Οι βουλευτές του ΚΚΕ αναφέρουν ότι: «Παρότι ο εργοδότης θα έπρεπε να είχε προσλάβει ως τα τέλη του Νοέμβρη 1999 όλους τους πρώην εργαζόμενους στο ναυπηγείο δεν το έπραξε. Αντίθετα, ζήτησε και πέτυχε παράταση της προθεσμίας μέχρι τις 31 Μάη 2000. Ομως, η ημερομηνία παρήλθε και έχουν προσληφθεί μόνο 156 εργαζόμενοι μέχρι σήμερα, σε σύνολο 300 πρώην εργαζομένων». Σημειώνουν την απόλυση των προέδρου, αντιπροέδρου του σωματείου και 3 εργαζομένων ακόμα. Την άρνηση Στ. Ηλία να αναγνωρίσει το σωματείο, την παραβίαση των δεσμεύσεών του σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και το γεγονός ότι έχει μετατρέψει το ναυπηγείο σε άνδρο της «μαύρης εργασίας», αφού απασχολεί ανασφάλιστους χαμηλόμισθους αλλοδαπούς με τη σκόπιμη ανοχή του Λιμεναρχείου Χαλκίδας.

Οι βουλευτές ρωτούν τους υπουργούς Ανάπτυξης, Εργασίας και Εμπορικής Ναυτιλίας: «Τι μέτρα θα πάρουν για την εξομάλυνση της κατάστασης, την υλοποίηση των συμβατικών δεσμεύσεων του εφοπλιστή, την υλοποίηση των άλλων δεσμεύσεων, την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, την επαναπρόσληψη όλων των απολυθέντων και τον έλεγχο απασχόλησης χαμηλόμισθων και ανασφάλιστων αλλοδαπών» και «ιδιαίτερα το υπουργείο Ανάπτυξης τι μέτρα θα πάρει, ώστε να μην υπάρξει περίπτωση ενός νέου Κ. Βαρβούτη (ιδιοκτήτη της ΒΙΟΜΑΓΝ που «πτώχευσε») στην περιοχή».