«

Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν πέθανε, είναι όμως στην εντατική..!», δήλωσε προχτές ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Πατ Κοξ, μετά την «ιστορική» απόφαση του Συμβουλίου των υπουργών Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Υπενθυμίζουμε ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι συστατικό στοιχείο της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και επομένως έχει «συνταγματική» ισχύ για όλα τα κράτη-μέλη. Το Σύμφωνο αυτό περιλαμβάνει ορισμένα οικονομικά κριτήρια (πληθωρισμός, δημόσια ελλείμματα, εξωτερικό χρέος), κοινά για όλους. Η παραβίαση του Συμφώνου συνεπάγεται ποινές που ξεκινούν από τη δημόσια προειδοποίηση του κράτους-παραβάτη, μέχρι την επιβολή μεγάλων προστίμων.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι μια αυθαίρετη κατασκευή του Διευθυντηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την πειθάρχηση των κρατών-μελών και την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των σχεδίων του μεγάλου κεφαλαίου. Στο όνομα αυτού του Συμφώνου, οι εργαζόμενοι σε όλα τα κράτη-μέλη δέχτηκαν την τελευταία δεκαετία μια πραγματική επέλαση κατά των εισοδημάτων τους, των εργασιακών και των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.

Πριν δύο χρόνια όταν η κυβέρνηση της Πορτογαλίας ομολόγησε ότι είχε καταφύγει σε λογιστικές αλχημείες (στις οποίες κατέφυγαν όλα τα κράτη-μέλη, μηδενός εξαιρουμένου) για να παρουσιάσει σύννομο έλλειμμα, «τιμωρήθηκε» από το Συμβούλιο των υπουργών Οικονομίας με την ποινή της επίπληξης. Ομως, την περασμένη Δευτέρα, στο εδώλιο των κατηγορουμένων κάθονταν οι κυβερνήσεις των δύο μεγαλύτερων και οικονομικά ισχυρότερων «εταίρων», της Γαλλίας και της Γερμανίας. Και οι δύο αντιμετώπιζαν την κατηγορία για την υπέρβαση του κριτηρίου του ελλείμματος. Η δίκη διήρκεσε πέντε ώρες και οι «δικαστές» (οι υπουργοί Οικονομικών), οι ίδιοι που καταδίκασαν την Πορτογαλία, αθώωσαν κατά πλειοψηφία τους «κατηγορούμενους». Αλλα μέτρα, άλλα σταθμά. Αλλωστε, πώς θα μπορούσαν να τιμωρήσουν την «ατμομηχανή» της ευρωπαϊκής ενοποίησης; Αλλά αυτή η εξέλιξη αναδεικνύει για μια ακόμη φορά τις ενδοενωσιακές αντιθέσεις, καθώς και την εφαρμογή μέτρων ανάλογων με την ισχύ των μονοπωλίων κάθε κράτους-μέλους.

Η περιπέτεια του Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο βρίσκεται πλέον στην «εντατική», όπως δήλωσε ο κ. Κοξ, έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις θέσεις του ΚΚΕ για την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ένταξη της Ελλάδας. Επιβεβαιώνει την ανισοτιμία μεταξύ των κρατών-μελών, σε βάρος των μικρότερων και οικονομικά ασθενέστερων. Αποδεικνύει ότι «πραγματική σύγκλιση» δεν μπορεί να υπάρξει αφού η ανισόμετρη ανάπτυξη των οικονομιών παραμένει σιδηρούς κανόνας του καπιταλισμού. Οι εργαζόμενοι των χωρών-μελών της Ενωσης έχουν μια ακόμη απόδειξη ότι τα συμφέροντά τους δεν έχουν καμιά σχέση με την Ευρώπη των πολυεθνικών, των τραπεζιτών, των πολέμων και των επεμβάσεων, με την Ευρωπαϊκή Ενωση, είτε με Σύμφωνα Σταθερότητας, είτε χωρίς αυτά. Δεν έχουν καμιά σχέση με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας κάθε χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης.