ΟΠ, ΝΕΟΣ ΟΡΟΣ μας προέκυψε με αφορμή την αντεργατική νομοθεσία, που προωθείται για την κατάργηση του 8ωρου, διά στόματος του υπουργού Εργασίας, Πάνου Παναγιωτόπουλου: Η «κοινωνική ισορροπία» μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων!

Μάλλον αυτή η φράση θα αντικαταστήσει το «διάλογο των κοινωνικών εταίρων», στον οποίο είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα, χωρίς, φυσικά, να διαφοροποιείται σε τίποτε ως προς την ουσία της.

Προφανώς - όπως προκύπτει από όσα προτείνει - η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται μάλλον περίεργα την έννοια της «ισορροπίας». Προτιμά τους εργαζόμενους να ισορροπούν σε τεντωμένο σκοινί και τους κεφαλαιούχους να «ισορροπούν» σε αιώρα, για να παρακολουθούν με άνεση τα κέρδη τους να αυξάνονται.

Να τους θυμίσουμε, πάντως, ότι οι ισορροπίες τέτοιου είδους είναι ...εύθραυστο πράγμα και έχουν την τάση να ανατρέπονται, ιδίως όταν οι εργαζόμενοι έρχονται στο προσκήνιο και δεν ανέχονται τέτοιες μεθοδεύσεις.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ «ΑΠΟΛΑΥΣΗ» αποτελούν αυτές τις μέρες στη Βουλή οι εισηγητές και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όπου προωθούνται τα δύο νομοσχέδια (ωράριο καταστημάτων και Εργασιακό), που θέλουν να κάνουν τη ζωή και τα δικαιώματα του κόσμου λάστιχο.

Δηλώνουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν ...«υπερασπιστές των εργαζομένων». Μέχρι και ...λεξιλόγιο άλλαξαν, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για «ταξικές επιλογές», για «προάσπιση των συμφερόντων των πολυεθνικών»!

Φράσεις, που ούτε θα διανοούνταν να προφέρουν πριν από λίγο καιρό, όταν ως κυβέρνηση προεβαλλαν το ...ευρωπαϊκό εκσυγχρονιστικό προφίλ τους.

Τώρα πώς συμβαδίζουν όλα αυτά με το νόμο Γιαννίτση, που βρίσκεται ακόμη σε ισχύ και πάνω σε αυτόν στηρίζεται η ΝΔ για να προωθεί το εργασιακό νομοσχέδιο - έκτρωμα, δεν έχουν μπει στον κόπο να μας το εξηγήσουν. Ούτε πώς ένα κόμμα τόσο ...φιλεργατικό έχει νομοθετήσει την υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων και τη μερική απασχόληση.