Εικόνα από το μέλλον που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να γενικεύσει σε ευρύτερα τμήματα των εργαζομένων αποτελούν οι όροι που ήδη μετατρέπουν τον εργάσιμο χρόνο σε «λάστιχο» για χιλιάδες εργαζόμενους σε διαφορετικούς κλάδους και χώρους δουλειάς. Κυβερνητικοί νόμοι, ευρωπαϊκές Οδηγίες, ατομικές συμβάσεις που επιβάλλει η εργοδοσία, αλλά και ΣΣΕ, στις οποίες βάζουν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους εργοδοτικοί συνδικαλιστές, συνθέτουν ένα πλέγμα ρυθμίσεων που ενταφιάζουν τον σταθερό ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας, το δικαίωμα στην ανάπαυση ανάμεσα στις διαδοχικές βάρδιες, τα ρεπό, μετατρέποντας κάθε μέρα και ώρα σε εν δυνάμει εργάσιμη. Με τα υλικά αυτά χτίζεται η αντεργατική «κανονικότητα»...

1450 λέξεις, σελ.: 16

Η μεγαλύτερη εκμετάλλευση είναι ο βασικός στόχος της διαρκούς αναμόρφωσης του αντεργατικού νομικού πλαισίου, με ρυθμίσεις που δίνουν επιπλέον δυνατότητες στους εργοδότες να αυξομειώνουν τον εργάσιμο χρόνο και να διευρύνουν τα όριά του ώστε να βγάζουν το μέγιστο κέρδος. Αυτόν τον στόχο αποτυπώνουν και οι νέες μέθοδοι παραγωγής «just-in-time». Απολύτως σαφής ως προς αυτό είναι η Ερμηνευτική Ανακοίνωση του 2017 της Οδηγίας 2003/88 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την οργάνωση του χρόνου εργασίας: «Τα νέα επιχειρηματικά μοντέλα στις παγκόσμιες αξιακές αλυσίδες με μεθόδους παραγωγής "τη στιγμή που χρειάζεται" (just-in-time) απαιτούν αυξημένη ευελιξία και συνεπάγονται, ενίοτε, εντατικοποίηση της...

1780 λέξεις, σελ.: 17