Με λόγια σχεδόν ...καρμπόν οι εκπρόσωποι τόσο της κυβέρνησης όσο και των άλλων αστικών κομμάτων μετέφεραν την αγωνία τους για την ανάγκη «αλλαγής παραγωγικού μοντέλου», με οδηγό πάντα την «πράσινη μετάβαση», την πολιτική δηλαδή στήριξης των μονοπωλίων των «πράσινων» μπίζνες.

Σε αυτόν τον δρόμο που πλήττει μικρούς ΕΒΕ και τους εργαζόμενους, βρέθηκε στο επίκεντρο η αξιοποίηση του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης που στήριξαν όλα τα αστικά κόμματα, και το οποίο εξακολουθεί να φορτώνει στον λαό αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα - προαπαιτούμενα για τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου.

Ο ίδιος ο υπουργός Ανάπτυξης ξεκαθάρισε ότι «δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς πράσινη μετάβαση», ενώ εμπαίζοντας τους μικρούς επαγγελματίες αναγνώρισε την «ανάγκη συγκράτησης του κόστους ζωής», όπως και το «αυξημένο ενεργειακό κόστος». Τόνισε μάλιστα ότι η στήριξη της μεσαίας και μικρής επιχείρησης περνάει μέσα από την «ενίσχυση της βιομηχανίας και της επιχειρηματικότητας». Οι μικροί ΕΒΕ βέβαια ζουν κάθε μέρα τα αποτελέσματα της φορομπηχτικής πολιτικής της κυβέρνησης: Την ψηφιακή θηλιά των mydata, την τεκμαρτή φορολόγηση πάνω σε φανταστικά και ανύπαρκτα εισοδήματα, τους ασφυκτικούς ελέγχους την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν εξασφαλισμένη ασυλία κ.ο.κ.

Χαιρετισμό εκ μέρους του ΚΚΕ στην εκδήλωση απηύθυνε ο βουλευτής Χρήστος Τσοκάνης, αναδεικνύοντας ότι οι διαπιστώσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση του ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ επιβεβαιώνουν εκτιμήσεις του Κόμματος, σχετικά με το πού οδηγούν οι ακολουθούμενες πολιτικές και στην Ελλάδα αλλά και συνολικά στην ΕΕ. Από την άλλη, σημείωσε ότι διαψεύδονται όσοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να υπάρξει μια πολιτική «που θα ευνοεί ταυτόχρονα τους επιχειρηματικούς ομίλους και τους μικρούς επαγγελματίες».

Μιλώντας για την «πράσινη μετάβαση» τόνισε ότι οι ίδιοι που επικαλούνται την «προστασία του περιβάλλοντος» για να προωθήσουν τις ανάλογες μπίζνες, ψηφίζουν ταυτόχρονα νόμους με σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, παραδίδοντας δάση, βουνά, θάλασσες σε επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ «φτάνουν και στο σημείο να προκαλούν πολέμους, να παράγουν περισσότερα καταστροφικά όπλα που το μόνο που δεν κάνουν είναι να προστατεύουν το περιβάλλον».

Ξεκαθάρισε ότι, όπως έχει ήδη αποδειχθεί πια, «οι στόχοι, τα κίνητρα, οι επιδοτήσεις των πολιτικών της "πράσινης μετάβασης" δεν αφορούν τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, αλλά μεγάλης κλίμακας επενδύσεις μονοπωλιακών ομίλων».

Παρακάτω ανέδειξε ότι παρόμοια συμπεράσματα προκύπτουν και από την αξιοποίηση των ΕΣΠΑ, κάτι που μαρτυράει τελικά ότι «η λειτουργία της οικονομίας καθορίζεται από τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων», που υπηρετούνται από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της. «Εχουν παρέλθει περίοδοι, που υπήρχε η δυνατότητα να πέφτει κανένα ψίχουλο για τους μικρούς από το φαγοπότι των μεγάλων. Και αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια παρέκκλιση από την "ομαλή" λειτουργία της καπιταλιστικής αγοράς, αλλά από την κανονικότητά της», πρόσθεσε ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Αλλωστε, όπως σημείωσε, «για την ΕΕ, τον ΣΕΒ, την Τράπεζα της Ελλάδας, η ύπαρξη πολλών πολύ μικρών επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι "ανταγωνιστικό μειονέκτημα". Σε αυτό συγκλίνουν όλα τα κόμματα του συστήματος: Η ΝΔ με το γνωστό σχέδιο Πισσαρίδη. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποδέχονται τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας, την ανάγκη μεγέθυνσης, συγχωνεύσεων ως προοπτική».

Ο Χρ. Τσοκάνης ξεχώρισε στην ομιλία του και τη στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία, ως το επόμενο επεισόδιο μετά την «πράσινη μετάβαση», πάντα στο πλαίσιο των σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Και προειδοποιώντας ότι τα λαϊκά στρώματα θα κληθούν πάλι να κάνουν νέες θυσίες, σημείωσε ότι «οι σχεδιασμοί που τη συνοδεύουν, είναι η πιο τρανή απόδειξη της βαρβαρότητας αυτού του συστήματος που έχει γεράσει, έχει σαπίσει από καιρό».

«Αυτή τη μεγάλη εικόνα καλούνται να αξιολογήσουν σήμερα οι μικροί επαγγελματίες», σημείωσε, καλώντας τους «να την αμφισβητήσουν, να μη δεχτούν νέες θυσίες για να υπηρετούνται οι δήθεν μονόδρομοι του μεγάλου κεφαλαίου. Να δυναμώσουν την οργάνωσή τους, μέσα από ένα κίνημα που θα έχει καθαρό ότι δεν υπάρχει "ενιαίος επιχειρηματικός κόσμος", αλλά αντίθετα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων με τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Με αιτήματα που στηρίζουν τις ανάγκες τους, αμφισβητώντας τη στρατηγική ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου. Π.χ. αφορολόγητο 12.000 ευρώ για τις μικρές επιχειρήσεις με παράλληλη αύξηση της φορολογίας για τους μεγάλους».

Και κατέληξε καλώντας τους μικρούς επαγγελματίες σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, αφού όπως είπε «άλλος δρόμος υπάρχει και περιγράφεται αναλυτικά στην πολιτική πρόταση, στο ανατρεπτικό Πρόγραμμα του Κόμματος, για ριζικές αλλαγές στην κοινωνία και την οικονομία με κίνητρο την κοινωνική ευημερία, όχι τα κέρδη των ομίλων».