Σελ. /40
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 19 Οχτώβρη 2003 - αριθ. φύλλου: 8707

ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ"
«Εθνική Αμυνα και Ενοπλες Δυνάμεις»

Η εκδήλωση - συζήτηση που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ στο ξενοδοχείο «Τιτάνια», την Τρίτη 30 του Σεπτέμβρη 2003

Η άρχουσα τάξη της Ελλάδας και τα κόμματά της ενσωματώνουν ολοένα και πιο βαθιά τη χώρα μας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, εμπλέκοντάς την στην πολεμοκάπηλη ιμπεριαλιστική δράση, γιατί αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντά τους. Την εφαρμογή αυτής της πολιτικής επιδιώκει να ενισχύσει η εντεινόμενη προπαγάνδα για την αναγκαιότητα, τη ρεαλιστικότητα και την πολλαπλή ωφελιμότητα, όταν οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για το λαό μας γίνονται μέγιστοι. Στόχος, η λαϊκή ανοχή, αν όχι αποδοχή, αυτής της πολιτικής.

Η κυρίαρχη προπαγάνδα εστιάζει σε καίρια ζητήματα σχετικά με την Εθνική Αμυνα και τις Ενοπλες Δυνάμεις, προβάλλοντας ζητήματα όπως: «Βελούδινα σύνορα», ειρηνευτικές αποστολές, εξοπλιστικά προγράμματα, επαγγελματίες οπλίτες, ενιαίος αμυντικός χώρος Ελλάδας - Κύπρου, αμυντική στρατηγική αναθεώρηση, νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, διακλαδική αναδιάρθρωσή τους, νέο αμυντικό δόγμα, κλπ., ενώ τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία αναδιαρθρώνονται, ο Ευρωστρατός οργανώνεται και αναπτύσσεται.

Την ίδια ώρα, η αποστολή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έχει αλλάξει. Τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων στέλνονται εκτός συνόρων, στα πλαίσια ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών αποστολών, κατοχής χωρών και λαών. Η δομή των Ενόπλων Δυνάμεων και τα εξοπλιστικά προγράμματα εντάσσονται σε ΝΑΤΟικές αποφάσεις και σχεδιασμούς και τους υπηρετούν. Κυριαρχικά δικαιώματα, όπως αυτά των συνόρων στο Αιγαίο, αμφισβητούνται ή εκχωρούνται σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ενωση.


Μπροστά σ' αυτή την, επικίνδυνη για το λαό μας, εξελισσόμενη πραγματικότητα, η ΚΕ του ΚΚΕ διοργάνωσε την εκδήλωση - συζήτηση με θέμα «Εθνική Αμυνα - Ενοπλες Δυνάμεις», προβάλλοντας και συζητώντας δημόσια τις πατριωτικές και ταυτόχρονα διεθνιστικές θέσεις του Κόμματος σ' όλα αυτά τα καίρια ζητήματα, αλλά και την πολιτική για την αντιμετώπισή τους από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων.

Παρόντες στην εκδήλωση ήταν εκπρόσωπος του ΓΕΕΘΑ, απόστρατοι αξιωματικοί όλων των βαθμών, καθηγητές στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών, πανεπιστημιακοί, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και εκπρόσωποι του κινήματος ειρήνης και άλλων μαζικών φορέων.

Τις θέσεις του ΚΚΕ παρουσίασε η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλ. Παπαρήγα. Μετά την εισήγησή της, από τους παρευρισκόμενους, έκαναν παρεμβάσεις οι ακόλουθοι: Δ. Αλευρομάγειρος, αντιστράτηγος ε.α., Β. Φίλιας, καθηγητής πανεπιστημίου, Αντ. Κακαράς, αρχιπλοίαρχος ε.α., Θ. Στοφορόπουλος, πρέσβης επί τιμή, Δ. Δήμου, αντιστράτηγος ε.α., Ν. Τζοβλάς, πλοίαρχος ε.α., Ι. Βέννης, αντιναύαρχος ε.α., Σπ. Σερμακέζης, ταξίαρχος ε.α., Αλ. Κόντος, έφεδρος ταγματάρχης, πρόεδρος των Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων, Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ, Μ. Σοφικίτης, ταξίαρχος ε.α., Χρ. Δασκαλόπουλος, ταξίαρχος ε.α., Ν. Καρατουλιώτης, υποστράτηγος ε.α., Ι. Ιωάννου, υποναύαρχος ε.α., Αγ. Παπανεοφύτου, καθηγητής πανεπιστημίου, Γ. Τσαπόγας, αντιστασιακός - δημοσιογράφος.




Δ. Αλευρομάγειρος

Αντιστράτηγος ε.α., επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού

«Κυρία Γενική Γραμματέα, σας ευχαριστώ πάρα πολύ και το Κόμμα σας, που είχατε την ευγένεια να με καλέσετε. Η παρέμβασή μου θα αφορά μόνο το θέμα του επαγγελματικού στρατού, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και στα υπόλοιπα δεν είμαι σε πολλά σύμφωνος. Είμαι απόλυτα σύμφωνος και θα έλεγα, ότι ακριβώς αυτά τα οποία θα πω, και τα έχω δημοσιεύσει και τα έχω σημειώσει σε μία μελέτη, η οποία είχε γίνει όταν ήμουνα εν ενεργεία αξιωματικός. Επομένως δεν έχω να διαφοροποιηθώ σε τίποτα.

Θέλω να σημειώσω πολύ σύντομα τα εξής:

Στο άρθρο 4, παρ. 6 του Συντάγματος αναφέρεται, ότι κάθε Ελληνας που έχει τη δυνατότητα, είναι υποχρεωμένος να στρατεύεται σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων. Θα έλεγα, ήταν και μία σκέψη παλαιότερη, πόσο σημαντικό θα ήταν αν αυτό το άρθρο του Συντάγματος είχε μία μικρή διόρθωση και έλεγε, ότι κάθε Ελληνας ο οποίος έχει την ικανότητα να στρατεύεται, έχει το δικαίωμα να είναι στρατιώτης, έχει το δικαίωμα στην άμυνα της πατρίδος.

Και για να μη θεωρηθεί πολύ παράξενο, σας θυμίζω, ότι μία κλασική περίπτωση καθαρά εθνικού χαρακτήρα, με τα δεδομένα και τους συσχετισμούς της εποχής εκείνης, ήταν ο στρατός των Σπαρτιατών, όπου όλος ο λαός ήταν στρατευμένος από τα 7 μέχρι τα 60 χρόνια. Και πόσο προοδευτικοί ήταν οι Σπαρτιάτες, εδώ και τόσα χρόνια και πόσο, θεωρητικά, μη προοδευτικοί είμαστε εμείς σήμερα.

Οσον αφορά το θέμα του επαγγελματικού στρατού: Πρέπει να ξαναθυμίσω πράγματα τα οποία είναι πάρα πολύ γνωστά σε όλους μας. Ορόσημο -πέρα απ' αυτά τα οποία είπα για το στρατό των Σπαρτιατών- στο θέμα του εθνικού στρατού, έχουμε τη μάχη του Βαλμή, το 1792, στη Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση, όπου ο στρατηγός Κέλερμαν, επικεφαλής 50.000 Γάλλων στρατιωτών νίκησε την τελειότερη πρωσική μηχανή κάτω από την ιαχή "Ζήτω το Εθνος". Μάλιστα το σημειώνω αυτό, διότι είναι η πρώτη φορά που ακούστηκε από το στράτευμα η ιαχή "Ζήτω το Εθνος". Είναι η εποχή εκείνη που ο μεγάλος Γκέτε είπε, ότι τελειώνουν οι στρατοί των Βασιλιάδων και αρχίζουμε με τους στρατούς των λαών.

Θα πάω όμως και λίγο παραπέρα. Ο στρατηγός Ντεμπενέι, ο οποίος ήταν διοικητής μεγάλων μονάδων στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και εν συνεχεία στο Γενικό Επιτελείο της Γαλλίας - και δεν παίρνω παραδείγματα απέξω για να επιβεβαιώσω τα δικά μας, όχι πως το κάνω από ξενοφιλία - είπε τα εξής, και θα μου επιτρέψετε να τα διαβάσω, σχετικά με το θέμα του επαγγελματικού στρατού για το οποίο είμαι τελείως αντίθετος.

Πριν κλείσω μ' αυτά τα οποία είπε ο στρατηγός Ντεμπενέι, θα σας πω το εξής, ότι στο πρακτικό επίπεδο η απάντηση είναι, ότι τα σύγχρονα όπλα απαιτούν μια μεγαλύτερη επαγγελματική κατάρτιση. Θα έλεγα ότι αυτό είναι ψευτοδίλημμα, πρώτα απ' όλα διότι το στρατευμένο κομμάτι του λαού μας έχει ανεβάσει πάρα πολύ το επίπεδό του. Δεύτερον, είναι ένα ψευτοδίλημμα και θα έλεγα ότι κολακεύεται κατά κάποιο τρόπο κάποιο μειονέκτημα που έχουμε, ότι κάποιοι άλλοι θα αναλάβουν την ασφάλεια... Δηλαδή οι σεκιουριτάδες θα αναλάβουν την ασφάλεια του Εθνους, κάτι το οποίο είναι απαράδεκτο.

Μπορεί να λυθεί, αν θέλετε, και σε τεχνοκρατικό επίπεδο, το είπατε προηγουμένως κυρία Γενική Γραμματέας, με το πολύ καλό σώμα των μονίμων υπαξιωματικών, όπου για ένα χρονικό διάστημα μπορούν αυτοί, σημειώνω ότι κάτι τέτοιο έχουν οι Τούρκοι. Ο κύριος Φράγκος (σ.σ. εκπρόσωπος του ΓΕΕΘΑ στην εκδήλωση) που βρίσκεται εδώ πέρα, ο οποίος έχει κάνει στην Τουρκία, ίσως με διορθώσει. Και εν συνεχεία, γιατί δεν μπορεί ένας στρατιώτης να είναι χειριστής άρματος στα 25, να είναι και στα 50. Τι θα συμβεί; Και πολύ σωστά βέβαια έχουμε αυτό το πρόβλημα της πρόκλησης με το θέμα των χρημάτων.

Θα σημειώσω, λοιπόν, και κλείνοντας, τι λέει ακριβώς ο Στρατηγός Ντεμπενέι, χωρίς να σημαίνει, όπως και εσείς είπατε, ότι έχουμε τίποτα μ' αυτούς τους στρατιώτες, οι οποίοι είναι και πάρα πολύ καλοί, οι οποίοι αυτή τη στιγμή υπηρετούν ως επαγγελματίες, αλλά αυτό δεν είναι η φιλοσοφία του Εθνους, ο εθνικός στρατός πρέπει να είναι ως εξής:

Λέει, λοιπόν, ο στρατηγός Ντεμπενέι, θα σημειώσω και το λόγο όπως τον έγραψε το 1920, που είναι επίκαιρος και σήμερα:

"Η στρατολογία στρατιωτών εξ επαγγέλματος δεν οδηγεί εις την εθελουσία κατάταξη τα ευφυέστερα και ηθικότερα στοιχεία της χώρας. Επαναλαμβανόμενη δε πανομοιοτύπως κατ' έτος εκφυλίζεται εις μίαν παθητική τετριμμένη συνήθεια. Τοιούτου είδους στράτευμα δεν έχει ζωή και το σοβαρότερο δε δύναται να διατηρήσει επί μακρόν την μαχητική αυτού αξία.

Δεύτερον, ο εθνικός στρατός δημιουργεί εν ασύγκριτο περιβάλλον. Πάσαι αι ζωτικαί δυνάμεις του Εθνους συναντώνται εκεί, συντονίζονται και τελειοποιούνται με σπάνια ένταση: χωρικοί, εργάται, μηχανικοί, εμποροϋπάλληλοι, καθηγηταί, διδάσκαλοι, εκκλησιαστικοί, εισοδηματίαι ευρίσκονται εις αλληλοδιδακτικό σχολείον. Υπάρχει μια σφαίρα, όπου πολλοί υπεράνω των κοινωνικών διακρίσεων και των πολιτικών διχασμών συναντώνται όλοι και ενταύθα έγκειται πράγματι η βάσις του πατριωτισμού".

Πριν κλείσω, σας θυμίζω, επίσης κάτι πολύ γνωστό εις αυτή την αίθουσα, ότι ο μεγάλος επαναστάτης και πατριώτης της Γαλλικής Επανάστασης, ο Μαξιμιλιανός ο Ροβερσπιέρος, είχε πει ακριβώς τα ίδια. Ευχαριστώ πάρα πολύ».


Β.Φίλιας

Καθηγητής Πανεπιστημίου

«Κυρία Γενική Γραμματεύ, κυρίες και κύριοι. Κατ' αρχήν θέλω να σας μεταφέρω ένα μήνυμα: Βρισκόμουν μέχρι προχθές στη Χίο και σε μία μεγάλη συνάντηση για ένα συνέδριο, που ήταν παρόντα, μπορούμε να πούμε, τα αξιόλογα - με αξιοκρατικά κριτήρια - πρόσωπα του νησιού, ελέχθη το εξής και πρέπει να το έχετε υπόψη σας, ότι το κατ' εξοχήν πατριωτικό κόμμα σήμερα είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Κυρίες και κύριοι, εάν ο κύριος Παπανδρέου είπε ότι όσοι δεν υποκύπτουν στην παγκοσμιοποίηση πρέπει να πάρουν ένα μάθημα, τότε ο κύριος Παπανδρέου πάσχει από ένα είδος νεανικής άνοιας. Κατ' αρχήν δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση ή δεν τον συμφέρει να καταλάβει. Και βεβαίως, η όλη θεμελίωση της πολιτικής, η σημερινή, είναι μία θεμελίωση, μπορούμε να πούμε, μειοδοτική και πρέπει οι λέξεις να χρησιμοποιούνται με την απόλυτη έννοιά τους.

Ολα όσα ανέφερε η κυρία Παπαρήγα για την κατάσταση που επικρατεί συνιστούν μειοδοσία, συνιστούν υποχώρηση των γραμμών άμυνας του έθνους. Δεν τίθεται κανένα ζήτημα πάνω σ' αυτό. Και δυστυχώς, κυρίες και κύριοι, είναι ατύχημα μεγάλο ότι έχει αναπτυχθεί, υπό το πρόσχημα μιας θολής προοδευτικότητας, ένας ευρύτατος πεμπτοφαλαγγιτισμός ανθρώπων, οι οποίοι βρίσκονται όλοι πολύ κοντά στην εξουσία, μια ευρύτατη μπορούμε να πούμε αντίληψη υποχωρητικότητας, στο όνομα του πολιτικού ρεαλισμού.

Τι σημαίνει πολιτικός ρεαλισμός και ποιος τον καθορίζει; Και υποτίθεται ότι όλοι οι άλλοι, εμείς αν θέλετε, που έχουμε αντίθετη άποψη και ξεκινάμε από θέσεις ενίσχυσης της εθνικής μας άμυνας, ότι εμείς κατά κάποιο τρόπο βρισκόμαστε εκτός πραγματικότητας; Οι πεμπτοφαλαγγίτες, όπως έγινε και στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, έχουν πολλά να πουν για την υποτιθέμενη έλλειψη ρεαλιστικότητας τη δική μας.

Κυρίες και κύριοι, στις 3 Δεκεμβρίου, γίνεται μια δίκη στον Αρειο Πάγο, μετά από προσφυγή για εκχώρηση εθνικού εδάφους, εθνικών, δηλαδή, κυριαρχικών εδαφικών δικαιωμάτων στη Βάση της Σούδας. Η συμφωνία η τελευταία, η οποία έγινε για τη Σούδα, δεν πέρασε από τη Βουλή. Ξέρετε με τι πρόσχημα; Με το πρόσχημα ότι πρόκειται περί απλών κυβερνητικών πράξεων, παρακαλώ! Και πάνω σ' αυτό υπάρχει η προσφυγή στον Αρειο Πάγο και θα δούμε ποια είναι τα αποτελέσματα, με το δεδομένο ότι, όπως ξέρετε, οι πιέσεις οι οποίες ασκούνται επάνω στη Δικαιοσύνη είναι κάτι αφόρητο. Οπως ξέρετε, στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, ήταν επαίσχυντη η συμπεριφορά του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για να πούμε ένα από τα πάρα πολλά.

Δεν τίθεται, λοιπόν, ζήτημα ότι μέσα στη λογική αυτή, στη λογική του ιμπεριαλισμού, αναπτύσσεται ένα κλίμα το οποίο αποδυναμώνει, και αποδυναμώνει και ηθικά και ψυχολογικά, τον ελληνικό λαό. Ο ρόλος μας, ο ρόλος όλων ημών που συμπαρατασσόμαστε για να ενισχύσουμε την άμυνα αυτής της χώρας, είναι να τονώσουμε το ηθικό, να δώσουμε την άλλη άποψη των πραγμάτων, χωρίς μισόλογα, χωρίς υπεκφυγές.

Ναι, όλα αυτά τα οποία έγιναν, η Μαδρίτη, το Ελσίνκι, τα Ιμια ήταν εθνική μειοδοσία, για να μην χρησιμοποιήσω τραχύτερη έκφραση, πολύ τραχύτερη έκφραση. Δεν αφορούν μόνο τους ειδικούς. Υποτίθεται πως το ποια όπλα επιλέγουμε αφορούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Γιατί η αδιαφάνεια στην επιλογή των όπλων; Είπε κάτι για τα "LEOPARD" η κυρία Παπαρήγα, αλλά και σε άλλα πολλά, που θα μπορούσε να προσθέσει κανείς στοιχεία, όσον αφορά στην ακαταλληλότητα των όπλων τα οποία επιλέγονται. Διότι επιλέγονται, γιατί εξασφαλίζονται οι μεγαλύτερες μίζες. Δεν μπορεί να το πει η κυρία Παπαρήγα, όμως εγώ το λέω.

Τεράστιες μίζες, κολοσσιαίες, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται ο ελληνικός στρατός. Δεν υπάρχει αμφιβολία και το είπε ο κύριος Αλευρομάγειρος, ότι ο επαγγελματικός στρατός, ο μισθοφορικός, σημαίνει πρακτικά ότι είναι κτήμα, είναι κομμάτι της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων. Δηλαδή, θέλουμε ο στρατός να αποτελείται από μισθοφόρους, από ανθρώπους οι οποίοι δεν κινούνται από έστω οποιοδήποτε λαθεμένο εθνικό κίνητρο, οσοδήποτε λαθεμένο, αν θέλετε και εθνικιστικό, αλλά από ανθρώπους, οι οποίοι κινούνται από συμφέροντα σκοπιμότητας οικονομικά. Αυτοί μας ταιριάζουν.

Ετσι, ο πολίτης στρατιώτης της Γαλλικής Επανάστασης επιχειρείται να καταργηθεί. Πάει πολύ μακριά η λογική αυτή και βεβαίως αυτού του είδους ο στρατός μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί, και χρησιμοποιείται ήδη, για αστυνόμευση.

Ολα αυτά πρέπει να τα έχουμε σοβαρότατα υπόψη μας. Και οι εν ενεργεία στρατιωτικοί πρέπει να έχουν υπόψη τους το εξής, ότι δεν έχουν το δικαίωμα απλά και μόνο να σκέφτονται ως επαγγελματίες δημόσιοι υπάλληλοι. Επιτελούν μια δημόσια αποστολή και επειδή επιτελούν αυτήν τη δημόσια αποστολή είναι υποχρεωμένοι να κρίνουν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού από ευρύτερη σκοπιά. Δεν έχουν το δικαίωμα να λειτουργούν με δημοσιοϋπαλληλική αντίληψη. Η τάση είναι ακριβώς να δημιουργηθεί μια τέτοια αντίληψη δημοσιοϋπαλληλική στον Ελληνα αξιωματικό, η οποία δυστυχώς, ως ένα βαθμό, έχει περάσει και είναι μεγάλο ατύχημα αυτό.

Κυρίες και κύριοι, πρέπει να λάβετε υπόψη σας το εξής, ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, στις οποίες αναφέρθηκε η κυρία Παπαρήγα, κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ βαθύτερες και θα έλεγα ότι θα πρέπει να εξετάσουμε σε ποιο βαθμό είναι αγεφύρωτες. Το μοίρασμα της λείας κάθε φορά που γίνεται, δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει. Δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει και εκεί θα προκύψουν τεράστια ζητήματα, τα οποία, και σε σχέση με τις ευρύτερες εξελίξεις, πιθανόν να μας οδηγήσουν ή να κατολισθήσουν προς ένα Γ` Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ηδη, βλέπετε ότι σκληραίνονται τα μέτωπα, ότι οι Αμερικανοί, ως η αιχμή του δόρατος του ιμπεριαλισμού δεν τα βγάζει πέρα. Μπορεί να διεισδύει όσο θέλει, δεν τα βγάζει πέρα. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα ζητήματα. Δημιουργεί στα Βαλκάνια και στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες φιλίες με τις κυβερνήσεις. Και αυτό τι σημαίνει; Και αναπτύσσει και δυνάμεις πεμπτοφαλαγγιτικές παντού. Τι σημαίνει αυτό πραγματικά; Αίρει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή το 38% των Βουλγάρων είναι άνεργοι; Η Γερμανία ξεπερνάει το γεγονός ότι έχουμε 4.400.000 ανέργους αυτήν τη στιγμή; Οτι υπάρχει χάσμα μεταξύ της πρώην "Bundesrepublik" και της "DDR";

Ολα αυτά είναι προβλήματα τεράστια και δεν αίρονται και εκεί πρέπει να παλέψουμε. Πρέπει να παλέψουμε, διότι πιστεύω ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις της ανάπτυξης. Ο δρόμος θα είναι τραχύς και μακρός. Ενας δρόμος διεθνών μετώπων σύμπραξης των δυνάμεων εκείνων, των δυνάμεων των λαϊκών, που μπορεί να αντισταθούν σ' αυτού του είδους την έσχατη κατολίσθηση, σ' αυτού του είδους την περιφρόνηση του ανθρώπου, διότι περί αυτού πρόκειται. Η όλη πορεία είναι εσωτερικός εκβαρβαρισμός ή είναι, αν θέλετε, υποβάθμιση της έννοιας του ανθρώπου. Και μην κάνουμε κανένα λάθος πάνω σ' αυτό.

Ο μεγάλος Αγγλος ιστορικός Τόενμπι, λίγο πριν πεθάνει, έγραψε και διακήρυξε: "Ετσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η Αμερική αποτελεί τεράστιο κίνδυνο για την ανθρωπότητα". Και ο άνθρωπος αυτός δεν είχε καμία σχέση, να το πούμε έτσι, με το αριστερό κίνημα. Η Αμερική λοιπόν εξελίσσεται σε τεράστιο κίνδυνο για την ανθρωπότητα. Και βεβαίως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι άλλοι θα αμυνθούν. Αλλά θα αμυνθούν και εκείνοι οι λαοί, οι οποίοι φέρονται ότι ακολουθούν το άρμα των νικητών. Επί παραδείγματι, αυτή τη στιγμή που συζητούμε, ξέρετε πόσοι αντιρρησίες συνείδησης υπάρχουν στο Ισραήλ; 100 χιλιάδες. Ευχαριστώ πολύ».


Α.Κακαράς

Αρχιπλοίαρχος ε.α.

«Ο Καθηγητής είπε, για την αδιαφάνεια των όπλων, υπονοώντας τις μίζες και την ακαταλληλότητα των οπλικών συστημάτων στις Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις. Θα κάνω μια προσπάθεια να πω δυο λόγια για την αδιαφάνεια στην επιλογή των στελεχών που χρησιμοποιούν τα όπλα, που στελεχώνουν τις Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, μήπως και έτσι καταφέρουμε και καταλάβουμε τα υπόλοιπα που συμβαίνουν τα τελευταία 50 χρόνια στη χώρα μας. Δε θα αναφερθώ στη δεκαετία του '40. Οι ρίζες του κακού όμως βρίσκονται εκεί.

Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, υπαξιωματικοί και αξιωματικοί, επιλέγονται με νομοθετικό πλαίσιο, με άκρως απόρρητες εγκυκλίους, με Προεδρικά Διατάγματα, με πάγιες διαταγές που δε βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Επιλέγονται πριν καν μπουν στις παραγωγικές σχολές από το χωριό με τις πληροφορίες του χωροφύλακα, από την πόλη με τις πληροφορίες του Αστυνομικού Τμήματος και έτσι, όταν φτάνουν αυτοί που μπαίνουν στις παραγωγικές σχολές, προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από ένα κομματικό - πολιτικό - ιδεολογικό χώρο, από τον οποίον αμφιβάλλω αν βρίσκεται κανείς στην αίθουσα αυτή, αυτή τη στιγμή. Παρότι στην αίθουσα υπάρχουν αρκετοί συνάδελφοι οι οποίοι επιλέχθηκαν μ' αυτή τη διαδικασία. Αυτό σημαίνει, ότι αρκετοί ξέφυγαν απ' αυτό τον τρόπο και επιλέχθηκαν με κάποιον άλλο τρόπο, παράτυπα, παράνομα, παραβιάζοντας το νόμο που ίσχυε, νόμος και διαδικασίες που ίσχυαν μέχρι τη δεκαετία του '80, το επαναλαμβάνω και δεν είναι λάθος.

Οι διαδικασίες επιλογής των στελεχών με τη μέθοδο των "κατάλληλων" και "ακατάλληλων" έπαψαν να υπάρχουν τη δεκαετία του '80. Χαρακτηρίζονται τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και από τη στιγμή που θα ορκιστούν και θα βγουν από τις παραγωγικές σχολές, χαρακτηρίζονται, επαναλαμβάνω, ως "ημέτεροι" και "μη ημέτεροι". Παρακολουθούνται, μέχρι τη μέρα που θα φύγουν από τις Ενοπλες Δυνάμεις, από τα κατάλληλα όργανα. Από την ΚΥΠ, από τη ΓΔΕΑ, από την Αστυνομία, από τη Χωροφυλακή στέλνουν συμπληρωμένα έντυπα στα 2α Επιτελικά Γραφεία των Ενόπλων Δυνάμεων, σχηματίζονται φάκελοι, καμιά φορά πιο μεγάλοι από τους φακέλους αυτών που προέρχονται από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Και ανάλογα με το χαρακτηρισμό που παίρνουν από τις αρμόδιες υπηρεσίες και από τα αρμόδια πρόσωπα χρησιμοποιούνται και κατάλληλα μέσα στις Ενοπλες Δυνάμεις.

Το 1975 αλλάζει η λέξη κομμουνιστής από τα χρησιμοποιούμενα έντυπα των επιλογών και του διαχωρισμού. Και τη λέξη κομμουνιστής και τα παράγωγά της, κομμουνιστικός, κομμουνιστικό, κομμουνισμός κλπ, την καλύπτει αυτή και μόνο τη λέξη και καμία άλλη - δεν άλλαξε απολύτως τίποτα άλλο στα έντυπα τα χρησιμοποιούμενα επί δικτατορίας, και πριν τη δικτατορία - αντικαθίσταται λοιπόν αυτή η λέξη με τη λέξη αναρχικός. Σβήστηκε το κομμουνιστής και μπήκε το αναρχικός. Η λογική, το πνεύμα, το τι κρυβόταν πίσω από αυτά τα έντυπα εξακολούθησε να υπάρχει άγνωστο ποια στιγμή εξαφανίστηκαν αυτές οι διαδικασίες. Μάλλον όταν άρχισαν να μπαίνουν τα στελέχη στις Ενοπλες Δυνάμεις με τη διαδικασία των εξετάσεων από τα Λύκεια των Πανελληνίων κλπ.

Και μετά τι έγινε; κάτι έγινε. Δεν το γνωρίζουμε. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι φτιάχτηκε ένας κομματικός στρατός, προερχόμενος από συγκεκριμένο, ιδεολογικό, πολιτικό, κομματικό χώρο, πολλά από τα στελέχη αυτού του στρατού κατάφεραν και ξέφυγαν, με την αυτομόρφωση με το περιβάλλον τους με το γάμο τους τον παράνομο, με τις σχέσεις τους τις κοινωνικές, με την προσωπική τους προσπάθεια.

Μερικά από αυτά τα στελέχη είναι σ' αυτή την αίθουσα. Ετίμησαν το όπλο τους. Τίμησαν την ιδιότητά τους. Κράτησαν τη γραμμή στη Λευκωσία και πολέμησαν στην Κύπρο. Σ' αυτούς στηρίζονται σήμερα οι Ενοπλες Δυνάμεις, λέγοντας ότι εμείς τον όρκο μας τον κρατήσαμε και εκτελέσαμε το καθήκον μας. Αλλά δεν είναι έτσι.

Οι Ενοπλες Δυνάμεις στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκαν μετεμφυλιακά εκτός από τη φύλαξη των συνόρων. Χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά για σκοπούς τους οποίους ιστορικά γεγονότα τους έχουν αποδείξει. Το 1961 για να ενισχυθεί κομματικά η ΕΡΕ. Το 1967 ώριμα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, σε μεγάλη πλειοψηφία, αποδέχτηκαν τη δικτατορία, δεν την υιοθέτησαν, δεν την υπηρέτησαν, την αποδέχτηκαν όμως. Με τι σκοπό; Για να συνεργήσει αυτό το καθεστώς, το απολυταρχικό, το δικτατορικό και να πράξει έτσι όπως δεν μπόρεσε να πράξει καμία κοινοβουλευτική κυβέρνηση, όσο ενδοτική και να ήταν.

Ο σκοπός ήταν η Κύπρος να ενταχθεί στο δυτικό στρατόπεδο με κάθε θυσία, όπως και εντάχθηκε. Να υπάρξει φραγή στην άνοδο της Αριστεράς στην Ελλάδα, δεύτερος στόχος. Οπως και έγινε. Να προωθηθεί η διαδικασία του δικομματισμού όπως και έγινε. Να ενισχυθεί η συμμαχική δύναμη του Ισραήλ στον πόλεμο των έξι ημερών, όπως κι έγινε, με παροχή διευκολύνσεων. Να παρασχεθούν διευκολύνσεις και βάσεις στον 6ο Στόλο της Μεσογείου στους Αμερικανούς, με τρόπο που καμία κοινοβουλευτική κυβέρνηση, τότε, δεν μπορούσε να κάνει.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Αυτή ήταν η δικτατορία, την οποία επέβαλε μικρός αριθμός στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, με σχεδίαση, γνωστή, και όταν χρειάστηκε, τους πέταξαν και στις φυλακές, αλλά μη ακολουθούμενοι από συμπράξαντες, πολιτικά πρόσωπα, τα οποία γνώριζαν τη σχεδίαση του Κυπριακού, Και είναι σκόπιμο να ακουμπάμε το δάκτυλο επί των τύπων των ήλων.

Τα πολιτικά πρόσωπα που στη Γενεύη συζητούσαν για το Κυπριακό, γνώριζαν πολύ καλά τα της γραμμής. Στρατηγέ, ο "Αττίλας 2" ήταν προσχεδιασμένος, δεν έγιναν επιχειρήσεις. Προχώρησαν οι δυνάμεις των Τούρκων - οι διαταγές στις δυνάμεις τις δικές μας ήταν "μην πυροβολείτε αν δεν κινδυνεύσετε" - και απλά κατέλαβαν εκείνο το οποίο είχε ήδη προσχεδιαστεί στα αμερικάνικα γραφεία του Κίσιγκερ. Συνέπραξαν στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων γι' αυτά τα πράγματα. Γι' αυτό ακριβώς είχαν εκπαιδευτεί με αυτόν τον τρόπο. Γι' αυτό είχαν επιλεγεί με αυτόν τον τρόπο, γι' αυτό η εκπαίδευση στις παραγωγικές σχολές ήταν, και σε ένα ποσοστό είναι, με αυτόν τον τρόπο.

Αυτή η φάση έληξε στη δεκαετία του '80 και μπήκαμε σε μια άλλη φάση, μετά από τις ανατροπές των κομμουνιστικών χωρών και του κομμουνισμού. Νέοι στόχοι, νέες απειλές, νέα προβλήματα. Δε γνωρίζουμε ακριβώς τι γίνεται στις Ενοπλες Δυνάμεις. Γνωρίζουμε τα αποτελέσματα.

Ξαφνικά οι ίδιες απειλές που απειλούν την Αμερική απειλούν και την Ελλάδα. Οι ίδιες που απειλούν την Τουρκία, τη Βουλγαρία, την Αγγλία, τη Γαλλία οι ίδιες αυτές απειλές έγιναν απειλές για τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις. Πώς έγινε αυτό μέσα σε μια 5ετία και όλες οι χώρες, οι ελεγχόμενες από την Αμερική, έχουν ακριβώς το ίδιο δόγμα, τον ίδιο στόχο ακριβώς, τις ίδιες απειλές, σχεδόν τις ίδιες Ενοπλες Δυνάμεις, ακόμα και οι Τούρκοι. Το είχαν συσχετίσει; Πώς έγινε αυτό; Τυχαίο είναι;

Δεν είναι τυχαίο. Ελέγχεται. Τα στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων καλούνται σήμερα όχι απλά να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, κύριε Καθηγητά, καλούνται να κάνουν κάτι χειρότερο. Να στύψουν τη συνείδησή τους και να πηγαίνουν στο Αφγανιστάν, να συμπράττουν εναντίον λαών οι οποίοι παραδοσιακά είναι φίλοι με την Ελλάδα. Εσείς, η κυρία Παπαρήγα, είπατε για τη Συρία ότι έχει μειωθεί η εκτίμηση των Αράβων για τη χώρα μας. Οι αραβικές χώρες ήταν πάντα δίπλα μας. Τι συμβαίνει σήμερα στο Ιράκ; Δε θα επεκταθώ γιατί δεν έχω χρόνο. Ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε και τα ερωτηματικά πιστεύω να αυξήθηκαν και να μη μειώθηκαν».


Θ.Στοφορόπουλος

Πρέσβης επί τιμή

«Κυρία Γενική Γραμματεύς

Ευχαριστώ την Κεντρική Επιτροπή για την πρόσκληση που με τιμά ιδιαίτερα. Εγώ θα αναφερθώ με κάθε συντομία σε δυο τεχνικά θέματα.

Επιτρέψτε μου να πω, ότι είναι εξαιρετικά σωστή η θέση ότι η άσκηση του δικαιώματος της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια, είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων και θα ασκηθεί, όταν και όποτε αποφασιστεί. Αυτό βέβαια λογικά σημαίνει, ότι η υλοποίηση, η πραγματοποίηση αυτής της σωστής θέσης προϋποθέτει ότι το δικαίωμα αυτό πρέπει να διαφυλαχτεί. Αυτό είναι η μια πλευρά του πρώτου θέματος.

Η άλλη είναι αυτή που λέει ότι στη Χάγη να πάμε μόνο για την υφαλοκρηπίδα. Ξέρετε εκεί - δεν είναι θέση μόνο του ΚΚΕ, όπως πολύ σωστά επισήμανε η κυρία Παπαρήγα, είναι μια γενικότερη θέση - εκεί γεννάται ένα τεχνικό ζήτημα το οποίο χρειάζεται, όπως πάλι πολύ σωστά είπε, επεξεργασία. Μπορούμε να πάμε στη Χάγη μόνο για την υφαλοκρηπίδα;

Ξέρετε η υφαλοκρηπίδα ξεκινάει από εκεί που τελειώνουν τα χωρικά ύδατα. Κατά συνέπεια, αν πάμε στη Χάγη για την υφαλοκρηπίδα, με τα σημερινά χωρικά ύδατα των έξι μιλίων, είναι νομίζω βέβαιο - υπάρχει τώρα δυστυχώς και νομολογία του διεθνούς δικαστηρίου - ότι αυτό θα εμποδίσει στο μέλλον, όταν και όποτε το αποφασίσουμε, να διευρύνουμε την αιγιαλίτιδα ζώνη μας. Αυτό είναι ένα πρώτο τεχνικό θέμα.

Το δεύτερο θέμα αναφέρεται στην Κύπρο. Και εγώ επί πάρα πολλά χρόνια αναφερόμουν - και επαγγελματικά αν θέλετε - σε αυτές τις παλιές, όπως πολύ σωστά είπε η κυρία Παπαρήγα και σωστά λέει η Κεντρική Επιτροπή, τις παλιές αποφάσεις του ΟΗΕ.

Τώρα όμως τα τελευταία χρόνια σιγά σιγά ο ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας, γιατί αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης δεν έχουμε πρόσφατες - το Συμβούλιο Ασφαλείας και ιδίως αυτός που θα έπρεπε να είναι ακόμα πιο ανεξάρτητος, ο Γενικός Γραμματέας, που θα έπρεπε να είναι θεματοφύλακας της ιδεολογίας των Ηνωμένων Εθνών, κατέστη - και ξέρετε όλοι πώς - ένα είδος διαύλου ιμπεριαλιστικών σχεδίων, με τελευταίο και εξαιρετικά κακό το σχέδιο Ανάν. Κατά συνέπεια θα πρέπει, ίσως δε αυτά είναι προβληματισμοί, να αναφερόμαστε πια στις αρχές του ΟΗΕ. Πράγματι οι αρχές του ΟΗΕ είναι εκεί και όχι πια δυστυχώς στις αποφάσεις.

Η τελευταία απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας υποστηρίζει και πιέζει για το σχέδιο Ανάν. Θα πρέπει να πω ότι - ξέρω ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα το έχει κάνει αμέσως ευθύς εξαρχής - το σχέδιο Ανάν αφορά και άμεσα την Ελλάδα. Δηλαδή την Ελλάδα που βγαίνει και λέει η κυβέρνηση της ότι το δεχτήκαμε σαν βάση. Δηλαδή τι, γιατί το δέχτηκε η Ελλάδα; Δέχτηκε δηλαδή τα βασικά του σημεία. Μα μέσα στα βασικά σημεία του σχεδίου αυτού είναι και η αναβίωση των συνθηκών εγγύησης και συμμαχίας του '59-'60, των οποίων η Ελλάδα είναι μέρος.

Δηλαδή, η Ελλάδα πρέπει επίσημα να ξαναϋπογράψει και προβλέπεται στο σχέδιο Ανάν, υπάρχει μέρος για να ξαναϋπογράψει αυτές τις ιμπεριαλιστικές συνθήκες εγγύησης και συμμαχίας. Είναι ωραίες οι λέξεις εγγύησης και συμμαχίας. Πρόκειται, η μεν συνθήκη εγγύησης για το δικαίωμα επέμβασης το οποίο επικαλέστηκε η Τουρκία το '74, η δε συμμαχίας για το δικαίωμα να υπάρχουν ξένα στρατεύματα στην Κύπρο, όπως πάλι προβλέπει το σχέδιο Ανάν, βάσει αυτών των συνθηκών που καλούμαστε να ξαναϋπογράψουμε.

Τελειώνω λέγοντας ότι υπάρχει βέβαια και το θέμα των βρετανικών βάσεων και αυτό, μέσα στο ίδιο πλέγμα των συνθηκών, έμμεσα προβλέπεται. Τόσο αυτών που ξέρουμε, που οι Αγγλοι τις είπαν τότε κυρίαρχες, όσο και ένα πλέγμα μικρότερων βάσεων μέσα στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, πλέγμα για το οποίο δε γίνεται συχνά λόγος.

Σας ευχαριστώ πολύ».


Δ.Δήμου

Αντιστράτηγος ε.α. Διετέλεσε διοικητής στην 1η Στρατιά και αρχηγός στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου

«Θα μου επιτρέψετε σ' αυτή την ωραία σύναξη που κάναμε να σας εκπλήξω, αναφερόμενος σε δύο εντελώς τεχνικά θέματα του Στρατού μας για να δείτε ακριβώς ποια είναι σήμερα η κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων.

Θα αναφερθώ ασφαλώς στο νόμο, ο οποίος διέπει την οργάνωση και τη σύνθεση του Στρατού μας, δηλαδή στον Ν. 2292/95 και στον Ν. 2984/2002. Στο άρθρο 5 παρ. 2 λέει ότι ο υπουργός προϊσταται του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και ο ίδιος ασκεί διοίκηση και έλεγχο πάνω στο ΓΕΕΘΑ και ξεχωριστά, στο ΓΕΣ, στο ΓΕΑ και το ΓΕΝ. Δηλαδή, ο ίδιος είναι διοικητής και αρχιστράτηγος.

Παρακάτω στο άρθρο 14 παρ. 4 λέει ότι κάθε κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων - το ΓΕΣ, το ΓΕΝ και το ΓΕΑ - κάνουν προετοιμασία των δυνάμεών τους οι ίδιοι, εκπαιδεύουν τις δυνάμεις τους, οι ίδιοι, ξεχωριστά ο καθένας και στη συνέχεια δίνουν λόγο μόνο στον υπουργό και μπαίνουν στη μάχη. Αυτή είναι η κατάσταση που ορίζει ο Ν. 2292. Το άρθρο 22, όμως, που έρχεται μετά, λέει ότι στον πόλεμο εμείς διορίζουμε αρχιστράτηγο και αρχιστράτηγος βέβαια μπορεί να είναι ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ και τότε αυτός ασκεί όλο τον έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων. Δηλαδή, είναι σαν να λέμε στους Τούρκους "περιμένετε να ενημερωθεί ο αρχιστράτηγός μας, διότι μέχρι τώρα δεν ασκούσε ευθέως τη διοίκηση και τον έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων και για να είστε εντάξει και απέναντί μας όταν ενημερωθεί εμείς θα κάνουμε τον πόλεμο".

