Η λίμνη της Βουλιαγμένης είναι φυσικός σχηματισμός που έχει μνημειακό χαρακτήρα και πρέπει να χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο της φύσης. Το μήνυμα αυτό στέλνει το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), ζητώντας να αναδιατυπωθεί ο χαρακτηρισμός της ως «απλώς προστατευόμενου τοπίου» και προτείνει να παρθούν πραγματικά μέτρα προστασίας γι' αυτό το μοναδικό τοπίο. Στην ίδια απόφαση το δικαστήριο τάσσεται υπέρ της υπόγειας διέλευσης των γραμμών του δικτύου των οργανισμών κοινής ωφέλειας και πως η «υπέργεια διέλευση των γραμμών πρέπει να γίνεται μετά φειδούς».

Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ επεξεργαζόμενο σχέδιο προεδρικού διατάγματος του ΥΠΕΧΩΔΕ απλώνει «ομπρέλα» προστασίας γύρω από τη λίμνη της Βουλιαγμένης, τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης των προστατευτικών μέτρων και να κριθεί με κριτήριο το ιδιαίτερο φυσικό κάλλος της.

Με το επίμαχο σχέδιο προεδρικού διατάγματος το ΥΠΕΧΩΔΕ υποτίθεται ότι θα επιχειρούσε το χαρακτηρισμό της λίμνης ως προστατευόμενου τοπίου, τον καθορισμό ζωνών προστασίας της λίμνης και της ευρύτερης περιοχής, καθώς και τη σύσταση φορέα διοίκησης και διαχείρισης.

Το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ανεπαρκές το σχέδιο προεδρικού διατάγματος και ζήτησε σε πολλά σημεία να αναδιατυπωθεί. Στην απόφασή του το δικαστήριο αναφέρει ότι στην ευρύτερη περιοχή της λίμνης επιτρέπονται μόνο επεμβάσεις, οι οποίες αποσκοπούν στην αναβάθμιση της βλάστησης.

Μάλιστα, το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ για σωτηρία της λίμνης δε διστάζει να εισηγηθεί και... δυσάρεστα μέτρα. Το ΣτΕ αναφέρει ότι δεν αποκλείεται να συμπεριληφθούν στις προστατευτέες εκτάσεις ακόμη και εκείνες που έχουν ενταχθεί στο σχέδιο πόλης. Είναι δε αδιάφορο, όπως αναφέρεται στο πρακτικό του δικαστηρίου, «το ζήτημα αν οι ιδιοκτήτες των εκτάσεων αυτών διατηρούν, ενδεχομένως, και κατ' εκτίμηση των περιστάσεων, αξιώσεις, συνεπεία της αδυναμίας της κατά προορισμό χρήσεως των ακινήτων τους».