Οι παραπάνω επισημάνσεις και - κυρίως - η εμπειρία μας από την υλοποίηση των προηγούμενων πακέτων, φωτογραφίζουν, πιστεύουμε, τους μόνιμα κερδισμένους. Το ιδιωτικό κεφάλαιο, τα ξένα και εγχώρια μεγαλοσυμφέροντα και κάποιους παρατρεχάμενούς τους. Οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα είδαν όλα αυτά τα χρόνια τη θέση τους να επιδεινώνεται και, βέβαια, κανένα, ουσιαστικά, καλό δεν πρόκειται να δουν από την υλοποίηση του νέου πακέτου.

Προβάλλεται λίγο - πολύ ως πανάκεια αντιμετώπισης λαϊκών προβλημάτων (αγρότες, εκπαίδευση κλπ.) προκειμένου να γίνει υφαρπαγή ψήφων. Απλά σήμερα, λίγο πριν από την αρπαγή της νέας λείας τους, χρειάζονται και την ανάλογη πολιτική ενίσχυση. Και αυτή τούς δίνεται, όπως φαίνεται απλόχερα, στη χώρα μας... Πρωταγωνίστρια σ' αυτή τη φάση, η κυβερνητική προπαγάνδα, σε μια εξελισσόμενη επιχείρηση πλύσης εγκεφάλου, η οποία δεν προσβλέπει μόνο στην άγρα ψήφων αλλά και στο να κρύψει πίσω από τις μακέτες, τις βιτρίνες και τις μεταξωτές κορδέλες, τα χειρότερα που βρίσκονται μπροστά μας. Συμπρωταγωνίστριες, βέβαια, και όλες εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις, που εξωραΐζουν την πραγματικότητα, καλλιεργούν αυταπάτες στο λαό, προτείνοντας καλύτερη διαχείριση των πόρων, και τελικά στην πράξη (ο καθένας με τον τρόπο του) γίνονται συνδιαφημιστές του ευρωενωσιακού «μονόδρομου». Αλλωστε, το συγκεκριμένο πακέτο (όπως και τα προηγούμενα) είναι απόλυτα ενταγμένο στη γενικότερη στρατηγική της ΕΕ, στο συνολικό σχέδιο καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, μέρος του οποίου αναφέρεται και στη χώρα μας.

Οσο για τον ισχυρισμό περί της θετικής επίδρασης των κοινοτικών πόρων στην ελληνική οικονομία, πράγματι ωφελεί την ελληνική οικονομία των επιχειρηματιών και της πλουτοκρατίας.

Συγκεκριμένα, λοιπόν, από την έκδοση του ΥΠΕΘΟ (5/97, σελ. 26) στην οποία σχολιάζεται και αξιολογείται σχετική Εκθεση της Κομισιόν για την Ελλάδα, αντιγράφουμε:

«Λόγω απελευθέρωσης των αγορών, σημειώνεται σημαντική στροφή πόρων από την Ελλάδα προς άλλες χώρες - μέλη, υπό μορφή αγοράς τεχνολογικού εξοπλισμού κλπ. για συγχρηματοδοτούμενα έργα και προγράμματα. Πράγματι, 35% περίπου των διαρθρωτικών πόρων επιστρέφει στην Κοινότητα με τον τρόπο αυτό».

Και προκειμένου να δείξει το «οριακό αποτέλεσμα για την Ελλάδα» συνεχίζει:

«Η εξέλιξη του εμπορικού ισοζυγίου φανερώνει έντονη αύξηση εισαγωγών από τις χώρες - μέλη της Ενωσης ενώ συγχρόνως παρατηρείται σημαντική υστέρηση των εξαγωγών προς αυτές».

Επιπρόσθετα, σε απόρρητη (τότε) Εκθεση της Κομισιόν, η οποία διέρρευσε και μέρη της είδαν το φως της δημοσιότητας («Ημερησία», 21/12/1998), αποκαλύπτεται ότι τα 2/3 των όποιων κοινοτικών ενισχύσεων προς την Ελλάδα ουσιαστικά επιστρέφουν στην Κοινότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Εκθεση κάνει λόγο για επιστροφή χρημάτων από την «πίσω πόρτα» είτε μέσω της ανάθεσης μεγάλων έργων σε κοινοτικές εταιρίες είτε μέσα από τη διάθεση ίδιων εθνικών πόρων για τα έργα αυτά είτε και μέσω του αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου της χώρας μας με τις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ.

Την περίοδο αυτή και με την ευκαιρία προεκλογικών περιοδειών κυβερνητικών στελεχών, προβάλλεται το επιχείρημα ότι τα έργα υποδομών είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη επενδυτικών πρωτοβουλιών σε παραγωγική κατεύθυνση στην περιφέρεια και ότι είναι ανεξήγητη η στάση του ΚΚΕ.

Διευκρινίζουμε ότι το ΚΚΕ έχει αυτή τη θέση γιατί ακριβώς οι όποιες επενδυτικές δραστηριότητες του Γ` ΚΠΣ γίνονται προς όφελος του κεφαλαίου και ταυτόχρονα με τη θωράκιση αντεργατικών, αντιλαϊκών πολιτικών. Η επενδυτική δραστηριότητα που θα αξιοποιούσε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και δυνατότητες προς όφελος της εργατικής τάξης και του λαού, συνιστά ριζικά διαφορετική πολιτική με άλλα κίνητρα σχεδιασμού παραγωγής και κατανομής. Αυτή είναι η έννοια της λαϊκής οικονομίας, με τους στρατηγικούς τομείς στην ιδιοκτησία του λαού, που βέβαια προϋποθέτει λαϊκή εξουσία.

Σήμερα, τίποτα απ' όλα τα παραπάνω δε συμβαίνει. Ακριβέστερα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Και είναι ένας ακόμα λόγος αυτός, οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, να γυρίσουν την πλάτη και στη συγκεκριμένη επιχείρηση προσβολής της νοημοσύνης τους. Να στηρίξουν και με την ψήφο τους στις 9 Απρίλη το ΚΚΕ, τη μόνη σήμερα πολιτική δύναμη που αντιστέκεται σταθερά και ουσιαστικά σε επιλογές της κυβέρνησης και της ΕΕ, ξένες προς τα πραγματικά τους συμφέροντα. Τη μόνη σήμερα πολιτική δύναμη που προβάλλει την ανάγκη της λαϊκής αντεπίθεσης μέσα από τη συγκρότηση ενός ισχυρού Μετώπου πάλης, ικανού να συγκρουστεί με το κακό «σήμερα» και με το χειρότερο «αύριο» που μας επιφυλάσσουν...

Μια τέτοια ψήφος είναι - εκτός όλων των άλλων - και επίκαιρα χρήσιμη.