Αυτό έγινε στα Ιμια. Στις 26 του Δεκέμβρη άρχισε η κρίση των Ιμίων. Στις 30 Ιανουαρίου ανέλαβε την ευθύνη ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ. Στις 30 του μηνός, ώρα 9 και μόλις βράδιασε οι Τούρκοι κατέλαβαν τη νησίδα. Τι θα μπορούσε αυτός ο άνθρωπος να κάνει εφόσον δεν είχε εξουσία και έλεγχο, εφόσον δεν έχει καν και το συντονισμό;

Το 2000 μάς κάλεσαν να εκφράσουμε τις απόψεις μας και ήρθαν Ινστιτούτα από τη Μεγάλη Βρετανία, από την Αμερική, πολλοί ήρθαν. Μεταξύ των ομιλητών που κατέθεσαν τις μελέτες τους ήμουν κι εγώ. Τότε διατυπώσαμε την άποψη ότι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις είναι δεμένες αυτή τη στιγμή, διότι ο δικομματισμός έχει υπεισέλθει σε τέτοιο σημείο που δεν μπορούν να προχωρήσουν, δεν μπορούν να κάνουν τη δουλιά τους.

Μιλήσαμε προ ολίγου για τους εξοπλισμούς. Δε θέλω να πω πολλά, διότι αν με ρωτήσετε θα σας πω πράγματα τα οποία δε θα τα πιστεύετε. Εχει παραγκωνιστεί η στρατιωτική ηγεσία. Δημιουργήθηκε ένα γραφείο εξοπλισμών, η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών, που λέει ότι αυτή θα κάνει τις προμήθειες. Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση με το Στρατό. Είναι διάφοροι καθηγητές που σπούδασαν στην Αμερική, ήρθαν εδώ πέρα και εξέφρασαν τις απόψεις τους.

Μίλησαν εδώ οι κύριοι προ ολίγου για τα άρματα LEOPARD. Εγώ σας λέω την υπεύθυνη γνώμη ότι τα άρματα LEOPARD δεν είναι σύγχρονα άρματα, απλώς είναι καινούρια άρματα. Γιατί εγώ που ήμουν στην Κύπρο και είχα το Τ80 και μπορώ να σας πω τις απόψεις του, αμέσως θα εκπλαγείτε.

Αλλά είχαμε και τις αποφάσεις της Πράγας, οι οποίες δημιούργησαν λεωφόρο αναδιοργάνωσης του ελληνικού στρατού και εξοπλισμού του. Είδαμε αμέσως ότι μόλις ο υπουργός γύρισε από την Πράγα αναθεωρήθηκαν οι εξοπλισμοί. Και τι έγινε; Μπήκαν σε προτεραιότητα π.χ. τα ελικόπτερα μεταφοράς ή μπήκαν σε προτεραιότητα τα ελικόπτερα "Απάτσι", από τα οποία ελικόπτερα "Απάτσι", ειρήσθω εν παρόδω, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις δεν είναι ευχαριστημένες. Διότι το μεν ελικόπτερο το πήραμε, τον οπλισμό δεν τον πήραμε. Εχει πάρα πολλά μειονεκτήματα.

Για τον επαγγελματικό στρατό είχα πολλά να πω, τα κάλυψε ο κύριος Αλευρομάγειρος και δεν είναι σωστό να λέμε τα ίδια πράγματα. Θέλω μόνο να πω για την παρούσα αναδιοργάνωση που γίνεται αυτή τη στιγμή. Εχω την εντύπωση ότι αποτελεί ένα κοινότοπο σύνδρομο όλων των υπουργών Αμυνας μόλις μπαίνουν στη θέση τους να λένε "πρώτα θα αναδιοργανώσω τις Ενοπλες Δυνάμεις και θα τις εκσυγχρονίσω. Το δεύτερο που θα κάνω, εγώ σαν υπουργός, είναι να αξιοποιήσω τη στρατιωτική θητεία και να μορφώσω τους φαντάρους. Το τρίτο είναι να βελτιώσω τις συνθήκες ζωής τους".

Δε μας είπε ποτέ κανένας αποχωρώντας τι έκανε επ' αυτού, ούτως ώστε να πιστέψουμε τον επόμενο. Να δούμε αν ο επόμενος μας λέει την αλήθεια. Διότι συνεχώς βελτιώνουμε τις συνθήκες ζωής και συνεχώς οι συνθήκες ζωής πάνε από το κακό στο χειρότερο. Απόδειξη ο μισθός των στρατιωτών. Μας λένε συνεχώς ότι θα έχουν υποχρεωτική θητεία στα σύνορα. Και άμα πάρεις τα παιδιά αυτών που διοικούν, κανένας δεν πάει στα σύνορα.

Ομως πρέπει να σας πω σήμερα για τη νέα αναδιοργάνωση. Λέει η νέα αναδιοργάνωση, ότι καταργείται η επετηρίδα και θεσπίζονται νέα κριτήρια, όπως οι βαθμολογίες των Σχολών, άμα έχει τελειώσει το Πανεπιστήμιο, αν έχει μεταπτυχιακά κι έτσι θα εγκαθιδρύσουμε, λέει, μία επετηρίδα "ασανσέρ", όπου ξαφνικά ο λοχαγός θα γίνεται στρατηγός και ο ταγματάρχης θα μένει στον βαθμό του. Πέστε μου σας παρακαλώ πολύ: Ενας που σήμερα διοικεί μια σημαντική μονάδα, πώς θα τη διοικεί αύριο με αυτόν τον νόμο, όταν ξέρει ότι ο υφιστάμενός του - όταν μάλιστα έχει και κομματική πρόσβαση - αύριο θα είναι διοικητής του;

Κυρίες και κύριοι, ένα στράτευμα για να πολεμήσει, πρέπει να έχει 4 χαρακτηριστικά στοιχεία: Οργάνωση, όπου εντάσσονται και οι εξοπλισμοί. Εκπαίδευση, η οποία εκπαίδευση είναι το παν του Στρατού. Εγώ σήμερα σαν στρατηγός, όπου πάω ντρέπομαι, διότι οι γονείς, μου λένε "τα παιδιά μου είναι σκοπάνθρωποι". Πάνε στη σκοπιά και μένουν στη σκοπιά. Πειθαρχία που κλονίζεται πλέον και όπως και το ηθικό. Το ηθικό είναι το παν για το στράτευμα και ιδίως για ελληνικό στράτευμα.

Λέει ο νόμος, παρακάτω. Αλλάζουν όλα τα τυπικά προσόντα εξέλιξης των αξιωματικών. Οι αξιωματικοί μπορούν να ανέρχονται στα υψηλότερα αξιώματα, εφόσον υπάρχει θέμα κάλυψης θέσης. Προϋπόθεση είναι η υπηρεσία τους σε διακλαδικό στρατηγείο, προϋπόθεση είναι να γνωρίζουν γλώσσα και να έχουν υπηρετήσει στο εξωτερικό.

Αν πάρουμε τις καταστάσεις των αρχηγών, που εκάστοτε έχουν εκλεγεί, θα δείτε ότι είτε έχουν υπηρετήσει ως Ακόλουθοι Αμυνας, στο εξωτερικό, στο ΝΑΤΟ, σε στρατηγεία. Κι εγώ ρωτώ: Ο αξιωματικός που λιώνει τη ζωή του στον Εβρο, ο αξιωματικός που νυχθημερόν μελετά το αμυντικό πρόβλημα της χώρας εδώ μέσα, ο αξιωματικός που εκπαιδεύει τον Ελληνα στρατιώτη, γιατί να μην έχει λόγο στην ιεραρχία; Ποιος είναι ο λόγος; Ο άνθρωπος, ο οποίος υπηρετεί στο ΝΑΤΟ και δε σπουδάζει το αμυντικό πρόβλημα της χώρας, πώς μπορεί να γίνεται Αρχηγός;

Και ακόμα κάτι παραπάνω: Εσείς, ο καθένας από σας, αν θέλετε να πάτε το παιδί σας σ' έναν γιατρό, σ' έναν χειρουργό, δε νομίζω ότι θα το πάτε σε έναν χειρουργό που έχει μεν τελειώσει την Ιατρική αλλά δεν κάνει εγχειρήσεις. Πώς μπορεί, λοιπόν, να εμπιστευτεί την πατρίδα, το στρατό, σ' έναν Αρχηγό, ο οποίος δεν έχει διοικήσει ή δεν έχει συντάξει ποτέ του ένα σχέδιο;

Νομίζω ότι η χώρα μας μπήκε σε μια νέα φάση, όπου οι Ενοπλες Δυνάμεις με αυτές τις αναδιοργανώσεις αποκλίνουν από την εθνική τους αποστολή. Ενα δημοσίευμα που είδα στις αρχές του έτους με έβαλε σε μεγάλη ανησυχία. Οτι ο Στρατός αλλάζει ρότα και θα αναλάβει αποστολές εξωτερικού ή αποστολές εσωτερικού, ακόμα και παρακολούθησης. Ολα δείχνουν ότι δεν πάμε καλά. Οψόμεθα διά το μέλλον μας. Αν και οι ειδήμονες ανησυχούν επαρκώς.

Ευχαριστώ».


Ν.Τζοβλάς

Πλοίαρχος ε.α.

«Αφού ευχαριστήσω την Κεντρική Επιτροπή για την πρόσκληση, κατ' αρχήν θα ήθελα να αναφερθώ στην τοποθέτηση της Γενικής Γραμματέως, όσον αφορά τα ζητήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι μεστή, γλαφυρή και εκφράζει μια πραγματικότητα, που θα έλεγε κανείς ότι γεννά έντονο προβληματισμό.

Αυτά προφανώς ο κόσμος δεν τα ξέρει, γιατί υπάρχει μια δημοσιότητα και μια κατεύθυνση να απλοποιούν τα προβλήματα και να δίνουν μια άλλη μορφή, με το ευέλικτο, με κάτι λέξεις κλειδιά, κυρίως από την κυβέρνηση αλλά και από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Αισθάνομαι την ανάγκη πρώτα απ' όλα να συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες και να συμπληρώσω επιγραμματικά τον κύριο Αλευρομάγειρο στην αναδρομή του στην ιστορία, ότι η αμυντική ικανότητα ή η παλλαϊκή άμυνα - αν μπορέσουμε να το πούμε έτσι στην Ελλάδα - έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα με τα έπη του '21 και του '40, της Εθνικής Αντίστασης. Μη το ξεχνάμε ποτέ αυτό.

Επίσης συμφωνώ και με την τοποθέτηση του κυρίου Κακαρά, όσον αφορά τη δομή και την επιλεκτικότητα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Ετσι συνέβαινε. Σήμερα δεν ξέρουμε πώς συμβαίνει. Στο περίπου, βέβαια, γνωρίζουμε ότι γίνεται με κάποια κομματικά κριτήρια.

Εγώ επιλέχτηκα και παρουσιάστηκα στο Πολεμικό Ναυτικό στη μεγάλη ηλικία των 13,5 χρόνων με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Βιασμός της παιδικότητας, της εφηβείας, του έρωτα, των ονείρων και άλλα πολλά. Τέτοιους ήθελαν να φτιάξουν. Την πάτησαν.

Θ' αναφερθώ επιγραμματικά στην κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων. Βέβαια ο στρατηγός Δήμου, που είναι και πιο εξειδικευμένος, ανέφερε ακριβώς το σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων σήμερα και πώς αυτός λειτουργεί και με ποια κριτήρια. Είναι μια πραγματικότητα.

Αν, όμως, τα πούμε λιγάκι πιο λαϊκά τα πράγματα και λιγάκι πιο απλά, επειδή έχω ακόμα τη δυνατότητα της επικοινωνίας - αν και απόστρατος - και με τους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, θα ήθελα επιγραμματικά να σας αναφέρω, ότι μετά το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, έτσι όπως αυτό δημιουργήθηκε και το υπογράψαμε στην Ουάσιγκτον το 1999, για να εξυπηρετεί - και να μην κρύβουμε τις λέξεις - τα δικά τους ιμπεριαλιστικά σχέδια, θα ήθελα να σας πω ότι αυτή τη στιγμή οι Ενοπλες Δυνάμεις γεννούν απορία και ανησυχία μεγάλη.

Η κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων αυτή τη στιγμή: Αν κάποιος επισκεφτεί την 1η Στρατιά στη Λάρισα, θα ψάξει να βρει στρατευμένο και δε θα τον βρει. Μια ερήμωση. Η μετατροπή του 3ου Σώματος Στρατού στη Βόρειο Ελλάδα σε ΝΑΤΟικό στρατηγείο, αν μπορέσουμε να το πούμε έτσι, η αλλαγή του ρόλου του και η ανυπαρξία της οργάνωσης και της δομής, πραγματικά είναι κάτι το τραγικό.

Δε θα ήθελα να αναφερθώ για το 4ο Σώμα Στρατού που αφορά τον Εβρο, για αυτονόητους λόγους. Ομως, μπορούμε πολύ εύστοχα να πούμε ότι ήταν απαίτηση των συμμάχων μας των Τούρκων. Ηταν πάντα, με την καθοδήγηση των Αμερικανο-ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, απαίτηση των Τούρκων η αποστρατικοποίηση των νησιών μας στο Αιγαίο, πράγμα που έχει επιτευχθεί. Αυτή τη στιγμή στη Λήμνο από 15.000 στρατό ζήτημα είναι αν μπορέσουμε να μετρήσουμε 1.500 άτομα, ενώ φθάσαμε στο μισό των δυνάμεων που είχαμε στη Μυτιλήνη, στη Χίο, στη Σάμο και έπεται συνέχεια.

Οι εξοπλισμοί, η πανσπερμία αυτή εξοπλισμών που μας επιβάλλονται, όχι για την αμυντική θωράκιση της χώρας, αλλά για καθαρά ΝΑΤΟ-ευρωπαϊκούς σκοπούς, δεν εξυπηρετούν καθόλου την αμυντική θωράκιση της χώρας και ειδικά των νήσων. Τα οπλικά συστήματα που υπήρχαν και πριν 10 και πριν 15 χρόνια, αυτά υπάρχουν ακόμα και σήμερα.

Η Αεροπορία, μετά την αλλαγή του ρόλου του στρατηγείου της Λάρισας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, αναδιοργανώνεται και μεταλλάσσεται να καλύψει άλλες ανάγκες. Αναπτύσσεται μια μεγαλύτερη αεροπορική βάση στη Σούδα, με μεγαλύτερη μαχητική ικανότητα, για την εξυπηρέτηση πραγματικά των σκοπών της νέας τάξης πραγμάτων. Αυτοί το ονομάζουν "διεθνή τρομοκρατία". Η Χερσόνησος, το Ακρωτήριο, έχει μετατραπεί σε καθαρά αμερικανική βάση όλων των κλάδων. Στο αεροδρόμιο, διαπιστώνει κανείς καθημερινά ότι καταφθάνουν 5-6 αμερικάνικα μεταγωγικά, που οργανώνουν την υποδομή, τη διοικητική μέριμνα και την οργάνωση των ΝΑΤΟικών. Γίνεται εκχώρηση μεγάλων περιοχών γι' αυτούς τους σκοπούς. Η Κ14 στο Μαράθι, που επίσης η υποδομή της έχει αλλάξει και διοικείται δήθεν μεικτά από Ελληνα αξιωματικό. Βέβαια, ο Αμερικάνος λοχίας έχει πιο καθοριστικό ρόλο, αποφασιστικό και μεγαλύτερο κουμάντο σ' αυτή την περιοχή.

Ετσι λοιπόν, όπως αναφέρθηκε και προηγούμενα, έχουμε μια Κρήτη που αναβαθμίζεται για άλλους σκοπούς και ταυτόχρονα μία τρομερή υποβάθμιση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των στρατευμένων και μας δίνουν και μια καραμέλα περί μείωσης της θητείας κλπ. και την ανάπτυξη μισθοφορικού στρατού. Από εκεί και πέρα συρόμαστε και εμείς, όπως συρόμασταν και παλιότερα στο άρμα των συμμάχων. Εδώ μπαίνει ένα θέμα: Γίνονται εκχωρήσεις, εκχωρήσεις σπουδαίες στον εναέριο χώρο, στον έλεγχο στη θάλασσα, κατά απαίτηση των Τούρκων και κάποια πράγματα, σε πολιτική βάση, ακόμα μαγειρεύονται.

Σήμερα βέβαια και στη δημοσιότητα δόθηκε μια επιστολή του εδώ πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών προς τον υπουργό Εξωτερικών, που τον πιέζει για εξοπλιστικά προγράμματα - όχι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή του Ευρωστρατού - αλλά υπέρ των συμφερόντων των Αμερικανών.

Ολες αυτές τις εκχωρήσεις τις ονομάζουν "διευκολύνσεις". Αναφέρθηκε και ο κύριος Κακαράς, θυμίζουν τη δεκαετία του '70, επί χούντας, τις διευκολύνσεις που παρείχε η τότε χούντα στις Ηνωμένες Πολιτείες για άλλους λόγους. Και ωχριούν μπροστά στις σημερινές που δίνουμε τα πάντα. Ο,τι μας ζητείται το δίνουμε.

Και οι εξοπλισμοί μας επιβάλλονται. Ο ελληνικός λαός πληρώνει, ενώ έχει χίλια δυο προβλήματα να καλύψει. Είναι εξοπλισμοί που δεν ανταποκρίνονται, το είπε και ο κύριος Δήμου, στην αμυντική θωράκιση της χώρας. Και η Ελλάδα τρέχει να προλάβει το τρένο του «yes men», μια και ξέρουμε όλοι ότι ο ρόλος της Ελλάδας υποβαθμίζεται στο ΝΑΤΟ με την είσοδο των νέων χωρών, με νέες γεωστρατηγικές θέσεις στην ευρύτερη περιοχή. Ετσι όταν ακούμε νέα αμυντική θωράκιση της χώρας, πρέπει πραγματικά να απορούμε και να ανησυχούμε, γιατί δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ενδυνάμωσης της αμυντικής ικανότητας της χώρας.

Καλύπτουμε λοιπόν αυτό που μας ζητάνε οι άλλοι, που λέγεται νέο αντιτρομοκρατικό δόγμα του ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η δομή των Ενόπλων Δυνάμεων όπως μας επιβάλλεται. Και εγώ θέτω ένα απλό ερώτημα: Επί πολλές δεκαετίες συρόμασταν πίσω από τις μεγάλες δυνάμεις που μας επέβαλαν το τι θα κάνουμε ως μικρή χώρα, ως "Ψωροκώσταινα", ποιο ήταν λοιπόν το όφελός μας; Διεκδικήσεις στο Αιγαίο, επιβολή χούντας στην Ελλάδα, εισβολή στην Κύπρο και έπεται η συνέχεια.

Ανησυχούμε πραγματικά για την κατάσταση που υπάρχει σήμερα στις Ενοπλες Δυνάμεις. Αγωνιζόμαστε και πρέπει να αγωνιζόμαστε όλοι, για έναν πατριωτικό προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και μια ισχυρή αμυντική ικανότητα, για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των συνόρων της χώρας μας, για πραγματική εθνική ανεξαρτησία.

Σας ευχαριστώ».


Ι. Βέννης

Αντιναύαρχος ε.α. Διετέλεσε μέλος της μόνιμης αντιπροσωπείας της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ

«Κατ' αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω το ΚΚΕ και την Γενική Γραμματέα κυρία Παπαρήγα για την πρόσκληση. Η τοποθέτηση της κυρίας Παπαρήγα, αλλά και των αξιόλογων συναδέλφων και άλλων ομιλητών ήταν πολύ ουσιαστικές και διδακτικές για μας όλους που είμαστε σ' αυτή την αίθουσα σήμερα.

Σε πολλά θέματα μπορούμε να συμφωνήσουμε με την Γενική Γραμματέα και κυρίως στο κύριο θέμα ότι ο Ενοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να είναι ανεξάρτητες και να κοιτάνε μόνο το συμφέρον του έθνους. Να μην υπηρετούν ξένα συμφέροντα. Αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να γίνει, πρέπει να ενισχυθεί και θα πρέπει να είναι κάτι το οποίο να το προσέξουμε σαν κόρη οφθαλμού. Δηλαδή, θα πρέπει να έχουμε πάντοτε ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις εθνικού χαρακτήρα, ούτως ώστε οι διπλωμάτες να μπορούν να κάνουν τη δουλιά τους στο εξωτερικό και στα διεθνή συνέδρια.

Διότι εάν δεν έχεις αξιόλογες Ενοπλες Δυνάμεις και "δεν μπορείς να ξυστείς μόνος σου", που λέει και ο λαός, ούτε οι υπουργοί Εξωτερικών, ούτε οι διπλωμάτες μπορούν να επιφέρουν θετικό αποτέλεσμα. Ο κύριος Θεοδωρόπουλος, που είναι παρών εδώ, θα μπορέσει να με δικαιώσει σ' αυτό. Εάν έχει όμως ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις θα μπορεί να κάνει τη δουλειά του σωστά.

Ολοι οι ομιλητές πλατειάσαμε πολύ. Θα αναφερθώ μόνο σε κάποια σημεία. Σχετικά μ' αυτό που είπε ο κύριος Φίλιας, με το ποιος είναι ο ρεαλισμός και ποιος τον καθορίζει. Είναι μια δύσκολη απάντηση. Θα σας δώσω όμως δύο παραδείγματα, για να δείτε πώς τουλάχιστον εννοούσαμε εμείς τον ρεαλισμό, όταν υπηρετούσα εγώ στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ, σαν εκπρόσωπος της Ελλάδος και πώς διαμορφώνονται τα θέματα μέσα στο ΝΑΤΟ.

Το πρώτο είναι αυτό που λέμε, γιατί κάνουμε αυτό που λένε πάντοτε οι Αμερικανοί, γιατί δίνουμε τη Σούδα, γιατί δίνουμε το ένα, γιατί δίνουμε το άλλο. Πρέπει, όμως, να ξέρετε ότι μέσα στον ευρύτερο σχεδιασμό και στις ευρύτερες συμμαχίες που έχει αναπτύξει η Ελλάδα, αυτός είναι ο ρεαλισμός, ότι έχει αναπτύξει ορισμένες συμμαχίες.

Εχει παλέψει για ορισμένα δικαιώματα. Δηλαδή, έχει πει ότι η Σούδα είναι μία κύρια βάση, την οποία πρέπει να χρησιμοποιούν οι σύμμαχοι, όλα τα λεφτά να πηγαίνουν στη Σούδα, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ, δίνουμε μάχες γι' αυτό το θέμα, για να πάρουμε όλα τα χρήματα και να πηγαίνουν εκεί.

Δίνουμε μάχες, για να μην κάνει άλλη προκεχωρημένη βάση η Τουρκία στο Αξάς, την οποία έχει ήδη κατά το ήμισυ καθιδρύσει. Δίναμε μάχες γι' αυτό. Ειδικά για το Αξάς. Και λέγαμε, δε χρειάζεται το Αξάς, γιατί δίνετε χρήματα εκεί; Αφού έχουμε τη Σούδα.

Ερχεται η ανάγκη να χρησιμοποιήσει το ΝΑΤΟ τη Σούδα. Τι θα ερχόμαστε να λέμε τώρα, ότι ξέρεις, δε δίνουμε τη Σούδα; Εμείς φωνάζαμε τόσον καιρό να πάνε όλα τα λεφτά στη Σούδα. Το ένα είναι αυτό. Το άλλο είναι ότι λέμε πως η αναγκαιότητα μας σύρει πολλές φορές να κάνουμε κάτι το οποίο θα κάνει και η Τουρκία. Και δεν είναι λάθος αυτό.

Θα σας πω το εξής: Στο ΝΑΤΟ κατά την αναδιοργάνωση είχε τεθεί θέμα τότε μεγάλο, η Γαλλία να αναλάβει τον νότιο τομέα του ΝΑΤΟ με δικό της στρατηγό. Και το θέμα είχε φτάσει σε ανώτατα επίπεδα μεταξύ Σιράκ και Κλίντον την εποχή εκείνη.

Εκλήθη να γίνει ψηφοφορία. Εμείς έπρεπε να πάρουμε μία θέση. Εμείς ξέραμε ότι η Τουρκία θα ψηφίσει τον Αμερικανό. Οι Γάλλοι μάς προσέγγισαν και μας είπαν αφού έχετε άλλη πολιτική εσείς και το ένα και το άλλο, προσεγγίζετε στη δικιά μας πολιτική καλύτερα, γιατί δεν υποστηρίζετε τον Γάλλο που είναι Ευρωπαίος στρατηγός και θα έχει ευρωπαϊκή πολιτική κλπ.

Ομως, εμείς έπρεπε να ψηφίσουμε τον Αμερικανό, γιατί θα τον ψήφιζε ο Τούρκος, γιατί θα έβγαινε ο Αμερικανός. Γνωρίζαμε ότι θα έβγαινε ο Αμερικανός. Δεν επρόκειτο να πάρει ο Γάλλος την περιοχή της Μεσογείου. Δεν επρόκειτο η Αμερική να επιτρέψει να πάρει Γάλλος τη διοίκηση της Μεσογείου. Επομένως, αφού το γνωρίζαμε αυτό, εάν ψηφίζαμε εμείς υπέρ του Γάλλου και εν συνεχεία έβγαινε ο Αμερικανός, ποια η θέση η δικιά μας; Αυτοί είναι οι τύποι του ρεαλισμού, κατά την άποψή μου φυσικά, που αναφέρθηκε ο κύριος Φίλιας.

Για το Στρατό μας, που ελέχθησαν πολλά, και επειδή είναι και ο εκπρόσωπός του εδώ και σαν "στολή" δεν μπορεί να μιλήσει, θα ήθελα να πω τα εξής: Για το θέμα του στρατού ο κύριος Κακαράς τα είπε καλά. Ετσι ήταν τα πράγματα μέχρι το 1980, που έγινε και η μετατροπή. Πράγματι έτσι μπήκαμε εμείς κατά λάθος. Ομως από εκεί και πέρα ήταν οι πανελλήνιες εξετάσεις. Οποιος θέλει δηλώνει να πάει στις στρατιωτικές σχολές.

Το θέμα ξέρετε ποιο είναι; Οτι οι Αριστεροί, οι οποίοι έχουν μια φιλελεύθερη κατάρτιση και ιδέα, δεν πάνε στις Ενοπλες Δυνάμεις κι αυτοί που πάνε είναι οι Δεξιοί. Ετσι απλά. Και με τις πανελλήνιες πάλι οι Δεξιοί είναι που πάνε στις Ενοπλες Δυνάμεις. Αυτό να το ξέρετε.

Για το άλλο, το θέμα των εξοπλισμών θα σας δώσω ένα άλλο παράδειγμα, για να καταλάβετε τις δυσκολίες, γιατί υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες. Πράγματι, όπως είπε ο στρατηγός, επειδή είχα τύχει σε πάρα πολλές επιδείξεις αρμάτων, φερ' ειπείν για να θίξουμε το άρμα, έχει δίκιο ο στρατηγός ότι το Τ-80 είναι το καλύτερο άρμα. Το είχα δει και εγώ προσωπικά.

Ομως τι γίνεται; Δεν έχει ανταλλακτικά. Δεν μπορείς - είναι αλήθεια - δεν μπορείς να συζητήσεις με τους Ρώσους θέματα ανταλλακτικών, θέματα εκπαίδευσης. Είναι καίριο αυτό το θέμα της εκπαίδευσης και των ανταλλακτικών. Σαν Ναυτικό έχουμε πάρει τα "αερόστρωμα" και τα πήραμε με καλή πρόθεση για να έχουμε και σχέσεις με τη Ρωσία και την Ουκρανία. Πήραμε δυο από την Ουκρανία και δυο από τη Ρωσία. Εχουμε πρόβλημα, σας λέω ειλικρινά, έχουμε πρόβλημα ανταλλακτικών και δεν μπορούμε να συνομιλήσουμε και με κανένα στη Ρωσία.

Η Ρωσία, δυστυχώς, δεν είναι Σοβιετική Ενωση τώρα. Αλλο πράγμα τότε και άλλο τώρα. Τώρα δεν μπορείς να βρεις να συνομιλήσεις με κανέναν.

Ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε».


Σ.Σερμακέζης

Ταξίαρχος ε.α.

«Καταρχήν θέλω να ευχαριστήσω την Κεντρική Επιτροπή που μου έκανε την τιμή να έρθω εδώ. Επίσης, να χαιρετήσω τους συναδέλφους, τους αποστράτους και τον νυν Στρατηγό που υπάρχει εδώ.

Θα πω μόνο λίγα λόγια για το μισθοφορικό στρατό, γιατί αυτό το ζήτημα καίει. Πολύς λόγος γίνεται για το λεγόμενο ευρωστρατό ή το μισθοφορικό στρατό. Τούτο αποφασίστηκε το Δεκέμβρη του 1999 στη Σύνοδο του Ελσίνκι από την ΕΕ.

Ο στρατός αυτός θα έχει, είπαν, 60.000 άνδρες από όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και θα αναλαμβάνει αποστολές τόσο στο εσωτερικό της ΕΕ όσο και στο εξωτερικό, κατά τα πρότυπα των Νατοϊκών επεμβάσεων, σε Βοσνία και Κοσσυφοπέδιο, με αποστολή, όπως μας λένε τη διαφύλαξη και εμπέδωση της ειρήνης. Το σωστό είναι για τη διαφύλαξη της σιγής του νεκροταφείου.

Ο μισθοφορικός στρατός, όσο πάει και μεγαλώνει εις βάρος του εθνικού μας στρατού. Η ελληνική κυβέρνηση μαζί με τα ΜΜΕ θέλουν να μας πείσουν ότι ο μισθοφορικός στρατός θα μειώσει στο ελάχιστο τη θητεία και σιγά σιγά θα την εξαλείψει.

Δυστυχώς, ένα ανενημέρωτο τμήμα της νεολαίας μας, χειροκροτεί αυτή την κατάσταση διότι δε θέλει να υπηρετήσει. Οι μισθοφόροι λένε ότι θα πληρώνονται από 700 μέχρι 1.000 ευρώ μηνιαίως. Θα πάρουν σύνταξη, όσοι βέβαια ζήσουν εκεί που θα τους στέλνουν. Θ' αποκτήσουν διπλώματα διαφόρων ειδικοτήτων στον στρατό και σε αυτές τις περιπτώσεις, λόγω ανεργίας.

Μην κατηγορούμε βέβαια αυτά τα παιδιά, διότι πολλά πεινάνε, και σου λέει "κάπου να πάω". Χωρίς να ξέρουν τι κρέμεται από πάνω από το κεφάλι τους. Και ακούνε 1.000 ευρώ και πάνε μέσα. Και γι' αυτό το λόγο, μέρος της νεολαίας μας διάκειται ευμενώς. Ποια όμως είναι η πραγματικότητα;

Κατά την άποψη μου, οι μισθοφόροι, είναι πληρωμένοι δολοφόνοι. Οπως μας έχουν μάθει, η αποστολή τους, η αποστολή του στρατού είναι η υπεράσπιση της πατρίδας από κάθε εξωτερικό εχθρό, ασχέτως αν κάποτε πολλά χρόνια πριν, μας λέγανε και "εσωτερικό εχθρό".

Λόγω όμως της νέας τάξης πραγμάτων, και της παγκοσμιοποίησης, αυτή η αποστολή μειώνεται συνεχώς μέχρι της πλήρους εξαφάνισής της. Κι έτσι η άμυνα της χώρας μας μπαίνει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Και τα σύνορα της χώρας μας, θα φυλάγονται από τον ευρωστρατό άλλης χώρας ή ίσως και από δικούς μας μισθοφόρους, οι οποίοι θα πληρώνονται για να πολεμήσουν.

Αξιο προσοχής είναι ότι η λέξη πατρίδα, δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο των εκπαιδευομένων νεοσυλλέκτων. Εφόσον λοιπόν υπάρχει αυτή η κατάσταση οι μισθοφόροι μπορεί να σταλούν όπου Γης για να πνίξουν στο αίμα κάθε λαό, ο οποίος θα ξεσηκωθεί ενάντια στη νέα τάξη.

Τώρα, τα προσόντα για την πρόσληψη των μισθοφόρων, η μόρφωση, η εξυπνάδα και ό,τι καλό υπάρχει σε έναν άνθρωπο πάνε περίπατο. Θέλουν άτομα άβουλα, μικρής νοημοσύνης, χωρίς πιστεύω, χωρίς πατριωτισμό, το χρήμα να μπαίνει υπεράνω όλων, χωρίς καρδιά, σκληρούς, τυχοδιώκτες, εξαθλιωμένους.

Μήπως τα "τάγματα ασφαλείας" της κατοχής τα ίδια προσόντα δεν είχαν; Τα ίδια και οι βασανιστές της ασφάλειας και του ΕΑΤ - ΕΣΑ επί χούντας;

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, τελειώνοντας θέλω να πω κάτι ακόμα. Σε κάθε ομιλία και αν κάνουμε να αναφερόμαστε και στο ζήτημα μισθοφόροι. Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι μισθοφόρος ίσον πληρωμένος δολοφόνος. Ολα αυτά γίνονται κατόπιν εντολών βέβαια των αφεντικών της άμοιρης χώρας μας. Τόσο στον εθνικό στρατό, όσο και στην αστυνομία, τους φοβούνται, διότι είναι παιδιά του λαού, με εξαιρέσεις βέβαια. Στο άμεσο μέλλον, η πείνα, η δυστυχία και η εξαθλίωση θα μεγαλώνουν επικίνδυνα. Πρέπει το σύστημα να έχει άτομα έμπιστα ως τμήματα καταστολής.

Ο νυν υπάρχων στρατός και η αστυνομία δεν είναι του χεριού τους 100%. Οι διαδηλώσεις των αστυνομικών μας λένε πολλά. Παλιά τα πράγματα ήταν αλλιώς. Τότε υπήρχε η Σοβιετική Ενωσή και στηρίζονταν στην προπαγάνδα τους, στον περίφημο "εκ Βορρά κίνδυνο". Τώρα με την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί εχθρός. Ο εχθρός βέβαια βρέθηκε. Είναι η λεγόμενη τρομοκρατία, την οποία, οι ίδιοι, δημιουργούν και υποθάλπουν.

Γι' αυτό έχουν τους μισθοφόρους, υποχείρια τμήματα για να κρατηθεί το σύστημα όσο θα μπορέσει.

Ευχαριστώ πολύ».


Α. Κόντος

Εφεδρος ταγματάρχης, πρόεδρος των Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων

«Κυρία Γενική Γραμματεύς, σήμερα είναι μια μέρα για μας, ειλικρινά έκπληξη και γιορτή. Στην αρχή ελέχθη από κάποιον που δε συγκράτησα ποιον, ότι το ΚΚΕ πλέον είναι το πατριωτικό κόμμα της Ελλάδας.

Στρατηγοί και καθηγηταί πανεπιστημίου και πρώην καταδρομείς, παρουσίασαν σήμερα την πραγματικότητα που επικρατεί στις Ενοπλες Δυνάμεις. Ζούμε μια εικονική πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα του μισθοφορικού στρατού είναι ότι δεν κατατάσσονται εύκολα οι νέοι Ελληνες στον ελληνικό στρατό. Και κανείς τα τελευταία 30 χρόνια, ενώ το γνωρίζει γιατί δεν κατατάσσονται οι νέοι, δεν έκανε κάτι για να το βελτιώσει.

Δεν είναι δυνατόν, κυρία Γραμματέα, κύριοι Βουλευταί, να ζητάμε να καταταγούν σήμερα οι νέοι μας με 8 ευρώ τον μήνα. Να διατηρηθούν εν ζωή με αξιοπρέπεια οι νέοι Ελληνες με 8 ευρώ το μήνα. Καλούνται λοιπόν τα Ελληνόπουλα ανασφάλιστοι και άμισθοι, να υπηρετούν την πατρίδα. Και ξέρετε ποιο είναι το αποτέλεσμα; Καλούνται 23.500 και κατατάσσονται 11.000. Οι υπόλοιποι δεν πηγαίνουν. Εχουν φροντίσει τα αστικά κόμματα να τους δίνουν εύκολα απαλλαγές και αναβολές.

Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργηθεί ο επαγγελματικός - μισθοφορικός στρατός των 40.000, δηλαδή η δύναμη του εθνικού στρατού θα είναι μικρότερη από την αστυνομία. Και οι Ελληνες μπορούμε να πάμε να κοιμηθούμε. Εχουμε τον επαγγελματικό μισθοφορικό στρατό και Ελληνες κοιμηθείτε. Ολα μας τα εθνικά θέματα έχουν επιλυθεί.

Μέσα στα στρατόπεδα επικρατεί η "Σαχάρα". Δεν υπάρχουν άνδρες για να εκτελέσουν καθήκοντα. Χτυπάνε 12ωρα και 15ωρα. Ο στρατηγός, ο κύριος Δήμου, τους είπε, "σκοποφύλακες" και "αγγαρειομάχους". Αυτό τον στρατό φτιάχνουμε για τους νέους Ελληνες και γι' αυτό δεν πηγαίνουν οι νέοι στον στρατό. Γιατί ξέρουν τι τους περιμένει. Αλλά δεν υπάρχει ευαισθησία για να λύσουμε αυτά τα απλά θέματα. Προτιμάμε να πληρώνουμε 6 εκατομμύρια το χρόνο για τον μισθοφόρο οπλίτη, και να έχουμε με 8 ευρώ το φορολογούμενο πολίτη οπλίτη.

Ζητάμε από το ΚΚΕ, αυτή τη βοήθεια, για να ανατρέψουμε αυτή την άσχημη πραγματικότητα που υπάρχει στις Ενοπλες Δυνάμεις. Δεν υπάρχει ηθικό, δεν υπάρχει προοπτική για τον Ελληνα πολίτη - οπλίτη, να υπηρετήσει με αυτές τις συνθήκες. Πρέπει αυτό το καθεστώς να το αλλάξουμε και ζητώ τη βοήθεια σας.

Σας ευχαριστώ».


Λ.Κανέλλη

Βουλευτής του ΚΚΕ

«Σας ευχαριστώ πολύ. Εχω λίγα να κομίσω. Το ένα δυστυχώς είναι μια πάρα πολύ αρνητική είδηση και νομίζω ότι, ήταν σύμπτωση αγαθή, να είναι η ημερίδα εδώ για να μπορώ να σας πω κάτι.

Μόλις έχω φθάσει από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, από το Στρασβούργο.Η Ελλάδα σήμερα έχασε την προθεσμία να απολογηθεί απέναντι σε μια μη κυβερνητική οργάνωση, ειδικευμένη σε βασανιστήρια. `Η η Ελλάδα κατηγορείται μαζί με τρεις άλλες χώρες, επειδή δεν επιτρέπει στους αξιωματικούς να εγκαταλείπουν το στρατό, όποτε θέλουν, και όχι στη 15ετία. Με βαθύτατο στόχο τη διάλυση του σώματος των αξιωματικών και του στρατού.

Οι χώρες είναι 4. Δεν τις θυμάμαι καλά. Ηταν ανήσυχος ο πρέσβης πολύ στο Στρασβούργο. Η μια νομίζω είναι η Γαλλία. Η Ελλάδα προσπάθησε να εξηγήσει ότι εκπαιδεύουμε αυτούς τους ανθρώπους, είναι για την πατρίδα, είναι για την άμυνα, ξοδεύουμε πάρα πολλά - γιατί άλλος λόγος δε γίνεται κατανοητός, αυτή τη στιγμή, στην Ευρώπη, δυο πράγματα είναι κατανοητά, το χρήμα και το χρήμα - προσπάθησαν λοιπόν να τους εξηγήσουν ότι επενδύεται πολύ χρήμα από το φορολογούμενο ελληνικό λαό στην εκπαίδευση, στην αξιοποίηση των ικανοτήτων των ανθρώπων αυτών. Αλλά θεωρείται βασανιστήριο να μην μπορούν να φύγουν ένα χρόνο αφότου έχουν αποφοιτήσει από τη σχολή και έχουν γίνει αξιωματικοί.

Οι άλλες 3 χώρες ζήτησαν και πήραν προθεσμία. Ο Ελληνας πρέσβης αναζητούσε προθεσμία για να μην καταδικαστεί η χώρα, να του στείλουν έναν εκπρόσωπο, διότι η απαίτηση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ήταν να εμφανιστεί αυτός που θα υπερασπιστεί την υπόθεση και στο δικαστήριο. Του είπαν ότι δε βρίσκουν κανέναν και ότι ή θα λειτουργήσει ως πρέσβης, πράγμα που δε δεχόταν η άλλη πλευρά, ή η χώρα θα καταδικαστεί.

Και επομένως τις επόμενες μέρες, ενδεχομένως να ακούσετε, ότι αυτό έγινε χάρη σε μια μη κυβερνητική οργάνωση, πάρα πολύ θολή, τόσο θολή όσο και μια από τις μεγαλύτερες αυτή τη στιγμή ιδιωτικές επιχειρήσεις φύλαξης της ειρήνης και των συμφερόντων των πολιτών, που τις βλέπετε πια στα υπουργεία, στα μέγαρα σε κάθε χώρο σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι ιδιωτικό στρατιωτικό παγκόσμιο παράρτημα της εταιρίας που έχουν οι Πρόεδροι, οι Αντιπρόεδροι, τα Συμβούλια των ΗΠΑ και κατασκευάζουν τα στρατόπεδα ή κανονίζουν τους εξοπλισμούς σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η δεύτερη είδηση παρότι δε μοιάζει αμιγώς στρατιωτική, θεωρώ ότι ενδιαφέρει εξαιρετικά τους στρατιωτικούς, είναι βαθύτατα αρνητική, διότι το δεύτερο πράγμα που είναι της μόδας να συζητιέται στην Ευρώπη, είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πολύ επιλεκτικά.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα των κομμουνιστών τίθενται πλέον εν κινδύνω. Και μάλιστα με απόφαση του Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλιστών. Δυστυχώς, στην ΕΕ πέρασε με μεθοδευμένη ψηφοφορία, θα σας πω, πώς έγινε με ανθρώπους οι οποίοι δεν πιστεύουν στα μάτια τους, ότι αυτός είναι ο δημοκρατικός τρόπος, που συνεδριάζει η Ευρώπη. Πέρασε η καταδίκη του "ολοκληρωτικού κομμουνισμού", με ένα εφεύρημα και επειδή ξεσηκώθηκε το σύμπαν στην Ευρώπη όταν ακούστηκε "καταδίκη του ολοκληρωτικού κομμουνισμού". Τι είναι αυτό; Ξέρετε είναι η άποψη της "ολοκληρωτικής δημοκρατίας", που διανύει η Ευρώπη. Εβγαλαν τον "κομμουνισμό", άφησαν ίδιο το κείμενο και το εμφάνισαν ως "καταδίκη του ολοκληρωτισμού".

