Σάββατο 27 Απρίλη 2024 - Κυριακή 28 Απρίλη 2024
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
2024 ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
ΛΟΥΙΖΑ ΡΑΖΟΥ
Με το ΚΚΕ αντεπίθεση για την Υγεία του λαού, απέναντι στην εγκληματική στρατηγική της ΕΕ

Εκτενή αποσπάσματα από ομιλία σε εκδήλωση της ΤΟ Υγείας - Πρόνοιας Αττικής του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές

«Οι τραγικές συνέπειες της στρατηγικής της ΕΕ σε Υγεία - Πρόνοια. Με το ΚΚΕ αντεπίθεση για την Υγεία του λαού», ήταν το θέμα της επιτυχημένης εκδήλωσης που διοργάνωσε η ΤΟ Υγείας - Πρόνοιας Αττικής του ΚΚΕ, την περασμένη Τετάρτη στο Πολυδύναμο Κέντρο του 7ου Διαμερίσματος Αθήνας, με ομιλήτρια την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία της Λ. Ράζου.

Ο καπιταλισμός είναι ο χειρότερος ιός

Οι πιο μεγάλες τραγικές συνέπειες της στρατηγικής της ΕΕ στην Υγεία - Πρόνοια και για τις οποίες δεν θα μιλήσει κανένας άλλος εκτός από το ΚΚΕ, απορρέουν από τον ίδιο τον χαρακτήρα της ως ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης. Μια συμμαχία που βασική αρχή συγκρότησής της έχει τη διασφάλιση των κερδών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, στον ανταγωνισμό τους με άλλες ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες, δεν μπορεί να επεξεργάζεται φιλολαϊκές κατευθύνσεις και πολιτικές σε κανέναν τομέα, ούτε βέβαια στην Υγεία.

Εδώ βρίσκεται ο πυρήνας για τις ευρωενωσιακές πολιτικές που λογαριάζουν την ανθρώπινη ζωή σαν αναλώσιμο υλικό, την εργατική δύναμη ως εμπόρευμα που τους παράγει κέρδη, που η αναπαραγωγή της θα μπαίνει πάντα στον Προκρούστη του «κόστους - οφέλους», εδώ βρίσκεται η ρίζα της μεγάλης αντίφασης της εποχής μας, του εκμεταλλευτικού συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε και γίνεται όλο και χειρότερο, όλο και πιο καταπιεστικό για την πλειοψηφία του λαού μας.


Ο καπιταλισμός είναι ο χειρότερος ιός που σπέρνει πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά. Ο καπιταλισμός είναι το εμπόδιο που πρέπει να ανατραπεί για να περάσουμε από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας (...)

Ας σκεφτούμε, πώς η ΕΕ εξασφάλισε 240 δισ. ευρώ για πολεμικούς εξοπλισμούς, ενώ οι λαοί της γονατίζουν από την ακρίβεια, ενώ μέσα στην περίοδο της πανδημίας δεν μπορούσε να συνεννοηθεί για να εξασφαλίσει ούτε προστατευτικές μάσκες για τους υγειονομικούς;

Ας σκεφτούμε, ποιο «κράτος δικαίου» της ΕΕ βρίσκεται πίσω από τα πολεμικά ανακοινωθέντα στήριξης του καθεστώτος Ζελένσκι στην Ουκρανία και του κράτους - δολοφόνου του Ισραήλ; Ποια ακριβώς ανθρωπιστική συνθήκη επιτρέπει να βαφτίζεται «νόμιμη αυτοάμυνα» η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, να ισοπεδώνονται νοσοκομεία και στα συντρίμμια τους να ανακαλύπτονται ομαδικοί τάφοι με παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένους;

Ας σκεφτούμε, γιατί η ελληνική κυβέρνηση δαπανά 500.000 ευρώ τη μέρα για να βρίσκεται η φρεγάτα «Υδρα» στην Ερυθρά Θάλασσα, ενώ τα νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας στενάζουν από τις ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές και μέσα;

Γιατί η προστασία των κερδών τους είναι πάνω από την προστασία της ζωής μας (...).

Ολοι όσοι έχουν κυβερνήσει, αυτοτελώς ή σε συνεργασία, έχουν ψηφίσει μία πλειάδα νόμων και ρυθμίσεων σε όλους τους τομείς και επικαλούνται την αντιμετώπιση υπαρκτών προβλημάτων, με τη διαφορά ότι μετά από κάθε νόμο τα πράγματα γίνονταν ακόμα χειρότερα, τα οποία επικαλείται κάθε φορά η επόμενη κυβέρνηση για να πάρει τα επόμενα μέτρα και πάει «σόι το βασίλειο»...


Το κυριότερο είναι:

Τα μέτρα που κάθε φορά υλοποιούνται είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία του προβλήματος που βιώνουν οι λαϊκές οικογένειες και οι εργαζόμενοι στην Υγεία και στην Πρόνοια. Η αιτία βρίσκεται σε ποιο σχέδιο ανάπτυξης εντάσσονται αυτά τα μέτρα, το οποίο αντικειμενικά είναι αυτό που δημιουργεί το πρόβλημα. Δηλαδή, όταν στην ΕΕ αναφέρονται στην ανάγκη περίθαλψης των λαών μέσα από τα συστήματα Υγείας που θα είναι «βιώσιμα», «αποδοτικά» και «οικονομικά προσιτά», συμβατά με τους δημοσιονομικούς κανόνες και τις αντοχές της οικονομίας, τότε και τα μέτρα που θα υλοποιούνται θα είναι ανάλογα (...).

Η χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας είναι ένα μέγεθος - έτσι κι αλλιώς - ανεπαρκές σε ό,τι αφορά τα κρατικά κονδύλια, παντός είδους, αλλά ταυτόχρονα το εργατικό κίνημα και ιδιαίτερα τους μαχόμενους υγειονομικούς - που σωστά διεκδικούν την αύξησή τους - πρέπει να τους νοιάζει πού και για ποιον σκοπό δίνονται.

Στο σημερινό ΕΣΥ αναγνωρίζουμε τη στρατηγική της ΕΕ

Στο σημερινό ΕΣΥ των περικοπών και των ελλείψεων, της εμπορευματοποιημένης λειτουργίας, των πετσοκομμένων εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων του ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού, των εξαντλητικών όρων δουλειάς με την ταυτόχρονη επιδείνωση της ποιότητας των παροχών Υγείας για την πλειοψηφία του λαού μας, αναγνωρίζουμε τη στρατηγική της ΕΕ για την Υγεία, που στη διάρκεια και μετά την οικονομική κρίση στη χώρα μας εξειδίκευσαν όλες οι κυβερνήσεις.

Σε αυτήν τη στρατηγική δώσανε διάφορα ονόματα, την προσδιόρισαν κατά χρονικά διαστήματα, π.χ. στρατηγική 2014-2020, που μάλιστα αποτέλεσε το τρίτο κοινοτικό πλαίσιο στη σειρά, ενώ στη συνέχεια μέσα στην πανδημία και μετά, οι αντίστοιχες ευρωπαϊκές Οδηγίες δεν τσιγκουνεύονται να επικαλούνται την πείρα της δοκιμασίας από τις συνέπειες του COVID-19, προκειμένου να προχωρήσουν σε νέα μέτρα, που στην πραγματικότητα σπρώχνουν προς τα κάτω και προς το χειρότερο τις δημόσιες δωρεάν υγειονομικές παροχές.

Πρόσφατο παράδειγμα η ψήφιση τον Μάρτη του 2021 του προγράμματος «EU4Health» 2021-2027, το οποίο μόνο το ΚΚΕ καταψήφισε. Εν μέσω πανδημίας και ενώ όλος ο κόσμος, η Ευρώπη και η Ελλάδα μετρούσαν δεκάδες χιλιάδες θύματα, σε συγχορδία όλοι τους ενέκριναν ένα πλαίσιο που αποτελεί εφαλτήριο για τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους της Υγείας, του Φαρμάκου, της ιατροβιοτεχνολογίας για νέες κερδοφόρες επενδύσεις.

