ΠΡΑΓΑ.-

Ο Γίρι Ντίνστμπιρ, έκτακτος επιτετραμμένος του ΟΗΕ στην πρώην Γιουγκοσλαβία, δήλωσε στην εφημερίδα «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» ότι η βαλκανική πολιτική της Δύσης «δεν έλυσε κανένα πρόβλημα, αλλά αντίθετα όξυνε όλες τις υπάρχουσες εθνικές, πολιτικές και οικονομικές συγκρούσεις». Ταυτόχρονα ζήτησε «άμεση άρση και πλήρη άρση» των κυρώσεων κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Με την καταστροφή της βιομηχανίας και της υποδομής της Γιουγκοσλαβίας, υποφέρουν όλες οι γειτονικές χώρες, υπογράμμισε ο Τσέχος διπλωμάτης και πρόσθεσε ότι η Γιουγκοσλαβία όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά και οικονομικά, έχει ιδιαίτερη σημασία για την περιοχή. Το «Βαλκανικό Σύμφωνο Σταθερότητας», υπογράμμισε, μπορεί να επιτύχει αν σ' αυτό συμμετάσχει και η Γιουγκοσλαβία.

Ο Τσεχοσλοβάκος πρώην ΥΠΕΞ δήλωσε ακόμα: «ο Γιουγκοσλάβος Πρόεδρος Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς εμφανίζεται τώρα σαν άνθρωπος που κατασκευάζει γέφυρες, επισκευάζει οδούς και νοσοκομεία και όλα αυτά χωρίς ένα δολάριο. Ετσι μπορεί να επικαλείται το μύθο για τον ηρωικό λαό των Σέρβων και να δυσφημεί την αντιπολίτευση σαν άπραγους, προδότες πράκτορες της Δύσης».

Η άρνηση βοήθειας στη Γιουγκοσλαβία αποτελεί ανευθυνότητα και με μακρά πνοή, είναι επικίνδυνη. Εδώ και δέκα χρόνια η Δύση ακολουθεί «πολιτική αποτυχιών», υπογράμμισε ο Ντίνστμπιρ.

Στη Δύση αυξάνονται οι γνώμες εκείνων «οι οποίοι άμεσα ή έμμεσα απαιτούν τον αποχωρισμό του Κοσσυφοπεδίου (ή ενός μεγάλου μέρους αυτής της επαρχίας) από τη Σερβία», γράφει σε ανάλυση της κατάστασης με τον τίτλο «απομάκρυνση από το πολυεθνικό Κόσσοβο» η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (7/3). Σαν πρόσφατο γερμανικό παράδειγμα ο αναλυτής αναφέρει τον Καρλ Λάμερς, υπεύθυνο για εξωτερικές υποθέσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας στο Μπούντεσταγκ των Κομμάτων της Χριστιανοδημοκρατίας (CDU) και Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης (CSU).

Ολοι αυτοί, τονίζει ο αναλυτής, αγνοούν τελείως όχι μόνο το γεγονός ότι «αλβανικής καταγωγής τρομοκράτες από καιρό προσπαθούν με στόχο να μεταφέρουν τη σύγκρουση σε σερβικές περιοχές πέραν του Κόσσοβου, αλλά και δεν παίρνουν υπόψη ότι η Δύση από τον Ιούνη του 1999 ακολούθησε πολιτική που αντέφασκε σε βασικά ζητήματα στο κύριο σχέδιο ενός πολυεθνικού Κόσσοβου σαν αυτόνομη μονάδα μέσα στη Γιουγκοσλαβία». Σ' αυτό υποχρεώνει και το ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας στις 10 Ιούνη 1999.

Αλλά η ΚΦΟΡ υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ τα αγνόησε αυτά και γι' αυτό η φλυαρία των Δυτικών περί «πολυεθνικού Κόσσοβου αποτελεί ή άγνοια της κατάστασης σε ύψιστο βαθμό ή υποκρισία. Στην επιδείνωση της κατάστασης συνέτεινε και η εισαγωγή του γερμανικού μάρκου σαν επίσημου μέσου πληρωμής στο Κόσσοβο». Μ' αυτό το μέτρο «... υποστηρίχτηκε οικονομικά η πορεία της απόσπασης του Κόσσοβου από το γιουγκοσλαβικό κρατικό σύνδεσμο... Η απόσπαση του Κόσσοβου από τη Γιουγκοσλαβία... θα ήταν μια χωρίς προηγούμενο περίπτωση αναθεώρησης των συνόρων στην Ευρώπη από την εποχή του τέλους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και θα είχε σαν συνέπεια τρομακτική αιματοχυσία» - όπως προειδοποιεί ο έκτακτος επιτετραμμένος του ΟΗΕ Ντίνστμπιρ - «... Οι προσεχείς εβδομάδες θα είναι αποφασιστικές όχι μόνο για τα Βαλκάνια».