Κατανοητοί είναι, βέβαια, στον καθένα οι λόγοι, που οδήγησαν στις κινήσεις αυτές την ηγεσία του ΣΥΝ. Ενας απ' αυτούς είναι το γεγονός, πως δε συμφωνεί με βασικές πλευρές του περιεχομένου, που έχει το συλλαλητήριο στα Προπύλαια. Δε θέλει, για παράδειγμα, την αποκάλυψη και καταγγελία της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία λέει «όχι στον πόλεμο» στα λόγια και στην πράξη παρέχει όλες τις «διευκολύνσεις», που ζητά ο Λευκός Οίκος. Επιδιώκει, επίσης, την καλλιέργεια αυταπατών, σχετικά με τις δήθεν αντιπολεμικές προθέσεις και πολιτικές ορισμένων δυνάμεων της ΕΕ, όπως και το γενικότερο ρόλο της τελευταίας, ως αντίπαλου δήθεν δέους απέναντι στις ΗΠΑ (λες και δε βομβάρδισαν όλοι μαζί τη Γιουγκοσλαβία - ανάμεσά τους η Γαλλία και η Γερμανία - και χωρίς, μάλιστα, να υπάρχει σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ...).

Ολ' αυτά, όπως και όποιοι άλλοι λόγοι πολιτικής σκοπιμότητας οδήγησαν την ηγεσία του ΣΥΝ στην τακτική αυτή είναι κατανοητοί και, σε τελευταία ανάλυση, θεμιτοί. Πορεύεται στα πλαίσια της πολιτικής της και ο καθένας έχει δικαίωμα να την κρίνει, όπως μπορεί να κρίνει και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, οργανώσεις και κινήσεις. Το παντελώς αβάσιμο και αθέμιτο βρίσκεται στην αλαζονική απαίτησή της, να ακολουθούν οι πάντες την πολιτική αυτή. `Η, πολύ περισσότερο, να καταγγέλλει ως διασπαστές όλους όσοι δεν ευθυγραμμίζονται μαζί της. Και γιατί, τέλος πάντων, είναι διασπαστική η συγκέντρωση στα Προπύλαια και όχι του Συντάγματος, που ανακοινώθηκε και δεύτερη..;

Βέβαια, και το τελευταίο κατανοητό είναι. Αλλωστε, για κάτι τέτοιες περιπτώσεις ο λαός μας λέει: Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης...