ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Η ζωή ενός σκύλου είναι ισάξια με τη ζωή ενός ανθρώπου; Στην υπερατλαντική επικράτεια έτσι φαίνεται να είναι. Το επιβεβαίωσε πανηγυρικά, μόλις πρόσφατα, και το εξής εύγλωττο περιστατικό: Η "Ενωση για την Αποτροπή Κακοποίησης των Ζώων" (SPCA) του Αγίου Φραγκίσκου της Καλιφόρνιας, που λίγο πριν είχε εγκαινιάσει μια νέα στέγη της, αξίας 7 εκατομμυρίων δολαρίων, ανακοίνωσε (21/3) ότι είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με οποιονδήποτε άλλο οργανισμό, για να παρέχεται σε άστεγους ανθρώπους νυχτερινό κάλυμμα σε "διαμερίσματα σκύλων" σ' αυτό το κτίριό της!

"Αυτό θα δώσει την ευκαιρία στους σκύλους μας να γνωρίσουν πώς θα είναι να έχουν ένα νυχτερινό συγκάτοικο", δήλωσε περιχαρής ο πρόεδρος της τοπικής SPCA, Ρίτσαρντ Αβανζίνο. Και πρόσθεσε: "Για τους άστεγους ανθρώπους αυτό αποτελεί μια προσφορά να φύγουν από τους δρόμους και να στεγαστούν, έχοντας ένα σκύλο - σύντροφο, που θα είναι ο καλύτερος νυχτερινός φίλος τους".

Η οργάνωση αυτή έχει προτείνει το σχέδιό της αυτό σε 6 δημοτικές υπηρεσίες του Αγίου Φραγκίσκου.

Το κατάλυμα της SPCA, το οποίο χρηματοδοτείται από ιδιώτες, άνοιξε το Φλεβάρη. Διαφέρει, όμως, από τα συνήθη καταλύματα για ζώα. Διαθέτει "οικιακού τύπου" χώρους για σκύλους και γάτες, με τηλεοπτικές συσκευές, περσικά χαλιά, φωταγωγούς, καναπέδες και τραπέζια. Δίνονται, επίσης, μαθήματα για τη χρήση τουαλέτας...

Αυτό που λείπει τώρα από την εξίσωση ανθρώπων και ζώων, τόνισε ο κ. Αβανζίνο, "είναι η ύπαρξη ενός νυχτερινού συγκάτοικου. Κι αυτή ήταν η αρχική ιδέα μας".

Ανακοινώθηκε, ακόμα, ότι οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός θελήσει να συνεργαστεί, θα πρέπει να προσφέρει μικρές κλίνες. Και δόθηκε η εξήγηση ότι, επειδή η στέγη δεν προοριζόταν για ανθρώπους, η "φιλοξενία" θα παρέχεται την κάθε φορά μόνο για μια νύχτα. Ομως, στους άστεγους που έχουν δικά τους κατοικίδια ζώα δε θα επιτρέπεται η είσοδος.

Ο ιερέας Σέσιλ Ουίλιαμς της Ενιαίας Μεθοδιστικής Εκκλησίας, που διαθέτει 41 προγράμματα για άστεγους, είπε ότι η πιο πάνω ιδέα "είναι αξιόλογη. Τα δωμάτια φαίνονται πολύ βολικά και ίσως καλύτερα από τα περισσότερα δωμάτια για άστεγους ανθρώπους".

Υπολογίζεται ότι 15.000 άτομα "ζουν" στους δρόμους, μέσα σε αυτοκίνητα ή σε καταλύματα του Αγίου Φραγκίσκου.

Από την πλευρά του, ο διευθυντής του "Συνασπισμού για τους Αστεγους" αυτής της πόλης, Πολ Μπόντεν, δήλωσε ότι το κατάλυμα για ζώα της SPCA είναι καλύτερο από ένα κατάλυμα για άστεγους ανθρώπους, που άνοιξε πρόσφατα ο δήμος του Αγίου Φραγκίσκου στην περιοχή Κινέζικη Λεκάνη. Σ' αυτό, 600 άνθρωποι ζουν στον ίδιο χώρο με περιφερόμενα ρακούν (σαρκοφάγο ζώο της Αμερικής) και άλλα νυχτόβια πλάσματα. Μερικοί άστεγοι άνθρωποι, είπε ο Μπόντεν, είναι πολύ πιθανό να αποδεχτούν την προσφορά της SPCA.

Ο Μπόντεν χαρακτήρισε την προσφορά αλλόκοτη, αλλά παρατήρησε: "Οσο περισσότερο το σκέφτεσαι, τόσο πιο παράξενο γίνεται, λόγω της δήλωσης που έγινε, ότι το καλύτερο κατάλυμα στην πόλη θα είναι αυτό που υπάρχει για τα ζώα".

Και ας μη νομιστεί πως η παράλογη αυτή ζωοφιλία σε βάρος του ανθρώπου είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο.