Οι στόχοι που περιλαμβάνονται υπηρετούν τις βασικές αρχές της ενίσχυσης της λειτουργίας των συστημάτων Υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης και του ελάχιστου πακέτου παροχών για τους πιο φτωχούς. Παγιώνεται η αντίληψη της ενίσχυσης της εμπορευματοποιημένης παροχής εργασιών της Υγείας μέσω των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αλλά και αυτοτελώς από τις δημόσιες μονάδες Υγείας.

Οπως ήδη αναφέραμε, η χρηματοδότηση της ΕΕ μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης στοχεύει στην ενίσχυση ακριβώς των παραπάνω κατευθύνσεων, αποδεικνύοντας με τον πιο τρανό τρόπο ότι οι λαοί της ΕΕ δεν μπορούν να απολαύσουν τις κατακτήσεις και τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας για την υγεία και τη ζωή τους. Στον καπιταλισμό η εργατική δύναμη είναι εμπόρευμα και όλα τα μέσα για την αναπαραγωγή της αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα. Γι' αυτό ιατρικές υπηρεσίες, φάρμακα, εμβόλια, άλλα ιατροτεχνολογικά μέσα αποτελούν τομείς μεγάλης κερδοφορίας και το αστικό κράτος θα περιορίζει στα ελάχιστα αναγκαία τις αντίστοιχες παροχές.

Δύο πρόσφατα «ευρωπαϊκά» παραδείγματα

Σύμφωνα με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Ιρλανδίας, όλοι οι νόμιμοι κάτοικοι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ένα περιορισμένο πακέτο υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης, ενώ τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι και τα άτομα χαμηλού έως μέτριου εισοδήματος δικαιούνται ένα κάπως μεγαλύτερο πακέτο παροχών.

Το 2023, η Ιρλανδία συνέδεσε την πρόσβαση στη φροντίδα γενικού ιατρού (GP), μέσω του προγράμματος Visit Card GP, με το λεγόμενο διάμεσο εβδομαδιαίο εισόδημα, το οποίο παρέχει καθολική πρόσβαση σε δωρεάν πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη σε αυτό το μεγαλύτερο αλλά περιορισμένο πακέτο παροχών.

Ετσι πανηγυρίζουν τα κρατικά επιτελεία της Ιρλανδίας ότι κατάφεραν να καλύψουν με τις προαναφερόμενες υγειονομικές υπηρεσίες το 50% του πληθυσμού! Για το άλλο 50% ανάλογα τα ασφαλιστικά τους συμβόλαια και όσο αντέχει η τσέπη τους...

Στην «ατμομηχανή» της ΕΕ, τη Γερμανία, το 2023 υπήρχαν 596 ιδιωτικά νοσοκομεία σε σύνολο 1.893, μια αύξηση των ιδιωτικών της τάξης του 34,4%, που έχει πραγματοποιηθεί τα τελευταία περίπου 20 χρόνια. Ενώ, την ίδια ώρα, πάνω από 66% των δημόσιων νοσοκομείων είναι υπερχρεωμένα, με αποτέλεσμα το σταδιακό κλείσιμό τους. Δεκαέξι νοσοκομεία έκλεισαν μόνο το 2023.

Στον προϋπολογισμό της γερμανικής κυβέρνησης για το 2024 υπάρχει μείωση κατά 33% των χρημάτων από τον «κρατικό κουμπαρά» προς το υπουργείο Υγείας με παράλληλη αύξηση των εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, άρα και με περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων.

Τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα αποδεικνύουν την ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική που υλοποιείται παντού στην ΕΕ και ανεξάρτητα από το καλύτερο σημείο «εκκίνησης» σε κάποια κράτη, σημασία έχει η προς τα κάτω τάση ως προς την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα η εξειδίκευση αυτής της πολιτικής έχει πολλά αντιδραστικά κυβερνητικά «επιτεύγματα», που με κυνικό τρόπο διαφημίζει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας και τα οποία δεν είναι προϊόν «παρθενογένεσης», αλλά εντάσσονται στο σχέδιο των τριών φάσεων των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο υγειονομικό σύστημα που καθυστερημένα ξεκίνησαν το 2011.

Οι φάσεις των αναδιαρθρώσεων

Κατά την πρώτη φάση των αναδιαρθρώσεων, το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία διαχωρίζονται από τους προμηθευτές υπηρεσιών Υγείας, επικεντρώνοντας την προσοχή τους στη συλλογή των χρηματοδοτικών πόρων του συστήματος σε ένα κοινό ταμείο και εν συνεχεία στην κατανομή των πόρων αυτών βάσει συμβάσεων στους παραγωγούς των υπηρεσιών Υγείας (νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, ιατρεία, διαγνωστικά κέντρα, κέντρα αποκατάστασης κ.ο.κ.), δημόσιους και ιδιωτικούς. Αυτή ακριβώς τη φάση της «μεταρρύθμισης» εξυπηρέτησε η σύσταση του ΕΟΠΥΥ στην Ελλάδα.

Στη δεύτερη φάση τα δημόσια νοσοκομεία, είτε μόνα είτε σε συνεργασία με επιχειρηματίες (ΣΔΙΤ), μετατρέπονται σε αυτοδιοικούμενους - αυτοχρηματοδοτούμενους οργανισμούς. Τη χρηματοδότησή τους πλέον δεν την εγγυάται το κράτος, αλλά αντιθέτως ανάλογα με το παραγόμενο έργο τους (χειρουργικές επεμβάσεις, διαγνωστικές εξετάσεις, ημέρες νοσηλείας, αριθμός εξυπηρετούμενων εξωτερικών ασθενών) συνάπτουν συμβάσεις με τον χρηματοδότη (π.χ. ΕΟΠΥΥ) και αντλούν πόρους από αυτόν.

Η τρίτη φάση αφορά στην είσοδο μηχανισμών της αγοράς (κατά κεφαλήν αμοιβή οικογενειακών ιατρών, λίστα εγγεγραμμένων ασθενών κ.ά.) στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Ετσι το αστικό κράτος αποποιείται σταδιακά του ρόλου του ως εγγυητή της δημιουργίας και χρηματοδότησης του συστήματος Υγείας, περιορίζει τη συμμετοχή του στην παροχή προνοιακού επιπέδου υπηρεσιών Υγείας και διαμορφώνει τους όρους λειτουργίας μιας μεικτής ανταγωνιζόμενης αγοράς, δημόσιας και ιδιωτικής, σε επιχειρηματική βάση.

Από το 2011 έως σήμερα υπήρξαν 5 κυβερνητικά σχήματα, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κυβερνήσεις συνεργασίας. Μετά από 13 χρόνια ένα μεγάλο μέρος των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, όσον αφορά την έκταση και τους όρους παροχής της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στον λαό, έχει προχωρήσει αρκετά. Η βασική επιδίωξη του σχεδιασμού, η οποία εμπεριέχει τη δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού, συνοδεύτηκε με την αύξηση της συμμετοχής των ασθενών στις έμμεσες και άμεσες πληρωμές, την αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης του υπερταμείου (ΕΟΠΥΥ) από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.

