θα σε χρησιμοποιήσω σε επιτελική θέση του marketing ή της πληροφορικής".

Μετά τρεις μέρες, ήρθε το μήνυμα. Απολύεσαι. Εγιναν παραστάσεις και εκκλήσεις απ' όλους για να ανακαλέσει την απόλυση, μα τίποτα.

Ανένδοτος. Εβαλα την υπογραφή μου, έλεγε διαρκώς. Μα, είναι άριστος, ενάρετος και χρήσιμος, του έλεγαν. Στο τέλος, απ' την αμηχανία του, ούρλιαξε: "Εχει πολλά προσόντα, αλλά ο κύριος ...είναι "φευγάτος" και ποιητής". Του έδωσε την απόλυσή του, στο Ταμείο Παρακαταθηκών, χωρίς να του πληρώσει δεδουλευμένα 10 μηνών. Νόμοι του κεφαλαίου και της παγκοσμιοποίησης!

Η εποχή της ομοιομορφίας, πολιτιστικής, οικονομικής, της ολιγαρχικής, έφτασε. Καπιταλιστικές συνήθειες είναι, σκέφτηκε μέσα στην οργή του. Πού είναι οι νόμοι του υπουργείου Εργασίας για τους εργαζόμενους; Καταργήθηκαν; Ποιος θα μας προφυλάξει από την ασυδοσία της εργοδοσίας; Μονάχα οι αγώνες των εργαζομένων. Αντισταθείτε! Σπάστε τα κόκαλα των χρηματιστηριακών Φρανκεστάιν, που διψούν για αίμα εργασιακό.

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Η ΓΣΕΕ διαπραγματεύεται τα πάντα (2012-01-21 00:00:00.0)
ΑΤΙΤΛΟ (2003-05-10 00:00:00.0)
ΑΤΙΤΛΟ (2003-05-06 00:00:00.0)
Θα λείπει για πάντα (1997-06-06 00:00:00.0)
Στη μνήμη της Λουίζας Καζαντζή - Κοσμά (1997-04-16 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