Κύριε Πρόεδρε, σχετικά με το άρθρο σας που τόσο συζητήθηκε, επιτρέψτε μου να διατυπώσω κάποιες ιστορικές αλήθειες και κάποια προσωπικά ερωτήματα, τα οποία δεν είναι μόνο δικά μου, αλλά και πολλών Ελλήνων.

1. Συνθήκη του Λονδίνου. Στις 30-5-1913 υπεγράφη μεταξύ των Βαλκανίων συμμάχων, (Ελλάδα - Βουλγαρία - Μαυροβούνιο - Σερβία) και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με τη συνθήκη αυτή, ανατίθεται στις Μεγάλες Δυνάμεις να αποφασίσουν για την τύχη των Οθωμανικών νήσων στο Αιγαίο εκτός της Κρήτης. Η συνθήκη αυτή επικυρώθηκε και από την Τουρκία και τέθηκε σε ισχύ.

2. Συνθήκη Αθηνών, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας της 14-11-1913. Και τα δύο μέρη συμφωνούν να τηρήσουν τις διατάξεις της Συνθήκης του Λονδίνου συμπεριλαμβανομένης και της Κρήτης.

3. Διακοίνωση των μεγάλων Δυνάμεων στις 13-2-1914. Με τη διακοίνωση αυτή επιβεβαιώνεται η παραχώρηση στην Ελλάδα των υπό ελληνική κατοχή νησιών του Αιγαίου με εξαίρεση την Τένεδο, Ιμβρο και Καστελόριζο, με την προϋπόθεση την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από τη Βόρειο Ηπειρο.

4. Διακοίνωση των Μ. Δυνάμεων προς την Ελλάδα της 24-4-1914, με την οποία παρέχονται εγγυήσεις για τον ελληνικό πληθυσμό που κατοικούσε στα νησιά Ιμβρο, Τένεδο και Καστελόριζο.

5. Συνθήκη της Λοζάνης της 24-7-1923 μεταξύ Γαλλίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας - Ελλάδας - Ρουμανίας - Σερβοκροατίας και Τουρκίας. Σύμφωνα με αυτή, επικυρούται η επικυριαρχία της Ελλάδος στα νησιά της ανατολικής Μεσογείου εκτός της Ιμβρου, Τενέδου, και των νήσων Μαυρυαί. Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος επί των Δωδεκανήσων. Η συνθήκη αυτή επικυρώθηκε από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη και τέθηκε σε ισχύ αφού δημοσιεύθηκε από την Κοινωνία των Εθνών.

6. Πρωτόκολλο των Αθηνών της 3-11-1926. Στο πρωτόκολλο αυτό καθορίζεται το τριεθνές σημείο Ελλάδας - Βουλγαρίας - Τουρκίας, καθώς επίσης οριοθετείται η αιγιαλίτιδα ζώνη μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας μέχρι αποστάσεως τριών ναυτικών μιλίων από τις εκβολές του Εβρου ποταμού. Επικυρώθηκε, πρωτοκολλήθηκε και δημοσιεύθηκε από τη Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών και τέθηκε σε ισχύ.

7. Συνθήκη Ιταλίας - Τουρκίας της 4-1-1932. Αναφέρεται σε θέματα νησίδων και στην οριοθέτηση των χωρικών υδάτων που βρέχουν τις νησίδες. Στο άρθρο 4 αναφέρονται όλα τα νησιά, οι νησίδες και οι βράχοι που βρίσκονται εκατέρωθεν της διαχωριστικής γραμμής, και ανεξάρτητα απ' την αναφορά του ονόματος ή μη, με ειδική αναφορά ότι τα νησιά, οι νησίδες και βράχοι θα ανήκουν στο κράτος στην κυριαρχία του οποίου υπόκειται η ζώνη εντός της οποίας βρίσκονται, επικυρώθηκε, πρωτοκολλήθηκε και δημοσιεύθηκε από τη Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών, και τέθηκε σε ισχύ στις 10-5-1932.

