Η πάλη του παλαιστινιακού λαού και τα εγκλήματα του Ισραήλ πυροδοτούν μαζικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο.

Ακόμα όμως και «εντός των τειχών» του Ισραήλ, κόντρα στον αυταρχισμό, στην ασφυκτική λογοκρισία, στην προπαγάνδα και την κρατική καταστολή, χιλιάδες Ισραηλινοί, Εβραίοι και Αραβες, διαδηλώνουν κατά του πολέμου που εξαπολύουν η κυβέρνηση και το κράτος, όχι μόνο ενάντια στους Παλαιστίνιους αλλά και σε άλλους λαούς της περιοχής. Απαιτούν τον τερματισμό του, καταγγέλλουν τους εποικισμούς και υπερασπίζονται την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.

Πρωτοπόρο ρόλο σε αυτόν τον αγώνα έχουν οι κομμουνιστές, τα στελέχη, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚ Ισραήλ. Με κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, παρεμβάσεις και συμβολικές δράσεις τσαλακώνουν την κάλπικη εικόνα της «ομοφωνίας» που κατασκευάζουν η αστική τάξη και το κράτος, ως άλλοθι για τα εγκλήματά τους.

Εκατοντάδες είναι οι κινητοποιήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια του πολέμου στην πρωτεύουσα Τελ Αβίβ και σε άλλες ισραηλινές πόλεις, από οργανώσεις ενάντια στον πόλεμο, πολλές από τις οποίες χτυπήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής.

Στα ΜΜΕ της Ελλάδας και του εξωτερικού, ακόμα κι όταν παρουσιάζονται κάποιες από τις διαμαρτυρίες, ο «φακός» εστιάζει αποκλειστικά στην απελευθέρωση των ομήρων και στην κατάπαυση του πυρός, ενώ αποσιωπούνται διεκδικήσεις όπως η ειρηνική συμβίωση με τους Παλαιστίνιους, η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους και άλλα που προβάλλουν οργανωμένες δυνάμεις.

Οι αντιδράσεις αυτές στο Ισραήλ έχουν ξεχωριστή σημασία, διότι γίνονται σε μια εμπόλεμη χώρα, με στρατιωτικό νόμο διαρκείας και εξελιγμένους μηχανισμούς καταστολής, με κομβικό ρόλο στα ευρωατλαντικά σχέδια στην περιοχή. Εκεί όπου το κράτος εκπαιδεύει «από την κούνια» τα παιδιά να υπερασπίζονται με τα όπλα το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», αντιμετωπίζοντας ως «υπαρξιακή απειλή» τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων να έχουν πατρίδα.

Ανεξάρτητα λοιπόν από το πλήθος του κόσμου που συμμετέχει κάθε φορά και το μέγεθος των δυνάμεων που πρωτοστατούν στην οργάνωσή τους, οι αγώνες αυτοί είναι χαραμάδα φωτός μέσα στο βαθύ σκοτάδι του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ταυτόχρονα, δίνουν απάντηση σε όσους αυθαίρετα ταυτίζουν τον λαό με το σιωνιστικό κράτος, παίζοντας το παιχνίδι των κυβερνήσεων - συμμάχων του Ισραήλ, για να κλιμακώσουν την καταστολή ενάντια στο κίνημα αλληλεγγύης, με το πρόσχημα της «πάταξης του αντισημιτισμού».

Τέτοια παραδείγματα αγωνιστικής στάσης προσφέρει πολλά η Ιστορία. Ακόμα και στη ναζιστική Γερμανία υπήρξαν αντιδράσεις στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στα εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού, οδηγώντας χιλιάδες Γερμανούς αντιφασίστες στη φυλακή και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αλλοι στέλνονταν αναγκαστικά από το ναζιστικό κράτος στην πρώτη γραμμή του μετώπου, όπου τους περίμενε βέβαιος θάνατος.

Είναι λοιπόν διεθνιστικό καθήκον πρώτης γραμμής για το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο να εκφράζει με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του στον αγώνα που δίνουν λαϊκές δυνάμεις και το ΚΚ Ισραήλ ενάντια στην εγκληματική πολιτική του κράτους - δολοφόνου. Εχοντας βαθιές συντροφικές σχέσεις με τους Ισραηλινούς κομμουνιστές, το ΚΚΕ πρωτοστατεί στην έκφραση της αλληλεγγύης.

Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας ο Ισραηλινός βουλευτής Οφέρ Κασίφ, μέλος του ΠΓ του ΚΚ Ισραήλ και βουλευτής του «Χαντάς» (Δημοκρατικό Μέτωπο για την Ειρήνη και την Ισότητα, όπου συμμετέχει και το ΚΚ Ισραήλ), για άλλη μια φορά απομακρύνθηκε με βία από το βήμα της Βουλής, επειδή τόλμησε να καταγγείλει τη γενοκτονία στη Γάζα, με αφορμή την πρόσφατη συνέντευξη του γνωστού Ισραηλινού συγγραφέα Νταβίντ Γκρόσμαν στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica».

«Για χρόνια αρνιόμουν να χρησιμοποιήσω τον όρο γενοκτονία, αλλά τώρα, μετά τις εικόνες που είδα και μετά από συνομιλίες με ανθρώπους που ήταν εκεί, δεν μπορώ πλέον να τον αποφύγω», είπε ο Κασίφ στην ομιλία του, επικαλούμενος τα λόγια του Γκρόσμαν στην ιταλική εφημερίδα. Στο άκουσμα της φράσης, ο αναπληρωτής πρόεδρος του κοινοβουλίου της «μοναδικής δημοκρατίας της Μέσης Ανατολής» (όπως αποκαλείται το Ισραήλ από τους Ευρωτλαντικούς συμμάχους) έδωσε εντολή για άμεση απομάκρυνση του Κασίφ από το βήμα.

Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Ηδη από τους πρώτους μήνες του πολέμου 85 από τους 120 βουλευτές στην Κνέσετ είχαν υπογράψει αίτημα για την αποπομπή του Οφέρ Κασίφ από το Σώμα, κατηγορώντας τον για «προδοσία», επικαλούμενοι την τοποθέτησή του υπέρ της προσφυγής της Νότιας Αφρικής στο Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ εναντίον του Ισραήλ για τη γενοκτονία στη Λωρίδα της Γάζας. Η εκδίωξη του κομμουνιστή βουλευτή εν τέλει δεν εγκρίθηκε, καθώς απαιτούνταν 90 ψήφοι (υπέρ ψήφισαν οι 85).

Ο Κασίφ αλλά και η Αϊντα Τούμα - Σουλεϊμάν έχουν αντιμετωπίσει σειρά ποινές (απομάκρυνση από τις συνεδριάσεις, περικοπές αποζημιώσεων) επειδή καταγγέλλουν το έγκλημα στη Γάζα και καλούν σε αγώνα για τον τερματισμό του.

Τον Μάρτη του 2024 ο βουλευτής Αϊμαν Οντέχ, πρόεδρος του «Χαντάς», αποβλήθηκε από τη συνεδρίαση της Κνέσετ επειδή κατήγγειλε από το βήμα της το μακελειό του ισραηλινού στρατού στη Γάζα. «Αυτό που κάνει ο στρατός εκεί είναι δολοφονία! Είναι σφαγή! Τα παιδιά λιμοκτονούν», υπογράμμισε στην ομιλία του. Ο Οντέχ αντιμετώπισε επίσης προσπάθεια αποπομπής από την Κνέσετ τον Ιούλη του 2025, με την ψηφοφορία να καταγράφει 73 ψήφους υπέρ.

Οι επιθέσεις στους κομμουνιστές βουλευτές δεν περιορίζονται σε «θεσμικές» αντιδράσεις. Τον προηγούμενο μήνα οι Οντέχ και Κασίφ δέχτηκαν φασιστική επίθεση κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας (επιτέθηκαν στον Οντέχ και προκάλεσαν ζημιές στο αυτοκίνητό του), ενώ τα φασιστοειδή επιχείρησαν να διαλύσουν εκδήλωση του ΚΚ Ισραήλ και του «Χαντάς».

Σύμφωνα με την «Jerusalem Post», παρόλο που αστυνομικές δυνάμεις ήταν παρούσες στο σημείο, δεν έγιναν συλλήψεις. Το Μέτωπο «Χαντάς» σε ανακοίνωσή του για την επίθεση ανέφερε μεταξύ άλλων πως «φοβούνται ότι θα υψώσουμε τις φωνές μας σε έναν κοινό αγώνα ενάντια στην κατοχή».

Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, καθώς η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού συνεχίζεται και ο εφιάλτης του λιμού επεκτείνεται, οι κινητοποιήσεις στο Ισραήλ πληθαίνουν. Αν και η «γενοκτονία» είναι λέξη - ταμπού στο Ισραήλ, οι φωνές που καταδικάζουν τις επιχειρήσεις του στρατού του ισραηλινού κράτους ως γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων αυξάνονται.

Την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος στο Ισραήλ, τον περασμένο Απρίλη, επιζώντες του Ολοκαυτώματος βγήκαν στους δρόμους και έδωσαν στο σύνθημα «Ποτέ ξανά» μια νέα σημασία, καταγγέλλοντας τα εγκλήματα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Σε μια πλατεία στο κέντρο του Τελ Αβίβ, χιλιάδες άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και απόγονοι επιζώντων του Ολοκαυτώματος, στάθηκαν κρατώντας φωτογραφίες Παλαιστίνιων παιδιών που είχαν σκοτωθεί από την αρχή του πολέμου. Δεκάδες άλλοι παρατάχθηκαν στους δρόμους της πόλης ντυμένοι στα μαύρα και κρατώντας άδειες κατσαρόλες, συμβολίζοντας την πείνα των κατοίκων της Γάζας.

Την Πέμπτη 31 Ιούλη και την Παρασκευή 1η Αυγούστου εκατοντάδες Αραβες και Εβραίοι πραγματοποίησαν αντιπολεμικές συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλεις του Ισραήλ. Στη Χάιφα, αστυνομικοί συνέλαβαν 14 συγκεντρωμένους.

Σε παρέμβασή του σε μία από τις συγκεντρώσεις ο Οντέχ εκ μέρους του ΚΚ Ισραήλ τόνισε: «Δεν υπάρχει στρατιωτική λύση. Ποτέ δεν υπήρξε στρατιωτική λύση, και ποτέ δεν θα υπάρξει! Μεταξύ του ποταμού και της θάλασσας υπάρχουν δύο λαοί, και κανένας από τους δύο δεν θα εξαφανιστεί. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η μοίρα μας είναι αλληλένδετη. Γιατί δεν προοριζόμασταν να πεθάνουμε μαζί, προοριζόμασταν να ζήσουμε μαζί!». Πρόσθεσε δε ότι οι επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού κατοχής στη Γάζα συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Αντίστοιχη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε και στο Τελ Αβίβ την Κυριακή 3 Αυγούστου. Οι διαδηλωτές κατήγγειλαν τη δολοφονία του Awdah Hathaleen, Παλαιστίνιου ακτιβιστή που πυροβολήθηκε από έποικο στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη την περασμένη βδομάδα, και η σορός του παραμένει στην κατοχή των αρχών.

Κατά τη συγκεκριμένη συγκέντρωση, εκατοντάδες διαδηλωτές, μεταξύ τους και ο Οφέρ Κασίφ, επιχείρησαν να αποκλείσουν συμβολικά έναν δρόμο. Η αστυνομία χαρακτήρισε παράνομη τη συγκέντρωση και συνέλαβε 4 διαδηλωτές. Αλλοι 200 διαδήλωσαν στην πλατεία Paris στο κέντρο της Ιερουσαλήμ.

Την ίδια μέρα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και στην πλατεία Ντίζενγκοφ του Τελ Αβίβ, όπου μια συμμαχία άνω των 60 εβραϊκών και αραβικών φιλειρηνικών οργανώσεων έστησαν σκηνές για να αναδείξουν την κατάσταση «ανθρωπιστικής κρίσης» στη Γάζα και να απαιτήσουν τον τερματισμό του πολέμου.

Στις 29 Ιούλη εκατοντάδες Αραβες και Εβραίοι συγκεντρώθηκαν μπροστά από την αμερικάνικη πρεσβεία στο Τελ Αβίβ κατά της γενοκτονίας και της πείνας στη Γάζα, ζητώντας να αναγνωριστεί παλαιστινιακό κράτος.

Η συγκέντρωση αυτή σηματοδότησε την ολοκλήρωση μιας τριήμερης απεργίας πείνας που είχε ανακοινώσει η Ανώτατη Επιτροπή Παρακολούθησης, η οργάνωση - ομπρέλα των αραβικών κοινοτήτων στο Ισραήλ. Μεταξύ των διαδηλωτών ήταν ο Μοχάμαντ Μπαράκεχ, ηγετικό στέλεχος του ΚΚ Ισραήλ και επικεφαλής της Ανώτατης Επιτροπής Παρακολούθησης, οι βουλευτές του «Χαντάς» Αϊμάν Οντέ, Αϊντα Τούμα - Σουλεϊμάν και Οφέρ Κασίφ, καθώς και ο πρόεδρος του «Χαντάς», πρώην βουλευτής Ισάμ Μαχούλ.

