«Αναπόφευκτος είναι ο πόλεμος -Εκτίμηση Σημίτη και άλλων ευρωπαίων ηγετών». Ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής», απόρροια προφανώς «διαρροής» από το Μέγαρο Μαξίμου, μόνο τυχαίος δεν είναι. Την ώρα που κορυφώνεται η κατακραυγή των λαών κατά των πολεμοκάπηλων, την ώρα που το αντιπολεμικό κίνημα αναδεικνύεται σε καθοριστικό παράγοντα αποτροπής του πολέμου, αυτή την ώρα διαλέγουν, για να σπείρουν την απογοήτευση και την ηττοπάθεια, να δολοφονήσουν την ελπίδα. «Δεν έχει κανένα νόημα, η συμμετοχή στο μεθαυριανό συλλαλητήριο, ο αγώνας των λαών, στο τέλος οι "μεγάλοι" θα κάνουν αυτό που θέλουν». Αυτό είναι το μήνυμα που με έμμεσο και ύπουλο τρόπο επιχειρούν να περάσουν.

Στην πραγματικότητα βλέπουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, έτσι μετρούν το ανύπαρκτο ανάστημά τους και δεν εκφράζουν παρά μόνο την αιωνίως δουλοπρεπή στάση της τάξης τους. Πασχίζουν, μάταια, να δηλητηριάσουν με το φόβο τους και να διαποτίσουν με το ραγιαδισμό τους τον αδάμαστο ελληνικό λαό. Η εξοργιστική ειρωνεία είναι ότι οι κυβερνώντες (και η αξιωματική συμπολίτευση της ΝΔ) κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να καταστήσουν τον πόλεμο αναπόφευκτο. Προσφέρουν όλες τις «διευκολύνσεις» στην αμερικανική μηχανή του θανάτου, παρέχουν γην και ύδωρ στις ΗΠΑ, νομιμοποιούν ουσιαστικά έναν «προληπτικό», απροκάλυπτα επιθετικό πόλεμο...

Οι πολεμοκάπηλοι της Ουάσιγκτον θα το σκέφτονταν πολύ να προχωρήσουν «κόντρα σε όλους». Δε θα έκαναν έναν τέτοιο πόλεμο αν διαπίστωναν στην πράξη την απομόνωση όχι μόνο από τους λαούς, που είναι πιο φανερή από ποτέ, αλλά και από τις κυβερνήσεις. Ειδικά η κυβέρνηση Σημίτη μετράει τη σκιά των υπερατλαντικών αφεντικών σαν δικό της ύψος. Η «ισχυρή Ελλάδα» της δημιουργείται με το προσκύνημα και το «γυάλισμα των παπουτσιών» των ηγεμόνων της νέας τάξης...