Τον αντάρτη - άνθρωπο, όπου Γης, μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας, τίμησαν εκατοντάδες πολίτες, το πρωί της Κυριακής με μια σεμνή τελετή, σπονδή στους νεκρούς ήρωες, εκεί έξω από τις φυλακές του Επταπυργίου, όπου χιλιάδες αγωνιστές βασανίστηκαν και άγρια δολοφονήθηκαν, επειδή αρνήθηκαν να προσκυνήσουν. Μια εκδήλωση δίδαγμα προς τις νεότερες γενιές, που διοργάνωσε η ΚΟΘ του ΚΚΕ με τη συμμετοχή γνωστών ηθοποιών της Θεσσαλονίκης.

Εκεί έξω από κολαστήριο του «Γεντί Κουλέ», που η κυβέρνηση και οι υπηρεσίες της θέλουν να σβήσουν τη σύγχρονη μαρτυρική ιστορία του και να αναδείξουν μόνο το βυζαντινό χαρακτήρα του μνημείου, εκατοντάδες νέοι αγωνιστές, συγγενείς θυμάτων, μάρτυρες οι ίδιοι της κτηνωδίας των βασανιστών, νέοι άνθρωποι, αποτίσανε φόρο τιμής στους νεκρούς και έδωσαν την υπόσχεση συνέχισης του αγώνα μέχρι την τελική νίκη.

«Φωνάζουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας και στους ντόπιους προσκυνημένους και στα μεγάλα αφεντικά τους, ότι δεν υπάρχει καμία δύναμη στον κόσμο που να μπορέσει να ανακόψει την πορεία της Εργατικής Τάξης και των συμμάχων της, προς την εξουσία και την κοινωνική απελευθέρωση», όπως είπε ο ομιλητής της εκδήλωσης, μέλος του ΝΓ της ΚΟΘ του ΚΚΕ, Γιώργος Τεμεκενίδης. Και ο ίδιος συμπλήρωσε: «Ο λαός μας δε βολεύεται με τους βάρβαρους του ΝΑΤΟ και τη σφηγκοφωλιά της ΕΕ. Αν για το κεφάλαιο μονόδρομος είναι η ΟΝΕ, για την εργατική τάξη μονόδρομος είναι το Λαϊκό Μέτωπο. Στον αγώνα για τη συγκρότησή του θα κριθούμε όλοι μας».

Ο λόγος πέρασε στις ηρωικές μορφές που έδωσαν το αίμα τους, όπου Γης, υπερασπιζόμενοι τα δίκια των λαών. Υπό τους ήχους του ακορντεόν, έξι ηθοποιοί, οι Ρ. Παντελίδου, Ε. Μακίσογλου, Θ. Παπαδημητρίου, Θ. Κεραμίδας, Κ. Χαλκιάς, Θ. Τεκνετζίδης, και μια Κνίτισσα, η Ε. Αθανασιάδου, διάβασαν αποσπάσματα από τις απολογίες λαϊκών αγωνιστών, απέναντι στους κατηγόρους τους. Μνημεία ανυποταγής, θάρρους, αξιοπρέπειας και πίστης στα ιδανικά. Μνημόνιο στην πολύχρονη ιστορία του ΚΚΕ, στη θυσία των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών που με τη ζωή και το θάνατό τους, συμπλήρωσαν την ιστορία της αντίστασης στο πέρασμα των αιώνων.

Οι στοίχοι του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, σκίζουν τον αέρα.

«ΚΚΕ -

τρία κόκκινα γράμματα -

πολύ πονέσαμε, σύντροφοι,

πολύ ξαγρυπνήσαμε

πολύ μακριά κοιτάξαμε

από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο.

- δικό μας αίμα».

Ανάμεσά τους ξεπηδούν οι μορφές των εκατοντάδων εκτελεσμένων στο «Γεντί Κουλέ» για να δηλώσουν παντοτινά ΠΑΡΩΝ.

«τρία κόκκινα γράμματα

σεμνή υπογραφή του λαού μας

στις λεωφόρους του μέλλοντος

ο δρόμος φεύγει γρήγορα

η ιστορία δε γυρίζει πίσω».