Η αστυνομία εισέβαλε δύο φορές στο πλήθος κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας, για να κατασχέσει ένα μικρό αυτοκόλλητο με την παλαιστινιακή σημαία και να συλλάβει έναν νεαρό άνδρα που στεκόταν μπροστά. Οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα στα Εβραϊκά, στα Αραβικά και στα Αγγλικά, κατηγορώντας το Ισραήλ για γενοκτονία στη Γάζα και τις ΗΠΑ για συνενοχή σε «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Ο Μπαράκεχ εκφώνησε ομιλία στα Εβραϊκά, τονίζοντας ότι η διαμαρτυρία ήταν «ενάντια στη βιομηχανία του θανάτου όπου ηγούνται η κυβέρνηση των ΗΠΑ και η ισραηλινή κυβέρνηση». «Τα εγκλήματα του Ισραήλ δεν θα συνεχίζονταν ούτε μία μέρα αν δεν υπήρχαν η συγκατάθεση, η πίεση και η υποστήριξη των ΗΠΑ (...) Οι ΗΠΑ είναι υπεύθυνες για κάθε σταγόνα παλαιστινιακού αίματος που χύνεται στη Λωρίδα της Γάζας», είπε.

Χιλιάδες συμμετείχαν επίσης στις διαμαρτυρίες που πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 24 Ιούλη στην πλατεία Χαμπίμα του Τελ Αβίβ αλλά και στη Γερμανική Αποικία της Χάιφα, απαιτώντας τον τερματισμό του πολέμου και την επιστροφή των ομήρων.

Στις συγκεντρώσεις συμμετείχαν μέλη του «Χαντάς» και του ΚΚ Ισραήλ, με πλακάτ κατά του πολέμου και της κατοχής, σε αλληλεγγύη προς τους στρατιώτες που αρνούνται να συμμετάσχουν σε εγκλήματα πολέμου, και με φωτογραφίες πεινασμένων παιδιών στη Γάζα. Στη Χάιφα, λίγα λεπτά μετά την έναρξη της συγκέντρωσης οι αστυνομικοί διέλυσαν βίαια τους διαδηλωτές και έσκισαν τα πλακάτ.

Αυτήν την περίοδο δυναμώνει και το κύμα άρνησης πολλών νεολαίων να υπηρετήσουν στην πολεμική μηχανή του Ισραήλ. Αντιμέτωποι με ποινές, ακόμα και φυλάκιση, βάζουν φωτιά στα χαρτιά της επιστράτευσης σε συγκεντρώσεις, πραγματοποιούν συγκεντρώσεις έξω από κέντρα στρατολόγησης και καταδικάζουν τη σφαγή των Παλαιστινίων.

Στις 31 Ιούλη δεκάδες μέλη της Κομμουνιστικής Νεολαίας Banki, μαζί με άλλους αγωνιστές και τον βουλευτή Οφέρ Κασίφ, πραγματοποίησαν συγκέντρωση στο κέντρο στρατολόγησης στο Ramat Gan για να υποστηρίξουν την Αγιάνα Γκέρστμαν και τον Γιουβάλ Πέλεγκ, δύο 18χρονους Ισραηλινούς που αρνούνται να καταταγούν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον εγκληματικό πόλεμο στη Γάζα.

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε παρά την προσπάθεια διάλυσής της από φασιστοειδή. «Ως πολίτης αυτής της χώρας, λέω με καθαρή φωνή: Καταστροφή της Γάζας - όχι στο όνομά μου! Κατοχή - όχι στο όνομά μου!», είπε η Γκέρστμαν απευθυνόμενη στο πλήθος.

Οι δύο Ισραηλινοί νεολαίοι στηρίζονται από το δίκτυο Mesarvot, ισραηλινή οργάνωση που ιδρύθηκε το 2015 και υποστηρίζει όσους νέους αρνούνται να υπηρετήσουν στις Ενοπλες Δυνάμεις του κράτους - δολοφόνου και αντιμετωπίζουν την απειλή φυλάκισης. Εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις καταγράφονται κάθε χρόνο.

