«Ναι καλά, τώρα τους πιστέψαμε. Ναι καλά, ο Ντέιβιντ Κέλι αυτοκτόνησε. Ναι καλά, έκοψε τις φλέβες του με τα χέρια του. Από την πίεση και την ντροπή - λέει - επειδή αποκάλυψε ότι το οπλοστάσιο του Σαντάμ αποτελείται μόνον από λιανοντούφεκα. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. Ο αμοραλισμός και η συνεργασία με το διάβολο χρονολογούνται από τον Ηγεμόνα του Μακιαβέλλι και βάλε. Να, μόλις ξαναθυμήθηκα ένα περιστατικό από τη Μάχη της Κρήτης. Ο Κουρτ Στούντεν, ο χιτλερικός αξιωματικός που έκαψε χωριά και που έστησε στον τοίχο εκατοντάδες αμάχους, ούτε κάθισε στο σκαμνί ούτε φυλακίστηκε ούτε... αυτοκτόνησε. Αμέσως μετά τον πόλεμο βρέθηκε στη θέση του στρατιωτικού συμβούλου του Αϊζενχάουερ και του συνδέσμου Αμερικής - Γερμανίας του Αντενάουερ. Τέτοιοι σύμβουλοι, τέτοιοι ηγέτες, τέτοιες κυβερνήσεις, τέτοια καθεστώτα, τέτοια συστήματα. Η δυτική δημοκρατία μοιάζει με πάρτι VIP της μαφίας. Τουαλέτες, σμόκιν, σαμπάνιες και πούρα να κυκλοφορούν μέσα και απ' έξω να μας προστατεύουν οι δολοφόνοι!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».