Λοιπόν στο Bureau, δηλαδή στο κεντρικό γραφείο, που αποφασίζει τα θέματα στο Συμβούλιο της Ευρώπης, τρεις του Λαϊκού Κόμματος, ένας φιλελεύθερος και δυο, ψήφισαν υπέρ του να γίνει συζήτηση και να βγει ψήφισμα γι' αυτό, ένας, ο επικεφαλής της Αριστεράς, ο Σουηδός μετά το "όχι" της Σουηδίας, ψήφισε "όχι", και 15 απείχαν αφού την προηγούμενη είχαν χειροκροτήσει επιστολή του κ. Βαν Γκάλο που τους καλούσε να μη συναινέσουν σε κάτι τέτοιο. Ο Πρόεδρός τους, δεν τους το είπε, και ο Διευθύνων τη συζήτηση έκανε πως δεν είδε τους ανθρώπους που θέλανε να μιλήσουν. Δεκαπέντε αποχές, τρία υπέρ, ένα κατά. Η συζήτηση ανοίγει στην Ευρώπη, πώς θα τεθούν εκτός νόμου, οι κομμουνιστές και τα κομμουνιστικά κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και ανοίγει επίσημα και ανοίγει στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Είναι θλιβερό, φευ, είναι μια πραγματικότητα.

Δεν είναι ανεμπόδιστο και δε σημαίνει ότι δε θα υπάρξουν δυνάμεις που θα το παλέψουν αλλά ωστόσο είναι η μοντέρνα συζήτηση που ανοίγει τώρα μετά τη ρήση του Μπερλουσκόνι, ότι ο Μουσολίνι ήταν ένας "άγιος άνθρωπος", που απλώς, έστελνε με έξοδα του κράτους, τους ανθρώπους διακοπές.

Ακουσα για το μισθοφορικό στρατό, έχω να κομίσω δυο αριθμούς, που τους ξέρετε και εσείς αλλά ίσως είναι χρήσιμο να τους θυμηθούμε. 44.500 νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, πήγαν να διεκδικήσουν, 500-600 θέσεις δημοτικής αστυνομίας. Και 14.800 νέα παλικάρια, πήγαν να διεκδικήσουν 300 θέσεις μισθοφόρων του Λιμενικού. Αυτό σημαίνει 55.000 άνεργα παιδιά, ψάχνουν μια δουλιά, να τα στείλουν γρήγορα-γρήγορα στο Αφγανιστάν.

Πάντως στην πρόσφατη συζήτηση στην Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας που έγινε για τον τρόπο με τον οποίο θα σχεδιάζονται πια, τα αμυντικά ζητήματα της χώρας, χρειάστηκε πάρα πολύς κόπος και συζήτηση πάνω από μιάμιση ώρα, από όλα τα κόμματα, για να μπορέσει να μπει η λέξη "εθνικός στρατός", "εθνικές Ενοπλες Δυνάμεις", ότι είναι "εθνικός" ο σκοπός, δηλαδή η υπεράσπιση της πατρίδας. Χρειάστηκε, γιατί περί παρτίδας ήταν η συζήτηση, και όχι περί πατρίδας. Χρειάστηκε μιάμιση ώρα συζήτηση.

Και όταν ρωτήσαμε εμείς οι βουλευτές του ΚΚΕ, η εκπαίδευση θα γίνεται για να αμυνθεί κάποιος εάν κινδυνεύσει η Λήμνος, ή η εκπαίδευση θα γίνεται με άσκηση επί χάρτου, για την προστασία των δικαιωμάτων του Καρζάι και των Αμερικάνων στρατιωτών στο Κανταχάρ του Αφγανιστάν; Η απάντηση ήταν: Σας ενοχλεί το Κανταχάρ;

Σας ευχαριστώ».


Μ.Σοφικίτης

Ταξίαρχος ε.α.

«Ευχαριστώ για την πρόσκληση, και για τη δυνατότητα της παρέμβασης.

Σε γενικές γραμμές, συμφωνώ με τις θέσεις του ΚΚΕ. Συμφωνώ, γιατί εκφράζουν μια πολιτική ανεξάρτητη, πατριωτική και αντίθετη με τις επιλογές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που είναι επιλογές σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Οι επιλογές αυτές είναι αιφνίδιες, πρόχειρες, χωρίς προπαρασκευή από τα επιτελεία. Απόδειξη είναι ότι οι αρχηγοί, εκ των υστέρων, εκφράζουν την ικανοποίησή τους στον ΥΕΘΑ, όταν τους ανακοινώνει το πλέγμα των σκέψεων. Μακάρι να γινόταν και αντίστροφα. Δε γίνεται.

Τα εθνικά μας θέματα, τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ και η νέα του δομή έχουν αναλυθεί. Οι εξοπλισμοί και οι προμήθειες γίνονται εν κρυπτώ. Τι να πεις; μόνο διαφάνεια και εξοπλισμοί δεν είναι που αφορούν στην εθνική μας άμυνα. Είναι ΝΑΤΟικές επιλογές.

Ο σκοπός της δημιουργίας του μισθοφορικού στρατού και των στρατιωτικών τμημάτων ασφάλειας έχει γίνει κατανοητός. Η φτωχή οικογένεια, στην οποία απευθύνονται, δε στέλνει τα παιδιά της να επανδρώσουν και γι' αυτό οι διαγωνισμοί επαναλαμβάνονται.

Κρίνω, όμως, σκόπιμο να ασχοληθώ και να αναδείξω τον πραγματικό σκοπό των αλλαγών, που επιχειρούνται στις Ενοπλες Δυνάμεις. Και ειδικά στα στελέχη. Είναι ένα θέμα, το οποίο πρέπει να αναδειχτεί και εντός και εκτός των τειχών. Εννοώ των στρατοπέδων.

Με τις σαρωτικές αυτές αλλαγές, επιχειρείται η χειραγώγηση των στελεχών και, μέσω αυτής, η χειραγώγηση του συνόλου των Ενόπλων Δυνάμεων. Παλιά και δοκιμασμένη μέθοδος.

Ο σκοπός των αλλαγών αυτών είναι η οργάνωση και η λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟικά πρότυπα, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν και σε αποστολές εκτός συνόρων. Θα προσπαθήσω με απλή και σύντομη προσέγγιση να αναδείξω πώς αντιμετωπίζουν τα στελέχη και με ποιο τρόπο προσπαθούν να αλλάξουν την εκπαίδευση, την ιεραρχία, το νόμο περί ιεραρχίας, αλλά και τη νέα δομή των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

Το σύστημα ιεραρχίας και προαγωγών. Το πλαίσιο αυτό, στη βάση του οποίου αξιολογούνται με τα φύλλα ποιότητας τα στελέχη, από τους προϊσταμένους τους, και με αυτά κρίνονται από τα Συμβούλια Κρίσεως. Μέχρι τώρα ήταν ένα σύστημα, που μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν κατά κάποιο τρόπο αντικειμενικό, άφηνε καθαρά να φανεί η αξία του κρινόμενου. Θα μπορούσε, όμως, να βελτιωθεί προς την αξιοκρατία.

Αντί για τα προσωπικά κριτήρια του διοικητή, να μπουν αντικειμενικά κριτήρια για τα στελέχη, έτσι ώστε να γίνει πιο αξιοκρατικό. Ομως, δεν έγινε αυτό. Το νομικό πλαίσιο αυτό αναμορφώνεται και δημιουργεί δυο επετηρίδες στελεχών. Στη μια, θα είναι οι εξελίξιμοι και στην άλλη οι διατηρητέοι, οι οποίοι θα παραμένουν εκτός οργανικών θέσεων στον κατεχόμενο βαθμό, μέχρι να συμπληρώσουν τη σύνταξή τους και να φύγουν.

Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται σωστό. Γιατί; Τα στελέχη δεν παρασύρονται και δεν αποστρατεύονται χάνοντας κάτι από τη σύνταξή τους. Το ύποπτο, όμως, είναι στο δεύτερο σκέλος του νομοσχεδίου, όπου τα στελέχη θα βαθμολογούνται και θα κρίνονται με τη συμμετοχή τους σε ΝΑΤΟικές ή ειρηνευτικές αποστολές, όπως λέγονται. Και μάλιστα, θα αξιολογούνται από ξένους συμμάχους προϊσταμένους.

Αρα, αν θέλουν να κάνουν καριέρα, θα πρέπει υποχρεωτικά να μετέχουν, και μάλιστα με επιτυχία, στις αποστολές αυτές. Οσα στελέχη, για διάφορους λόγους, ενοχλούν ή δε συμφωνούν με αυτές τις επιλογές δε θα επιλέγονται να υπηρετήσουν έξω και έτσι απλά θα τους τελειώνουν. Εχουμε, λοιπόν, ιεραρχίες δυο ταχυτήτων, δυο νέα μοντέλα ιεραρχίας, τους παγκοσμιοποιημένους αξιωματικούς και τους μη παγκοσμιοποιημένους.

Αλλαγή στην εκπαίδευση των στελεχών: Οι αλλαγές αυτές στην εκπαίδευση έχουν ως θέμα την επαγγελματική κατάρτιση των στελεχών. Η ανασυγκρότηση ξεκινά από τις παραγωγικές σχολές, και τελειώνει με τη διακλαδική τους εκπαίδευση. Οι παραγωγικές σχολές εξισώνονται με τα ΑΕΙ. Γιατί μέχρι τώρα δεν ήταν ΑΕΙ. Με το νομοσχέδιο αυτό, όμως, δεν αναβαθμίζεται η ακαδημαϊκή εκπαίδευση, απλώς θεσπίζονται διατάξεις για το διδακτικό προσωπικό, ανάλογες με αυτές που ισχύουν για τα πολιτικά πανεπιστήμια, χωρίς όμως οι καθηγητές των παραγωγικών σχολών να εξισώνονται με τους αντίστοιχους των ΑΕΙ.

Παράλληλα, διατηρείται η στρατιωτική υποδομή, και είναι υπό στρατιωτική διοίκηση. Το νομοσχέδιο αυτό είναι μια κακή αντιγραφή, των ισχυόντων στις ξένες ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ. Ηδη, έγινε Επιτροπή από το ΓΕΣ, πήγαν έξω, μελέτησαν πώς λειτουργούν οι σχολές και ήρθαν εδώ πέρα και το επέβαλαν. Ξέρουμε ότι ο σκοπός των παραγωγικών σχολών των Ευρωπαίων και των Αμερικάνων είναι για να φτιάχνουν στελέχη, έτσι ώστε να τους στέλνουν σε διεθνείς αποστολές. Οι δικές μας, όμως, απειλές δεν είναι η τρομοκρατία. Είναι άλλες, και είναι φανερές και γνωστές.

Αντιγράφουν ξένα πρότυπα, ενώ λειτουργεί με επιτυχία, χρόνια τώρα, στη Θεσσαλονίκη, η Σχολή Σωμάτων, Ιατρική, Νομική κλπ., όπου η ακαδημαϊκή εκπαίδευση παρέχεται από τα πολιτικά πανεπιστήμια. Ενώ οι στρατιωτικοί από τη σχολή. Ξεκαθαρισμένοι ρόλοι εκπαιδευτών, διοίκησης, ισότιμη παιδεία για όλους τους νέους, άνοιγμα των στρατιωτικών σχολών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημοκρατία, ισορροπία και αρμονία, στη στρατιωτική και εκπαιδευτική λειτουργία και, το κυριότερο, μικρότερο κόστος.

Οι παραπάνω αλλαγές ολοκληρώνονται με την υποβάθμιση της διακλαδικής εκπαίδευσης στελεχών. Η πολυδιαφημισμένη διακλαδικότητα Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, στο σύγχρονο πεδίο της μάχης, δεν προοιωνίζεται θετική, για το αμυντικό μας σύστημα. Καταργούνται οι τρεις κλαδικές σχολές πολέμου και ιδρύεται, πρόχειρα και χωρίς υποδομή, μια διακλαδική.

Με την αλλαγή αυτή, θα υπάρχει μεγάλο κενό στην επιτελική κατάρτιση των στελεχών. Γιατί η στρατηγική εμπειρία, που έδιναν οι σχολές που καταργούνται, συρρικνώνεται και θα παρέχεται από τις κατώτερες σχολές επιτελών.

Πότε, λοιπόν, τα στελέχη θα αποκτούν στρατηγικές και επιτελικές εμπειρίες, για να διοικήσουν πιθανές διακλαδικές επιχειρήσεις; Για να κάνεις διακλαδικό πόλεμο, πρέπει πρώτα να έχεις αφομοιώσει άριστα τη στρατηγική και επιτελική εκπαίδευση του Οπλου που υπηρετείς. Με απλή στρατιωτική σκέψη. Αν το σύστημα αυτό εφαρμοστεί σε μια 10ετία σε στρατηγικό επίπεδο, η ιεραρχία μας θα υστερεί φανερά, αφού θα εκπαιδεύεται μόνο σε τακτικό επίπεδο. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ας αφουγκραστεί τη βαθιά, διακλαδική, διαφωνία των στελεχών της.

Η αναδιοργάνωση των επιτελείων: Το ΥΕΘΑ, κατά τη γνώμη των εντός, είχε καταστεί χωνευτήριο αξιωματικών. Ομως η επιχειρούμενη ενοποίηση της δομής των τριών επιτελείων, των κλάδων, είναι πολύ αμφίβολο αν θα βοηθήσει στην αποδοτικότητα. Ας δεχτούμε ότι ο στρατός και το ΓΕΣ, λόγω δύναμης και αποστολής, χρειάζονταν μια αναδιοργάνωση. Αλλά το ΓΕΝ και το ΓΕΑ, τουλάχιστον, είναι κωμικό να το συζητάμε.

Για την περίφημη διακλαδικότητα, που όλοι αναμασούν, χωρίς όμως να γνωρίζουν τι σημαίνει και πού μας οδηγεί, φτιάχνουμε έξι διακλαδικά Στρατηγεία. Δε θα πω ποια, για ευνόητους λόγους, αν και είναι γνωστό από τις εφημερίδες. Εν πάση περιπτώσει. ΓΕΣ, ΓΕΕΘΑ, ΑΣΔΕΝ Β` και Δ` Σώμα, Αρχηγεία του Στόλου και της Τακτικής Αεροπορίας. Από αυτά μόνο η ΑΣΔΕΝ, λόγω της φύσης και της αποστολής της, πρέπει να είναι διακλαδική. Μια και ο πόλεμος στο Αιγαίο είναι πρωταρχικά αεροναυτικός.

Τα υπόλοιπα, γιατί να είναι διακλαδικά; Και να έχουν δομή μονάδων ταχείας επέμβασης, αφού η φύση και η αποστολή τους δεν το απαιτούν; Θα χρησιμοποιηθούν σε ειρηνευτικές αποστολές; Και η κύρια αμυντική τους αποστολή;

Είναι φανερό ότι η ΝΑΤΟικού τύπου νέα δομή και οργάνωση επιτρέπει στις Ενοπλες Δυνάμεις μας, να χρησιμοποιούνται σε πολυεθνικές επιχειρήσεις. Ο,τι και αν αυτό συνεπάγεται για τον αμυντικό μας ιστό.

Κλείνω με μια μικρή κραυγή αγανάκτησης. Από έναν απόστρατο αξιωματικό: Να σταματήσει αμέσως η καταστροφική πολιτική, που την υπαγορεύουν οι ΝΑΤΟικοί και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές. Με ποιο δικαίωμα υποθηκεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας; Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας».


Χ.Δασκαλόπουλος

Ταξίαρχος ε.α.

«Κατ' αρχάς ήθελα να ευχαριστήσω πολύ για την πρόσκληση και να συγχαρώ για την ημερίδα. Δεν είχα σκοπό ούτε πραγματικά είχα προετοιμαστεί για να παρουσιάσω κάτι στρατιωτικό.

Απλώς ακούγοντας παλιούς συναδέλφους, τις απόψεις τους, τις σκέψεις, και τις θέσεις τους, σκέφτηκα πόσος αγώνας γινόταν για να σκέφτεται κανένας μέσα στον στρατό πολιτικά. Αλλά βγαίνοντας έξω από το στρατό ανακαλύπτω ότι υπάρχουν πολλοί πολίτες, που δε σκέφτονται πολιτικά και σκέφτονται μόνο στρατιωτικά.

Τι θέλω να πω με αυτό; Αν προσέξατε, τις τοποθετήσεις όλων των αξιωματικών που γίνανε εδώ μέσα, θα προσέξατε ότι επικεντρώνονταν όλοι στον ανθρώπινο παράγοντα. Εκεί είναι όλο το ζήτημα. Και πιστεύω ότι εκεί πρέπει να είναι όλη η προσπάθεια του κόμματος για να μπορέσει να δει αυτή η χώρα αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα που λέγεται πατριωτική κατεύθυνση των ενεργειών, των στελεχών, των Ενόπλων Δυνάμεων.

Τι θα πει, ότι μας είπαν να αγοράσουμε το τάδε οπλικό σύστημα; Τι θα πει αυτό; Τίποτα. Γιατί; Ποιος το αποφασίζει; Ξεκινάει από εισήγηση μιας επιτροπής αξιωματικών. Η πρώτη απόφαση παίρνεται από αξιωματικούς. Στο ΚΥΣΕΑ μετέχει ο Αρχηγός, ο οποίος, τον ακούσατε ποτέ να σηκωθεί και να πει, ότι, όχι, εγώ διαφωνώ και παραιτούμαι. Και στα παρακάτω κλιμάκια.

Αυτό τι σημαίνει; Οτι η παιδεία, η οποία ξεκινάει από τις παραγωγικές σχολές, έχει την κατεύθυνση εκείνη που φτιάχνει ανθρώπους τέτοιους που να υπακούουν στο σύστημα. Είναι σαν να έχω σπουδάσει εγώ από δέκα χρονών στην Αμερική, Αγγλία, Γερμανία, να έρθω εδώ στα 30 μου χρόνια σπουδασμένος ωραία, και να μου λέτε εσείς να σας εξηγήσω τι σημαίνει πατριωτισμός.

Μα εγώ έχω συνηθίσει τα σύνορα διαφορετικά, δε βλέπω τα σύνορα εδώ στην «Ελλαδίτσα». Πιστεύω, ότι απαιτείται το κόμμα να δώσει μεγάλη βάση στην αλλαγή της εκπαίδευσης, των παραγωγικών σχολών. Το ανέλυσε πάρα πολύ ωραία ο κύριος Κακαράς αλλά και όσοι με πρώτο τον κύριο Αλευρομάγειρο αναφέρθηκαν στους μισθοφόρους. Εκεί είναι το πρόβλημα: Πώς να φτιάξουμε υπηρετούντες στις Ενοπλες Δυνάμεις σε οποιοδήποτε βαθμό που να μην είναι υποχείρια και υπάκουοι στο σύστημα. Αρα για να χτυπήσουμε το σύστημα, να φτιάξουμε τον άνθρωπο και όχι τα μέσα.

Ευχαριστώ πολύ».


Ν. Καρατουλιώτης

Υποστράτηγος ε.α.

«Ζητάω συγνώμη, γιατί δεν ήρθα προετοιμασμένος, για να κάνω κατάλληλη εισήγηση, πλην όμως, όπως είπε και ο συνάδελφος ο υποστράτηγος Δασκαλόπουλος, δράττομαι της ευκαιρίας από τα ερεθίσματα της συζήτησης να υψώσω και εγώ τη φωνή μου και τα επιχειρήματά μου.

Θα ξεκινήσω απέξω και θα αναφερθώ στον Ευρωστρατό. Σύμφωνα με στοιχεία του 2000 -2001, δαπανήθηκαν για στρατιωτικές ανάγκες σε απόλυτα μεγέθη από τις ΗΠΑ, 285,7 εκατομμύρια δολάρια ήτοι το 40% περίπου των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών. Από τη Ρωσία 40,3 εκατομμύρια δολάρια, το 6% των παγκόσμιων δαπανών. Από Γαλλία 39,9 εκατομμύρια δολάρια. Ηνωμένο Βασίλειο 37,3 εκατομμύρια δολάρια. Γερμανία 33,1 εκατομμύρια δολάρια και Ιταλία 26 εκατομμύρια δολάρια.

Βλέπουμε να δαπανούν οι ΗΠΑ 300 δισ. δολάρια, κοντά, και όλη η ΕΕ να μη συμπληρώνει ούτε τα 120 εκατομμύρια δολάρια. Δε θέλω να γίνω γραφικός και να πω αυτό που λένε, ότι τα αυγά δε βάφονται... αλλά εν πάση περιπτώσει, "δει δη χρημάτων, και άνευ τούτων ουδέν έσθει γενέσθαι των δεόντων".