Με αφορμή την περίπτωση των δύο 18χρονων, το δίκτυο ανέφερε σε ανακοίνωσή του: «Η Αγιάνα και ο Γιουβάλ αρνήθηκαν να καταταγούν στον ισραηλινό στρατό και στάλθηκαν σε στρατιωτική φυλακή. Υπάρχει μόνο μία σαφής απάντηση στη γενοκτονία: Αρνηθείτε να γίνετε δολοφόνοι!».

Δύο μήνες σε στρατιωτική φυλακή αντιμετώπισε και η 18χρονη Ελλα Κέινταρ Γκρίνμπεργκ, για την άρνησή της στην υποχρεωτική στράτευση. Κατά τη διάρκεια της κράτησής της, περνούσε 21 ώρες τη μέρα σε κελί απομόνωσης. Μετά την αποφυλάκισή της, τον Μάη του 2025, δήλωσε πως κατάφερε χάρη στην υποστήριξη των συντρόφων της στην Κομμουνιστική Νεολαία και στο δίκτυο Mesarvot να συνεχίσει να αγωνίζεται «ενάντια στο απαρτχάιντ, στη γενοκτονία στη Γάζα, για ένα ασφαλές και ελεύθερο μέλλον για όλους μας».

Και πρόσθεσε: «Πριν από τον πόλεμο, η άρνηση είχε κάτι πολύ συμβολικό: Αρνιόμασταν να υπηρετήσουμε ένα καθεστώς (...) Μετά την έναρξη του πολέμου, έγινε πολύ πιο απλό: Γίνεται γενοκτονία στη Γάζα και δεν κατατάσσεσαι σε έναν στρατό που διαπράττει γενοκτονία. Ολα φαίνονται ταυτόχρονα πιο επείγοντα και πιο απελπιστικά, αλλά πολιτικά είναι πολύ πιο σαφές και απαιτεί λιγότερη σκέψη. Είναι πολύ προφανές τι είναι σωστό να κάνεις μπροστά σε μια γενοκτονία: Να αρνηθείς».

Ανάμεσα στις δεκάδες οργανώσεις που υψώνουν τη φωνή τους ενάντια στα εγκλήματα του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ είναι και η «Breaking the Silence», η οποία ιδρύθηκε το 2004 από βετεράνους των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων.

Σκοπός της είναι να δώσει στους εν ενεργεία και αποστρατευμένους Ισραηλινούς στρατιώτες και εφέδρους ένα μέσο για να διηγηθούν εμπιστευτικά τις εμπειρίες τους στα κατεχόμενα εδάφη, δημοσιεύοντάς τις σε συλλογές μαρτυριών που ενημερώνουν το κοινό για την πραγματικότητα των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων στα παλαιστινιακά εδάφη.

«Οι κύριοι στόχοι του πολέμου, όπως καθορίστηκαν από το υπουργικό συμβούλιο ασφαλείας του Ισραήλ, ήταν η εξάλειψη της Χαμάς και η επιστροφή των Ισραηλινών ομήρων, αλλά όποιος άκουγε τους στρατιώτες γνώριζε ότι πολλές από τις αποστολές τους δεν είχαν καμία σχέση με αυτούς τους στόχους», αναφέρεται στην τελευταία συλλογή μαρτυριών της οργάνωσης.

«Μία από αυτές τις αποστολές ήταν η δημιουργία μιας "ζώνης ασφαλείας" εντός της Λωρίδας της Γάζας, που στην πράξη σήμαινε την ισοπέδωση της περιοχής. Η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ απέφυγε να εργαστεί για μια πολιτική συμφωνία που θα έθετε τέλος στον πόλεμο και θα εγκαινίαζε μια νέα εποχή την επόμενη μέρα. Αυτό έθεσε το καθήκον της διαμόρφωσης του μέλλοντος της Γάζας στα χέρια του ισραηλινού στρατού, ο οποίος με τη σειρά του δημιούργησε πραγματικότητες στο έδαφος με τα μόνα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του ένας στρατός.

(...) Οι μαρτυρίες δείχνουν ότι οι στρατιώτες έλαβαν εντολές να καταστρέψουν σκόπιμα, μεθοδικά και συστηματικά ό,τι βρισκόταν εντός της καθορισμένης περιμέτρου, συμπεριλαμβανομένων ολόκληρων κατοικημένων συνοικιών, δημόσιων κτιρίων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, τζαμιών και νεκροταφείων, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Βιομηχανικές ζώνες και αγροτικές περιοχές που εξυπηρετούσαν ολόκληρο τον πληθυσμό της Γάζας καταστράφηκαν, ανεξάρτητα από το αν αυτές οι περιοχές είχαν οποιαδήποτε σχέση με τις μάχες.

