Εκ μέρους της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ο Νίκος Μαυροκέφαλος ανέδειξε τη μαζική και μαχητική απάντηση που πρέπει να δώσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων αλλά και μπροστά σε όλες τις εξελίξεις που υπάρχουν όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας αλλά και διεθνώς.

Αναφέρθηκε στα μεγάλα συλλαλητήρια αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό που έγιναν την προηγούμενη Κυριακή και κάλεσε τα εργατικά συνδικάτα να επαγρυπνούν καθώς όπως είπε «υπάρχουν ακόμα και σήμερα πολιτικές δυνάμεις οι οποίες υπονομεύουν ή θέλουν να υπονομεύσουν το βασικό αίτημα του Παλαιστινιακού λαού, να έχει ανεξάρτητο κράτος με βάση τα σύνορα του 1967 και πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Πολιτικές δυνάμεις, όπως το ΠΑΣΟΚ, που το επόμενο διάστημα επιδιώκει να πάρει πολιτική πρωτοβουλία για να αναθεωρηθεί το ομόφωνο ψήφισμα της ελληνικής Βουλής του 2015, που η κυβέρνηση της ΝΔ δεν υλοποιεί. Απαιτείται επαγρύπνηση και κλιμάκωση από τα εργατικά συνδικάτα. Ο Παλαιστινιακός λαός δεν είναι μόνος του και θα συνεχίσουμε τις επόμενες ημέρες, εβδομάδες, μήνες, να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να υλοποιηθεί αυτό το δίκαιο αίτημα και φυσικά για να μην περάσουν τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης που εξελίσσονται και υλοποιούνται με την πολεμική οικονομία».

Σε ό,τι αφορά την παρουσία της κυβέρνησης στη ΔΕΘ και τα όσα φέρνει, είπε ότι «στο καλάθι της ΔΕΘ έχει "δώρα" για τους εργαζόμενους το νέο έκτρωμα για το 13ωρο και την ίδια στιγμή για τους επιχειρηματικούς ομίλους επενδύσεις, κίνητρα».

Αναφέρθηκε στην τεράστια πείρα που έχει συσσωρεύσει ο λαός μας, την οργή και την αγανάκτηση για όλα όσα βιώνει η εργατική λαϊκή οικογένεια και ταυτόχρονα στο τεράστιο αγωνιστικό απόθεμα που εκφράστηκε με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη. Και είπε: «Αυτό το μεγάλο αγωνιστικό απόθεμα, η οργή, η αγανάκτηση, πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να εκφραστεί σε συνειδητή αγωνιστική, μαζική, μαχητική, ταξική αντεπίθεση, ξεκινώντας από τη ΔΕΘ, αλλά και στην οργάνωση της μεγάλης απεργίας που επιδιώκουμε να γίνει μέσα στον Σεπτέμβρη ενάντια στο νομοσχέδιο για το 13ωρο και φυσικά σε κάθε κινητοποίηση όπως είναι η απεργία των δημοσίων υπαλλήλων».

Μιλώντας για τους βασικούς άξονες που πρέπει να επικεντρωθεί η δουλειά το επόμενο διάστημα, είπε ότι πρέπει «να γίνει πλατιά δουλειά ώστε να συνειδητοποιηθεί τι είναι αυτό που έρχεται. Οτι δηλαδή δεν έχουμε να κάνουμε με ένα επιπλέον αντιλαϊκό νομοσχέδιο, αλλά με τη νομιμοποίηση όλης της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, η οποία λαμβάνει χώρα από άκρη σε άκρη, και την εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς. (...) Την προσπάθεια κατ' απαίτηση των εργοδοτών να διαμορφώσουν στη χώρα μας ένα καθεστώς μιας μεγάλης ειδικής οικονομικής ζώνης».

Οτι πρέπει να ηττηθεί η γραμμή της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που «δεν είναι μια γραμμή ηττοπάθειας και παράδοσης των όπλων, αλλά μια γραμμή στήριξης της πολιτικής του κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ολα αυτά τα μέτρα δεν θα είχαν περάσει από τις κυβερνήσεις αν δεν είχαν τις πλάτες του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Και έρχονται και σήμερα να επιβεβαιώσουν τον ρόλο της ύπαρξής τους λέγοντας ότι λύση δεν είναι οι αγώνες, αλλά ο κοινωνικός διάλογος. Πού μας έβγαλε αυτός ο κοινωνικός διάλογος 15 χρόνια; Σε αυτή την κατάσταση. Γι' αυτό αυτές οι δυνάμεις είναι κίνδυνος θάνατος για τους εργαζόμενους και για τα συνδικάτα και γι' αυτό πρέπει να αποδυναμωθούν».

Τόνισε, επίσης, ότι χρειάζεται οι εργαζόμενοι να πιστέψουν στη δύναμη του οργανωμένου αγώνα, στη δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης. «Ο,τι έχουμε καταφέρει, και παλιότερα αλλά και μέσα στις δύσκολες συνθήκες, της καπιταλιστικής κρίσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της πανδημίας το πετύχαμε στους χώρους δουλειάς που οι εργαζόμενοι γίνανε ένα, πήραν την υπόθεση στα χέρια τους και αγωνίστηκαν συσπειρωμένοι για να επιβάλουν τα δίκαια αιτήματά τους».

Προειδοποίησε ότι τα αστικά κόμματα, αλλά και νέοι και παλιοί «σωτήρες», όπως ο Σαμαράς και ο Τσίπρας, θα εμφανισθούν από τη Θεσσαλονίκη και θα ζητήσουν τη στήριξη των εργαζόμενων και νέες αυταπάτες και δρόμους που ο λαός έχει δοκιμάσει πικρά στο πετσί του.

Και τόνισε: «Δεν περιμένουμε κανέναν. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, οι ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, παίρνουμε πρωτοβουλία από σήμερα κιόλας. Θα πάμε αυτή την προσπάθεια μέχρι το τέλος, μέχρι την οριστική νίκη, μέχρι την ανατροπή της εκμετάλλευσης, αυτής της απάνθρωπης πολιτικής του κεφαλαίου, του πολέμου, της φτώχειας, της ακρίβειας για τον λαό.

Οι εργαζόμενοι έχουν το δίκιο. Μαζί με τα λαϊκά στρώματα, με την κοινωνική τους συμμαχία θα νικήσουν».