Σαν ...κεραυνός έπεσε η δήλωση του Τούρκου αξιωματούχου ότι παρά το «καλό κλίμα» στα Ελληνοτουρκικά και τη «Διακήρυξη των Αθηνών», η Τουρκία δεν παραιτείται από αξιώσεις που αμφισβητούν ευθέως κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, όπως η αποστρατιωτικοποίηση νησιών του Αιγαίου, ή και ζητήματα κυριαρχίας, «που γκριζάρουν» το μισό Αιγαίο. Και ενώ οι δηλώσεις Φιντάν δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας, δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο, διοχετευμένα προφανώς από κυβερνητικές πηγές, αναφέρουν λίγο έως πολύ ότι η Τουρκία ...μπλοφάρει, επειδή στα τέλη Μάρτη θα γίνουν δημοτικές εκλογές και «ο Ερντογάν δεν θέλει να χάσει ξανά την Κωνσταντινούπολη». Εφησυχασμός δηλαδή και αποπροσανατολισμός, με τα γνωστά αναμασήματα περί «στριμωγμένης» Τουρκίας, που προσπαθεί μέσα από τα Ελληνοτουρκικά «να λύσει εσωτερικά της ζητήματα». Το πόσο πολύ απέχουν τέτοιες «ερμηνείες» από την πραγματικότητα το επιβεβαιώνει ο ίδιος ο Φιντάν, ο οποίος ανέφερε στις δηλώσεις του ότι οι αμφισβητήσεις αυτές της Τουρκίας αποτελούν θέματα συζήτησης στη συχνή επαφή που έχει με τον Ελληνα ΥΠΕΞ, στο πλαίσιο του «πολιτικού διαλόγου» με ΝΑΤΟικό καπέλο. Που σημαίνει ότι το παζάρι με την Τουρκία είναι εφ' όλης της ύλης και ότι στο τραπέζι βρίσκονται το σύνολο των αμφισβητήσεων που προβάλλει διαχρονικά η τουρκική αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της, με τις πλάτες των «συμμάχων» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, προδιαγράφοντας επώδυνους συμβιβασμούς σε βάρος των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Στο «μπλοκ του όχι» - όπως αυθαίρετα ομαδοποιεί τα κόμματα που σκοπεύουν να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο και την τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών - ο αστικός Τύπος περιλαμβάνει και το ΚΚΕ, ταυτίζοντας το δικό του επιστημονικά τεκμηριωμένο «όχι» στο νομοσχέδιο, με τους ανορθολογισμούς, τον σκοταδισμό και την ομοφοβία των ακροδεξιών και θρησκόληπτων κομμάτων της Βουλής. Το τσουβάλιασμα αυτό δεν το κάνουν μόνο τα Μέσα που τάσσονται αναφανδόν υπέρ του νομοσχεδίου, ως μια «κατάκτηση» του «ατομικού δικαιωματισμού», αλλά και όσα καταγγέλλουν τον γάμο και την τεκνοθεσία από αντιδραστική - σκοταδιστική σκοπιά, με θεοκρατικές και εθνικιστικές αντιλήψεις, διαστρεβλώνοντας εξίσου τις θέσεις του ΚΚΕ. Δεν είναι βέβαια τυχαίο... Κοσμοπολίτες, δικαιωματιστές και σκοταδιστές συναντιούνται στη συκοφάντηση του ΚΚΕ, επειδή είναι το μόνο κόμμα με επιστημονικά επεξεργασμένη θέση για το νομοσχέδιο και επειδή το αντιμετωπίζει από τη σκοπιά των πραγματικών δικαιωμάτων του παιδιού, έχοντας ταυτόχρονα μέτωπο στον «δικαιωματισμό» και στον σκοταδισμό. Είναι κι αυτό ένα κριτήριο για να βγάλουν συμπεράσματα όσοι προοδευτικοί άνθρωποι παρακολουθούν την αντιπαράθεση γύρω από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και να μην ταυτιστούν με τις δυνάμεις που δίνουν άλλοθι προοδευτισμού σε μια αντιδραστική μεταρρύθμιση και σε μια κυβέρνηση που παρουσιάζεται ως «θεματοφύλακας» των δικαιωμάτων, την ώρα που τσακίζει τα δικαιώματα του λαού, ιδιαίτερα της νεολαίας και των παιδιών.

Αποκαλυπτική είναι μια ακόμα έκθεση για την πραγματικότητα που βιώνουν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες και ιδιαίτερα τα παιδιά σε χώρες - «πρότυπα» του καπιταλισμού, όπως στη Βρετανία. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, η χώρα κατατάσσεται 30ή στη νηπιακή θνησιμότητα ανάμεσα στις 49 «πλουσιότερες» χώρες, ενώ οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας για τα παιδιά υπολείπονται μακράν της αυξημένης ζήτησης, πόσο μάλλον των πραγματικών αναγκών. Τα ποσοστά εμβολιασμού μειώθηκαν κάτω κι από τα όρια ασφάλειας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο επιδημιών, όπως αναφέρεται. Για κερασάκι στην τούρτα, ένα στα πέντε παιδιά ηλικίας μόλις 5 ετών είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο, με την αναλογία να διπλασιάζεται σε παιδιά που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές και άρα τρέφονται χειρότερα σε σχέση με άλλα. Στην ευρωπαϊκή «μητρόπολη» του καπιταλισμού, τα παιδιά είναι τα μεγάλα θύματα της βαρβαρότητας που αναπαράγεται στο πλαίσιο του σάπιου συστήματος. Κατά τ' άλλα, όλοι κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τα «δικαιώματα του παιδιού», όταν το κράτος όχι μόνο δεν εξασφαλίζει τις ελάχιστες υλικές προϋποθέσεις για την κατοχύρωσή τους, αλλά πρωτοστατεί και στην ισοπέδωσή τους, θυσιάζοντας στον βωμό του κέρδους στοιχειώδη δικαιώματα και ανάγκες.

1478 Γεννιέται ο Τόμας Μορ, Αγγλος λόρδος, δικηγόρος και συγγραφέας, δημιουργός του όρου «Ουτοπία», που πρωτακούστηκε ως τίτλος ενός βιβλίου του.

1812 Γεννιέται ο Αγγλος συγγραφέας Κάρολος Ντίκενς, σφοδρός επικριτής των κοινωνικών ανισοτήτων που επικρατούσαν στη Βικτοριανή Αγγλία την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης.

1828 Ο Ιωάννης Καποδίστριας συγκροτεί τον πρώτο τακτικό ελληνικό στρατό.

1900 Ιδρύεται το βρετανικό Εργατικό Κόμμα, με πρώτο γραμματέα τον Ράμσεϊ Μακ Ντόναλντ.

1929 Η αστυνομία ανοίγει πυρ κατά των απεργών μεταλλωρύχων του Λαυρίου, που βρίσκονται στην 7η μέρα των κινητοποιήσεών τους, σκοτώνοντας τον εργάτη Γιώργο Συρίγο και τραυματίζοντας άλλους 33. Η απεργία θα διαρκέσει 47 ολόκληρες μέρες και θα λήξει με νίκη των απεργών που πέτυχαν την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων τους: Επαναπρόσληψη όλων των απολυθέντων, αναγνώριση του σωματείου τους, ίδρυση ταμείου συντάξεων και αύξηση ημερομισθίων κατά 10%.

1947 Χιλιάδες λαού της Αθήνας συγκεντρώνονται έξω από το ξενοδοχείο «Ακρόπολις», όπου συνεδριάζει η Επιτροπή Ερευνας του ΟΗΕ και διαδηλώνουν με τα συνθήματα: «Συμφιλίωση», «Να φύγουν οι Αγγλοι», «Να σταματήσουν οι εκτελέσεις», «Κυβέρνηση με το ΕΑΜ», «Λεύτερες εκλογές», κ.ά.

1962 Η κυβέρνηση του Τζον Φ. Κένεντι επεκτείνει το εμπάργκο κατά της Κούβας ως απάντηση στην εθνικοποίηση των περιουσιών, εργοστασίων και λοιπών αμερικανικών μονοπωλιακών συμφερόντων από την επαναστατική κυβέρνηση της χώρας.

1964 Τη διχοτόμηση της Κύπρου ανακοινώνει ότι προκρίνει ως μοναδική διέξοδο από την κρίση η Βρετανία. Η Μόσχα δηλώνει ότι δεν θα αδιαφορήσει σε περίπτωση τουρκικής εισβολής στο νησί.

1972 Υπογράφεται η προκαταρκτική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ για την παραχώρηση βάσεων για τον 6ο στόλο στον Πειραιά.

1992 Υπογράφεται η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Δημιουργείται και τυπικά η Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Συνθήκη υπερψηφίστηκε από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ στις 28/7/1992. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που την καταψήφισε, ενώ ο «Ριζοσπάστης» ήταν η μόνη εφημερίδα που τη δημοσίευσε σε ειδικό ένθετο, μιας και έως τότε το περιεχόμενό της δεν ήταν γνωστό στον ελληνικό λαό.