Στις μαρτυρίες τους οι στρατιώτες περιγράφουν τον συστηματικό τρόπο με τον οποίο σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε η δημιουργία της νέας ζώνης ασφαλείας. Ενα παράδειγμα αυτού ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι καθορισμένες περιοχές χωρίστηκαν σε συγκεκριμένα τμήματα - "πολύγωνα" - εντός των οποίων οι στρατιώτες έλαβαν εντολή να καταστρέψουν κτίρια. Ο στρατός αφιέρωσε τεράστιους πόρους σε αυτήν την προσπάθεια, συμπεριλαμβανομένης της εκτεταμένης χρήσης μπουλντόζων, μαζί με χιλιάδες νάρκες και εκρηκτικά».

Ορισμένες από τις τελευταίες μαρτυρίες που ήρθαν στο φως προκαλούν ανατριχίλα:

«Το στάδιο της καταστροφής των σπιτιών.

Βαθμός: Επιλοχίας

Μονάδα: 5η Εφεδρική Ταξιαρχία

Περιοχή: Χαν Γιουνίς

Περίοδος: Δεκέμβριος 2023 - Ιανουάριος 2024

Υπάρχει ένας χάρτης που έφτιαξε η Μεραρχία της Γάζας με πολύγωνα κατά μήκος του φράχτη της Λωρίδας, τα οποία είναι σημειωμένα με πράσινο, κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο χρώμα. Το πράσινο σημαίνει ότι πάνω από το 80% των κτιρίων κατεδαφίστηκαν - κατοικίες, θερμοκήπια, υπόστεγα, εργοστάσια, ό,τι θέλετε - πρέπει να είναι επίπεδα. Αυτή είναι η διαταγή».

«Χιροσίμα. Αυτό εννοώ.

Βαθμός: Ανθυπασπιστής

Μονάδα: -

Περιοχή: Βόρεια Λωρίδα της Γάζας

Περίοδος: Ιανουάριος 2024 - Φεβρουάριος 2024

- Κατά τη διάρκεια των ενημερώσεων, γίνεται λόγος για πολίτες που ενδέχεται να βρίσκονται στην περιοχή;

- Δεν υπάρχει [γι' αυτούς] άμαχος πληθυσμός. Είναι όλοι τρομοκράτες (...) Οι IDF έχουν κηρύξει μια ζώνη ασφαλείας - όσον αφορά τις ίδιες - 1,5 χλμ. από τον φράχτη προς τα μέσα, η οποία θα είναι μια κατεστραμμένη περιοχή και οι πολίτες δεν θα επιτρέπεται να βρίσκονται εκεί (...) Ουσιαστικά όλα καταστρέφονται, τα πάντα.

- Τι είναι το "όλα";

- Ολα είναι όλα. Ολα όσα έχουν χτιστεί.

- Κάθε κτίριο και κάθε κατασκευή;

- Κάθε κτίριο και κάθε κατασκευή. Ολα.

- Πώς θα είναι η περιοχή μετά;

- Σαν τη Χιροσίμα. Αυτό λέω, σαν τη Χιροσίμα».

«Η έννοια της "απαγορευμένης ζώνης".

Βαθμός: Λοχαγός

Μονάδα: -

Περιοχή: Βόρεια Λωρίδα της Γάζας

Περίοδος: 2024

Για μένα είναι σημαντικό οι άνθρωποι να κατανοήσουν τη σημασία του όρου "απαγορευμένη ζώνη", τι σημαίνει όταν αποκλείεις μια περιοχή ως κλειστή στρατιωτική ζώνη και ότι όποιος εισέρχεται σε αυτήν καταδικάζεται σε θάνατο. [Θα ήθελα να υπάρχει] κατανόηση της σημασίας αυτού του όρου: Πολλοί άμαχοι σκοτώνονται [επειδή] απλά [βρίσκονταν] σε λάθος μέρος και οι αριθμοί δεν αντικατοπτρίζουν αυτήν την πραγματικότητα. Με λίγα λόγια, αυτός ο τόπος είναι στην ουσία κόλαση αυτήν τη στιγμή».