Στα τέλη του φετινού Μάρτη πιάστηκε στη Νέα Υόρκη ο 27χρονος Γιούρι Τσενγκ, με την κατηγορία ότι εξαπέλυσε παράνομα στο Κεντρικό Πάρκο της πόλης 43 ινδικά χοιρίδια. Αναγκάστηκε, όμως, να το πράξει γιατί του είχε γίνει έξωση από το διαμέρισμα στο οποίο διέμενε, μαζί με τα ζωάκια αυτά, στην περιοχή Τσέλσι του Μανχάταν. Και τώρα αντιμετωπίζει εξοντωτική ποινή φυλάκισης 86 ετών - δύο χρόνια για κάθε ένα από τα 43 αυτά μικροσκοπικά ζώα - για βάναυση συμπεριφορά. Και αυτό παρά το ότι, όπως βεβαίωσε η αστυνομία, εργάτες του πάρκου, που παρακολούθησαν την ενέργεια αυτή, κατόρθωσαν να περισυλλέξουν 33 από αυτά. Των άλλων 10 αγνοείται η τύχη.

Ωστόσο, ακόμα και ο επιθεωρητής πάρκων, Χένρι Στερν, αναγνώρισε ότι ο κατηγορούμενος νέος διέπραξε το σφάλμα αυτό από απόγνωση, μετά την έξωσή του, νομίζοντας ότι θα τα βοηθούσε απελευθερώνοντάς τα στο πάρκο, αν και σ' αυτόν το χώρο αντιμετώπιζαν κινδύνους από το ψύχος και από διάφορα αρπακτικά ζώα και κοράκια. "Θα μπορούσε", είπε ο επιθεωρητής, "να ενεργούσε πολύ καλύτερα, αν δεν άνοιγε το κλουβί. Από το άλλο μέρος, θα μπορούσε να είχε φερθεί πολύ χειρότερα, ρίχνοντας το κλουβί στο ποτάμι" του πάρκου.

Δε θα επεκταθούμε σε λεπτομέρειες γύρω από σωρεία άλλων περιπτώσεων παθολογικής ζωοφιλίας στον υπερατλαντικό χώρο, τη στιγμή που δεκάδες εκατομμύρια συνάνθρωποι - παιδιά, γυναίκες, γέροντες - ζουν μέσα στη στέρηση και την εγκατάλειψη.

Θα κλείσουμε το κείμενο τούτο παραθέτοντας λίγα ακόμα, αλλά πολύ χαρακτηριστικά στοιχεία, που δόθηκαν στη δημοσιότητα τα τελευταία χρόνια, γύρω από το εξωφρενικό αυτό πάθος:

• Το 1/3 των Αμερικανών, κατόχων τέτοιων ζώων, όταν ταξιδεύουν τηλεφωνούν στο σπίτι τους, για να "μιλήσουν" με τους σκύλους τους.
• Το 40% περίπου αυτών που έχουν σκύλους, κοιμούνται μαζί τους στο ίδιο κρεβάτι.
• Σε όλη τη χώρα υπάρχουν 16.000 κτηνιατρεία. Εγινε γνωστό ότι ορισμένοι έχουν πληρώσει μέχρι 2.000 δολάρια για μια εγχείρηση σε ένα χαϊδεμένο τους ζώο.
• Μια γυναίκα υπέγραψε διαθήκη, όπου όριζε: Μετά το θάνατό της να μεταβιβαστούν οι τραπεζικές καταθέσεις της, ανερχόμενες σε πολλά εκατομμύρια δολάρια, στις τρεις γάτες της.
• Μια άλλη, με παρόμοια διαθήκη της, έδινε εντολή οι δικές της καταθέσεις να διατεθούν για τη μεταφορά της τέφρας του σκύλου της στη σελήνη, όταν θα πραγματοποιούνταν η επικοινωνία μαζί της.
• Μια τρίτη, ηλικίας 67 ετών, συζούσε με 66 σκύλους. Οταν το σπίτι της έπιασε φωτιά, οι πυροσβέστες έσωσαν τους 59. Η ίδια ομολόγησε ότι πριν από την πυρκαγιά δεν ήξερε πόσους ακριβώς είχε. Μετά το γεγονός αυτό, έχασε δύο δουλιές μερικής απασχόλησης, οι φίλοι της την εγκατέλειψαν και βρέθηκε σε τέτοια κατάσταση, που δεν μπορούσε να αγοράσει τα φάρμακά της. Κρατούσε, είπε, όλους αυτούς τους σκύλους γιατί ένιωθε μοναξιά. "Ξέρετε τι σημαίνει να νιώθεις μόνος σε μια γιορτή; Ξέρω, το σπίτι ήταν ακατάστατο. Σκέφτομαι, όμως, ότι και μόνο αν είχα μια αγάπη των ζώων μου, είχα κάτι", δήλωσε κατασυντριμμένη.
• Ενας βιολοντσελίστας της συμφωνικής ορχήστρας της πόλης Γιουρίκα της Καλιφόρνιας παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιατί το συγκρότημα αυτό θα παρουσίαζε το έργο του Ρώσου συνθέτη Σεργκέι Προκόπιεφ "Ο Πέτρος και ο Σκύλος" που γράφτηκε για παιδιά. Ο ακραιφνής αυτός ζωόφιλος θεώρησε απαράδεκτο το ότι σ' αυτό το έργο ο λύκος εμφανίζεται σαν άγριο ζώο!

Γενικά, η ζωοφιλία, στο υλικό της μέρος, αποτελεί μια τεράστια "μπίζνες" στις ΗΠΑ, που κοστίζει στους κατόχους χαϊδεμένων γάτων, σκύλων, ψαριών, πτηνών, ινγκουάνας (σαύρας της τροπικής Αμερικής) και άλλων παρόμοιων ζώων 15 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο: για συντήρηση, καλλωπισμό και διάφορες περιποιήσεις. Χώρια τα έξοδα για... μνημεία τους!