Ταξίαρχος ε.α.
Απλώς ακούγοντας παλιούς συναδέλφους, τις απόψεις τους, τις σκέψεις, και τις θέσεις τους, σκέφτηκα πόσος αγώνας γινόταν για να σκέφτεται κανένας μέσα στον στρατό πολιτικά. Αλλά βγαίνοντας έξω από το στρατό ανακαλύπτω ότι υπάρχουν πολλοί πολίτες, που δε σκέφτονται πολιτικά και σκέφτονται μόνο στρατιωτικά.
Τι θέλω να πω με αυτό; Αν προσέξατε, τις τοποθετήσεις όλων των αξιωματικών που γίνανε εδώ μέσα, θα προσέξατε ότι επικεντρώνονταν όλοι στον ανθρώπινο παράγοντα. Εκεί είναι όλο το ζήτημα. Και πιστεύω ότι εκεί πρέπει να είναι όλη η προσπάθεια του κόμματος για να μπορέσει να δει αυτή η χώρα αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα που λέγεται πατριωτική κατεύθυνση των ενεργειών, των στελεχών, των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τι θα πει, ότι μας είπαν να αγοράσουμε το τάδε οπλικό σύστημα; Τι θα πει αυτό; Τίποτα. Γιατί; Ποιος το αποφασίζει; Ξεκινάει από εισήγηση μιας επιτροπής αξιωματικών. Η πρώτη απόφαση παίρνεται από αξιωματικούς. Στο ΚΥΣΕΑ μετέχει ο Αρχηγός, ο οποίος, τον ακούσατε ποτέ να σηκωθεί και να πει, ότι, όχι, εγώ διαφωνώ και παραιτούμαι. Και στα παρακάτω κλιμάκια.
Αυτό τι σημαίνει; Οτι η παιδεία, η οποία ξεκινάει από τις παραγωγικές σχολές, έχει την κατεύθυνση εκείνη που φτιάχνει ανθρώπους τέτοιους που να υπακούουν στο σύστημα. Είναι σαν να έχω σπουδάσει εγώ από δέκα χρονών στην Αμερική, Αγγλία, Γερμανία, να έρθω εδώ στα 30 μου χρόνια σπουδασμένος ωραία, και να μου λέτε εσείς να σας εξηγήσω τι σημαίνει πατριωτισμός.
Μα εγώ έχω συνηθίσει τα σύνορα διαφορετικά, δε βλέπω τα σύνορα εδώ στην «Ελλαδίτσα». Πιστεύω, ότι απαιτείται το κόμμα να δώσει μεγάλη βάση στην αλλαγή της εκπαίδευσης, των παραγωγικών σχολών. Το ανέλυσε πάρα πολύ ωραία ο κύριος Κακαράς αλλά και όσοι με πρώτο τον κύριο Αλευρομάγειρο αναφέρθηκαν στους μισθοφόρους. Εκεί είναι το πρόβλημα: Πώς να φτιάξουμε υπηρετούντες στις Ενοπλες Δυνάμεις σε οποιοδήποτε βαθμό που να μην είναι υποχείρια και υπάκουοι στο σύστημα. Αρα για να χτυπήσουμε το σύστημα, να φτιάξουμε τον άνθρωπο και όχι τα μέσα.
Ευχαριστώ πολύ».