Πρώτον, Ευρωστρατός δεν μπορεί να γίνει διότι δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν μπορούμε να μπούμε σε ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ. Κι ούτε επιδιώκουμε να μπούμε σε ανταγωνισμό. Δεύτερον πανσπερμία υλικού που δύσκολο να ομογενοποιηθεί. Τρίτον, δεν υπάρχουν βάσεις. Ζήτησε ο υποτιθέμενος Ευρωστρατός, ο οποίος θα δημιουργηθεί, γιατί έχω ασχοληθεί αρκετά με το εν λόγω ζήτημα, προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει, να χρησιμοποιήσει τις βάσεις του ΝΑΤΟ. Και λέει το ΝΑΤΟ θα μου πληρώσετε ενοίκιο και μάλιστα ακριβό ενοίκιο. Και πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα για να πληρωθεί το ενοίκιο; Και αν θα χρησιμοποιήσεις τις βάσεις του ΝΑΤΟ οπωσδήποτε οποιαδήποτε στιγμή σε πετάει έξω. Είσαι υποχείριο δικό του.

Το ζητούμενο είναι, να κάνουμε και εμείς άλλη μια πολεμική μηχανή, η οποία θα προσθέσει και άλλα δεινά στους λαούς του Τρίτου Κόσμου προκειμένου να υφαρπάσουμε τον πλούτο τους; Ο,τι κάνει και το ΝΑΤΟ; Και το πρόβλημα ξεκινάει από την ΕΕ που δεν έχει ξεκαθαρίσει, κατ' αρχάς, την εξωτερική της πολιτική. Το είδαμε αυτό με τα γεγονότα στο Ιράκ, όπου ο καθένας άγετο και φερόταν σύμφωνα με τα συμφέροντά του.

Η Πολωνία, για να γίνω πιο αντιληπτός, πήγε με τους Αμερικανούς. Γιατί πήγε; Γιατί μια ζωή συνθλιβόταν σαν σάντουιτς ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γερμανία και δεν αισθανόταν σιγουριά. Η Ισπανία προσχώρησε στους Αμερικανούς. Γιατί πήγε; Γιατί έχει τεράστια συμφέροντα στη Λατινική Αμερική, μια και είναι αποικιοκρατική χώρα και μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες πετρελαιοειδών, η ΤΕΧΑCΟ, είναι καθαρά ισπανική εταιρία. Προκειμένου να μη χάσει τα συμφέροντά της πήγε και αυτή στο άρμα της Αμερικής.

Τη στιγμή που δεν μπορούμε να διαμορφώσουμε κοινή εξωτερική πολιτική, αν είναι δυνατόν να διαμορφώσουμε στρατό. Αλλά και πάλι αυτό τον στρατό, να καθίσουμε να συζητήσουμε τι στρατό θέλουμε. Τι στρατό για ποια Ευρώπη; Την Ευρώπη της επανάστασης; Των Μπολσεβίκων; Την Ευρώπη της Γαλλικής Επανάστασης; Την Ευρώπη των Ιταλών Γαριβάλδι; Ποια Ευρώπη;

Σήμερα, δυστυχώς, αυτό το οποίο πάει να δημιουργηθεί είναι μια εξίσου ιμπεριαλιστική ευρωπαϊκή μηχανή, η οποία θα έχει να προσθέσει και άλλα δεινά στον κόσμο. Πιστεύω ότι τουλάχιστον ο Ευρωστρατός είναι όνειρα θερινής νυκτός και τα λέμε για να μασάνε καραμέλες.

Θα αναφερθώ τώρα στον επαγγελματικό στρατό.

Στην Αρχαία Αθήνα, οι ύψιστες τιμές, που μπορούσε, να δώσει η πατρίδα στον πολίτη, ήταν δυο: Να υποβάλλει φορολογική δήλωση και να κρατάει όπλα. Οι μη έχοντες δεν έπαιρναν όπλα. Και γι' αυτό αν διαβάσετε και στην ιστορία, ουδέποτε πολέμησαν σκλάβοι, παρόλο που θα μπορούσαν, που θα ήταν εύκολο να πάρουν μαζί τους σκλάβους. Ητο η υψίστη τιμή.

Εμείς εδώ πέρα αναστρέψαμε ορισμένα πράγματα. Οι έχοντες και κατέχοντες βρίσκουν τρόπους να μην υπηρετούν και το εξαθλιωμένο προλεταριάτο να το παίρνουν και να το κάνουν μισθοφόρους. Το πρόβλημά μας είναι ο ιμπεριαλισμός. Η μήτρα του ιμπεριαλισμού είναι που παράγει τους πολέμους. Η μήτρα του ιμπεριαλισμού είναι που παράγει την ανεργία και η ίδια η μήτρα του ιμπεριαλισμού είναι η οποία έρχεται και παράγει το μισθοφορικό στρατό.

Το εξαθλιωμένο εργατικό προλεταριάτο μην έχοντας προς τα πού να απευθυνθεί, αναγκάζεται να πάει και να καταταγεί και για τριάκοντα αργύρια. Είμαι σίγουρος, και το αναφέρω υπεύθυνα, και επιτρέψτε μου να κάνω έστω και μια υποτιθέμενη ερώτηση, εγώ τουλάχιστον σαν μόνιμος αξιωματικός, είμαι σίγουρος, ότι αν είχαμε μισθοφορικό στρατό, το Επος του '40 δε θα το είχαμε.

Βγαίνουν τώρα και μας λένε "τανκς ή βούτυρο;" Για να ξεγελάσουν τον κόσμο. Κι εγώ θα πω. Και τανκς και βούτυρο. Αλλά βούτυρο για τον εργαζόμενο και τανκς για τον ελληνικό λαό. Δε θέλουμε τανκς, τα οποία θα εξυπηρετούν τα ΝΑΤΟικά συμφέροντα. Ούτε τα ευρωπαϊκά. Θέλουμε στρατό, ο οποίος να είναι εναρμονισμένος με τα ελληνικά συμφέροντα.

Αυτή τη στιγμή πάμε να κάνουμε τους μισθοφορικούς στρατούς, τις ταχυκίνητες μονάδες, τα οποία όλα αυτά, θα εξυπηρετήσουν έναν και μόνο. Το ΝΑΤΟ, την Ευρώπη και όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Για το βούτυρο, που έρχονται και μας λένε, δυστυχώς, αν θα περισσέψει να πάει στον εργάτη να αλείψει και αυτός λίγο στη φέτα, να λαδωθεί το αντεράκι του, το περισσότερο θα μετατραπεί σε μαύρο χαβιάρι για τους ολίγους.

Θα ήθελα ακόμη να αναφερθώ στη νέα δομή που έχουμε μέσα στην πατρίδα μας αυτή τη στιγμή. Μου έκανε έκπληξη με τη δημιουργία του Στρατηγείου της Σμύρνης ουσιαστικά θα σας πω ένα πράγμα. Υπάρχει ο 25ος μεσημβρινός, ο οποίος τέμνει κάθετα ολόκληρη τη Μεσόγειο. Ανατολικώς του 25ου μεσημβρινού, ενεργεί η Τουρκία ουσιαστικά πλέον έχει μοιραστεί το Αιγαίο στη μέση. Δυτικά του μεσημβρινού και αριστερά η Ελλάδα.

Αλλά κι όχι μόνο αυτό. Κατόπιν εντολής του Στρατηγείου της Σμύρνης, θα μπορούν τουρκικά αεροπλάνα να παρεμβαίνουν και δυτικά πλέον του μεσημβρινού. Θα τα δούμε και στη Χαλκίδα σε κάποιες μέρες με την άδεια του ΝΑΤΟ.

Μέχρι χτες είχαμε τις "γκρίζες τις ζώνες". Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν "γκρίζες ζώνες". Εδόθη χωρίς καμία μάχη η διοίκηση όλου του Αιγαίου, στους Αμερικανούς. Οταν ξεκίνησε ο πόλεμος στο Αφγανιστάν 20 με 21 Σεπτέμβρη, την επομένη ημέρα, στις 22 Σεπτέμβρη, έρχεται - "ο λύκος στην αντάρα χαίρεται" -, η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και εκδίδει την 616 Notam, με την οποία παραχωρεί όλο τον εναέριο χώρο της Μεσογείου. Προσέξτε το αυτό. Μέσα στον ενδοτισμό μας, δώσαμε και πράγματα τα οποία δεν είχαμε. Ο εναέριος χώρος της Μεσογείου και βεβαίως δεν ανήκει στην Ελλάδα και μόνο αλλά μέσα στον ενδοτισμό μας βιαστήκαμε να δώσουμε και τον εναέριο χώρο ολοκλήρης της Μεσογείου.

Βγήκα εκείνες τις μέρες και έφερα στο φως, στην επιφάνεια, αυτή την 616 Notam, που δυστυχώς, υπάρχει ο νόμος της Ομερτά στα ΜΜΕ, και έτσι αποσιωπήθηκε. Εχει πέσει χρήμα, έχει πέσει εκβιασμός πολύς στην πιάτσα, προκειμένου να στραφεί αλλού ο ελληνικός λαός. Να σταματήσουν τα αντιαμερικανικά αντανακλαστικά του και να ξεθυμάνει, κατά κάποιον τρόπο, τα αντιαμερικανικά αντανακλαστικά του.

Αλλο ένα θέμα επίσης: Πριν από λίγες μέρες, προσπάθησα και πλησίασα έναν αρχισυντάκτη κάποιας μεγάλης αστικής εφημερίδας, προοδευτικής κατά τα άλλα. Και του λέω για να έχεις υπόψη σου το τι έχει συμβεί στο Αιγαίο αυτή τη στιγμή θα σου αναφέρω το εξής περιστατικό: Αν υποθέσουμε ότι ένα αεροπλάνο της Αλ-Κάιντα, κατευθύνεται για να χτυπήσει τη Σάμο, θα διαταχθούν τουρκικά αεροπλάνα επειδή είναι εγγύτερον, να απογειωθούν να το αναχαιτίσουν. Και μου λέει "και τι σε νοιάζει εσένα; ΝΑΤΟικά αεροπλάνα θα είναι. Γιατί τα λες τουρκικά;" Περιττό να σας πω ότι δεν έδωσα το άρθρο μου μετά από αυτό το πράγμα.

Η ουσία είναι μία. Για να γίνω κατανοητός, οτιδήποτε συμβεί, απέναντι από τα τουρκικά παράλια πλέον, το λόγο τον έχουν οι Αμερικανοί. Τουρκικά αεροπλάνα θα πετάξουν, βεβαίως το στρατηγείο είναι στη Σμύρνη, βεβαίως αν αρρωστήσει ο Αμερικανός Στρατηγός θα τον αντικαταστήσει Τούρκος, βεβαίως η πλειονότητα του επιτελείου του είναι Τούρκοι επιτελείς, οι οποίοι τον επηρεάζουν και πολλά άλλα βεβαίως.

Να μην ξεχνάμε, όμως, ότι ταυτόχρονα η Τουρκία διεκδικεί και 3.000 βραχονησίδες και νησιά. Να μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα, έχει θαλάσσια σύνορα μεγαλύτερα από την Αφρική, μέσα από τα νησιά και από τις βραχονησίδες που έχουμε.

Πιστεύουμε εμείς ότι με μισθοφορικό στρατό θα τα φυλάξουμε; Οταν γνωρίζουν εδώ οι συνάδελφοί μου επαγγελματίες, προκειμένου να εφαρμόσουμε το σχέδιο "Ε", που αναφέρεται στην Τουρκία την οποία έχουμε εχθρό, ότι χρειαζόμαστε το μίνιμουμ για να εφαρμόσουμε το σχέδιο "Ε" περίπου 800.000 στρατό. Να δούμε πού θα βρουν 800.000 μισθοφόρους. `Η θα τρέχουμε την τελευταία στιγμή να τους προσλάβουμε και να τους εκπαιδεύσουμε;

Συνεπώς, μισθοφορικός στρατός και όλα αυτά είναι υποβολιμαία και σε άλλα αποσκοπούν. Οσο για την εξωτερική άμυνα, έχω να πω, ότι δεν ισχυροποιούνται τα ελληνικά σύνορα, χορεύοντας ο υπουργός Εξωτερικών μας ζεϊμπέκικο μαζί με τον ομόλογό του υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, στην Κω, και ταυτόχρονα από πάνω να παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, τουρκικά αεροπλάνα.

Ζητώ την κατανόησή σας, συγνώμη, αν έχω ένα λεπτό, να έχετε υπόψη σας, ότι από το 1990 έχουμε αφήσει μια φρεγάτα ξεχασμένη κάτω στον Περσικό Κόλπο. Αυτή η φρεγάτα κοστίζει 30 εκατομμύρια δρχ. για κάθε μια μέρα πλεύσης. Μέχρι σήμερα, κοστίζει 150 δισεκατομμύρια ελληνικές δραχμές.

Οσο για τις βάσεις, και επειδή έφερα στο φως τα κείμενα των βάσεων που υπεγράφησαν το 1992 έχω να πω το εξής: Θα μπορούσα να κάνω και ολόκληρη διάλεξη αυτή τη στιγμή. Επειδή έχει περάσει η ώρα έχω να πω μόνο ένα πράγμα. Στο προοίμιο, αναφέρεται το άρθρο που λέει ότι οι βάσεις της Σούδας, χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο διά ειρηνικούς λόγους. Στο άρθρο 4, υποπαράγραφος 1, οι βάσεις της Σούδας χρησιμοποιούνται μόνο μέσα στα πλαίσια του ΟΗΕ. Και αυτός ο πόλεμος έγινε, η εκστρατεία στη βάση της θέλησης του ΟΗΕ. Ομως, στο άρθρο 6 αναφέρει ότι οι διαφορές θα επιλύονται στα Διεθνή Δικαστήρια και θα επιβάλλεται η γνώμη των διεθνών δικαστηρίων. Αλλά, οι βάσεις χρησιμοποιήθηκαν χωρίς τα διεθνή δικαστήρια και, τέλος πάντων, αυτοί οι οποίοι χρησιμοποίησαν αυτές τις βάσεις για αυτούς τους λόγους, κάποτε πρέπει να λογοδοτήσουν.

Ευχαριστώ».


Ι.Ιωάννου

Υποναύαρχος ε.α.

«Ερέθισμα γι' αυτή την παρέμβαση, τη σύντομη, την οποία, θα κάνω, είχα από τον καθηγητή τον κύριο Φίλια, ο οποίος είπε, πως με ευχαρίστηση άκουσε ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο πατριωτικό κόμμα.

Εγώ θα το επεκτείνω λιγάκι και δε θα το επεκτείνω για να χειροκροτήσετε. Θα το επεκτείνω και θα πω ότι το ΚΚΕ πάντα ήταν πατριωτικό κόμμα. Κρατήστε το αυτό. Είπα δεν είναι για χειροκρότημα. Κρατήστε το γιατί θα το συνδέσω με την επωδό μου.

Ενα δεύτερο σημείο το οποίο είπε ο κύριος Φίλιας, είναι ότι οι αξιωματικοί - προσέξτε, όχι στελέχη ή Ενοπλες Δυνάμεις - οι αξιωματικοί, έχουν μεταβληθεί σε δημόσιους υπαλλήλους.

Τι συνέβη και έγινε αυτό; Υπήρξε μια Πέμπτη αποφράς. Η 21η Απριλίου του '67, η οποία έκλεισε με την τραγωδία της Κύπρου. Οταν απεκατεστάθη η δημοκρατία με τον Καραμανλή, ο οποίος βέβαια μην ξεχνάμε ότι είπε ότι "η Κύπρος είναι μακριά", ο Αβέρωφ μας κάλεσε στο κινηματοθέατρο του "ΝΣ" και μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ, γιατί ακόμα δεν είχε σταθεροποιηθεί η κατάσταση, ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις, δεν απέτυχαν επειδή η δικτατορία ήταν κακή. Αλλά επειδή είχαν μπει στα πόδια των πολιτικών. Αρα η διεθνής μασονία των πολιτικών τους πέταξε έξω.

Από εκεί και πέρα αρχίζουν οι ενοχές του στρατού. Ενοχές τις οποίες καλλιέργησαν όλοι οι πολιτικοί. Ο δικομματισμός εννοώ. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ετσι, λοιπόν, φθάσαμε σε ένα σημείο να έχουμε ποδηγετήσει, εντός ή εκτός εισαγωγικών, τους αξιωματικούς, δε λέω τα στελέχη. Αλλο αξιωματικοί, άλλο στελέχη, άλλο στρατευμένοι.

Ετσι, λοιπόν, φθάνουμε πού; Στον "αρχιστράτηγο δείκτη". Ποιος ήταν ο "αρχιστράτηγος δείκτης"; Ο Λυμπέρης. Ο οποίος μετά την τραγωδία των Ιμίων, γιατί περί τραγωδίας πρόκειται, είχε ένα δείκτη ο αρχιστράτηγος και έδειχνε. Εδειχνε ο "αρχιστράτηγος δείκτης".

Φθάνουμε μετά στον δυστυχή διοικητή της Κω. Που ο κύριος Παπαντωνίου, διέταξε από τηλεοράσεως τον Αρχηγό του ΓΕΣ να του επιβάλει την ανωτάτη των ποινών. Ξέρει ο κύριος Παπαντωνίου, πώς αυτός ο δυστυχής, κρατούσε αυτό το στρατόπεδο; Εχω κάνει διοικητής παρόμοιου στρατοπέδου και ξέρω πώς είναι με μια δύναμη αντί 120 ναυτών να προσπαθώ να διατηρήσω το στρατόπεδο με 32.

Αρα υπάρχει μια γενικότερη πτώση του ηθικού, και μεταβολή των αξιωματικών, του χωροφύλακα, της εποχής του '40, ή του '50, σε έναν δημόσιο υπάλληλο. Κακά τα ψέματα. Καλά, τα παιδιά θα πάνε να πολεμήσουν. Αλλά μπροστά θέλουν τον αξιωματικό, τον μπροστάρη ή κάποιον που θα πάει μπροστά.

Πιστεύω ότι το ΚΚΕ, σαν πατριωτικό κόμμα που είναι, το οποίο επί δικτατορίας έπαθε πολλά δεινά, έχει κάθε λόγο να μπορέσει να βγάλει τον Στρατό, τις Ενοπλες Δυνάμεις και ειδικότερα τους αξιωματικούς από τις ενοχές.

Ο στρατηγός Σκαρβέλης, ο πρώην Α-ΓΕΕΘΑ, είχε πει σε μια εκδήλωση προ διετίας, νομίζω παρουσία του Γενικού Γραμματέως του ΥΕΘΑ, ότι το έγκλημα της 21ης Απριλίου, ήταν στιγμιαίο για τον ελληνικό λαό, πλην των Ενόπλων Δυνάμεων που εξακολουθεί υφιστάμενο μέχρι και σήμερα.

Ευχαριστώ πολύ».


Α. Παπανεοφύτου

Καθηγητής πανεπιστημίου,

«Δε θα μιλούσα αν δεν είχα ένα πρόβλημα σύνδεσης όλων αυτών των στρατιωτικών αναφορών, με μια σχέση της τεχνολογίας, την οποία την έχουμε ξεχάσει και γι' αυτό δεν είναι τυχαίο που λένε ότι οι Ελληνες είναι πίσω στην τεχνολογία.

Αν όλο αυτό το σύστημα της οργάνωσης, ήταν τέλειο. Αν είχαμε τα καλύτερα άρματα μάχης ή τους καλύτερους μηχανισμούς στο πυροβολικό ή στα πλοία, δε θα είχαμε ένα πράγμα στα χέρια μας, που είναι ο τηλεπικοινωνιακός έλεγχος. Οι βάσεις οι αμερικάνικες, δεν έχουν άλλο στόχο, δεν τους ενδιαφέρει να προσγειώνουν αεροπλάνα ή να συντηρούν εκεί δυνάμεις, τους ενδιαφέρει μόνο, η χρήση των ραντάρ. Αν σήμερα ελέγχεις τηλεπικοινωνιακά, την πληροφορία, δεν μπορεί να πετάξει κανένα αεροπλάνο και να πετύχει στόχο.

Δεν αναφέρθηκε, ομολογώ δεν το κατάλαβα να αναφέρθηκε, στην εισήγηση της κυρίας Γενικής Γραμματέως, το ζήτημα της πλήρους ανυπαρξίας ελέγχου των τηλεπικοινωνιών. Οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν έχουν τη στοιχειώδη δυνατότητα να αποφασίσουν να εφαρμόσουν αντίμετρα τηλεπικοινωνιακά, να ανεβάσουν ένα αεροπλάνο για να πετύχει τουλάχιστον έναν στόχο.

Ομολογώ ότι θα περίμενα από τους Στρατηγούς να θίξουν το ζήτημα. Το ζήτημα της πλήρους έλλειψης δυνατότητας, θα έλεγα με πιθανότητα επιτυχίας, επίτευξης κάποιου, οποιουδήποτε στόχου, αν οι Αμερικάνοι δεν ανοίξουν το χώρο για να κινηθούν πλοία, αεροπλάνα, στρατός. Και εννοώ ν' ανοίξουν το χώρο, να αφήσουν να λειτουργήσουν τα ελληνικά ραντάρ.

