Εχοντας υπό τον έλεγχό της τη Γεωργία η Ουάσιγκτον κρατά τη μόνη αρτηρία από την οποία μπορούν να διέλθουν οι ενεργειακοί πόροι της Κασπίας προς τη Δύση, παρακάμπτοντας τη Ρωσία.

Από στρατιωτικής άποψης, επίσης, ο αμερικανικός έλεγχος επί της Γεωργίας, πολύ απλά σημαίνει ότι, πρώτον, αμερικανικός στρατός θα βρίσκεται πολύ κοντά στο ρωσικό έδαφος και στα κοιτάσματα της Κασπίας, δεύτερον, σημαίνει προσφορά δυνατότητας απαγκίστρωσης από Ιράκ και Τουρκία. Ο στενότερος έλεγχος της Γεωργίας, τέλος, θα επιτρέψει στην υπερδύναμη να επηρεάσει από πιο κοντά την κρίση Ρωσίας - Τσετσενίας

Οι παραπάνω διαπιστώσεις, που εν πολλοίς επεξηγούν στο τι έγινε (και γίνεται) στη Γεωργία, διατυπώνονται από το, συνήθως καλά πληροφορημένο και άριστα διασυνδεμένο, αμερικανικό ινστιτούτο στρατηγικών προβλέψεων «Stratfor».

Με τον συνηθισμένο αμερικανικό κυνισμό, οι αναλυτές του «Sstratfor» λένε ξεκάθαρα ότι αυτό που συνέβη στη Γεωργία δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια μάχη μεταξύ της φιλορωσικής φατρίας του Σεβαρντνάντζε και της φιλοαμερικανικής κλίκας της αντιπολίτευσης.

Η σύγκρουση δεν εξελίχθηκε σε εμφύλιο στη Γεωργία γιατί, πολύ απλά, η Μόσχα, υποχώρησε ένα ακόμη βήμα από τον «ζωτικό» της χώρο.