8. Συνθήκη Ιταλίας - Τουρκίας της 8-12-1932, με την οποία καθορίζονται τα εναπομείναντα τμήματα των ιταλοτουρκικών θαλάσσιων συνόρων μέσα στο πνεύμα της προηγούμενης συμφωνίας και οριοθετείται η αιγιαλίτις ζώνη μέχρι 12 ναυτικά μίλια από τις απέναντι ακτές διά της μέσης γραμμής. Ενώ με την προέκταση της μέσης γραμμής στην ανοικτή θάλασσα καθορίζεται η κυριαρχία των εκατέρωθεν αυτής ευρισκομένων νησιών, νησίδων και βραχονησίδων. Στις βραχονησίδες αυτές τις οριοθετημένες συγκαταλέγονται και τα Ιμια (Καρντάκ), τα οποία παράνομα διεκδικεί η Τουρκία, όπου και είχαμε τα εν λόγω γεγονότα. Η συνθήκη αυτή τέθηκε σε ισχύ στις 4-11932 καθόσον δε χρειαζόταν επικύρωση από τη Γραμματεία της Κοινωνίας των Εθνών, καθόσον αποτελούσε συνέχεια της προηγούμενης και επιπλέον είχαν προηγηθεί ανταλλαγές επιστολών μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας στις 4-1-1932.

9. Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Ιταλίας και νικητών του Β` Παγκοσμίου Πολέμου της 10-2-1947. Σύμφωνα με αυτή, η Ιταλία παραχωρεί στην Ελλάδα την πλήρη κυριαρχία των Δωδεκανήσων και των παρακείμενων σε αυτά νησίδων. Τέθηκε σε εφαρμογή, αφού υπογράφηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη.

Πρέπει να επισημάνω ότι η Τουρκία μέχρι το επεισόδιο των Ιμίων δεν είχε αμφισβητήσει την εγκυρότητα των συνθηκών.

1. Οι τουρκικές διεκδικήσεις στο χώρο του Αιγαίου ξεκινάν στις 6 Αυγούστου 1974, λίγες μέρες πριν τον «Αττίλα», όταν η Αγκυρα εξέδωσε την υπ' αριθμ. 714 ΝΟΤΑΜ με την οποία διχοτομούσε το Αιγαίο. Η πράξη αυτή ήταν παράνομη πέρα για πέρα, καθόσον και μονομερής ήταν, αλλά ερχόταν και σε σύγκρουση με μια σειρά διεθνών συμφωνιών.

Βέβαια, είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του τότε γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Λουνς, με τις οποίες τα νησιά τα οποία ήταν απέναντι από τα παράλια της Τουρκίας χαρακτηρίζονταν ως φυσική προέκταση της Ανατολίας, δηλαδή του εσωτερικού της Τουρκίας. Από τότε, οι Τούρκοι έπαψαν να υποβάλλουν σχέδια πτήσεων για τα πολεμικά τους αεροπλάνα και να αναγνωρίζουν τον εθνικό εναέριο χώρο μας, που από το 1931 ήταν 10 ναυτικά μίλια.

2. Το 1980, με την επανένταξή μας στο ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί στρατηγοί (στρατηγός Rogers) δίνουν στη συμφωνία τέτοια ερμηνεία που να ικανοποιεί τις τουρκικές βλέψεις για συγκυριαρχία στο Αιγαίο, παραβλέποντας ότι μέχρι το 1974 η ευθύνη άμυνας όλου του Αιγαίου ανήκε σε Ελληνες διοικητές.

3. Ετσι μετά τις δηλώσεις του Προέδρου Ντεμιρέλ ότι 132 νησίδες και βραχονησίδες ανήκουν στην Τουρκία φθάνουμε στα γεγονότα των Ιμίων, όπου γίνονται 1.000 και στη μετά - Ιμίων περίοδο ο αριθμός αυξάνει σε 3.000.

4. Τον Ιούνιο του 1995 η τουρκική Εθνοσυνέλευση αποφάσισε ότι ενδεχομένη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέρα των έξι ναυτικών μιλίων θα αποτελούσε αιτία πολέμου (casus belli). Ταυτόχρονα, αυτή είχε φροντίσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε 12 ναυτικά μίλια στον Πόντο και τη Μεσόγειο.

1. 1992, όπου στη σύνοδο της DPC και με μια σειρά αποφάσεων μέχρι το 2002 φθάσαμε στην κατάργηση του Στρατηγείου της Λάρισας και τη δημιουργία του Στρατηγείου της Σμύρνης με διοικητή Αμερικανό και επιτελάρχη Τούρκο. Ουσιαστικά, δηλαδή, συγκυριαρχία στο Αιγαίο με αφεντικό τους Αμερικάνους. Και για να γίνω πιο κατανοητός, το Αιγαίο τείνει να χωρισθεί στον 25ο μεσημβρινό, ο οποίος υλοποιείται με το αν τραβήξουμε μια νοητή γραμμή από την Καβάλα έως την Κύπρο.

2. 1997, Συμφωνία της Μαδρίτης, με την οποία αναγνωρίζονται ζωτικά δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο, καταργώντας ουσιαστικά τις συνθήκες που ανέφερα στο ιστορικό. Ετσι, λοιπόν, η Τουρκία αποκτά ζωτικό χώρο στο Αιγαίο και υλοποιείται το ρηθέν υπό του Λουνς στις αρχές του 1974.

3. 2003, όπου η ελληνική κυβέρνηση στις 22 Μαρτίου εξέδωσε την υπ' αριθμ. 616 ΝΟΤΑΜ, με την οποία παραχώρησε ολόκληρο τον εναέριο χώρο της Μεσογείου στις δυνάμεις των ΗΠΑ για τον πόλεμο του Ιράκ (μέσα από τον άκρατο ενδοτισμό δώσαμε και πράγματα που δε μας ανήκαν).

4. 2004 έως 2006, απεμπόληση του δικαιώματος ΒΕΤΟ της Ελλάδας κατά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας στην ΕΕ και ουσιαστική απαλλαγή της Τουρκίας από τις υποχρεώσεις της που απέρρεαν από τη Συνθήκη του Ελσίνκι.

5. 2005, όπου η Τουρκία στο Μόντρεαλ εξασφαλίζει (λόγω εγκληματικής απουσίας της Ελλάδας) το δικαίωμα έρευνας και διάσωσης ακόμη και σε τμήμα της ελληνικής επικράτειας(25ος μεσημβρινός). Εκ των υστέρων, κατόπιν διαμαρτυρίας του ΥΠΕΞ, τροποποιήθηκε η ανωτέρω απόφαση, ώστε τα όρια του ιταλικού κέντρου να περιλαμβάνει ολόκληρο το FIR των Αθηνών.

6. 2006 Μάιος. α. Ανοχή από την ελληνική κυβέρνηση σε τουρκική άσκηση έρευνας και διάσωσης, κατά την οποία η Τουρκία σηματοδοτεί νέες γκρίζες ζώνες.

β. Γερμανικό σεισμογραφικό σκάφος που πραγματοποιεί έρευνες στο Αιγαίο ύστερα από άδεια της ελληνικής κυβέρνησης αναγκάζεται να ζητήσει άδεια και από την τουρκική κυβέρνηση και στη συνέχεια η Ελλάδα να αναγκασθεί να αποσύρει τον Ελληνα (καθηγητή του πανεπιστημίου της Κρήτης), που παρακολουθούσε τις έρευνες.

1. 1964 όπου η τότε ελληνική κυβέρνηση έστειλε σήμα στο ΝΑΤΟ, με το οποίο γνωστοποιούσε ότι η Ελλάδα αναλαμβάνει την ευθύνη αεράμυνας μέχρι τα ανατολικά όρια του FIR.

2. Η επιστράτευση του 1987 με αποτέλεσμα την επιστροφή στο λιμάνι του σεισμογραφικού, τουρκικού σκάφους.

Οσον αφορά στην αποστρατικοποίηση των νησιών έχω να παραθέσω τις παρακάτω συμφωνίες, οι οποίες διευκρινίζουν το θέμα ξεκάθαρα και τοποθετούν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.

1. Με τη συνθήκη του Μοντρέ για τα στενά το 1936 ήρθησαν οι περιορισμοί αποστρατικοποίησης της Λήμνου και της Σαμοθράκης.