Τα ελληνικά ραντάρ δεν μπορούν να λειτουργήσουν αν δεν αποφασίσουν οι Αμερικάνοι να αφήσουν ελεύθερη την ανίχνευση. Στην Κύπρο υπάρχει ένα ραντάρ, το οποίο θεωρείται από τα 4 ισχυρότερα στον κόσμο, το οποίο ελέγχεται από τους Αγγλους και τους Αμερικάνους και το οποίο είναι σε θέση να σιγήσει όλα τα ελληνικά ραντάρ. Με τι δυναμική εμείς λοιπόν, με όσο καλά οργανωμένο στρατό κι αν έχουμε, με όσο καλό οπλισμό και αν έχουμε, είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε μια πιθανότητα πολέμου;

Κατά συνέπεια, και καταλήγω, με το γεγονός ότι σήμερα δεν έχουμε κατανοήσει τη σημασία της ανεξαρτησίας στη χρήση των μέσων μας. Εχουμε περάσει την εποχή που πολεμούσαμε με οποιοδήποτε άλλο μηχανισμό. Σήμερα πολεμάς με τη δυνατότητα που έχεις να επιτύχεις τους στόχους σου, με την πληροφορία που θα είναι δική σου, δε θα μεταφέρεται και δε θα την έχει την ίδια και ο Τούρκος. Είναι δυνατό να πολεμήσεις με τον Τούρκο, όταν ο Αμερικάνος θα είναι «διαιτητής» και θα δίνει πληροφορίες και στις δυο πλευρές μέσω των ανιχνευτικών μέσων που έχει;

Θα ήταν τουλάχιστον αστείο. Εγώ δεν πιστεύω ότι θα γίνει ποτέ πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Ακριβώς για το λόγο του ότι δεν υπάρχει καμία, θα έλεγα, ιδιαίτερη δυναμική σ' αυτόν τον πόλεμο, εκτός αν οι Αμερικάνοι αποφασίσουν ότι θα πρέπει το σκάκι, το παιχνίδι στο σκάκι να το κερδίσουν οι Τούρκοι ή οι Ελληνες.

Διαφορετικά δεν μπορούν αυτοί οι δυο στρατοί να πολεμήσουν αν δεν το αποφασίσουν οι Αμερικάνοι διότι δε θα έχουν τη δυνατότητα να σηκώσουν κανένα μηχανισμό για να πετύχουν τους στόχους τους.

Ευχαριστώ».


Γ.Τσαπόγας

Αντιστασιακός-δημοσιογράφος

«Ως πολύ παλιός δημοσιογράφος - όχι παλιοδημοσιογράφος όπως συνηθίζεται - να διαμαρτυρηθώ και μπροστά σας για την απουσία των μέσων. Για αυτή τη σοβαρότατη συζήτηση, την εθνική συζήτηση, που με συγκίνηση την ακούσαμε και την άκουσα.

Να αναφερθώ ιδιαίτερα, στον κύριο Τζοβλά, που συνέδεσε τους αγώνες του ελληνικού λαού διαχρονικά από το '21 στο '40, στην Εθνική Αντίσταση και στους σημερινούς λαϊκούς αγώνες, και να υπογραμμίσω, ν' αναφέρω ότι το παράδειγμα των φιλειρηνικών λαών είναι δύναμη, όπως πχ οι 29 Ισραηλινοί πιλότοι που αρνούνται να βομβαρδίσουν, είναι η ελπίδα.

Να θυμηθούμε ότι στρατηγοί όπως ο Σαράφης, ο Μάντακας, ο Αυγερόπουλος, κίνησαν μαζί με τις λαϊκές αγωνιστικές δυνάμεις και έκαναν πραγματικότητα αυτή την Παλλαϊκή Εθνική Αντίσταση. Και ξέρετε πού βρέθηκαν; Στα σύρματα της Μακρονήσου. Και μιάς και αναφέρθηκα στη Μακρόνησο: Κυκλοφόρησε ο 2ος τόμος για την ιστορία της Μακρονήσου. Διαβάστε. Προβληματιστείτε. Και αγωνιστείτε. Ολοι μαζί.

Ευχαριστώ».


Ο λαός να τιμωρήσει πολιτικά όσους τον σέρνουν σε νέες περιπέτειες

Η εισηγητική ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα

Επιτρέψατε να ξεκινήσουμε με ένα ερώτημα:

Είναι δυνατόν ο ελληνικός λαός να αισθάνεται ήσυχος και ασφαλής, μέσα στις σύγχρονες συνθήκες αυτού που ονομάζεται «νέα τάξη πραγμάτων»; Οταν οι σχέσεις ανάμεσα στις χώρες καθορίζονται από τη στρατηγική κατά της «τρομοκρατίας», με το συγκεκριμένο στρατηγικό περιεχόμενο του όρου; Οταν το κίνητρο είναι ο ανταγωνισμός για τη διανομή των αγορών; Εμείς απαντάμε με ένα σαφές ΟΧΙ.

Το ζήτημα της ασφάλειας, από τη συγκεκριμένη σκοπιά που το εξετάζουμε σήμερα, έχει δύο πλευρές, αλληλοσυνδεόμενες μεταξύ τους.

Η μια πλευρά αφορά στο κατά πόσον ασφαλής είναι η ίδια η Ελλάδα από μια επιδρομή σε βάρος της, από μια στρατιωτική πίεση και άλλου τύπου σχετική απειλή. Πού βρίσκεται η αμυντική θωράκισή της, οι συμμαχίες της; Τι γίνεται με τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας σήμερα, που είναι ενταγμένες στη νέα δομή του ΝΑΤΟ;

Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου για το τι θα κάνουν ο λαός, οι στρατευμένοι, όλοι εκείνοι που έχουν πνεύμα αντίστασης στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Θα υπερασπίσουν με το αίμα τους την ακεραιότητα της χώρας. Ομως, αυτό δεν μπορεί να υποσκελίσει, σε καμία περίπτωση, τα ερωτήματα που θέσαμε.

Η άλλη πλευρά αφορά στη δράση μας, ως επίσημη κυβερνητική πολιτική, αν διασφαλίζουμε την εδαφική ακεραιότητα άλλων χωρών, αν με τη στάση μας συμβάλλουμε ή υπονομεύουμε τη δική τους αμυντική ικανότητα.

Εκτιμούμε ότι ούτε ο ελληνικός λαός μπορεί να αισθάνεται ασφαλής, ούτε οι γειτονικοί λαοί και άλλοι λαοί της Γης πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς από την ελληνική πολιτική που ασκείται σε διεθνές πεδίο. Βεβαίως, δεν εξισώνουμε τη χώρα με την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όμως παίζουμε ενεργό ρόλο, είμαστε συστρατευόμενοι.

Δεν υπάρχει ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση, περικύκλωση, εμπάργκο και επιδρομή, που να μην έχει πάρει μέρος η Ελλάδα, με στρατό και βάσεις, με οικονομικά και πολιτικά μέτρα. Η χάρη μας φθάνει μέχρι το Αφγανιστάν, παίρνουμε μέρος στους σχεδιασμούς, ακόμα και κατά της μακρινής μας Κούβας.

Η Ελλάδα δεν είναι εξασφαλισμένη ότι θα υποστηριχτεί ούτε από τους παραδοσιακούς της συμμάχους, αν βρεθεί μπροστά σε κάποια απειλή. Πράγμα, βεβαίως, που δεν είναι και πρωτόγνωρο φαινόμενο στην ιστορία του ελληνικού κράτους.

1ο. Δυσμενής ανατροπή του διεθνούς δικαίου

Δεν μπορούμε να αισθανόμαστε ήσυχοι, αφού έχει ανατραπεί δυσμενώς το διεθνές δίκαιο, που ίσχυε μέχρι πριν λίγα χρόνια. Δεν ήταν το ιδανικό (άλλωστε, τοπικοί πόλεμοι και επεμβάσεις γίνονταν και πριν, η ιμπεριαλιστική διείσδυση ήταν και τότε επικίνδυνη και αποτελεσματική στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης), όμως περιείχε ορισμένες αρχές, που ένα ισχυρό κίνημα μπορούσε να αξιοποιήσει. Τώρα έχουν πέσει και τα τυπικά προσχήματα. Νομιμοποιείται η αλλαγή συνόρων, η στρατιωτική επέμβαση και όταν δεν υπάρχει στρατιωτικό πρόσχημα. Η στρατιωτική επιδρομή καθαγιάζεται, στο όνομα της εσωτερικής δημοκρατίας και των οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Στο όνομα της «παγκοσμιοποίησης», των συμφερόντων του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος, δεν αναγνωρίζεται ούτε τυπικά η πολιτική ανεξαρτησία μιας χώρας, ανεξάρτητα σε ποιο κοινωνικοοικονομικό σύστημα ανήκει. Θυμίζω απλώς δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, κ. Γ. Παπανδρέου, που είπε ότι, όταν μια χώρα έρχεται σε αντίθεση με την παγκοσμιοποίηση, πρέπει να παίρνει μάθημα. Βεβαίως, δεν είναι δικές του δηλώσεις, είναι απλώς υιοθέτηση του εκσυγχρονισμένου στις σημερινές συνθήκες ιμπεριαλιστικού δόγματος.

2ο. Οξυμένες ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις

Οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις έχουν βγει οξυμένες στην επιφάνεια, είναι πιο απελευθερωμένες. Η διαμάχη για τις αγορές και τις σφαίρες επιρροής δεν εκδηλώνεται μόνον ανάμεσα στις ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αλλά και στο εσωτερικό των διεθνών διακρατικών και περιφερειακών ενώσεων. Οι συμμαχίες οικοδομούνται εντός και εκτός των ενώσεων ανάμεσα σε χώρες πιο ισχυρές, αναδιατάσσονται ανάλογα με τα συμφέροντα της μιας ή της άλλης. Στήνονται γέφυρες συνεργασίας με λιγότερο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες με προσωρινές παραχωρήσεις, ώστε να διαμορφωθούν κύκλοι «φιλίας». Στηρίζονται τοπικοί περιφερειάρχες της ιμπεριαλιστικής τάξης. Το κίνητρο των συμμαχιών είναι το κέρδος, η ισχυροποίηση, η θωράκιση του καπιταλιστικού συστήματος, της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς. Τα μέσα και οι τρόποι ποικίλλουν. Σε κάθε περίπτωση, οι συμμαχίες επιβάλλουν ανισότιμους όρους στους εταίρους. Η ανισοτιμία των σχέσεων έχει ενταθεί. Οι καπιταλιστικές χώρες που είναι σε υποδεέστερη και εξαρτημένη θέση, όπως η Ελλάδα, δεν μπορεί να είναι βέβαιες στην κρίσιμη στιγμή ποιος θα είναι σύμμαχός τους και ποιος όχι. Η σύναψη συμμαχίας πραγματοποιείται ανάμεσα στις κυρίαρχες τάξεις, η εύνοια αφορά στους επιχειρηματικούς ομίλους, η στήριξη δίνεται στις κυβερνήσεις, και όχι στα λαϊκά στρώματα και στις διεκδικήσεις τους. Δε βγαίνουν ωφελημένοι οι λαοί. Τι κερδίζει, π.χ., ο Ισραηλινός εργαζόμενος από τη συμμαχία ΗΠΑ και Ισραήλ; Τι κερδίζει ο τουρκικός λαός από τη συμμαχία με τις ΗΠΑ; Τι κερδίζει ο ελληνικός λαός από τη συμμαχία με τις ΗΠΑ ή από την ίδια την ΕΕ;

3ο. Εξαιρετικά εύφλεκτη η ευρύτερη περιοχή

Οσον αφορά στη χώρα μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η γεωπολιτική της θέση είναι σε μια περιοχή εξαιρετικά εύφλεκτη.

Τα προηγούμενα χρόνια, η όποια φιλική στάση είχαν οι ευρωπαϊκές ηγετικές δυνάμεις απέναντι στην ελληνική άρχουσα τάξη και οι ΗΠΑ, οφειλόταν περισσότερο στο ρόλο που κλήθηκε να παίξει η Ελλάδα στα Βαλκάνια. Σήμερα αρχίζει και αλλάζει η κατάσταση στα Βαλκάνια. Οι ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν διεισδύσει βαθύτερα στην οικονομία των βαλκανικών χωρών. Αναπτύσσεται, έως ένα βαθμό, η αστική τάξη των χωρών αυτών, άρα αναπτύσσονται οι ιδιαίτερες βλέψεις και εγωισμοί. Επομένως, ο ρόλος της Ελλάδας, ως διαμεσολαβητικός και γέφυρα, δε θα είναι ο ίδιος. Θα διασταυρωθούν διαφορετικά συμφέροντα και τίποτε δεν πρέπει να μας εφησυχάζει.

4ο. Χάνουμε παραδοσιακούς συμμάχους

Η Ελλάδα μπορεί να μπήκε πιο βαθιά στο κλαμπ των καπιταλιστικών χωρών της Ευρώπης μέσω ΕΕ, όμως έχασε και στην πορεία θα χάσει ακόμα περισσότερους παραδοσιακούς γειτονικούς συμμάχους, πέρα από τα Βαλκάνια, που ήταν πάντα φιλικά στις συνθήκες του σοσιαλισμού. Αναφερόμαστε στις σχέσεις της με αραβικές χώρες, που σήμερα βλέπουν την Ελλάδα ως τον αρωγό των ΗΠΑ σε βάρος τους. Η μείωση των οικονομικών συναλλαγών, ανταλλαγών με τις χώρες αυτές δυσκολεύει επίσης το κλίμα.

Είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε τη Συρία, τώρα το καλοκαίρι, και πρέπει να σας πω, ότι το παράπονο που είχε η Κυβέρνηση της Συρίας ήταν ακριβώς η όλο και πιο μειωμένη σχέση με την Ελλάδα, σε μία περίοδο που ξέρουμε, ότι κι αυτή η χώρα είναι στο στόχαστρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Βεβαίως δεν αναφέρθηκαν σε πολιτικές σχέσεις ή στρατιωτικές, κυρίως αναφέρονταν στη σφαίρα των οικονομικών συναλλαγών και ανταλλαγών, γιατί και αυτή η χώρα βρίσκεται κάτω από μία μορφή ιδιόμορφου αποκλεισμού και εμπάργκο από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Οι επιπτώσεις από τις δεσμεύσεις που προκύπτουν από τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ

Υπάρχουν, όμως, και συγκεκριμένα δεδομένα, για τα οποία πρέπει να ανησυχήσουμε.

Ολα τα στοιχεία που έχουμε και είναι γνωστά αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε σε ένταση της στρατιωτικοποίησης και των πολεμικών επιδρομών, συγκρούσεων.

  • Η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε φαρδιά-πλατιά το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον στις 23-24 του Απρίλη 1999. Δηλαδή, υπέγραψε τη δράση εκτός συνόρων, όπου θίγονται τα συμφέροντα της συμμαχίας, αλλά και για την πρόληψη συγκρούσεων. Ολοι γνωρίζουμε τι κρύβεται πίσω από αυτούς τους τίτλους.

Η συγκρότηση των δυνάμεων ταχείας αντίδρασης, που εμφανίζονται με τον τίτλο νέα δομή του ΝΑΤΟ. Σ' αυτήν τη νέα δομή, εθελοντικά, με εκβιασμό και απειλές, καλούνται να συμμορφωθούν όλες οι χώρες, και οι εκτός ΝΑΤΟ.

  • Η ΕΕ προχωρά στην ίδια απόφαση με το ΝΑΤΟ το Δεκέμβρη του 1999, αποδεικνύοντας ότι το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» δεν είναι ξεπερασμένο.

Η συγκρότηση του Ευρωστρατού και η συμμετοχή της Ελλάδας αποτελεί μεγάλη δέσμευση υπηρέτησης των σχεδίων του ιμπεριαλισμού. Ακόμα και αν στην προοπτική ο Ευρωστρατός χειραφετηθεί από τις ΗΠΑ, θα εξακολουθήσει να έχει ιμπεριαλιστική πολιτική. Θα είναι όργανο διαμάχης για τη διανομή των αγορών και την πρωτοκαθεδρία. Εχει σημασία, άραγε, για ποια ιμπεριαλιστικά συμφέροντα χύνεται το αίμα των λαών;

Ηδη, ο Ευρωστρατός συγκροτήθηκε για την ΠΓΔΜ. Υπάρχει απόφαση για αποστολή του στο Κονγκό.

Το κυριότερο είναι ότι η ΕΕ περνά σε στρατιωτικοποίηση της εσωτερικής και εξωτερικής της πολιτικής, υιοθετώντας τη θέση των ΗΠΑ ότι η παγκόσμια απειλή είναι η τρομοκρατία, κάτω από την οποία περιλαμβάνονται σαφώς οι λαοί που αντιστέκονται, τα κινήματα που θέλουν αλλαγή διακυβέρνησης ή και κοινωνικοοικονομικού καθεστώτος.

Η πολεμική βιομηχανία αναπτύσσεται, και μάλιστα με απόφαση χρηματοδότησης της σχετικής έρευνας.

  • Η επίσημη αλλαγή της αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί κορυφαίο πρόβλημα και απόδειξη των υπηρεσιών, που καλείται να δώσει η Ελλάδα στον πόλεμο, στην καταπίεση. Σήμερα, και επίσημα λέγεται ότι ταυτόχρονα με την κύρια αποστολή υπάρχει και η συμπληρωματική, η συμμετοχή, δηλαδή, σε δραστηριότητες εκτός συνόρων, που κομψά λέγονται ειρηνευτικές αποστολές. Ολοι, όμως, γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται. Το κύριο είναι η αλλαγή της δομής των Ενόπλων Δυνάμεων, με στόχο την πλήρη προσαρμογή της στις ανάγκες του κηρυγμένου ή ακήρυχτου τυπικά πολέμου κατά των λαών. Θυμίζουμε ότι το Νοέμβρη του 2000 η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ παρουσίασε την αμυντική στρατηγική αναθεώρηση, την εφαρμογή δηλαδή των ΝΑΤΟικών αποφάσεων. Ανάμεσα στ' άλλα, τίθεται ο στόχος μετατροπής των ΕΔ με το 50% να αποτελείται από μισθοφόρους οπλίτες. Ολοι θα έχετε δει στην τηλεόραση τις δηλώσεις Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ που αντιμετώπιζαν το θέμα ως επάγγελμα. Ούτε κουβέντα, έστω τυπικά, για την αμερικανική πατρίδα.
  • Το 5% του ΑΕΠ (έναντι 1,5% στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες), που διατίθεται στην Ελλάδα για τις στρατιωτικές δαπάνες, υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί λόγω της ανάθεσης καθηκόντων αστυνόμευσης στις Ενοπλες Δυνάμεις. Ενώ, όπως δημοσιεύεται σήμερα στο «Ριζοσπάστη», είναι έτοιμοι να αποδεχτούν αίτημα των ΗΠΑ για διπλασιασμό των ελληνικών στρατιωτικών αποστολών στο εξωτερικό, παρά τις εισηγήσεις των επιτελείων που ζητούν μείωση των αποστολών λόγω έλλειψης κονδυλίων.

Σημειώνουμε, με την ευκαιρία, ότι στον προϋπολογισμό, όπως και στον ισολογισμό του κράτους, δεν περιλαμβάνεται το συνολικό χρέος, παρά μόνον τα ποσά που υποχρεούται να καταβάλλει η χώρα κάθε χρόνο. Γι' αυτό πρέπει να μπει τέρμα στο καθεστώς της αδιαφάνειας αυτής. Να είναι καθαρό στον ελληνικό λαό ότι βρίσκονται σε εξέλιξη πολυδάπανα ενιαία μεσοπρόθεσμα προγράμματα ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού ύψους 4,3 τρισ. δρχ. του 1996-2000 και ύψους 4 τρισ. δρχ. για το 2000-2005. Κάθε αλλαγή προμήθειας οπλικών συστημάτων, οι νέες οικονομικές επιβαρύνσεις που σχετίζονται με την Εθνική Αμυνα και το συνολικό χρέος φθάνουν στα 9 τρισ. δρχ.

Παρά τις τεράστιες δαπάνες, τα νησιά δε θεωρούνται επαρκώς οχυρωμένα σε αντιαεροπορικά. Τα άρματα LEOPARD που έχουν παραγγελθεί κρίνονται ακατάλληλα. Είναι κατάλληλα για την Ευρασία, τις πεδιάδες της Ουκρανίας.

Οταν ακούμε τα κηρύγματα, ότι από τα εξοπλιστικά προγράμματα θα γίνει περιστολή για να έχουμε «βούτυρο», το μυαλό μας δεν πάει ότι θα μειωθούν τα ΝΑΤΟικά εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά τα αμυντικά, σε συνδυασμό με τα μεγάλα λόγια ότι η Ελλάδα είναι πλήρως ασφαλής λόγω των συμμάχων που έχει.

Ελέγχεται κατά πόσον είναι στην πρόθεση της κυβέρνησης να μειώσει, και μάλιστα άμεσα, τα εξοπλιστικά προγράμματα. Γιατί ο κ. Σημίτης μίλησε για μείωση των στρατιωτικών δαπανών έως το 2008, ενώ ο υπουργός κ. Παπαντωνίου δήλωσε ότι μια αυξητική πορεία του ΑΕΠ θα έχει αποτέλεσμα τη μείωση των δαπανών, δηλαδή ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Η γνωστή λογική των στατιστικών και όχι της πραγματικότητας.

  • Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ της Πράγας, το Νοέμβρη του 2002, προχώρησε σε ένα ακόμα βήμα, στη συγκρότηση ΝΑΤΟικής δύναμης ταχείας αντίδρασης κατ' αρχήν 20.000 ανδρών για το προληπτικό χτύπημα με τη χρήση μικρών πυρηνικών.

Λίγο αργότερα, το Κογκρέσο των ΗΠΑ αποφασίζει την παραγωγή τους.

  • Τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία, η νέα ΝΑΤΟική δομή το 2003, που συνιστούν επιλογή δράσης εκτός συνόρων και αναβαθμίζουν ακόμα περισσότερο την παρέμβαση των ΗΠΑ εντός της συμμαχίας.
  • Για την Ελλάδα υπάρχουν άμεσες, δυσμενείς επιπτώσεις, καθώς και με τη θέλησή της παραχωρούνται θεσμοθετημένα κυριαρχικά δικαιώματα άμυνας στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Το ΝΑΤΟικό αεροπορικό στρατηγείο όλης της περιοχής θα έχει έδρα τη Σμύρνη, με Αμερικανό διοικητή και Τούρκο υποδιοικητή, ενώ το αεροπορικό κέντρο της Λάρισας με Ελληνα διοικητή και Τούρκο υποδιοικητή θα αναφέρεται και θα παίρνει εντολές από τη Σμύρνη.
  • Πέρα από τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης στην περίπτωση των Ιμίων, έχουμε τη δήλωση της Μαδρίτης, ανάμεσα στον κ. Σημίτη και στον Ντεμιρέλ, βάσει της οποίας αναγνωρίζονται συμφέροντα και ενδιαφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο. Στην ουσία, διαμορφώνεται μια βάση, που οδηγεί στη διχοτόμηση του Αιγαίου υπό την αμερικανική επικυριαρχία.
  • Η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε, με την απόφαση του Ελσίνκι, την ύπαρξη μεθοριακών διαφορών με την Τουρκία που οδηγεί στη Χάγη. Η Χάγη αφορά μόνο στο πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας, που πρέπει να λυθεί με βάση το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή πρακτική, εφόσον ο διάλογος δεν αποδώσει. Δε συμφωνούμε με την αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης, ότι η Χάγη θα πολιτευτεί δίκαια και νόμιμα.

Οταν, μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση δεν ανησυχεί καθόλου με την απάλειψη των συνόρων στο Αιγαίο από τους χάρτες που οι Αμερικανοί έφτιαξαν για το ΝΑΤΟ.

  • Η κυβέρνηση, επίσης, αποδέχτηκε στην πράξη την αλλαγή του FIR Αθηνών μέσω του προγράμματος «Ανοιχτοί Ουρανοί» της ΕΕ.
  • Το κέντρο Ναυτικών Αποστολών Αποτροπής στη Σούδα είναι μείζον πρόβλημα. Ο πόλεμος κατά του Ιράκ ανέδειξε την Ελλάδα 4η δύναμη βοήθειας των ΗΠΑ, μετά τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ισπανία. Είναι κέντρο εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ, για τις λεγόμενες αντιτρομοκρατικές απειλές στη Μεσόγειο και το οποίο ελέγχεται απευθείας από τις ΗΠΑ.
  • Κρίνουμε αρνητική και επικίνδυνη τη νέα συμφωνία που έκανε η κυβέρνηση με την ηγεσία της Τουρκίας για την αλλαγή του καθεστώτος στο Αιγαίο με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στα πλαίσια του ICAO που αφορά στο FIR Αθηνών. Με την εξέλιξη αυτή, νομιμοποιούνται οι παραβιάσεις στα πλαίσια της συνδιαχείρισης του Αιγαίου.

Πρόκειται για τη συμφωνία με την Αγκυρα για διευκόλυνση των αεροσκαφών ενόψει του 2004, στην οποία αντικειμενικά γίνεται δεκτό το αίτημα της Τουρκίας να χρησιμοποιεί τον αεροδιάδρομο στα χαμηλά ύψη πάνω από το Αιγαίο, κυρίως στην περιοχή της Λήμνου και των ανατολικών νησιών. Εκεί, δηλαδή, όπου γίνονται οι τουρκικές παραβιάσεις και η γειτονική χώρα δεν υποβάλλει σχέδια πτήσεων.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας στα 12 μίλια είναι αναφαίρετο δικαίωμά της. Πιστεύουμε, όμως, ότι η άσκηση αυτού του δικαιώματος είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων και μπορεί να υλοποιηθεί όταν και όποτε το αποφασίσει. Τα ζητήματα, που έχουν σχέση με τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, προκύπτουν και συνδέονται με την ένταξη και των δυο χωρών στο ΝΑΤΟ. Η όποια διευθέτηση δεν μπορεί να παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Υπάρχει, επίσης, και το κείμενο της Αγκυρας, που έγινε με τη Μεγάλη Βρετανία και με παρότρυνση των ΗΠΑ, που εντάχθηκε στη συμφωνία ΝΑΤΟ-ΕΕ, η οποία δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία να κάνει παραβιάσεις στο χώρο του Αιγαίου.

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις

Το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είναι ακόμα πιο προβληματικό, αβέβαιο. Ξεκαθαρίζουμε ότι είναι πέρα για πέρα μέσα στις θέσεις και επιλογές του Κόμματος η καλή γειτονία με την Τουρκία, η εξομάλυνση όποιων προβλημάτων έχουν ανακύψει. Ομως το ζήτημα δε λύνεται με τις καλές προθέσεις και μάλιστα έξω από τόπο και χρόνο.

Οι δύο λαοί πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο κοντά. Εχουν κοινά συμφέροντα να παλέψουν, τόσο για βαθιές αλλαγές στη χώρα τους, όσο και να έχουν κοινό αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού. Οι στενές σχέσεις να επεκτείνονται και να διευρύνονται και με τη στενή φιλία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Μας ενδιαφέρει ανάμεσα στις δύο χώρες να υπάρξει καλή σχέση. Ο διάλογος έχει ουσία, όταν γίνεται με στόχο τον αμοιβαίο σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και εδαφικής κυριαρχίας, καθώς και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των δύο χωρών.

Θέση μας είναι ότι ανεξάρτητα ποιος έκανε πρώτος την αρχή, ποιος φταίει περισσότερο, υπάρχει ένας ανταγωνισμός ανάμεσα στις κυρίαρχες τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας, για το ποια από τις δύο είναι καλύτερη σύμμαχος των ιμπεριαλιστών, πολυτιμότερη. Ο ανταγωνισμός αυτός επηρεάζει στον ένα ή στον άλλο βαθμό και τις αντιλήψεις των δύο λαών.

Η γεωστρατηγική θέση της κάθε μιας έπαιξε και παίζει ρόλο. Η διαμάχη αυτή δεν είναι αυτοφυής. Διαμορφώθηκε κάτω από την παρέμβαση πότε της Μεγάλης Βρετανίας, πότε των ΗΠΑ. Οι περίφημοι σύμμαχοι επωφελήθηκαν και επωφελούνται από τις λεγόμενες διαμάχες. Αξιοποιούνται για τα στρατηγικά συμφέροντά τους στην περιοχή. Σήμερα, που τα πράγματα είναι οξυμένα, το ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων παίρνει σημαντική διάσταση.

Δεν αισθανόμαστε ότι υπάρχει ασφάλεια και για τους δύο λαούς από το γεγονός ότι οι δυο χώρες ανήκουν στην ίδια συμμαχία, το ΝΑΤΟ, και αύριο μπορεί και η Τουρκία να ανήκει στην ΕΕ. Γιατί η αμφισβήτηση συνόρων έπαψε να είναι θέμα μόνο για την Τουρκία. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχει νομιμοποιηθεί στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με σαφή κλίση υπέρ των τουρκικών θέσεων. Αλλωστε, οι διεθνείς και περιφερειακές αυτές ενώσεις δεν υποχρεώνονται να υποστηρίξουν το ένα μέλος τους, όταν το άλλο του επιτεθεί.

Η ελληνική κυβέρνηση ανέχθηκε και συμφώνησε σ' αυτήν την κατάσταση. Είναι διαφορετικό ζήτημα να αποφεύγεις τις προβοκάτσιες, να είσαι πολιτικά προσεκτικός στις προκλήσεις, και άλλο πράγμα να συμμορφώνεσαι στις επιταγές του ιμπεριαλισμού, να μην αντιστέκεσαι όταν παραβιάζονται κυριαρχικά δικαιώματα.

Τι προτείνουμε

Εκτιμάμε κατ' αρχήν κάθε κινητοποίηση και αντίσταση που αναπτύχθηκε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια κατά του πολέμου και των επεμβάσεων. Κάθε συλλογική και ατομική προσπάθεια που έθεσε το ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων, της νέας τάξης πραγμάτων, της επιβολής του δίκαιου του νικητή σε βάρος των λαών.

Ομως αυτό δε φθάνει. Γιατί ο αγώνας αυτός πρέπει να αναδείξει τα αίτια και τους υπεύθυνους του προβλήματος. Αν δεν προβάλλεται η κύρια αιτία και αν δεν αμφισβητούνται οι φορείς της, σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο, αν δε συνδεθεί ο αγώνας με τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις, τότε θα αποτελεί μια διαμαρτυρία που χάνει τη δυναμική της.

Δεν αρκεί να εκφράζεται η διάσταση ανάμεσα στην κοινή γνώμη μιας χώρας και στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Οι κυβερνήσεις που δρουν για τη «νέα τάξη πραγμάτων», για την ιμπεριαλιστική διεθνοποίηση, δε διακατέχονται από το συναίσθημα, ούτε υπολογίζουν την κοινή γνώμη. Φοβούνται τη δύναμη του λαού όταν αυτός είναι αποφασισμένος να παλέψει για ριζική ανατροπή, όταν στοχεύει να καταφέρει πλήγματα και να δημιουργήσει ρήγματα στην κυρίαρχη πολιτική. Σε τελευταία ανάλυση, πρέπει να αμφισβητηθούν οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού στο επίπεδο της εξουσίας σε κάθε χώρα, ώστε να επέλθει και αλλαγή στο διεθνή συσχετισμό.

Εμείς έχουμε καταθέσει μια συνολική και συνεκτική πρόταση. Την προσδιορίζουμε ως συνεκτική, όχι γιατί δεν έχει ακόμα κάποια κενά ή δεν απαιτεί βαθύτερη επεξεργασία, αλλά είναι συνεκτική γιατί περιλαμβάνει στόχους πάλης και ριζικές αλλαγές, που είναι εναρμονισμένες στο επίπεδο της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής, της δημοκρατίας και της εξουσίας.

Από την ιστορία της Ελλάδας γνωρίζουμε ότι γενικά και ακόμα πιο έντονα σε κρίσιμες περιόδους η ταύτιση της κρατικής, της κυρίαρχης πολιτικής με τις επιδιώξεις των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ήταν σε βάρος του ελληνικού λαού. Είναι γνωστές οι τραγικές ελληνικές περιπέτειες.

Σήμερα μάλιστα είναι ακόμα πιο φανερό ότι ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός σφραγίζεται από συμφωνίες και επιλογές σε βάρος των μικρότερων χωρών, των χωρών που είναι σε ενδιάμεσους ή κατώτερους κρίκους στο παγκόσμιο σύστημα.

Ανάμεσα στις θέσεις μας για την ανάγκη βαθιών ριζικών αλλαγών προβάλλουμε και τη θέση για αποδέσμευση από τις δεσμεύσεις και τα δεσμά του ιμπεριαλισμού. Του ΝΑΤΟ, του Ευρωστρατού κλπ.

Αυτό θα γίνει πράξη όταν θα αποτελέσει στόχο δράσης της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Οταν η πλειοψηφία του λαού βρεθεί σε θέση αποτελεσματικής αντεπίθεσης. Αυτή την εξέλιξη τη βλέπουμε σαν ένα βήμα για την αποτελεσματικότερη διεθνοποίηση της πάλης των λαών, και την κατάκτηση ενός άλλου δρόμου συνεργασίας. Τη βλέπουμε ως κίνηση σε εθνικό επίπεδο που θα συναντάται και θα διαπλέκεται με τις αντίστοιχες κινήσεις σε άλλες χώρες, σε άλλες περιοχές.

Ανακεφαλαιώνοντας υποστηρίζουμε ότι η αμυντική ικανότητα της χώρας εξασφαλίζεται από το λαό της, από Ενοπλες Δυνάμεις που δε θα είναι τμήμα του ΝΑΤΟ. Εξασφαλίζεται με την πάλη και το αίμα και τις θυσίες του λαού. Είναι απολύτως συνδεμένη με τον αγώνα για λαϊκή ευημερία, για βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας.

Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να μείνει στάσιμη ούτε να κολλήσει στο σημείο μηδέν. Αν σήμερα φαίνεται δύσκολο, είναι αυτό ένας λόγος παραπάνω να δράσουμε πιο γρήγορα για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις. Η ιμπεριαλιστική διεθνοποίηση δεν είναι μονόδρομος.

Το ζήτημα είναι να οικοδομηθεί μια ισχυρή συμμαχία δυνάμεων που θα παίξει το ρόλο της πρωτοπορίας, του ξυπνητηριού, ώστε να απελευθερωθεί η λαϊκή πρωτοβουλία και αυτενέργεια.

Δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένοντας τις ριζικές αλλαγές, οι οποίες άλλωστε θα προκύψουν μέσα από τους διαδοχικούς αγώνες και αναμετρήσεις.

Θεωρούμε απολύτως ώριμο στη συνείδηση του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα επιτακτικό να συμβάλλουμε, σήμερα, στην πιο πλατιά συσπείρωση για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της χώρας, την πολιτική ανεξαρτησία της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και την ουσιαστική ισχυροποίηση της αμυντικής της ικανότητας. Κοινό πεδίο πάλης κατά των επιλογών και των δεσμεύσεων του ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ, που ουσιαστικά έχουν θέσει σε απαγόρευση το δικαίωμα του κάθε λαού να επιλέγει το κοινωνικοοικονομικό σύστημα που θέλει, να επιλέγει ποια πολιτική εξουσία θέλει.

Σ' αυτή την κατεύθυνση μπορεί να δικαιωθούν πολύχρονοι αγώνες με το σύνθημα της εθνικής ανεξαρτησίας. Ο πατριωτισμός και ο διεθνισμός σήμερα είναι συνώνυμος με τον αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού, κατά της στρατηγικής του στις διεθνείς σχέσεις και στο εσωτερικό των χωρών.

Ταυτόχρονα παλεύουμε για να πάψει η Ελλάδα να αμφισβητεί τα δικαιώματα άλλων χωρών, λαών, να μην είναι συστρατευόμενη στην ιμπεριαλιστική πολιτική.

Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα ζητήματα για κοινή δράση και συσπείρωση. Αποτελούν κριτήρια για τα κόμματα στην εκλογική μάχη. Σ' αυτά τα ζητήματα θεωρούμε ότι μπροστά στο λαό πρέπει να τοποθετηθούν συγκεκριμένα και όχι με γενικότητες και υπεκφυγές.

Οι δικές μας θέσεις έχουν ως εξής:

  • Δεν αναγνωρίζουμε τη μεταβίβαση κυριαρχικών δικαιωμάτων Αμυνας σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.
  • Δεν αναγνωρίζουμε τη δήλωση της Μαδρίτης.
  • Επιστροφή των τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται εκτός συνόρων, σε Κόσσοβο, Αφγανιστάν, ΠΓΔΜ.
  • Είμαστε υπέρ της ύπαρξης μονίμων στελεχών και μάλιστα καλά αμειβόμενων στις Ενοπλες Δυνάμεις μέσα από τις παραγωγικές σχολές, ανώτατες και υπαξιωματικών, με εισαγωγή χωρίς διακρίσεις, που να παρέχουν υψηλή μόρφωση σε όλους τους τομείς. Να λειτουργούν καλλιεργώντας δημοκρατική νοοτροπία.
  • Είμαστε αντίθετοι με το μισθοφορικό στρατό σαν θεσμό. Αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε προσωπική αντίθεση με τα παιδιά που κατατάσσονται, τα οποία μάλιστα κυριολεκτικά εκβιάζονται να κάνουν αίτηση, κάτω από το φάσμα της ανεργίας και της ανασφάλειας. Γενικότερα υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη διαπαιδαγώγηση στο πνεύμα υπεράσπισης των συνόρων και της ακεραιότητας της χώρας, των συμφερόντων του λαού, της πολιτικής ανεξαρτησίας της χώρας, το δικαίωμά της να δεσμεύεται ή και να αποδεσμεύεται από διεθνείς ενώσεις. Χρειάζεται αναμέτρηση με τη λογική της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Διεκδικούμε βελτίωση συνθηκών δουλειάς και ζωής τόσο των μόνιμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και των στρατευμένων.
  • Καταδικάζουμε την ανάθεση καθηκόντων αστυνόμευσης σε τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, την εκπαίδευσή τους σε μια τέτοια κατεύθυνση, με όποιο πρόσχημα και αν γίνεται, όπως συμβαίνει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
  • Είμαστε κατά των εξοπλιστικών προγραμμάτων που αφορούν τους νατοϊκούς σχεδιασμούς ή τους σχεδιασμούς των ευρωπαϊκών μονοπωλίων αύριο. Είμαστε υπέρ της στήριξης εγχώριας κρατικής αμυντικής βιομηχανίας.
  • Διεκδικούμε την απομάκρυνση των ξένων βάσεων.
  • Απορρίπτουμε τουρκικές διεκδικήσεις για βραχονησίδες και νησιά στο Αιγαίο.
  • Απορρίπτουμε την τεχνική συμφωνία για το Αιγαίο.
  • Διεκδικούμε λύση του Κυπριακού με βάση τις γνωστές αποφάσεις του ΟΗΕ, που έχουν μπει στο ντουλάπι.

Γνωρίζουμε ότι τα άλλα κόμματα έχουν μια μόνιμη επωδό στη δική μας γνώμη και στην πρακτική μας. Οτι πρέπει να πάρουμε υπόψη τις διεθνείς εξελίξεις, το συσχετισμό δύναμης, άρα να συμμορφωθούμε, με όποιο κόστος συνεπάγεται για τον ελληνικό λαό, μια και το κόστος για τους επιχειρηματίες δε θα είναι το ίδιο. Αντίθετα ευελπιστούν σε κέρδη. Μας λένε ακόμα ότι η θέση του ΚΚΕ θέτει σε κίνδυνο την Ελλάδα.

Αμεσα και έμμεσα ομολογούν αυτό που λέμε εμείς: Οτι η χώρα κινδυνεύει από τους περίφημους συμμάχους της. Οτι η χώρα είναι σε ομηρία, όχι μόνο γιατί υπάρχουν οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που είναι ακράτητες, αλλά γιατί υπάρχουν και οι κυβερνήσεις σε εθνικό επίπεδο, τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας σε εθνικό επίπεδο που συγκροτούν ένα ολόκληρο μπλοκ. Γιατί υπάρχουν δυνάμεις που συναινούν, που δε θέλουν να πάνε κόντρα στο ρεύμα και τη δική τους αδυναμία ή υποχώρηση την κάνουν θεωρία.

Ο ελληνικός λαός μπορεί να ανακτήσει το αγωνιστικό και αισιόδοξο ηθικό του. Να περάσει σε ανώτερο επίπεδο πάλης, από αυτό που έχει επιδείξει ως σήμερα. Να τιμωρήσει πολιτικά με τη δράση του και την ψήφο του όλους αυτούς που τον σέρνουν σε ένα κατήφορο, σε νέες περιπέτειες.

Το άμεσο μέλλον δεν είναι ελπιδοφόρο όσον αφορά στις επιλογές του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ. Οι αντιθέσεις τους είναι μεγάλες, και επικίνδυνες. Εμείς δεν πρέπει να μπούμε ανάμεσά τους. Εμείς πρέπει να διαμορφώσουμε ένα γερό πόλο αντίστασης και αντεπίθεσης. Με στόχο την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης παντού.

Αυτό μπορεί να είναι ένα καλό βήμα για την ώθηση του λαϊκού παράγοντα σε πιο αποτελεσματική δράση.


Κλείνοντας τη συζήτηση, ο Β. Καλαματιανός, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, επισήμανε ότι η εκδήλωση πέτυχε το στόχο της, που ήταν η ανάδειξη του εθνικής σημασίας ζητήματος των Ενόπλων Δυνάμεων και της Εθνικής Αμυνας στο ύψος που του ανήκει. Συνέβαλαν, όπως τόνισε, όλοι οι ομιλητές, ώστε να γίνει ένα σημαντικό βήμα. Το ΚΚΕ, σημείωσε, επιδιώκει να δώσει συνέχεια σε αυτό, στην κατεύθυνση της ενημέρωσης του ελληνικού λαού για να υπάρξει αυτή η θωράκιση των συνόρων της χώρας, που θα ενισχύει την εθνική ανεξαρτησία και την ειρήνη και για να γίνει πραγματικότητα η ενότητα λαού και στρατού.




Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