Αν και η κυβέρνηση θέλει σκόπιμα να περιορίσει τη συζήτηση για το άσυλο στο πότε θα έχουν δικαίωμα οι δυνάμεις καταστολής να παρεμβαίνουν μέσα στο πανεπιστήμιο, η ουσία των αλλαγών που φέρνει δε βρίσκεται εκεί. Η ουσία είναι στο ότι αλλάζει τον ορισμό και γενικότερα το χαρακτήρα του ακαδημαϊκού ασύλου προς το αντιδραστικότερο, ώστε να διευκολύνει τη λειτουργία του πανεπιστημίου που θα προσομοιάζει σε επιχείρηση.

Συγκεκριμένα, η διατύπωση του προσχεδίου της κυβέρνησης έχει ως εξής:

«Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, στη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών των ΑΕΙ».

Η αντίστοιχη διατύπωση στον προηγούμενο νόμο - πλαίσιο του 1982, που το παρόν προσχέδιο λέει ρητά ότι καταργείται, είχε ως εξής:

«Για την κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας, της ελεύθερης επιστημονικής αναζήτησης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, αναγνωρίζεται το Πανεπιστημιακό Ασυλο».

Το εδάφιο που προστίθεται για την «προστασία του δικαιώματος στη μάθηση και την εργασία» ανοίγει δρόμο για την ποινικοποίηση όχι μόνο των καταλήψεων, αλλά και πολλών άλλων μορφών αγώνα μέσα στα ιδρύματα (συμβολικές παραστάσεις διαμαρτυρίας κ.ά.) και το σημαντικότερο, ποινικοποιεί ακόμα και τις γενικές συνελεύσεις και τις συλλογικές διεργασίες φοιτητών και εργαζομένων, όταν λαμβάνουν χώρα σε χώρο ή ώρα εργασίας ή μαθήματος! Δίνει ισχυρότατο όπλο στα χέρια μιας ενδεχόμενα αυταρχικής διοίκησης σε ένα ίδρυμα να καταστείλει κάθε μορφή αγώνα και πολλές μορφές συνδικαλιστικής έκφρασης.

Σε συνδυασμό και με άλλα άρθρα του προσχεδίου, ανοίγει ο δρόμος να επιβάλλεται με αυταρχικό τρόπο η βούληση οποιασδήποτε διοίκησης έναντι συλλογικών δημοκρατικών οργάνων, γενικών συνελεύσεων φοιτητών, πανεπιστημιακών κ.ο.κ.

Αυτό εξυπηρετεί και η μεταφορά της αρμοδιότητας για ενδεχόμενη άρση του ασύλου στο Πρυτανικό Συμβούλιο, που θα μπορεί να αποφασίζει με απλή πλειοψηφία. Σημειώνουμε ότι το Πρυτανικό Συμβούλιο απαρτίζεται από τον πρύτανη, τους αντιπρυτάνεις, έναν εκπρόσωπο των φοιτητών, τον προϊστάμενο γραμματείας του πανεπιστημίου και έναν εκπρόσωπο του διοικητικού προσωπικού (συμμετέχει μόνο σε θέματα διοικητικού προσωπικού, χωρίς δικαίωμα ψήφου).

Το όργανο που είχε μέχρι σήμερα αρμοδιότητα να αποφασίζει για άρση του ασύλου ήταν η Επιτροπή Ασύλου που απαρτιζόταν από τον πρύτανη, έναν εκπρόσωπο των πανεπιστημιακών και έναν εκπρόσωπο των φοιτητών. Αυτό το όργανο δικαιούταν να αποφασίσει μόνο με ομοφωνία και σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνονταν ομοφωνία συγκαλούνταν έκτακτα η Σύγκλητος.

Είναι μεγάλο ψέμα αυτό που λέει η υπουργός Παιδείας ότι αυτό το σχήμα δε λειτούργησε ποτέ. Γιατί, πολύ απλά η Σύγκλητος αναλάμβανε και αναλαμβάνει αυτό το ρόλο σταθερά. Τρανταχτό παράδειγμα το Πολυτεχνείο της Αθήνας, όπου τα τελευταία χρόνια, κατά τη διάρκεια του τριήμερου εορτασμού της επετείου του 1973, η Σύγκλητος βρίσκεται σε διαρκή συνεδρίαση όλο το τριήμερο.