ΒΟΥΤΙΑ: «Η τρίχα έγινε τριχιά. Πρώτη είδηση, ο θρίαμβος της πασαρέλας. Δεύτερη είδηση, η τήβεννος της λαδόκολλας. Τελευταία, η "αναχώρηση" ενός μεγάλου, ανιδιοτελούς αγωνιστή. Τα δελτία ειδήσεων αποτυπώνουν σε όλο της το μεγαλείο την ασυγκράτητη βουτιά της χώρας προς το καφενείο "Η Ελλάς". Και φυσικά, οι αρχές και τα αλαλάζοντα στίφη ακολουθούν. Από τον Πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο βουλευτή και από τον Πατριάρχη έως τον κλητήρα της Αρχιεπισκοπής» (ο Δημήτρης Δανίκας στα «ΝΕΑ»).

ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΩ ΓΙΑΝΝΗ... «Πίστευε ότι αφετηρία και κέντρο της πολιτικής δραστηριότητας ενός κομμουνιστή, γενικότερα ενός αριστερού, είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα με τα χαρακτηριστικά και τη λειτουργικότητα που του έδωσε ο Λένιν. Οι ηγεσίες μπορεί να κάνουν λάθη, αλλά το κόμμα είναι πάνω από πρόσωπα και προσωπικές αδυναμίες, είναι ενιαίο σύνολο ιδεών, αξιών και ανθρώπων, μια ζωντανή και ζώσα δύναμη, που εξελίσσεται και ελίσσεται παραμένοντας ταυτόχρονα η ίδια. Ολα μπορεί κανείς να τα συζητήσει εκτός από το κόμμα και τον ρόλο του στην πολιτική και στην κοινωνία, σε εθνική και διεθνή κλίμακα. Γι' αυτό και ποτέ δεν επιχείρησε να θέσει εκτός κόμματος την προσωπική του άποψη» (ο Αντ. Καρκαγιάννης στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ: «Ο "Χαρίλαος", όπως τον αποκαλούσε ο κόσμος, είχε πάντα κάτι να πει, με τον πλούτο μιας ζωής γεμάτης συγκινήσεις, περιπέτειες, εξάρσεις, αγώνες και πίκρες. Κατάφερνε να μπαίνει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ταράζοντας συχνά τα λιμνάζοντα νερά της πολιτικής ζωής» (ο Λ. Σταυρόπουλος στο «ΒΗΜΑ»).