Ε, όχι και τόσο «αποκάλυψη» η δήλωση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο «Βήμα της Κυριακής», ότι «δε θα θιγούν τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση όσων έχουν ήδη θεμελιώσει σχετικό δικαίωμα ή θα το θεμελιώσουν την προσεχή τετραετία»...

Το ίδιο ακριβώς είχε πει από το καλοκαίρι ακόμα ο διοικητής του ΙΚΑ, Μ. Νεκτάριος, με άλλα λόγια: «Δεν έχουν να φοβηθούν όσοι έχουν γεννηθεί πριν το 1955»...

Και οι δυο δηλώσεις επιβεβαιώνουν δυο βασικά πράγματα: α. Οτι το «κοστούμι» έχει κοπεί εδώ και καιρό, οι σαρωτικές αποφάσεις για την κοινωνική ασφάλιση έχουν ληφθεί και όλα τα άλλα περί «κοινωνικού διαλόγου», «μη αιφνιδιασμού» κλπ., είναι για να σπρώξουμε τον καιρό μέχρι τις εκλογές. β . Οτι πάνε - εφόσον ευοδωθούν οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί - για σύνταξη στα 65 όλοι όσοι μέχρι τώρα (άντε μέχρι το 2004) μπορούσαν να βγουν νωρίτερα (εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά, μητέρες με ανήλικα παιδιά, όσοι συμπλήρωναν 35ετία πριν τα 65, διάφορες άλλες κατηγορίες εργαζομένων που εντάσσονταν σε διαφορετικές μεταβατικές διατάξεις των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ). γ. Οτι το ζητούμενο για την κυβέρνηση δεν είναι πια το πόσο άγρια θα χτυπήσει - αυτό είναι δεδομένο - αλλά πώς θα μπορέσει να σαλαμοποιήσει τις αντιδράσεις των ασφαλισμένων, βάζοντάς τους στη λογική «εμένα με θίγει, εμένα δε με θίγει, εμένα με θίγει λιγότερο...», λες και η κοινωνική ασφάλιση μετριέται με τετραετίες!