Οι «Ρεπουμπλικάνοι» δηλώνουν έτοιμοι να στηρίξουν μια κυβέρνηση του PS αλλά και της RN
Λίγα 24ωρα αφού το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) δήλωσε «στη διάθεση» του Προέδρου Μακρόν για να συζητήσει τη «μετά Μπαϊρού» εποχή, ο επικεφαλής του, Ολιβιέ Φορ, δήλωσε μετά από τη συνάντηση που είχε στο Ματινιόν - το γαλλικό «Μέγαρο Μαξίμου - με τον προς αποχώρηση πρωθυπουργό Φρ. Μπαϊρού ότι «η απόφασή μας είναι αμετάκλητη» και τη Δευτέρα το PS θα καταψηφίσει την κυβέρνηση.
Από την πλευρά του, ο Μπαϊρού χαρακτήρισε «μη συνεκτική» την τοποθέτηση του PS, καθώς εκφράζει «από τη μία βούληση ανατροπής της κυβέρνησης» και από την άλλη να κυβερνήσει «με τη στήριξη του κεντρώου μπλοκ».
Την ίδια στιγμή, στον απόηχο και της «προτροπής» Μακρόν προς τους σημερινούς κυβερνητικούς εταίρους του να «απευθυνθούν» προς το PS για εξεύρεση διεξόδου, ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των «Ρεπουμπλικανών» (Les Republicains - LR), Λορέν Βοκέζ, είπε ότι τα μέλη της δεν θα κατέθεταν μομφή «ούτε ενάντια σε μια κυβέρνηση PS, ούτε ενάντια σε μια κυβέρνηση RN» (της ακροδεξιάς «Εθνικής Συσπείρωσης» της Λεπέν), για να αποφευχθεί μια «καταστροφική αστάθεια».
Την ανάπτυξη διαφορετικών προσεγγίσεων στο κόμμα ανέδειξε ωστόσο ο νυν υπουργός Εσωτερικών (στέλεχος των LR) Μπρουνό Ρεταγιό, που είπε ότι «αν μια σοσιαλιστική κυβέρνηση ηγούνταν μιας πολιτικής αντίθετης στα συμφέροντα της Γαλλίας, το καθήκον της δεξιάς θα ήταν να την εμποδίσει».
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Elabe για τον τηλεοπτικό σταθμό BFMTV, κατέγραψε ότι το 82% των Γάλλων συμφωνούν ότι οι πολιτικές εξελίξεις αποτελούν «ένα αξιολύπητο θέαμα από μία πολιτική τάξη που δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων». Το 64% εκφράζει «ανησυχία», το 44% «απελπισία», το 42% «οργή». Ακόμα, το 39% απάντησε ότι δεν βρίσκεται κοντά σε κανένα κόμμα, το 20% ότι πρόσκειται στην ακροδεξιά, το 20% ότι πρόσκειται σε ένα από τα κόμματα της αριστεράς και μόλις το 17% ότι πρόσκειται σε ένα από τα κόμματα που στηρίζουν τον Πρόεδρο Μακρόν.
Απαντώντας ειδικότερα για πολιτικές δυνάμεις, το 33% θεωρεί ότι αν κυβερνούσε η RN, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα, το 34% ότι θα ήταν το ίδιο και το 32% ότι θα ήταν χειρότερα.
Τέλος, το 73% συμφωνεί ότι ο τρόπος με τον οποίον αντιπολιτεύονται τα κόμματα τον Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν είναι αντιπαραγωγικός.
Ολα αυτά ενώ στις 10 Σεπτέμβρη έχουν προκηρυχθεί απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις από πολλά συνδικάτα, καταδικάζοντας το αντεργατικό περιεχόμενο του σχεδίου προϋπολογισμού αλλά και άλλων σχεδίων την ουσία των οποίων στηρίζουν και κόμματα που δεν συμμετέχουν στη σημερινή κυβέρνηση (π.χ. πάγωμα συντάξεων και επιδομάτων, περικοπές θέσεων εργασίας στο Δημόσιο, νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό και στα επιδόματα ανεργίας, νέα φοροεπιδρομή, κατάργηση αργιών κ.τ.λ.).
Αύριο Σάββατο, διαδηλώσεις προετοιμάζονται με επίκεντρο και την έκφραση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.
Σε απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται ήδη οι εργαζόμενοι σε διάφορους χώρους δουλειάς από τον κλάδο της Ενέργειας, ζητώντας αξιοπρεπείς αυξήσεις στους μισθούς αλλά και τιμές Ενέργειας που θα στηρίζουν τις λαϊκές ανάγκες. Ανακοίνωση της CGT Energie κάνει λόγο για πάνω από 200 «σημεία δράσης» σε όλη τη χώρα, ενώ καλεί τους απεργούς να ενωθούν στις 10 του μήνα με τους εργαζόμενους όλης της χώρας
Σε ανακοίνωσή του, το ΠΑΜΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στους εργαζόμενους της Γαλλίας και στα συνδικάτα τους, τονίζοντας:
«Οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη αντιμετωπίζουμε την ίδια επίθεση, κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, 13ωρα, "ευελιξία", περικοπές δαπανών σε Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση.
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση φέρνει νέο αντεργατικό νομοσχέδιο - τερατούργημα για ακόμα μεγαλύτερη διεύρυνση του εργάσιμου χρόνου στις 13 ώρες την ημέρα, εφαρμόζοντας οδηγίες της ΕΕ.
Ο κοινός μας αντίπαλος σε κάθε χώρα είναι τα μονοπώλια, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους, που στο όνομα της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, των αναγκών της πολεμικής οικονομίας, φορτώνουν στις πλάτες των εργαζομένων τα βάρη του κρατικού χρέους και των φαραωνικών δαπανών των 850 δισ. για τις ανάγκες της πολεμικής οικονομίας. Χρήματα υπάρχουν για τους πολέμους και τις θηριωδίες των ιμπεριαλιστών, για το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ που σφαγιάζει τον παλαιστινιακό λαό, αλλά όχι για Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση.
Από την Ελλάδα έως τη Γαλλία, από άκρη σε άκρη της Ευρώπης, δυναμώνουμε τους κοινούς μας αγώνες ενάντια στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, για αυξήσεις στους μισθούς, συλλογικές συμβάσεις, για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, για να μην πληρώσουν οι λαοί τους πολεμικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, για να χτιστεί τείχος αντίστασης στους πολέμους τους.
Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη των συνδικάτων με τους λαούς που υποφέρουν από την επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών και ιδιαίτερα με τον λαό της Παλαιστίνης για να σταματήσουν η γενοκτονία και η κατοχή, για να αποκτήσει το δικό του ανεξάρτητο κράτος!
Για την ανατροπή του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος που γεννά φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά!
Ζήτω οι αγώνες των εργατών σε Γαλλία και Ελλάδα!».