Το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές, ασφαλώς, και έχουν κάθε λόγο να ικανοποιούνται από αυτήν την εξέλιξη. Οχι γιατί σταθερά και αταλάντευτα εναντιώθηκαν στην πολιτική της στείρας "ονοματολογίας" και γιατί εκείνοι που τους αποκαλούσαν "προδότες" ομολογούν σήμερα τον - τουλάχιστον - κοντόφθαλμο "πατριωτισμό" τους. Αλλά, γιατί επιβεβαιώνεται ότι οι πολιτικές, που συμφέρουν τον τόπο, και υπάρχουν και δικαιώνονται, παρά και ενάντια σε όσους θέλουν να εμφανίζουν την αντιλαϊκή και μη συμφέρουσα για τη χώρα πολιτική τους, που εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα των αφεντικών τους, ως "μονόδρομο".

Σήμερα ένας τέτοιος "μονόδρομος", όπως θέλησαν να τον εμφανίσουν και να τον επιβάλουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού, καταρρέει. Δεν πρέπει, όμως, να αποσιωπάται ότι καταρρέει, αφού πρώτα προκάλεσε τεράστια προβλήματα και πρόσφερε νέες "προσκλήσεις" ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πιέσεων ενάντια στην Ελλάδα. Και εδώ είναι αποκλειστικές οι ευθύνες όσων έχουν ταχθεί με το "καθήκον" να ποδηγετούν τη συνείδηση του ελληνικού λαού. Να τον εξαπατούν και να τον αποπροσανατολίζουν, ώστε να προωθούν την αδιέξοδη πολιτική τους. Μέθοδός τους, πάντα, η πλύση εγκεφάλου της κοινής γνώμης. Κοινή γνώμη, την οποία, αφού φτιάχνουν στα μέτρα τους, αργότερα τη χρησιμοποιούν, άλλοτε ως "απόδειξη" για την ορθότητα των θέσεών τους και άλλοτε ως πολιορκητικό κριό για την προώθηση και "νομιμοποίηση" της πολιτικής τους...

Οι ίδιοι που πρωτοστάτησαν σε αυτή την πλύση εγκεφάλου, αφού κράτησαν σε"ονοματολογική" ομηρία έναν ολόκληρο κόσμο, αφού συνέβαλαν για να φτάσουμε σε μια εξέλιξη, που θα μπορούσε να έχει υπάρξει εδώ και χρόνια, χωρίς την κηδεμονία της αμερικανικής "ομπρέλας", ενημερώνουν ότι υπάρχει "στροφή για το όνομα" ("Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία"), αφού με βάση τις δημοσκοπήσεις τους το 59% δέχεται σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια και φτάνουν μάλιστα να προτείνουν ονόματα, όπως "Σλαβομακεδονία", με την επισήμανση "για να τελειώνουμε" ("ΝΙΚΗ")...

Ας δούμε μερικά δείγματα αυτής της πρακτικής, που, συγκρινόμενη με τα σημερινά δεδομένα, δείχνει το μέγεθος της υποκρισίας των πρωταγωνιστών της. Στις 14 Φλεβάρη του 1992, το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα, που δε συμμετείχε και κατήγγειλε το εθνικιστικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, ως απαρχή μιας επικίνδυνης ψύχωσης που στόχευε στην ενίσχυση μιας ατελέσφορης και λαθεμένης πολιτικής.Ηταν τότε, που η ΝΔ έλεγε, ως κυβέρνηση, για το ΚΚΕ, με αφορμή τη μη συμμετοχή του Κόμματος: "Αδιόρθωτοι, οριστικά και αμετάκλητα τα υπολείμματα του ΚΚΕ. Ενώ είχαν σήμερα την ευκαιρία να εξιλεωθούν για ένα θλιβερό παρελθόν... δεν το έπραξαν".Οσο για τονΑ. Παπανδρέου,διακήρυσσε ότι με αυτού του είδους τα συλλαλητήρια "ο ελληνικός λαός εκφράζει τα γνήσια αισθήματά του".Ρίχνοντας δε "λίπασμα" στο σοβινιστικό παροξυσμό, υποστήριζε ότι "χρειάζεται αυτοπεποίθηση, ψυχραιμία, υπευθυνότητα και ο λαός της Θεσσαλονίκης τα δείχνει".

Μήπως, όμως, ήταν διαφορετική η στάση του "ΣΥΝ"; Η τακτική του έχει αποτυπωθεί στα λόγια του Λ. Κύρκου,που, ως βουλευτής Θεσσαλονίκης, συμμετείχε στο συλλαλητήριο και δήλωνε: "Επρόκειτο για μια τεράστια λαϊκή εκδήλωση, που τη χαρακτήριζε η έντονη ευαισθησία απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης των συνόρων της ελληνικής Μακεδονίας, πλαστογράφησης της ιστορίας, αμφισβήτησης της ελληνικής κληρονομιάς. Οι διαφορετικές εκτιμήσεις σε ό,τι αφορά στους χειρισμούς της κυβέρνησης δεν εμπόδισαν να μετάσχουν πολίτες όλου του φάσματος, ώστε η εκδήλωση να έχει έναν ευρύτατο κοινωνικό, λαϊκό χαρακτήρα. Δεν είχε τίποτα επιθετικό, εξτρεμιστικό...".

Ρόλο εμπροσθοφυλακής στη διαμόρφωση του μισαλλόδοξου αντισκοπιανισμού και του εθνικιστικού παροξυσμού έπαιξαν τα ΜΜΕ. Είναι ενδεικτικά τα πρωτοσέλιδα του συνόλου των εφημερίδων - πλην "Ριζοσπάστη" - την επομένη των συλλαλητηρίων και ειδικά του πρώτου. Εγραφε στο πρωτοσέλιδό της η "Αυγή" στις 15/2/92 για τα όσα είχαν διαδραματιστεί μια μέρα πριν: "Εντυπωσιακό το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. ΠΑΛΜΟΣ ΜΕ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ" και - συνέχιζε - "με ωριμότητα, που έπεισε και τους πλέον δύσπιστους, αλλά και πατριωτικό παλμό, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από όλη τη Μακεδονία εξέφρασαν χτες - σε μια συγκέντρωση με ιδιαίτερη μαζικότητα και ενωτικό χαρακτήρα - την εθνική ευαισθησία τους και την αποφασιστικότητά τους να προασπίσουν την ακεραιότητα, την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά του ελληνισμού"... Ας συγκριθούν τα παραπάνω με τη μεταγενέστερη "μεταμέλεια" του "ΣΥΝ", που βεβαίως και είναι θετική ως μεταμέλεια, αλλά δεν μπορεί να εμφανίζεται ως στάση "συνεπής" και, πολύ περισσότερο, δεν απαλλάσσει το εν λόγω κόμμα από τη συμμετοχή του στη διαμόρφωση του γενικότερου κλίματος.Ανάλογη στάση ακολούθησαν και ακολουθούσαν μέχρι πρόσφατα όλες σχεδόν οι εφημερίδες, οι οποίες έκαναν τα πάντα για να οδηγούν τον κόσμο στο δρόμο της πατριδοκάπηλης λογικής. Η "Ελευθεροτυπία" διαφήμιζε το συλλαλητήριο του Φλεβάρη του 1992 ως "συγκλονιστικό μήνυμα ενότητας". Στο συλλαλητήριο του Δεκέμβρη, στην Αθήνα, μιλούσε για "Βροντερό "όχι" στους κλεπταποδόχους της Ιστορίας μας" και για "Μάθημα Ιστορίας από 2.000.000 δασκάλους"... Τα"ΝΕΑ", το Φλεβάρη του '92, έγραφαν για το συλλαλητήριο: "Η Ελλάδα είναι εδώ και η καρδιά της χτύπησε στη Μακεδονία", το Δεκέμβρη του 1992, αφού υποστήριζαν ότι στο Σκοπιανό είναι "ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ", έκαναν λόγο για "Πατριωτικό ξεσηκωμό" και εισήγαγαν το εθνικιστικό δηλητήριο στους νέους, γράφοντας για "Μακεδονία, σημαία στα χέρια των παιδιών"! Οσο για τον Απρίλη του '94, μετά το νέο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, έγραφαν: "ΑΣΠΙΔΑ ο λαός της Μακεδονίας", "Γροθιά ο λαός", "Εκρηξη από 1,2 εκ. λαού" κλπ...

Στο ίδιο μήκος κύματος, η τακτική του "Εθνους", που το Φλεβάρη του 1992 παρουσίαζε το συλλαλητήριο, με τίτλο "Η Μακεδονία είναι ελληνική", ενώ το Δεκέμβρη έκανε λόγο για "Μυριόστομο μήνυμα..." από την "ψυχή της Ελλάδας". Την ίδια εποχή, η "ΝΙΚΗ" διαλαλούσε ότι "Ο Λαός έστειλε το μήνυμά του ΟΧΙ στους 11 και στον ΟΗΕ", που ήταν "μήνυμα στους ανιστόρητους" και συνίστατο στο "Κάτω τα χέρια από τη Μακεδονία". Η "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", από την πλευρά της, έγραφε για το συλλαλητήριο του Φλεβάρη 1994 ότι βρέθηκαν "Στις επάλξεις οι Μακεδόνες".

***

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