Ενα μήνα πριν «ανακαλύψουν» στη «Vodafon» ότι γίνονταν υποκλοπές μέσω του δικτύου της, στις 2 Φλεβάρη 2005 συνέρχεται η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ). Καταλήγει σε «γνωμοδότηση» όπου αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η Αρχή έχει δεχτεί αναφορές από εταιρίες παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, σύμφωνα με τις οποίες οι εν λόγω εταιρίες δέχονται αιτήματα δημοσίων αρχών για παροχή στοιχείων επικοινωνίας των συνδρομητών τους (αναλυτική κατάσταση εισερχομένων και εξερχομένων κλήσεων, χρόνο συνδιάλεξης κλπ.), χωρίς να τηρείται η διαδικασία που προβλέπεται στο Ν.2225/1994 "Για την προστασία της ελευθερίας της ανταπόκρισης και επικοινωνίας", όπως ισχύει».

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η ΑΔΑΕ οδηγήθηκε στη «γνωμοδότηση» με αφορμή τελευταίο σχετικό διάβημα της έτερης μεγάλης, εξ ολοκλήρου ιδιωτικής εταιρίας κινητής τηλεφωνίας που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, της ΤΙΜ.

Στη γνωμοδότηση γράφει και ότι «οι προσφεύγουσες εταιρίες δέχονται αιτήματα για την παροχή στοιχείων επικοινωνίας των συνδρομητών τους από δημόσιες αρχές, κυρίως δικαστικές ή προανακριτικές αρχές, χωρίς να τηρείται η προβλεπόμενη στο άρθρο 19 του Συντάγματος και προσδιορισμένη στο Ν.2225/94, όπως ισχύει, διαδικασία άρσης του απορρήτου».

Δηλαδή, κρατικές υπηρεσίες - με γνώση υποτίθεται του νόμου - ζητούσαν από τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας να τους παραδώσουν στοιχεία για συνδρομητές τους, ακόμα και αν αυτό αντέβαινε στο ίδιο το Σύνταγμα.

Η ΑΔΑΕ, εξετάζοντας το ισχύον τότε θεσμικό πλαίσιο, κατέληξε ότι δε «δικαιολογείται» η παράδοση από τους τηλεπικοινωνιακούς φορείς των λεγόμενων «εξωτερικών στοιχείων επικοινωνίας» των συνδρομητών τους.

Αυτό φαίνεται δεν ήταν ανεκτό από τους κρατούντες. Υλοποιώντας σχετικές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, η κυβέρνηση με το ΠΔ 47, ΦΕΚ 64/10-3-2005, νομιμοποίησε «Διαδικασίες καθώς και τεχνικές και οργανωτικές εγγυήσεις για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών και για τη διασφάλισή του».

Με το ΠΔ αυτό - που τυχαίως (;) δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης τη μέρα που ο Κορωνιάς πήγε να αναφέρει στην κυβέρνηση τις υποκλοπές που γίνονταν μέσω της «Vodafon», κι αφού περίμενε να περάσουν κάποια 24ωρα από τις 5 Μάρτη που υποτίθεται ότι τις «ανακάλυψαν» - ελέγχονται «νομίμως» τα τηλεφωνήματά και το περιεχόμενό τους όποιου βάλουν στο «μάτι». Καταγράφεται με ποιους επικοινωνεί και τι του απαντούν. Στην παρακολούθηση συμμετέχουν ενεργά οι εταιρίες του κλάδου.

Από το πρώτο άρθρο γίνεται φανερός ο σκοπός του ΠΔ με τη συνήθη δικαιολογία: «Για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών (...) χάριν της προστασίας της εθνικής ασφάλειας, της διακρίβωσης των εγκλημάτων...».

Στην παρ. 2 διαβάζουμε ότι «τα είδη και οι μορφές επικοινωνίας που υπόκεινται στην άρση του απορρήτου, είναι ιδίως (σ.σ.: άρα όχι τα μόνα) τα ακόλουθα»: Επιστολογραφία, Τηλετυπική επικοινωνία, Τηλεφωνική επικοινωνία, ήτοι σταθερή και κινητή τηλεφωνία, Επικοινωνία δεδομένων μέσω δικτύων δεδομένων, μισθωμένων κυκλωμάτων κ.ά., Επικοινωνίες μέσω διαδικτύου, Ασυρματική και Δορυφορική επικοινωνία, Επικοινωνία κάθε μορφής μέσω μισθωμένων κυκλωμάτων. Αλλά και Υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας, π.χ. τα γραπτά μηνύματα (SMS/MMS), το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, η πρόσβαση σε ιστοσελίδες κλπ.

Στο τέταρτο άρθρο εξειδικεύονται «τα συγκεκριμένα στοιχεία επικοινωνίας, στα οποία είναι δυνατόν να αναφέρεται μία διάταξη άρσης του απορρήτου». Στην τηλεφωνική επικοινωνία ορίζεται ότι από τις αρμόδιες αρχές μπορεί να ζητηθούν: «Καλών και καλούμενος αριθμός κλήσης και στις αναπάντητες κλήσεις. Καλών και καλούμενος συνδρομητής και πελάτης και στις αναπάντητες κλήσεις. Ωρα έναρξης και ώρα λήξης της επικοινωνίας. Γεωγραφικός εντοπισμός καλούντος και καλούμενου (στις κινητές επικοινωνίες) είτε ομιλούν, είτε πρόκειται για SMS, είτε είναι σε θέση stand-by, είτε πραγματοποιούν αναπάντητη κλήση. Περιεχόμενο επικοινωνίας (φωνή, εικόνα κλπ.) (...) Πραγματικός προορισμός και ενδιάμεσοι αριθμοί κλήσεως, σε περίπτωση εκτροπής της κλήσης».

Δηλαδή, ό,τι ζητούσαν πριν οι κρατικές υπηρεσίες, και η ΑΔΑΕ απαντούσε ότι δε δικαιούντο να λάβουν από τις εταιρίες, και επιπλέον το περιεχόμενο!

Στο άρθρο 8 ορίζεται ότι ότι οι εταιρίες «υποχρεούνται να ανταποκρίνονται αμέσως σε κάθε αίτημα για άρση του απορρήτου της επικοινωνίας που τους κοινοποιείται από τις αρμόδιες αρχές» και ακόμα ότι υποχρεούνται «να διαβιβάζουν στις αρμόδιες αρχές το περιεχόμενο της επικοινωνίας και τα στοιχεία της κατά το χρόνο που αυτή διεξάγεται καθ' όλο το εικοσιτετράωρο».