Μάλιστα, οι της κυβέρνησης, όπως έκανε χτες ο Βορίδης, έχουν και το θράσος να επικαλούνται τα στοιχεία που δείχνουν ότι τα απαραίτητα συστήματα ασφαλείας είναι εγκατεστημένα μόλις στο 13% του δικτύου στις χώρες της ΕΕ... Και αναρωτήθηκε: «Δηλαδή, τι να κάνουμε. Να σταματήσουν να γίνονται δρομολόγια με τα τρένα, επειδή δεν υπάρχουν τα συστήματα αυτά;».

Τι άλλο παρά ξεκάθαρη ομολογία ότι δεν υπάρχουν τα απαραίτητα συστήματα ασφαλείας για την προστασία της ζωής των επιβατών στα τρένα αποτελεί η δήλωση Βορίδη... Και προκύπτει το προφανές ερώτημα: «Γιατί πρέπει να γίνονται δρομολόγια όταν δεν υπάρχουν συστήματα ασφαλείας; Γιατί πρέπει να κινδυνεύει η ζωή των επιβατών; Γιατί επιτρέπεται να γίνονται δρομολόγια και ποιος δίνει άδεια για να γίνουν;».

Υπάρχει όμως κι άλλη μια έκθεση, αυτή του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους σιδηροδρόμους το 2017, που αναφέρει: «Η τρέχουσα περιορισμένη ανάπτυξη του ERTMS μπορεί να αποδοθεί κυρίως στην απροθυμία πολλών διαχειριστών υποδομής και σιδηροδρομικών επιχειρήσεων να επενδύσουν σε εξοπλισμό ERTMS, τόσο λόγω των δαπανών που συνεπάγεται μια τέτοια απόφαση, όσο και του ότι για πολλούς από αυτούς δεν στοιχειοθετείται επιχειρηματική σκοπιμότητα»...

Με απλά λόγια, ασφάλεια δρομολογίων χωρίς «απόσβεση επενδύσεων» δεν νοείται για την ΕΕ και τα αστικά κόμματα. Η ασφάλεια δρομολογίων όταν έχει κόστος δεν προβλέπεται... Και άρα γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την εγκατάσταση των απαραίτητων συστημάτων ασφαλείας.