Σε γενικές γραμμές, συμφωνώ με τις θέσεις του ΚΚΕ. Συμφωνώ, γιατί εκφράζουν μια πολιτική ανεξάρτητη, πατριωτική και αντίθετη με τις επιλογές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που είναι επιλογές σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Οι επιλογές αυτές είναι αιφνίδιες, πρόχειρες, χωρίς προπαρασκευή από τα επιτελεία. Απόδειξη είναι ότι οι αρχηγοί, εκ των υστέρων, εκφράζουν την ικανοποίησή τους στον ΥΕΘΑ, όταν τους ανακοινώνει το πλέγμα των σκέψεων. Μακάρι να γινόταν και αντίστροφα. Δε γίνεται.

Τα εθνικά μας θέματα, τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ και η νέα του δομή έχουν αναλυθεί. Οι εξοπλισμοί και οι προμήθειες γίνονται εν κρυπτώ. Τι να πεις; μόνο διαφάνεια και εξοπλισμοί δεν είναι που αφορούν στην εθνική μας άμυνα. Είναι ΝΑΤΟικές επιλογές.

Ο σκοπός της δημιουργίας του μισθοφορικού στρατού και των στρατιωτικών τμημάτων ασφάλειας έχει γίνει κατανοητός. Η φτωχή οικογένεια, στην οποία απευθύνονται, δε στέλνει τα παιδιά της να επανδρώσουν και γι' αυτό οι διαγωνισμοί επαναλαμβάνονται.

Κρίνω, όμως, σκόπιμο να ασχοληθώ και να αναδείξω τον πραγματικό σκοπό των αλλαγών, που επιχειρούνται στις Ενοπλες Δυνάμεις. Και ειδικά στα στελέχη. Είναι ένα θέμα, το οποίο πρέπει να αναδειχτεί και εντός και εκτός των τειχών. Εννοώ των στρατοπέδων.

Με τις σαρωτικές αυτές αλλαγές, επιχειρείται η χειραγώγηση των στελεχών και, μέσω αυτής, η χειραγώγηση του συνόλου των Ενόπλων Δυνάμεων. Παλιά και δοκιμασμένη μέθοδος.

Ο σκοπός των αλλαγών αυτών είναι η οργάνωση και η λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟικά πρότυπα, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν και σε αποστολές εκτός συνόρων. Θα προσπαθήσω με απλή και σύντομη προσέγγιση να αναδείξω πώς αντιμετωπίζουν τα στελέχη και με ποιο τρόπο προσπαθούν να αλλάξουν την εκπαίδευση, την ιεραρχία, το νόμο περί ιεραρχίας, αλλά και τη νέα δομή των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

Το σύστημα ιεραρχίας και προαγωγών. Το πλαίσιο αυτό, στη βάση του οποίου αξιολογούνται με τα φύλλα ποιότητας τα στελέχη, από τους προϊσταμένους τους, και με αυτά κρίνονται από τα Συμβούλια Κρίσεως. Μέχρι τώρα ήταν ένα σύστημα, που μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν κατά κάποιο τρόπο αντικειμενικό, άφηνε καθαρά να φανεί η αξία του κρινόμενου. Θα μπορούσε, όμως, να βελτιωθεί προς την αξιοκρατία.

Αντί για τα προσωπικά κριτήρια του διοικητή, να μπουν αντικειμενικά κριτήρια για τα στελέχη, έτσι ώστε να γίνει πιο αξιοκρατικό. Ομως, δεν έγινε αυτό. Το νομικό πλαίσιο αυτό αναμορφώνεται και δημιουργεί δυο επετηρίδες στελεχών. Στη μια, θα είναι οι εξελίξιμοι και στην άλλη οι διατηρητέοι, οι οποίοι θα παραμένουν εκτός οργανικών θέσεων στον κατεχόμενο βαθμό, μέχρι να συμπληρώσουν τη σύνταξή τους και να φύγουν.

Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται σωστό. Γιατί; Τα στελέχη δεν παρασύρονται και δεν αποστρατεύονται χάνοντας κάτι από τη σύνταξή τους. Το ύποπτο, όμως, είναι στο δεύτερο σκέλος του νομοσχεδίου, όπου τα στελέχη θα βαθμολογούνται και θα κρίνονται με τη συμμετοχή τους σε ΝΑΤΟικές ή ειρηνευτικές αποστολές, όπως λέγονται. Και μάλιστα, θα αξιολογούνται από ξένους συμμάχους προϊσταμένους.

Αρα, αν θέλουν να κάνουν καριέρα, θα πρέπει υποχρεωτικά να μετέχουν, και μάλιστα με επιτυχία, στις αποστολές αυτές. Οσα στελέχη, για διάφορους λόγους, ενοχλούν ή δε συμφωνούν με αυτές τις επιλογές δε θα επιλέγονται να υπηρετήσουν έξω και έτσι απλά θα τους τελειώνουν. Εχουμε, λοιπόν, ιεραρχίες δυο ταχυτήτων, δυο νέα μοντέλα ιεραρχίας, τους παγκοσμιοποιημένους αξιωματικούς και τους μη παγκοσμιοποιημένους.

Αλλαγή στην εκπαίδευση των στελεχών: Οι αλλαγές αυτές στην εκπαίδευση έχουν ως θέμα την επαγγελματική κατάρτιση των στελεχών. Η ανασυγκρότηση ξεκινά από τις παραγωγικές σχολές, και τελειώνει με τη διακλαδική τους εκπαίδευση. Οι παραγωγικές σχολές εξισώνονται με τα ΑΕΙ. Γιατί μέχρι τώρα δεν ήταν ΑΕΙ. Με το νομοσχέδιο αυτό, όμως, δεν αναβαθμίζεται η ακαδημαϊκή εκπαίδευση, απλώς θεσπίζονται διατάξεις για το διδακτικό προσωπικό, ανάλογες με αυτές που ισχύουν για τα πολιτικά πανεπιστήμια, χωρίς όμως οι καθηγητές των παραγωγικών σχολών να εξισώνονται με τους αντίστοιχους των ΑΕΙ.

Παράλληλα, διατηρείται η στρατιωτική υποδομή, και είναι υπό στρατιωτική διοίκηση. Το νομοσχέδιο αυτό είναι μια κακή αντιγραφή, των ισχυόντων στις ξένες ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ. Ηδη, έγινε Επιτροπή από το ΓΕΣ, πήγαν έξω, μελέτησαν πώς λειτουργούν οι σχολές και ήρθαν εδώ πέρα και το επέβαλαν. Ξέρουμε ότι ο σκοπός των παραγωγικών σχολών των Ευρωπαίων και των Αμερικάνων είναι για να φτιάχνουν στελέχη, έτσι ώστε να τους στέλνουν σε διεθνείς αποστολές. Οι δικές μας, όμως, απειλές δεν είναι η τρομοκρατία. Είναι άλλες, και είναι φανερές και γνωστές.

Αντιγράφουν ξένα πρότυπα, ενώ λειτουργεί με επιτυχία, χρόνια τώρα, στη Θεσσαλονίκη, η Σχολή Σωμάτων, Ιατρική, Νομική κλπ., όπου η ακαδημαϊκή εκπαίδευση παρέχεται από τα πολιτικά πανεπιστήμια. Ενώ οι στρατιωτικοί από τη σχολή. Ξεκαθαρισμένοι ρόλοι εκπαιδευτών, διοίκησης, ισότιμη παιδεία για όλους τους νέους, άνοιγμα των στρατιωτικών σχολών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημοκρατία, ισορροπία και αρμονία, στη στρατιωτική και εκπαιδευτική λειτουργία και, το κυριότερο, μικρότερο κόστος.

Οι παραπάνω αλλαγές ολοκληρώνονται με την υποβάθμιση της διακλαδικής εκπαίδευσης στελεχών. Η πολυδιαφημισμένη διακλαδικότητα Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, στο σύγχρονο πεδίο της μάχης, δεν προοιωνίζεται θετική, για το αμυντικό μας σύστημα. Καταργούνται οι τρεις κλαδικές σχολές πολέμου και ιδρύεται, πρόχειρα και χωρίς υποδομή, μια διακλαδική.

Με την αλλαγή αυτή, θα υπάρχει μεγάλο κενό στην επιτελική κατάρτιση των στελεχών. Γιατί η στρατηγική εμπειρία, που έδιναν οι σχολές που καταργούνται, συρρικνώνεται και θα παρέχεται από τις κατώτερες σχολές επιτελών.

Πότε, λοιπόν, τα στελέχη θα αποκτούν στρατηγικές και επιτελικές εμπειρίες, για να διοικήσουν πιθανές διακλαδικές επιχειρήσεις; Για να κάνεις διακλαδικό πόλεμο, πρέπει πρώτα να έχεις αφομοιώσει άριστα τη στρατηγική και επιτελική εκπαίδευση του Οπλου που υπηρετείς. Με απλή στρατιωτική σκέψη. Αν το σύστημα αυτό εφαρμοστεί σε μια 10ετία σε στρατηγικό επίπεδο, η ιεραρχία μας θα υστερεί φανερά, αφού θα εκπαιδεύεται μόνο σε τακτικό επίπεδο. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ας αφουγκραστεί τη βαθιά, διακλαδική, διαφωνία των στελεχών της.

Η αναδιοργάνωση των επιτελείων: Το ΥΕΘΑ, κατά τη γνώμη των εντός, είχε καταστεί χωνευτήριο αξιωματικών. Ομως η επιχειρούμενη ενοποίηση της δομής των τριών επιτελείων, των κλάδων, είναι πολύ αμφίβολο αν θα βοηθήσει στην αποδοτικότητα. Ας δεχτούμε ότι ο στρατός και το ΓΕΣ, λόγω δύναμης και αποστολής, χρειάζονταν μια αναδιοργάνωση. Αλλά το ΓΕΝ και το ΓΕΑ, τουλάχιστον, είναι κωμικό να το συζητάμε.

Για την περίφημη διακλαδικότητα, που όλοι αναμασούν, χωρίς όμως να γνωρίζουν τι σημαίνει και πού μας οδηγεί, φτιάχνουμε έξι διακλαδικά Στρατηγεία. Δε θα πω ποια, για ευνόητους λόγους, αν και είναι γνωστό από τις εφημερίδες. Εν πάση περιπτώσει. ΓΕΣ, ΓΕΕΘΑ, ΑΣΔΕΝ Β` και Δ` Σώμα, Αρχηγεία του Στόλου και της Τακτικής Αεροπορίας. Από αυτά μόνο η ΑΣΔΕΝ, λόγω της φύσης και της αποστολής της, πρέπει να είναι διακλαδική. Μια και ο πόλεμος στο Αιγαίο είναι πρωταρχικά αεροναυτικός.

Τα υπόλοιπα, γιατί να είναι διακλαδικά; Και να έχουν δομή μονάδων ταχείας επέμβασης, αφού η φύση και η αποστολή τους δεν το απαιτούν; Θα χρησιμοποιηθούν σε ειρηνευτικές αποστολές; Και η κύρια αμυντική τους αποστολή;

Είναι φανερό ότι η ΝΑΤΟικού τύπου νέα δομή και οργάνωση επιτρέπει στις Ενοπλες Δυνάμεις μας, να χρησιμοποιούνται σε πολυεθνικές επιχειρήσεις. Ο,τι και αν αυτό συνεπάγεται για τον αμυντικό μας ιστό.

Κλείνω με μια μικρή κραυγή αγανάκτησης. Από έναν απόστρατο αξιωματικό: Να σταματήσει αμέσως η καταστροφική πολιτική, που την υπαγορεύουν οι ΝΑΤΟικοί και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές. Με ποιο δικαίωμα υποθηκεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας; Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας».