Χαρακτηριστικές είναι οι "πρωτοβουλίες" για την ίδρυση διαδημοτικής επιχείρησης χρηματοδότησης του Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για τη δημιουργία Συνδέσμου Βόρειας και Βορειοανατολικής Αττικής, στον οποίο το Μαρούσι από ηγεμονική θέση θα αντιμετωπίζει φαινόμενα ανταγωνισμού ή για τη δημιουργία διαδημοτικής επιχείρησης στο φυσικό αέριο, με προοπτική τη συμπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Δε θα πρέπει φυσικά να ξεχνάμε ότι προτίθεται να μπει στο παιχνίδι της διάθεσης των απορριμμάτων και της ανακύκλωσης των νοσοκομειακών απορριμμάτων, της καλωδιακής τηλεόρασης και των τεχνολογιών, με δεδομένη τη διασύνδεσή του με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο.

Δε σταματά, όμως, μόνο εκεί. Με μια τεράστιας έκτασης και ανάλογου κόστους προπαγάνδα προσπαθεί να παρέμβει ιδεολογικά, να χειραγωγήσει και να φθείρει συνειδήσεις, ώστε να δημιουργήσει την απαραίτητη κοινωνική ασπίδα για τη στήριξη της πολιτικής του.

Σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η λειτουργία κάποιων "ομάδων δουλιάς", τα "συμπεράσματα" των οποίων δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα. Μια απ' αυτές τις "ομάδες", μάλιστα, λειτούργησε με την ευθύνη του Ν. Μιχαλολιάκου, γνωστού για τις απόψεις του και υποτιθέμενου πολιτικού αντιπάλου του κ. Τζανίκου.

****

1. "Οι σύγχρονες τάσεις στην οικονομία και διοίκηση των ΟΤΑ επιγραμματικά αναφέρονται ως εξής: Αυξανόμενη αυτοδυναμία των ΟΤΑ. Αναζήτηση απ' τους ΟΤΑ και άλλων πόρων, εκτός των κρατικών επιχορηγήσεων. Τάση μείωσης της υπερμεγέθυνσης του κράτους. Αυξανόμενη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στις δραστηριότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εφαρμογή του νέου λογιστικού (διπλογραφικού συστήματος)".

2. "Για να πετύχουμε στον αιώνα που ανατέλλει, θα πρέπει ο τρόπος διοίκησης των πόλεων να ξεπεράσει τα παλιά ιδεολογικά σύνδρομα".

3. "Τα τεχνικά έργα που προγραμματίζονται θα πρέπει να βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις πηγές εσόδων των δήμων, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ανταποδοτικότητα...".

4. "Για όλες τις υπηρεσίες που παρέχει ο δήμος στους κατοίκους, είτε παραδοσιακές, είτε νέες, οφείλει να αιτιολογεί το κόστος των υπηρεσιών και να υπολογίζεται το ανηγμένο κόστος υπηρεσιών ανά χρήστη, ώστε να ελέγχεται η ανταποδοτικότητα του κόστους και να γίνεται ανάλυση κόστους - οφέλους".

5. "Η οικονομική αυτοδυναμία και ισχυροποίηση αποτελεί βασικό στόχο και προϋπόθεση για όλες τις δραστηριότητες του δήμου".

6. "Η οικονομική πολιτική του δήμου πρέπει ν' ακολουθεί τη διεύρυνση και αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων αύξησης των εσόδων, που δίνονται από το υπάρχον θεσμικό νομικό πλαίσιο, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην αύξηση των ίδιων πόρων και την απεξάρτηση από την κρατική επιχορήγηση...".

Είναι φανερό ότι ο δήμος Αμαρουσίου πιλοτάρει μ' άλλον αέρα την κυβερνητική πολιτική και ανοίγει συνεχώς νέα μέτωπα στον πόλεμο της κυβέρνησης ενάντια στο λαό. Ο παραδοσιακός τρόπος λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης παραχωρεί τη θέση του σε νέες μορφές διαχείρισης των υποθέσεων του συστήματος. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση όχι μόνο στηρίζει ενεργά την κυβερνητική πολιτική, αλλά συμμετέχει σαν μοχλός του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού στην προσπάθεια αναδιάρθρωσής του.

***

Αναφερθήκαμε στο Μαρούσι, για να επισημάνουμε ότι δε μιλάμε πια για προθέσεις, για κινδύνους που πιθανά ν' αντιμετωπίσουμε στο μέλλον, αλλά για το γεγονός ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρησιμοποιείται, συμμετέχει ενεργά πλέον στην υλοποίηση της πολιτικής του προγράμματος "σύγκλισης".

Είναι καθαρό ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις λειτούργησαν ως τα σήμερα (και λειτουργούν) στα πλαίσια ενός μεταβατικού σταδίου έως την πλήρη (πολιτική και οικονομική) ενσωμάτωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη λογική της ανασυγκρότησης του συστήματος.

Με τη νομοθετική ρύθμιση με την οποία επετράπη η λειτουργία τους, το σύστημα προσπάθησε να δώσει μια ανάσα, την απαραίτητη γι' αυτό ανάσα, για να απορροφηθούν οι κοινωνικοί κραδασμοί από την αντιλαϊκή συμπεριφορά του θεσμού, η οποία και θα ακολουθούσε. Εδωσε, λοιπόν, τη δυνατότητα των προσλήψεων (ρουσφέτια, πολιτική ομηρία, εξασφάλιση επανεκλογής), της "αξιοποίησης" ΕΟΚικών προγραμμάτων και της ενασχόλησης με αρμοδιότητες, τις οποίες απέκλεισε το νομοθετικό πλαίσιο. Παράλληλα, μ' αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζει την αποδυνάμωση του θεσμού, αφού μια σειρά αρμοδιότητες που αφορούσαν, κατά κύριο λόγο, την κοινωνική πολιτική, περνούσαν στις δημοτικές επιχειρήσεις.

Ακόμα, με την εδραίωσή τους και την ανάπτυξή τους εδραιωνόταν και αναπτυσσόταν περισσότερο ο απαραίτητος μηχανισμός εξουσίας σε κατώτερο επίπεδο. Οι διαπλοκές ιδιωτικών συμφερόντων προσωπικών προσδοκιών για οικονομικά οφέλη (χρηματισμός) και αιρετών, σε αρκετούς δήμους (πρώτα και κυρίως στο Μαρούσι) δημιούργησαν ισχυρούς μηχανισμούς εξυπηρέτησης της κυβερνητικής πολιτικής.

Τώρα το Δημοτικό Συμβούλιο "νομοθετεί" για λογαριασμό των ιδιωτικών συμφερόντων και της κυβέρνησης σε βάρος του λαού. Οι δημοτικές επιχειρήσεις ασχολούνται (αναθέτουν δηλαδή στο ιδιωτικό κεφάλαιο) με τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την εκπαίδευση, τα μεγάλα έργα, με το καθετί και το Δημοτικό Συμβούλιο απλά αποφασίζει. Αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη.

****

Ο "Καποδίστριας" (1 και 2) αυτή ακριβώς τη λογική εξυπηρετεί. Ομως αυτή η συγκέντρωση εξουσίας περνάει μέσα από περισσότερες "αρμοδιότητες". Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πλέον έχει "αρμοδιότητες", άρα δυνατότητες φορολόγησης, δηλαδή δυνατότητες αναδιανομής εισοδήματος υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Είμαστε κατηγορηματικοί σ' αυτό, γιατί η πλειοψηφία των αιρετών όχι μόνο αποδέχτηκαν το πρόγραμμα "σύγκλισης", αλλά δεσμεύτηκαν να βοηθήσουν στην επιτυχία του.

Εχει, όμως, η Αυτοδιοίκηση τώρα και περισσότερες δυνατότητες εκτέλεσης αναπτυξιακών έργων και μάλιστα με απ' ευθείας διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.

Τώρα, οι δημοτικές επιχειρήσεις θα απεμπλακούν, απ' ό,τι φαίνεται, απ' τον αμιγή χαρακτήρα τους. Θα μετατραπούν σε μεικτές, με τη συμμετοχή στο κεφάλαιό τους και του ιδιωτικού τομέα. Τρανό παράδειγμα η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Μαρουσιού για τη δημιουργία μεικτής επιχείρησης στο χώρο της διαφήμισης.

Ομως, και σε δημοτικό επίπεδο υπάρχει τέτοιος συνδυασμός (η απόδειξη γι' αυτό είναι η απόφαση της διαδημοτικής ΑΤΤΙΚΟ - ΑΕΡΙΟ ΑΕ να προχωρήσει σε συμπαραγωγή - αλήθεια με ποιους; - ηλεκτρικής ενέργειας).

Τέλος, η απόφαση της κυβέρνησης να φορολογούνται τα κέρδη των δημοτικών επιχειρήσεων προδικάζει και το ρόλο τους στην "ανάπτυξη", καθώς επίσης και την "κοινωνική τους αποστολή".

Λογικά πια οι δημοτικές επιχειρήσεις (οι μεικτές εκεί που οι δήμοι πιλοτάρουν γρήγορα την κυβερνητική πολιτική και οι "αμιγείς" εκεί που οι δήμοι πετάνε ακόμα με ανεμόπτερα) θα μπουν στους χώρους της κοινωνικής πολιτικής.

Είναι ο μόνος χώρος που η Αυτοδιοίκηση έχει αρκετές "αρμοδιότητες" και που με τη φορολόγηση των εργαζομένων έχει τη δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων, για να τα αναδιανείμει υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων.

Εκπαίδευση, αθλητισμός, πολιτισμός, κοινωνική πρόνοια είναι τομείς που προσφέρονται...

****

Στον πρώτο δρόμο απαραίτητα εργαλεία είναι οι δημοτικές επιχειρήσεις. Μόνο μέσα από εκεί μπορεί το ιδιωτικό κεφάλαιο να αντλήσει κέρδη από τομείς που μέχρι σήμερα δεν μπορούσε. Μόνο μέσα από κει μπορεί να ιδιωτικοποιηθούν οι κοινωνικές παροχές στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας και να μετριαστεί το πολιτικό κόστος τέτοιων αποφάσεων.

Στο δεύτερο δρόμο απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή διαδρομή του είναι η αλλαγή στους συσχετισμούς. Η ανάδειξη στα Δημοτικά Συμβούλια των δυνάμεων εκείνων που παλεύουν για την ανατροπή της πολιτικής του προγράμματος "σύγκλισης".

Συνεπώς, για την Τοπική Αυτοδιοίκηση υπάρχουν δύο δρόμοι, αλλά για το λαό ένας.

Χρήστος ΜΕΡΤΖΟΣ

Υποψήφιος Δήμαρχος Μαρουσιού