Με ενδιαφέρον αναμένεται η σημερινή συνεδρίαση της γερμανικής Βουλής (του Μπούντεσταγκ), κατά την οποία ο καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ (SPD) πρόκειται να προβεί σε δήλωση για τον πόλεμο κατά του Ιράκ. Με βάση τη θέση που πήρε τη Δευτέρα στη συνεδρίαση της σοσιαλδημοκρατικής κοινοβουλευτικής ομάδας αναμένεται να επαναλάβει ότι η κυβέρνησή του είναι κατά του πολέμου και δε θα μετάσχει ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα σ' αυτόν. Τη Δευτέρα είχε δηλώσει ότι το ζήτημα του πολέμου και της ειρήνης είναι «ιστορική απόφαση που θα καθορίσει την εξέλιξη και στην Ευρώπη στα επόμενα 10 ως 15 χρόνια».

Πρόκειται, είχε τονίσει, αν θα διατηρηθεί «ο πολυπολικός κόσμος» ή μια μόνη δύναμη θα καθορίζει τα πάντα. Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD, Φραντς Μιντεφέρινγκ, δήλωσε ότι η κοινοβουλευτική ομάδα τάχθηκε «χωρίς περιορισμούς» υπέρ του Σρέντερ.

Ωστόσο ο Χανς - Ούλριχ Κλόζε, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, (σοσιαλδημοκράτης) άσκησε αυστηρή κριτική στο Σρέντερ. Στο τηλεοπτικό κανάλι «Φένιξ» δήλωσε: «Από άποψη εξωτερικής πολιτικής βρισκόμαστε μπροστά σε σωρό ερειπίων». Στην κορυφή των δύο κυβερνήσεων (γερμανικής και ΗΠΑ), τόνισε, υπάρχουν μεγάλα προβλήματα που «δεν μπορούν πια να επανορθωθούν».

Στο μεταξύ τα δύο «χριστιανικά» κόμματα της αντιπολίτευσης (CDU και CSU) έχουν υποβάλει πρόταση για τη συνεδρίαση της Βουλής την Πέμπτη με την οποία τάσσονται ανεπιφύλακτα υπέρ της στάσης 8 κυβερνήσεων της ΕΕ, δηλαδή υπέρ του πολέμου. Μόνο ένας βουλευτής τάχθηκε κατά της πρότασης αυτής. Η πρόεδρος της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU) Αγγελα Μέρκελ χαρακτήρισε τη στάση του Σρέντερ σαν «κίνδυνο για τη Γερμανία».

Τη στάση του Σρέντερ κριτίκαρε και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων, Μίχαελ Ρογκόφσκι, δηλώνοντας ότι οι ΗΠΑ είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος έξω από το χώρο της ΕΕ. Διαφωνία διαφαίνεται μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και στο θέμα της στρατιωτικής υποστήριξης της Τουρκίας, με την αντιπολίτευση έκδηλα υπέρ της υποστήριξης.

Το περιοδικό «Stern» (του Αμβούργου) δημοσιεύει δήλωση του Σρέντερ ότι εξασφαλίζει πλήρη ελευθερία κινήσεων στη Γερμανία, των ΗΠΑ και της Αγγλίας, ακόμα και στην περίπτωση πολέμου χωρίς εντολή του ΟΗΕ.