«Η κυβέρνηση έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει ό,τι είναι εφικτό προς όφελος των αγροτών. Και είναι πάντοτε δίπλα, όπως έχει αποδείξει σε πολλές περιπτώσεις, σε κάθε επαγγελματική ομάδα, λαμβάνοντας υπόψη τα δημοσιονομικά περιθώρια της χώρας», ανέφεραν σχετικά κυβερνητικές πηγές, επικαλούμενες ξανά τη μη διατάραξη της «δημοσιονομικής σταθερότητας», αυτή η ίδια που μοιράζει αφειδώς πόρους, προνόμια και φοροαπαλλαγές σε εφοπλιστές, παραχωρησιούχους και άλλους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά «δυσκολεύεται» όποτε είναι για τα λαϊκά στρώματα, που σηκώνουν το 95% της φοροληστείας.

Αλλωστε, στην κυβέρνηση επικαλούνται ότι ήδη έχουν εξαγγελθεί μέτρα όσον αφορά τα αιτήματα των αγροτών, μέτρα τα οποία ισχυρίζονται ότι «έγιναν πραγματικότητα λόγω και της υπεραπόδοσης της ελληνικής οικονομίας», σε μια αισχρή προσπάθεια να παρουσιάσουν ότι τα «ματωμένα πλεονάσματα» πάνε για τις λαϊκές ανάγκες. Κι αυτό όταν πρόκειται για εξαγγελίες τις οποίες είτε είχε κάνει πάλι προ μηνών βγάζοντας τους αγρότες στους δρόμους, είτε εξαναγκάστηκε να κάνει τώρα η κυβέρνηση με την έναρξη των αγροτικών κινητοποιήσεων και οι οποίες στην ουσία τους δεν διασφαλίζουν την επιβίωση της μικρομεσαίας αγροτιάς, εξ ου και απορρίφθηκαν από τους αγροτοκτηνοτρόφους.

Μάλιστα, μετά το όποιο καρότο, προετοιμάζουν και για το μαστίγιο της κρατικής καταστολής, στέλνοντας σήμα ότι «σε κάθε περίπτωση κανείς δεν ωφελείται από τη διατάραξη της κοινωνικής, οικονομικής και εμπορικής ζωής της χώρας, από αποφάσεις που δεν εξυπηρετούν ούτε τους ίδιους τους αγρότες».

Τέλος, η κοροϊδία από το Μαξίμου πάει σύννεφο όταν δηλώνουν μεν ανοιχτοί σε μια συνάντηση των αγροτών με τον πρωθυπουργό, αλλά βάζουν ερώτημα πώς θα εκπροσωπηθούν τελικά οι αγρότες, κι αν θα υπάρχει κάποιο «θεσμικό όργανό» τους...

Στο μεταξύ, ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης, μετέχοντας σε συζήτηση, αργότερα χτες το βράδυ, με τον πρόεδρο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, Ν. Μπακατσέλο, στο πλαίσιο εκδήλωσης του επιμελητηρίου, όπου του έθεσαν τα θέματα που καίνε το κεφάλαιο, έσπευσε να αραδιάσει σειρά τα μέτρα που πήρε ή έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Χαρακτηριστικά, κλήθηκε να απαντήσει πόσο αποφασισμένη είναι η κυβέρνηση για μεταρρυθμίσεις σε τομείς όπως Παιδεία, Υγεία και Δικαιοσύνη, «κόντρα σε αντιστάσεις από παγιωμένες αντιλήψεις και συμφέροντα», διαβεβαιώνοντάς τους πως έχει την πολιτική βούληση να τις προχωρήσει, ώστε να διατηρηθούν οι «υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης» της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας.

Ως «μεταρρύθμιση» παρουσίασε και την επιστολική ψήφο, που ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για την παραβίαση της μυστικότητας της ψήφου και την αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος, εκθέτοντας ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους σε αφόρητες πιέσεις και εκβιασμούς από κάθε είδους μηχανισμούς, ενώ διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση το φθινόπωρο θα προσπαθήσει να την επιβάλει και για τις εθνικές εκλογές.

Για την προσέλκυση νέων επενδύσεων και γενικά τη στήριξή τους, έβαλε ως βασικό όρο τη «συνέχιση της συνετής δημοσιονομικής πολιτικής» ώστε να μειώνεται το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και να παράγονται πρωτογενή πλεονάσματα, με στόχο βέβαια τη φτηνότερη δανειοδότηση επιχειρήσεων από το εξωτερικό αλλά και την εξοικονόμηση πόρων για παραπέρα επιδοτήσεις τους. Τόνισε, δε, τη «γεωγραφική θέση» της χώρας, άρα και τον ρόλο που μπορεί να παίξει ως κόμβος και «φυσική πύλη εισόδου» για την Ασία, την Ανατολική Αφρική κ.ά.

Σε επισήμανση ότι υπάρχει «έλλειμμα εξειδικευμένου προσωπικού» σε τομείς αιχμής για το κεφάλαιο, έσπευσε να δεσμευτεί για «μεγαλύτερη έμφαση» στην Επαγγελματική και Τεχνική Εκπαίδευση, «διαφοροποίηση των προγραμμάτων σπουδών από τα ίδια τα πανεπιστήμια ώστε να έρθουν πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς εργασίας», εισαγωγή μεταναστών σε συγκεκριμένους τομείς «με στοχευμένες βίζες», «διαρκή εκπαίδευση και κατάρτιση προς απόκτηση νέων δεξιοτήτων» κ.λπ., με βάση τη «συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους», το τι θα ορίσουν οι επιχειρήσεις ως προτεραιότητες σε όλα τα πεδία, απ' την Εκπαίδευση ως τις δουλεμπορικές συμφωνίες στο Μεταναστευτικό.

Αλλωστε, και σε μια άλλη θεματική, για την πορεία της ΕΕ, παρουσίασε ως πρόσφατο παράδειγμα επιτυχούς λειτουργίας τους το ότι την προηγούμενη βδομάδα πήραν άλλη μια απόφαση για άλλα 50 δισ. ευρώ προς στήριξη στην κυβέρνηση Ζελένσκι για τη συνέχιση του ιμπεριαλιστικού πολέμου... κι αυτό όταν στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, έκτασης 13 σελίδων, αφιέρωσαν μόλις τρεισήμισι γραμμές για τα προβλήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς, την οποία τσακίζει η πολιτική της «φαιοπράσινης» μετάβασης και της ΚΑΠ.

Τι μένει από τα παραπάνω για τα πλατιά λαϊκά στρώματα; Διαπιστώσεις όπως ότι «υπάρχουν αυξήσεις στις τιμές των ακινήτων, στα ενοίκια», «ο πληθωρισμός έχει ροκανίσει σε σημαντικό ποσοστό τις αυξήσεις των μισθών», και προκλητικά ευχολόγια του τύπου «κάποια στιγμή ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει».