Τα μεγάλα προβλήματα της χώρας βρέθηκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων που είχε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα,κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στο εργοστάσιο ΒΕΛΚΑ στην Τιθορέα Λοκρίδας και στη ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.

Στις παρεμβάσεις της αναφέρθηκε στο εξοπλιστικό πρόγραμμα και την πολιτική υποταγής στο ΝΑΤΟ και τη ΔΕΕ που ακολουθεί η κυβέρνηση, στην οικονομική πολιτική και την προοπτική που ανοίγουν οι αγώνες των εργαζομένων, καθώς και στα ζητήματα των σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ανάγκη συντονισμού των λαών της Ευρώπης ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου.

Αναφερόμενη στο θέμα των νέων εξοπλισμών και την κυβερνητική πολιτική υποταγής στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε:

"Η κυβέρνηση υπηρετεί και εκπροσωπεί δύο αφεντάδες ταυτόχρονα, την ελληνική και ευρωπαϊκή πλουτοκρατία. Αναδεικνύεται σε ενεργητικό και πειθήνιο υπηρέτη των σχεδίων του ΝΑΤΟ στην περιοχή, παράλληλα με την Τουρκία, που επίσης το ίδιο κάνει. Απόδειξη ότι και οι δύο χώρες έχουν μπει στο χορό των τεράστιων εξοπλιστικών προγραμμάτων, που πληρώνουν βεβαίως και όπως πάντα οι λαοί.

Είναι πια κοινή συνείδηση ότι το ΠΑΣΟΚ έχει φτάσει στο τέρμα της δεξιάς στροφής του, που εκδηλώθηκε λίγο ύστερα από την ανάδειξή του σε κόμμα εξουσίας το 1981.

Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται, όταν το ΝΑΤΟ τής παραγγέλλει τι οπλικά συστήματα θα αγοράσει; Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι ο ελληνικός λαός θα πληρώσει για μια νέα "αγορά του αιώνα", αλλά ότι τα οπλικά αυτά συστήματα θα χρησιμοποιηθούν κυρίως για τα επιθετικά συμφέροντα των ΗΠΑ, για τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, που όχι μόνο δεν κατοχυρώνει τα ελληνικά σύνορα αλλά δέχεται την αμφισβήτησή τους.

Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται από το γεγονός ότι οι δήθεν σύμμαχοι της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση απαιτούν πλήρη συμμόρφωση στις απαιτήσεις της Τουρκίας; Δεν είναι έκθετη μόνο η κυβέρνηση για τη χτεσινή εξέλιξη στη ΔΕΕ που αναβαθμίζει την Τουρκία και την επιβραβεύει για τη στάση της απέναντι στο Κουρδικό, το Κυπριακό και το Αιγαίο. Εκθετα είναι όλα τα κόμματα όπως ΝΔ, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ, που εξακολουθούν να θεωρούν ότι υπάρχει χώρος αναβάθμισης των ελληνικών συμφερόντων στα πλαίσια των διεθνών ενώσεων του ιμπεριαλισμού".

Ιδιαίτερη συζήτηση έγινε για την προοπτική που ανοίγουν οι αγώνες των εργαζομένων: "Ενα είναι βέβαιο, είπε η Αλ. Παπαρήγα, ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα για το λαό, υπάρχουν λύσεις και προοπτικές, με έναν όρο: Τη χειραφέτηση και την αποδέσμευση από ελπίδες και αυταπάτες ότι η δεξιά πολιτική μπορεί κάπου να χορτάσει και να επιστρέψει έστω και ψίχουλα από τα κέρδη που έχει συγκεντρώσει στις τσέπες του μεγάλου κεφαλαίου.

Τη μεγάλη ελπίδα μπορεί σήμερα να ενσαρκώσει, για ολόκληρο το λαό, η αποφασιστική και σχεδιασμένη ανάκαμψη του κινήματος της εργατικής τάξης και η συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, την αγροτιά και τους μικρομεσαίους.

Από δω και μπρος είναι αναγκαίο και ώριμο, κάθε μικρός ή μεγάλος αγώνας να σημαδεύεται από την ενεργητική παρουσία των εργατοϋπαλλήλων, των ταξικών τους οργανώσεων, από την αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων που δέχονται μια συντονισμένη επίθεση".

Συγκεκριμένα, αναφερόμενη στην απεργία που ετοιμάζεται, σημείωσε: "Η πανελλαδική απεργία της 28ης Νοέμβρη 1996 μπορεί να αποτελέσει μια ξεχωριστή μέρα για τους εργαζομένους της χώρας μας, ένα πρώτο μήνυμα ουσιαστικής ανάκαμψης και συσπείρωσης. Για τους εργαζόμενους δε θα είναι μια τουφεκιά, για την τιμή των όπλων, αλλά μέρα ανασύνταξης και εφόδου προς νέους, συνεχείς, πολύμορφους αγώνες σε όλα τα μέτωπα.

Τα άλλα κόμματα, ανεξάρτητα του ύφους και του ύψους της αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση, εξαντλούν την κριτική τους μέσα στους 4 τοίχους της Βουλής, στα κανάλια και τους καναπέδες. Το μόνο που προσφέρουν στον ελληνικό λαό είναι η αυταπάτη μιας αντιπολίτευσης που δεν μπορεί να βάλει φρένο στην καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων".

