Συνταξιούχος δασκάλα
Η Λουίζα Καζαντζή - Κοσμά, ήταν το δεύτερο παιδί του Νικολάου Γ. Καζαντζή, από τις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης. Η Μικρασιατική καταστροφή, που ξερίζωσε τον ελληνισμό της Μικρασίας και της Ανατολικής Θράκης, ξερίζωσε και τον πατέρα της και πρόσφυγα τον απίθωσε στη λουτρόπολη του Λαγκαδά. Εδώ τον Νικόλαο Γ. Καζαντζή τον περίμεναν σκληροί αγώνες για να αναθρέψει την οκταμελή οικογένειά του.
Η Λουίζα από μικρή ξεχώριζε για την ευφυία της, την καλοσύνη, τα ευγενικά της αισθήματα και το ήθος της. Αριστη μαθήτρια στο Δημοτικό σχολείο. Αριστη μαθήτρια και στο Γυμνάσιο του Λαγκαδά. Στις εισαγωγικές εξετάσεις της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης επρώτευσε. Στην Ακαδημία Θεσσαλονίκης ευτύχησε να έχει καθηγητές τους φημισμένους πανεπιστημιακούς Χαρ. Θεοδωρίδη, Γιάννη Κακριδή, Ολγα Κομνηνού - Κακριδή, Αλ. Δελμούζο κ.ά. Οι αγαπημένοι συγγραφείς, που διάβαζε και που διαμόρφωσαν και το χαρακτήρα της, ήταν ο Σολωμός, ο Παπαδιαμάντης, ο πατριώτης της ο Βιζυηνός, ο Βάρναλης, ο Μυριβήλης, ο Βενέζης και η Διδώ Σωτηρίου.
Διορίστηκε δασκάλα στην εκπαιδευτική περιφέρεια Λαγκαδά και υπηρέτησε στα προσφυγικά χωριά Ν. Μόδυτας, Ηράκλειο, Κολχικό και στην πόλη του Λαγκαδά.
Το 1947 συνδέθηκε με το δάσκαλο, λαογράφο και συγγραφέα Νίκο Β. Κοσμά. Το 1961 για λόγους υγείας του συζύγου της, μετατέθηκαν οι δυο τους στην Αθήνα. Υπηρέτησε στα Ιλίσια, στο Αιγάλεω και στην προσφυγούπολη, το Βύρωνα.
Η Λουίζα Καζαντζή - Κοσμά εποίησε ήθος και εδίδαξε ήθος στους μαθητές της και στους γονείς. Οι μαθητές της διαπρέπουν σήμερα άλλοι στο δικαστικό κλάδο, άλλοι στον ιατρικό, άλλοι στο νομικό, εκπαιδευτικό, τραπεζικό και στον επιχειρηματικό κλάδο.
Εξάντλησε την υπαλληλική ιεραρχία και συνταξιοδοτήθηκε με τον καταληκτικό βαθμό του Διευθυντή Α. Τα χωριά της περιφέρειας Λαγκαδά, που υπηρέτησε, ο Βύρωνας των Αθηνών και η γενέτειρα του συζύγου της, το Μιχαλίτσι Ιωαννίνων, θα θυμούνται τη γλυκιά φυσιογνωμία της, το χαμόγελό της, την καλοσύνη της και προπαντός το ήθος της.
Πέθανε στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" από καρδιοαναπνευστική ανακοπή και η ταφή της έγινε στη λουτρόπολη του Λαγκαδά.
Στην ακριβή μνήμη της ο σύντροφός της Νίκος Β. Κοσμάς προσφέρει:
Στο ΚΚΕ 200.000 δρχ.
Στο ΚΜΕ 50.000 δρχ.
Στο ΚΜΙΕΑ της ΠΕΑΕΑ 25.000 δρχ.
Στην ΚΑΕ 25.000 δρχ.