2. Στις 6 Μαΐου 1936 ο Τούρκος πρέσβης των Αθηνών απέστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, με την οποία επιβεβαίωνε τη συναίνεση της τουρκικής κυβέρνησης για επαναστρατικοποίηση των παραπάνω νησιών.

3. Οσον αφορά για τα Δωδεκάνησα, η Τουρκία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος της συνθήκης των Παρισίων και επιπλέον η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε του δικαιώματός της περί συλλογικής ή ατομικής αυτοάμυνας (άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ.)

4. Οσον αφορά στα υπόλοιπα νησιά (Λέσβο, Ικαρία, Χίο και Σάμο), με βάση τη συνθήκη της Λοζάνης ορίζεται η μερική και όχι η πλήρης αποστρατικοποίηση.

5. Τέλος, ο επιτιθέμενος και παράνομος στην όλη υπόθεση είναι η Τουρκία, η οποία και έχει καταδικαστεί με πληθώρα ψηφισμάτων εκ μέρους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, για διατήρηση κατοχικών στρατευμάτων στη νήσο Κύπρο και ουδέποτε συμμορφώθηκε με την απομάκρυνσή τους, αλλά συνεχώς αυξάνει τις δυνάμεις της (τόσο από ποσοτικής όσο και ποιοτικής ισχύος).

1. Το 1944 με την ίδρυση του ICAO (Διεθνής οργανισμός που υλοποιεί το αεροπορικό δίκαιο), για τη χώρα μας όρισε το FIR Αθηνών από το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι την οριογραμμή των ελληνικών νησιών και της Μικράς Ασίας. Πράγμα το οποίο η Τουρκία ουδέποτε αμφισβήτησε μέχρι το 1975.

2. Η Ελλάδα εφαρμόζοντας τα νόμιμα, και προς αποφυγή ατυχημάτων, απαιτεί την υποβολή σχεδίου πτήσης εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία αρνείται επίμονα να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της για τα πολεμικά αεροπλάνα, θέτοντας σε κίνδυνο όλη την εναέριο κυκλοφορία.

3. Η πτήση πολεμικού αεροπλάνου στον εναέριο χώρο ξένης χώρας αποτελεί εχθρική πράξη και αιτία κατάρριψής του. Ετσι, λοιπόν, ακόμη και αν υποβληθούν σχέδια πτήσης για πολεμικά αεροπλάνα, χρειάζεται ειδική άδεια από την ελληνική κυβέρνηση.

Κατόπιν των ανωτέρω ακόμη και η υποβολή σχεδίου πτήσης των τουρκικών αεροπλάνων δε νομιμοποιεί την πτήση τους στο FIR των Αθηνών. Και για του λόγου το αληθές, γιατί δε δοκιμάζουν να πετάξουν ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα στο FIR της Αγκυρας κατόπιν υποβολής σχεδίου πτήσης;

Οταν μιλάμε για κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα μιας χώρας, θα πρέπει να θυμόμαστε πως ούτε το ένα ούτε το άλλο υπόκεινται σε διαπραγμάτευση. Αυτό επιβάλλει η διεθνής πρακτική. Η χώρα μας στην τελευταία απογραφή με 11 εκατ. περίπου καταμετρημένους, βρέθηκε να έχει στο Αιγαίο το 3,6% ήτοι 505.000 κατοίκους.

Είναι δηλαδή λιγότεροι κατά 70.000 απ' ό,τι το 1961, που ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν 8,3 εκατομμύρια (άρα στο Αιγαίο κατοικούσε το 6,4% του συνολικού πληθυσμού). Με λίγα λόγια μειώθηκαν οι κάτοικοι των νησιών στο μισό περίπου αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας.

Την απάντηση στο γιατί μειώνεται ο πληθυσμός στο Αιγαίο αντί ν' αυξάνεται (εφόσον πρόκειται για έναν παράδεισο, που η φύση δεν τσιγκουνεύτηκε να προικίσει και φυσιολογικά θα έπρεπε να έχει υπερπληθυσμό), έδωσε ένας νησιώτης λέγοντας: «Ολες σχεδόν οι οικογένειες του νησιού έχουν τουλάχιστον από ένα σπίτι στην Αθήνα». Και τούτο «επειδή κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει». Η ανασφάλεια που αισθάνονται οι Ελληνες στην κοιτίδα τους, οφείλεται στις διεκδικήσεις των Τούρκων και στην ανεπαρκή άσκηση της κυριαρχίας της χώρας μας στο Αιγαίο.

Και εσείς παρ' όλα αυτά, κύριε Πρόεδρε, τολμάτε να προτείνετε την παραπομπή στη Χάγη κυριαρχικών δικαιωμάτων μας από την οποία η πατρίδα μας θα είναι η μόνη χαμένη μια και είναι η μόνη που δε διεκδικεί τίποτε. Εξάλλου, σαν έγκριτος νομικός που ήσαστε γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα μας ότι το συγκεκριμένο δικαστήριο είναι ουσιαστικά ένα πολιτικό - δικαστικό όργανο που δεν εξετάζει καθαρά τα θέματα από νομικής πλευράς, αλλά υπεισέρχονται και άλλες λογικές και δυνάμεις που αποφασίζουν σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών. Γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα μας ότι τα δέκα μέλη (νομικοί και διεθνολόγοι) που απαρτίζουν το Διεθνές Δικαστήριο «εκλέγονται» από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ετσι, λοιπόν, με την τοποθέτηση των κατάλληλων δικαστών, οι μεγάλες δυνάμεις κατορθώνουν να βγάζουν αποφάσεις διατυπωμένες με έντεχνο τρόπο που να εξυπηρετούν τα γεωπολιτικά σχέδιά τους, κατορθώνοντας με νομικά τερτίπια, τα οποία είναι άριστα από νομικής πλευράς διατυπωμένα να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.

Γνωρίζετε ότι το Νοτιοανατολικό Αιγαίο και συγκεκριμένα από τα Ιμια έως τη Γαύδο είναι μια απέραντη λεκάνη γεμάτη πετρέλαιο.

Γνωρίζετε τις απαιτήσεις της Τουρκίας για μοίρασμα του Αιγαίου από τον 25ο μεσημβρινό.

Γνωρίζετε το ενδιαφέρων των Αμερικανών για επικυριαρχία στο Αιγαίο (και συγκυριαρχία Ελλάδας - Τουρκίας).

Παρ' όλα αυτά, προτείνατε την παραπομπή εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Χάγη από την οποία ακόμη και απόφαση θετική να βγει για την Ελλάδα, κανείς δε μας διαβεβαιώνει ότι ο αντίδικος και στη συγκεκριμένη περίπτωση η Τουρκία θα τη σεβαστεί μια και δε σεβάστηκε τα τόσα ψηφίσματα του ΟΗΕ περί απόσυρσης των κατοχικών στρατιωτικών δυνάμεών της από τη Μεγαλόνησο.

Γνωρίζετε ότι οι όποιες αποφάσεις του δικαστηρίου δε θα δέσμευαν την Τουρκία μια και δεν έχει αποδεχτεί τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου.

Η Ελλάδα διέπραξε μέγα έγκλημα το 1976 στη Βέρνη, όταν σε επίπεδο πρωθυπουργών υπέγραψε το ομώνυμο πρωτόκολλο, το οποίο στο άρθρο 6 προέβλεπε αποχή των δύο χωρών από έρευνες στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. (Το εν λόγω πρωτόκολλο έμεινε μυστικό από την κοινή γνώμη).

Γνωρίζετε ότι η Διεθνής Διάσκεψη για το θαλάσσιο Δίκαιο το 1982 αναγνώρισε σε όλες τις χώρες το δικαίωμα επέκτασης σε δώδεκα μίλια τα χωρικά τους ύδατα και επιπλέον αναγνώρισε και την ύπαρξη υφαλοκρηπίδας και για τα νησιά.

Γνωρίζετε ότι η Τουρκία επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα σε δώδεκα μίλια τόσο στο Αιγαίο όσο και στον Εύξεινο Πόντο, και ταυτόχρονα απειλεί την Ελλάδα ότι αν πράξει το ίδιο θα είναι αιτία πολέμου.

Γνωρίζετε ότι εδώ και χρόνια η οικονομική και πολιτική ελίτ της πατρίδας μας έχει προχωρήσει σε μια άνευ όρων εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων, ακόμη και με τίμημα την εκχώρηση εθνικών κεκτημένων. Η αναβάθμιση του οικονομικού - πολιτικού κατεστημένου επιχειρείται με τη συνδρομή της πατρίδας μας σε οικονομική και στρατιωτική συνδρομή στις μέχρι τώρα επιχειρήσεις για την επιβολή της «παγκοσμιοποίησης», όπως έγινε με Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν και Ιράκ.

Γνωρίζετε τη σημασία της περιοχής στο νέο γεωπολιτικό γίγνεσθαι και το ενδιαφέρον της Αμερικής για τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και τη διέλευση των αγωγών. Εξ άλλου η πρόσφατη επίσκεψη της υπουργού Εξωτερικών κυρίας Κοντολίζα γι' αυτό το λόγο έγινε, προκειμένου η Ελλάδα να δεσμευτεί για:

Α. Υποστήριξη της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή πορεία χωρίς προσκόμματα, και βέτο.

Β. Την αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Αγκυρας στο Αιγαίο με τη συμφωνία Σημίτη - Ντεμιρέλ του 1997 και την επίλυση τυχόν διαφορών με διμερείς διαδικασίες, διεθνές δικαστήριο, επιδιαιτησία κ.τ.λ.

Γ. Την ενεργειακή πολιτική της Ελλάδας και την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς -Αλεξανδρούπολη (προσπάθεια μη πραγματοποίησής του).

Γνωρίζετε τις προσπάθειες των Αμερικανών, προκειμένου να περάσει το σχέδιο Ανάν και την υποστήριξή του από την πολιτική ελίτ του τόπου, συνεπικουρούμενη από αργυρώνητες πένες δημοσιογραφικών συγκροτημάτων που είναι βουτηγμένα στη διαπλοκή.

Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ότι καλά; Δεν προβληματιστήκατε όταν την επομένη του άρθρου σας έτρεξε όλη η παλιοπαρέα των Ανανιστών να συγχρονιστεί μαζί σας;

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, όταν μας επιθεωρούσατε στα νησιά και μας δίνατε συγχαρητήρια, το εννοούσατε ή στο πίσω μέρος της κεφαλής σας μας είχατε για διαπραγμάτευση και αφοπλισμό;

Και κλείνοντας, θα ήθελα να μάθω τι σχέση έχει το άρθρο σας με εκείνο το περίφημο καλωσόρισμα της προέδρου της Βουλής στον τωρινό Πρόεδρο(τον Κ. Παπούλια που σας διαδέχτηκε) όπου μεταξύ των άλλων είπε και το αξέχαστο «επί των ημερών σας κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας θα μειωθούν». Αραγε γνωρίζετε κάτι που αγνοεί ο ελληνικός λαός; Και αν ναι γιατί δεν το δημοσιοποιείτε; αν όχι γιατί δεν το καταγγέλλετε;

Αραγε, όλα τα παραπάνω μήπως είναι κάποιο καλοστημένο σχέδιο, προκειμένου να είναι πιο εύπεπτη στον ελληνικό λαό η απεμπόληση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, ούτως ώστε την επομένη της απόφασης του δικαστηρίου να πουν τα μεγάλα κόμματα, τι να κάνουμε; αυτή ήταν η απόφαση; Και με αυτόν τον τρόπο να μη χρεωθεί κανείς την προδοσία;

Φτάνουν, άραγε, κάποιες δημοκρατικές κορόνες για ειρήνη και ανθρώπινα δικαιώματα στον περίφημο λόγο που εκφωνήσατε στον ήδη ετοιμόρροπο Κλίντον για να πλεχτεί το εγκώμιό σας; Ή, μήπως, οι μάσκες πέσανε και φάνηκε η πραγματικότητα;

Και να μην ξεχνάμε τον θυμόσοφο λαό που λέει πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».

ΣΗΜ.: Τα άρθρα συνεργατών μας απηχούν τις απόψεις τους