Στην ουσία του όλου ζητήματος της αναθεώρησης της Συνθήκης του Μάαστριχτ, των σχέσεων της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ρόλο της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που ψήφισαν το Μάαστριχτ, αναφέρθηκε κατά τις παρεμβάσεις της η Αλ. Παπαρήγα: "Οταν φουντώνει, υπογράμμισε, η λαϊκή δυσαρέσκεια, όταν η πολιτική που ασκείται σήμερα είναι πεντακάθαρα αντιλαϊκή, αντιδραστική, ταξική, δεν έχει νόημα να γίνεται λόγος για διασκέψεις και διαβούλια πολιτικών αρχηγών και για ανταλλαγές απόψεων κορυφής για τη Διακυβερνητική.

Η θέση του ΚΚΕ είναι γνωστή. Σήμερα προέχει η ανοιχτή συζήτηση μπροστά στο λαό. Η κυβέρνηση οφείλει να τοποθετηθεί άμεσα στην πρόταση του ΚΚΕ να οργανώσει με ευθύνη της συζήτηση στη Βουλή προ ημερήσιας διάταξης με πλήρη δημοσιότητα, ώστε ο ελληνικός λαός να μπορέσει να δει καλύτερα τι πρεσβεύει το κάθε κόμμα. Τώρα διαθέτει περισσότερη πείρα να διακρίνει την πραγματική από την τυπική και παραπλανητική αντιπολίτευση.

Και οι πέτρες γνωρίζουν ότι η Διακυβερνητική και η αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ έχει προδιαγεγραμμένη πορεία. Θα γίνει πιο αντιδραστική, πιο βάρβαρη. Οι συζητήσεις που γίνονται σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν αφορούν τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά το παζάρι για το μοίρασμα της λείας ανάμεσα στις ισχυρότερες χώρες. Οι κυβερνήσεις των μικρότερων και εξαρτημένων χωρών, όπως είναι η Ελλάδα, διαπραγματεύονται για να κερδίσουν κάτι περισσότερο για λογαριασμό της πλουτοκρατίας της χώρας τους και όχι για το λαό και την εργατική τάξη.

Και οι πέτρες γνωρίζουν ότι όποιο κόμμα έχει ψηφίσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μοιραία έχει συμφωνήσει στη γενική γραμμή πλεύσης. Αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος σήμερα είναι να στηριχτεί ο λαός, να εκφράσει με μαζικότητα και αγωνιστικότητα την ολομέτωπη αντιπαράθεσή του με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης.Να συγκεντρώσει και να συσπειρώσει τις δυνάμεις του για να χαράξει μια πολιτική συνολικής ρήξης".

Η Αλ. Παπαρήγα, αναφερόμενη στην άλλη προοπτική για την Ευρώπη, που μπορούν να ανοίξουν οι λαοί της, τόνισε: "Ηδη στην Ευρώπη εμφανίζονται και ισχυροποιούνται οι φιλολαϊκές δυνάμεις που θέτουν ζήτημα συνολικής αντιπαράθεσης ως και αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η ιδέα για μια διαφορετικά, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΒΑΣΗ ενωμένη Ευρώπη,κερδίζει έδαφος ανάμεσα στους λαούς. Η Ευρώπη θα ενωθεί πραγματικά, ισότιμα και προς το συμφέρον των λαών, μόνο όταν ενωθεί υπό την ηγεμονία κυβερνήσεων που αντιπροσωπεύουν τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα.

Δίχως μια τέτοια προοπτική, δίχως ένα τέτοιο όραμα, δεν είναι δυνατόν οι λαοί της Ευρώπης να τα βγάλουν πέρα.

Σήμερα είναι ρεαλιστικό να μπει κάποιος φραγμός στα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα,αν οι λαοί οργανώσουν τη διεθνοποιημένη αντεπίθεσή τους στα κοινοτικά σχέδια. Αν συντονιστούν μεταξύ τους κατά κλάδο, τομέα,ακόμα και κατά πρόβλημα,ώστε να παρεμποδίσουν την άμεση υλοποίηση έστω ορισμένων, των πιο κραυγαλέων αντιλαϊκών μέτρων. Το ΟΧΙ στα νεοφιλελεύθερα μέτρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης πρέπει να εκφραστεί και μάλιστα να πάρει πλειοψηφική μορφή στην Ευρώπη. Μια από τις μορφές μπορεί να είναι και το δημοψήφισμα".

Θέτοντας το ζήτημα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος τόνισε: "Οσο φουντώνει η αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τόσο οι κυβερνήσεις και η Κομισιόν θα αρνούνται τα δημοψηφίσματα, ή και αν θα τα διεξάγουν θα προσπαθήσουν να βάλουν παραπλανητικά διλήμματα ώστε και το ΝΑΙ και το ΟΧΙ να ερμηνεύεται ΝΑΙ.

Οι λαοί, όμως, μπορούν να διεξάγουν παράλληλα αγώνα για επίσημα δημοψηφίσματα με γνήσια ερωτήματα,αλλά και αγώνα για κάλπες παντού στους χώρους δουλιάς και κατοικίας,που θα εκφράσουν γνήσια τη λαϊκή θέληση, και θα δώσουν ένα ισχυρό, κατηγορηματικό ΟΧΙ στην ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ".