Νέο ξεκίνημα, νέα εποχή, νέα πορεία, αλλαγή σελίδας, αλλαγή πολιτικής, κλπ., κλπ. Είναι ορισμένα από τα συνθήματα, που χρησιμοποιούν κατά κόρον και οι δύο εκπρόσωποι του δικομματισμού. Το σύνθημα, όμως, που χρησιμοποιείται περισσότερο από κάθε άλλο είναι οι λέξεις «μαζί σας» και, συνήθως, συνοδεύονται από τις γνωστές ...αερολογίες, περί «ανυπαρξίας διαχωριστικών γραμμών», «ενότητας όλων των Ελλήνων», κλπ., κλπ.

Και δε λέμε, βέβαια, η σημερινή Ελλάδα δεν είναι αυτή του 1948, ούτε του 1956, ούτε του 1965. Διαχωριστικές γραμμές, όμως, υπάρχουν και είναι ευκρινώς ορατές. Τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, για παράδειγμα, όχι μόνο δε συμβαδίζουν με αυτά των εργαζομένων και του λαού, αλλά κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Το ίδιο συμβαίνει και με τις πολιτικές των κομμάτων. Η ίδια στην ουσία πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, απ' αυτήν του ΚΚΕ.

Με άλλα λόγια, τίποτε καλό δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τα κόμματα των αφεντικών, όσες και όποιες φιλολαϊκές μάσκες κι αν φορέσουν προεκλογικά, όσες και όποιες υποσχέσεις μοιράσουν...