Απόρροια αυτού του στρατηγικού σχεδιασμού - που αντιστοιχεί στον σχεδιασμό της ανάπτυξης υπέρ του κεφαλαίου - αποτελούν και τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία και ιατρεία (που προηγήθηκαν), οι ανακαινίσεις πτερύγων νοσοκομείων και παραχώρηση δίκλινων δωματίων για τους έχοντες στα δημόσια νοσοκομεία (όπως πρόσφατα στον «Ευαγγελισμό» για τους επί πληρωμή χειρουργημένους), οι ΣΔΙΤ όπως για το Ογκολογικό νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη, που ακολούθησε την αντίστοιχη μετατροπή του Παιδοογκολογικού του Παίδων «Αγία Σοφία».

Η κυβέρνηση της ΝΔ - και όχι μόνο - ισχυρίζεται ότι αυτό το κριτήριο λειτουργίας υπάρχει παντού στον κόσμο και ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση. Μα ακριβώς με αυτό το κριτήριο σε αρκετά καπιταλιστικά κράτη καταργήθηκαν κλινικές, εργαστήρια, ακόμα και ολόκληρα νοσοκομεία, διότι δεν εξασφάλιζαν τα απαιτούμενα έσοδα και σε αντίθεση με τις ανάγκες Υγείας του πληθυσμού. Ομως και στην Ελλάδα έχουμε τις πρώτες «τροχιοδεικτικές βολές», με τα αντίστοιχα κλεισίματα και συγχωνεύσεις μονάδων Υγείας, με το κριτήριο της χαμηλής «πληρότητας», της «επικάλυψης» υπηρεσιών μεταξύ των μονάδων Υγείας, των «κοντινών αποστάσεων» κ.λπ. Κλεισίματα και συγχωνεύσεις που ο λαός βρήκε μπροστά του με τις θανατηφόρες συνέπειες της πανδημίας COVID-19, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση το κλείσιμο του Νοσοκομείου Λοιμωδών στο Χαϊδάρι.

«Ευαγγέλιο» για τα άλλα κόμματα η επιχειρηματική δράση στις δημόσιες μονάδες Υγείας

Ενα δείγμα της «ευελιξίας» αποτελεί ο τρόπος στελέχωσης του Νοσοκομείου Σαντορίνης (ιδρύθηκε ως Ανώνυμη Εταιρεία επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ): Με εποχική «ενίσχυση», μέσω αποσπάσεων προσωπικού από άλλες μονάδες Υγείας, κυρίως για την κάλυψη των αναγκών του τουριστικού κεφαλαίου, και όχι με πλήρη στελέχωση για τις ανάγκες του πληθυσμού όλο τον χρόνο. Αυτήν τη στιγμή μόνο το σύγχρονο κτίριο φαίνεται να έχει μείνει κενό περιεχομένου στο συγκεκριμένο νοσοκομείο. Οι παραιτήσεις και οι μεταθέσεις γιατρών έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας, αφού, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι, δεν εξασφαλίζονται ασφαλείς όροι λειτουργίας του.

Να πώς ωριμάζει η ιδέα το συγκεκριμένο νοσοκομείο και οι υποδομές του να αξιοποιηθούν για μία ακόμα χρυσοφόρα επένδυση από τα ιδιωτικά - επιχειρηματικά συμφέροντα της Υγείας.

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, που την ασπάζονται ως «ευαγγέλιο» όλα τα άλλα κόμματα, ενισχύεται η επιχειρηματική δράση των δημόσιων μονάδων Υγείας και ταυτόχρονα ισχυροποιείται ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας. Είναι ενδεικτικό ότι το μεγάλο αμερικανικό fund «CVC Capital Partners» έχει προχωρήσει τα τελευταία χρόνια σε επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων στη χώρα μας που εστιάζονται στον χώρο της Υγείας, όπου πλέον είναι και ο μεγαλύτερος πάροχος ιδιωτικών υπηρεσιών. Σε αυτό εντάσσονται το «Υγεία», το «Metropolitan Hospital», το «Μητέρα», το «Metropolitan General», το «Λητώ» και το «Creta InterClinic», η εταιρεία «Y-Logimed» με αντικείμενο την εμπορία ιατροτεχνολογικών προϊόντων, το Κέντρο Γενετικής και Γενωμικής «ΑλφαLAB» και η εταιρεία «Business Care», που παρέχει υπηρεσίες ασφάλειας και υγείας στην εργασία, σε επιχειρήσεις και οργανισμούς, και η οποία εξαγόρασε και την «Εθνική Ασφαλιστική». Τώρα επεκτείνεται και στην ίδρυση της πρώτης ιδιωτικής Ιατρικής Σχολής του ομίλου, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας.

Να κρίνουμε μετά απ' αυτά τον βρώμικο ρόλο της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού περί «αρμονικής συνύπαρξης δημόσιου - ιδιωτικού τομέα» και «σύγκλισης με τον μέσο όρο της ΕΕ», προκειμένου να ενσωματωθούν τα λαϊκά στρώματα και οι υγειονομικοί σε στόχους που ισοδυναμούν με τον «τετραγωνισμό του κύκλου»!

Απόρροια αυτής της στρατηγικής αποτελεί η γενίκευση των DRGs, η ανάπτυξη των εσόδων κατά 70% από τα ασφαλιστικά ταμεία, έμμεσα από τους ασθενείς και άμεσα από τις πληρωμές στο γκισέ των νοσοκομείων, με τον περιορισμό των κρατικών δαπανών στο 30%, και η μεσοσταθμική αύξηση των πληρωμών των ασθενών - μόνο για τα αποζημιωνόμενα από τον ΕΟΠΥΥ φάρμακα - από το 9% στο 30% τουλάχιστον.

Ετσι εξοικονομούνται τα λεφτά για τις φρεγάτες και τα F-35. Κι ας ειρωνεύεται ο υπουργός Υγείας, σε ένα από τα πολλά αντικομμουνιστικά ντελίρια που τον πιάνουν, ότι δεν έχουν βρεθεί τα χρήματα γι' αυτά τα αεροπλάνα... Ας τον «τρολάρουμε» και εμείς: Να φανταστούμε ότι για να εξοικονομηθούν ...σε λίγο θα πληρώνουμε στα νοσοκομεία ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε... Αλλά είπαμε, αυτά είναι συμμαχικές «ιερές» αμυντικές υποχρεώσεις, όπως θα έλεγε και ο εξ Αμερικής, με θαύμα βαπτιζόμενος αριστερός, κύριος Κασσελάκης... Και πρέπει να ανταποκρινόμαστε πάση θυσία...

Η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι ο δρόμος για να έχει αποτελέσματα η πάλη του λαού

Η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι ο άλλος δρόμος, η άλλη κατεύθυνση που πρέπει να πάρει η πάλη για να έχει αποτελέσματα, να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές και ανατροπές υπέρ της λαϊκής πλειοψηφίας.

Ο λαός χρειάζεται ενισχυμένο το ΚΚΕ και με περισσότερους ευρωβουλευτές, γιατί στο Ευρωκοινοβούλιο η διαφθορά είναι θεσμοθετημένη - αφού νόμιμα τα λόμπι αριθμούν περί τις 5.000 «οντότητες» της ευρωπαϊκής δημοκρατίας... - και μόνο οι 2 Ελληνες κομμουνιστές ευρωβουλευτές αποτέλεσαν φωτεινή εξαίρεση και καταψήφισαν αυτό το κατάπτυστο κείμενο.

Τα λόμπι δαπανούν πάνω από 1,8 δισ. ευρώ τον χρόνο γι' αυτήν τη δουλειά.

Πιστεύει κανείς ότι τα έξοδα αυτά γίνονται ώστε να φτάσουν στην αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου τα αιτήματα των υγειονομικών για το ωράριο και τις εργασιακές σχέσεις, για μαζικές προσλήψεις, για ενίσχυση του ΕΚΑΒ;

Πιστεύει κανείς ότι νοιάζονται στα αλήθεια σε αυτήν τη λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου να νομοθετήσουν για να περιφρουρηθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων στο εισόδημα, να καταπολεμηθεί η ακρίβεια, να τηρούνται τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς;

Πιστεύει κανείς ότι οι λομπίστες των φαρμακευτικών ομίλων στην ΕΕ νοιάζονται να εξασφαλιστεί φτηνό και ασφαλές φάρμακο, ή για τα κέρδη των εταιρειών τους, απέναντι στους ανταγωνιστές τους, εντός και εκτός ΕΕ;

Αυτή είναι η «ευρωπαϊκή κανονικότητα» και το «κράτος δικαίου της ΕΕ», από τις αρχές της οποίας τάχα παρεκκλίνει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως την κατηγορούν τα ομογάλακτα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ και όλες οι εκδοχές του ΣΥΡΙΖΑ. Κούφια αντιπαράθεση, χωρίς όφελος για την πλατιά λαϊκή πλειοψηφία.

Η ΝΔ είναι σημαιοφόρος της αδικίας, γιατί ως κυβέρνηση υλοποιεί με προσήλωση και εξειδικεύει την ευρωενωσιακή πολιτική. Αν στη μοιρασιά, στις προτεραιότητες και στις ιεραρχήσεις δημιουργεί δυσαρέσκεια σε τμήματα του κεφαλαίου, αυτός είναι ένας καβγάς από τον οποίο δεν ωφελείται ο λαός. Αντίθετα, θα πληρώσει και αυτές τις συνέπειές του. Για παράδειγμα, από το πόσο γρήγορα θα προωθηθεί η ενεργειακή - «πράσινη» μετάβαση δεν έχει να λαμβάνει ο λαός. Δεν θα γλιτώσει από την ενεργειακή φτώχεια και την ακρίβεια.

Η ΝΔ είναι σημαιοφόρος της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ, αλλά νόμο του ΠΑΣΟΚ υλοποίησε για τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία. Νόμο του ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί για την απαράδεκτη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου των γιατρών, που παρεμπιπτόντως κι αυτός έχει την αναφορά του σε Κανονισμό της ΕΕ.

Ας αφήσουν λοιπόν τα σάπια... Αντιπολίτευση στη ΝΔ μπορεί να κάνει μόνο αγωνιζόμενος λαός σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ είχαν δίπλα τους υγειονομικοί όταν έσπαγαν το σιωπητήριο της καραντίνας, όταν μαζί με τον υπόλοιπο λαό λογαριάζονταν με την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, όταν αντιμετώπιζαν την καταστολή.

Μόνο το ΚΚΕ υιοθετεί και μπορεί να υποστηρίξει με τις θέσεις του και τη δράση του το πραγματικό δίλημμα που τίθεται παντού: Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

Μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει αποφασιστική απάντηση στην ΕΕ της βαρβαρότητας των μονοπωλίων

Εμείς παλεύουμε με ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό για την πανευρωπαϊκή αντεπίθεση, σπάμε τα δεσμά της ΕΕ, για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού! Την Ευρώπη των εργατών, των αγροτών, των λαών!

Το ΚΚΕ, επειδή διαφωνεί σταθερά, διαχρονικά και με συνέπεια με τον χαρακτήρα της ΕΕ, από την περίοδο που εμφανίστηκε ως η συμμαχία των χωρών της Ευρώπης του Ανθρακα και Χάλυβα, στη συνέχεια ως ΕΟΚ που μετεξελίχθηκε σε ΕΕ, είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να εκφράσει τα λαϊκά συμφέροντα σε πανευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.

Η επιβεβαίωση των θέσεων και των εκτιμήσεών του αποτελεί ένα ακόμα κριτήριο να στηριχτεί από ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις στην ευρωκάλπη της 9ης Ιουνίου.

Γιατί μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει αποφασιστική απάντηση στην ΕΕ της βαρβαρότητας των μονοπωλίων. Δύναμη στην πάλη του λαού μας και των άλλων λαών της Ευρώπης για αποδέσμευση από τις αλυσίδες της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστικής ένωσης, που κάνουν τη ζωή μας χειρότερη, μας βυθίζουν στους πολέμους και στην εκμετάλλευση.

Στον 21ο αιώνα, το 2024, στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και των άλλων μεγάλων επιστημονικών επιτευγμάτων, αντί ο εργαζόμενος άνθρωπος να δουλεύει λιγότερο μέσα στη μέρα και να ζει καλύτερα, απαλλασσόμενος από μονότονες και επικίνδυνες δουλειές, να ανακουφίζεται από τον κάματο και να έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αντί να αξιοποιούνται αυτές οι δυνατότητες για την ενίσχυση της δημόσιας και δωρεάν Υγείας για όλο τον λαό, συμβαίνουν τα ακριβώς αντίθετα.

Οι άμεσοι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου στον καπιταλισμό είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης και αυτό αντανακλάται στην υγεία τους πολύπλευρα (συνθήκες δουλειάς, διατροφής, κατοικίας κ.λπ.).

Η Υγεία λοιπόν δεν αφορά μια ενιαία κοινωνική κατάσταση, αλλά ένα πεδίο ταξικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων με το κεφάλαιο. Στον καπιταλισμό το επίπεδο παραχωρήσεων του κεφαλαίου και των εργατικών - λαϊκών κατακτήσεων, κάτω από την επίδραση της ταξικής πάλης, δεν αντιστοιχίζεται ποτέ με τις συνεχώς μεταβαλλόμενες και διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, των εργαζομένων, των παιδιών, των συνταξιούχων.

Αυτό θα γίνει όταν η εργατική τάξη μαζί με την πλειοψηφία του λαού θα πάρουν την εξουσία στα δικά τους χέρια.

Μόνο το ΚΚΕ παλεύει και συγκεντρώνει δυνάμεις γι' αυτόν τον σκοπό. Το ΚΚΕ παλεύει για την ανάπτυξη της κοινωνίας και της οικονομίας στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, μεταξύ των οποίων και στην Υγεία. Το νέο εργατικό - σοσιαλιστικό κράτος θα εξασφαλίσει όλους τους όρους και τις προϋποθέσεις για την καθολική κάλυψη των υγειονομικών αναγκών του λαού, με πλήρη αξιοποίηση όλων των σύγχρονων δυνατοτήτων στην επιστήμη, στην έρευνα, στην τεχνολογία.

Σε αυτήν την προοπτική εντάσσουμε κάθε προσπάθεια, κάθε καθημερινή μικρή ή μεγαλύτερη μάχη.

Από το να δυναμώσουν οι διεκδικήσεις του λαού και των υγειονομικών απέναντι στη σημερινή απαράδεκτη και επικίνδυνη κατάσταση στην Υγεία και την Πρόνοια, να αλλάξουν οι συσχετισμοί στους φορείς του κινήματος υπέρ των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων, να συντονιστεί ο αγώνας σε ένα συνολικότερο, πανελλαδικά οργανωμένο κίνημα αμφισβήτησης και ανατροπής.

Γιατί δεν θα αφήσουμε σε χλωρό κλαρί τη ΝΔ και καμία αστική κυβέρνηση, να εγκληματούν σε βάρος των δικαιωμάτων των λαϊκών οικογενειών και των παιδιών μας.

Σε αυτόν τον δρόμο θα συναντηθούμε και θα βαδίσουμε με χιλιάδες αγωνιστές, που μέχρι πριν είχαν στηρίξει άλλες πολιτικές επιλογές, και είμαστε σίγουροι ότι η επιλογή συμπόρευσης που έκαναν με το ΚΚΕ είναι επιλογή «μακράς πνοής» στον δύσκολο αλλά όμορφο δρόμο που βαδίζουμε.

Οι επερχόμενες ευρωεκλογές είναι ένας σημαντικός σταθμός σε αυτήν την πορεία!


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