Το 2024 βρίσκει εκατοντάδες οικογένειες στον νομό Λάρισας και σε άλλες περιοχές της Θεσσαλίας να βιώνουν την εγκατάλειψη από το κράτος, αφού 3 σχεδόν χρόνια μετά τις ισχυρές σεισμικές δονήσεις έως και 6,3 Ρίχτερ, στις 3 Μάρτη του 2021, που αναστάτωσαν τον νομό και την ευρύτερη περιοχή, προκαλώντας μεγάλες ζημιές σε σπίτια, σχολεία, υποδομές, διαπιστώνουν με τραγικό τρόπο ότι οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για «άμεση επισκευή και κατασκευή καινούριων σπιτιών», πλήρη «αποκατάσταση» των πληγέντων έγιναν καπνός.

Τα λαμπιόνια που άναψαν, τα δέντρα που στολίστηκαν, με αφορμή τις γιορτές, δεν μπόρεσαν να ζεστάνουν τις καρδιές τους αυτές τις μέρες, καθώς δεν βρίσκονται στα σπίτια τους, στα οποία ο χρόνος παραμένει παγωμένος στις εικόνες καταστροφής από τον ισχυρό σεισμό των 6,3 Ρίχτερ.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε ξανά σε σεισμόπληκτα χωριά του νομού Λάρισας για να συζητήσει με τους πληγέντες για τις αγωνίες τους και την προσπάθειά τους να σταθούν στα πόδια τους.

Το οδοιπορικό ξεκινά από το Δαμάσι και τον καταυλισμό στον οποίο μένουν περίπου 50 οικογένειες - 130 άνθρωποι - των οποίων τα σπίτια γκρεμίστηκαν και εδώ και 3 χρόνια μένουν στα κοντέινερ λίγων τετραγωνικών μέτρων.

Οργή και αγανάκτηση είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα αφού νιώθουν ότι το κράτος τούς ξέχασε. «Η υπομονή μας εξαντλήθηκε. Χορτάσαμε υποσχέσεις, αλλά τελικά παλεύουμε μόνοι μας. Είναι ο τρίτος χειμώνας στον οποίο ζούμε σε αυτά τα "κουτιά". Τις πρώτες μέρες του σεισμού είχαν "παρελάσει" από εδώ διάφοροι, που μας έλεγαν να μην ανησυχούμε, ότι το κράτος θα μας στηρίξει. Πλέον νιώθουμε ότι μας ξέχασαν. Οι συνθήκες στις οποίες ζούμε είναι άθλιες. Το καλοκαίρι "βράζαμε", τα βράδια του χειμώνα παγώνουμε. Οταν βρέχει ο οικισμός γεμίζει νερά και λάσπες. Κάτω είναι χώμα, δεν έχουν στρώσει τίποτα. Το κλιματιστικό που μπήκε μετά από τα παράπονά μας δεν επαρκεί», ανέφερε χαρακτηριστικά μια οικογένεια που συναντήσαμε.

Αντίστοιχα, ο Θοδωρής Γρέπος μάς ενημερώνει ότι «τρία χρόνια μετά, μόλις ένα καινούργιο σπίτι είναι έτοιμο και άλλα τρία ξεκίνησαν πριν από λίγους μήνες να χτίζονται. Μόνο το 10% των αδειών περίπου έχουν εγκριθεί. Τα ποσά που δόθηκαν ως προκαταβολή για να χτίσουμε δεν φτάνουν για τίποτα. Αρκετοί μένουν σε σπίτια που έχουν χαρακτηριστεί "κίτρινα" προκειμένου να προστατεύσουν τις περιουσίες τους».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει πως τα καινούργια σπίτια θα χτίζονταν με την κάλυψη του 80% του κόστους από το κράτος και το υπόλοιπο από άτοκο δάνειο. Ταυτόχρονα, οριζόταν ως αποζημίωση το ποσό των 1.000 ευρώ/τ.μ., ενώ μετά από πολλούς μήνες δόθηκε και μια προκαταβολή, έως 14.000 ευρώ για τα «κόκκινα» και έως 8.000 για τα «κίτρινα». Οι σεισμόπληκτοι καταγγέλλουν ότι με τις ανατιμήσεις που έχουν σημειωθεί στα οικοδομικά υλικά, τα 1.000 ευρώ δεν επαρκούν αφού, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, χρειάζονται περίπου 1.600 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, οι τράπεζες στις οποίες έχουν αποταθεί για να λάβουν δάνειο δεν αναγνωρίζουν τα άτοκα δάνεια που είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση, ενώ σε πολλές περιπτώσεις θέτουν αυστηρά κριτήρια (ηλικιακά, εισοδηματικά) αποκλείοντας πολλούς από αυτούς.

Την καθυστέρηση στην έκδοση αδειών και στην οικοδόμηση νέων σπιτιών μεγαλώνει το λιγοστό προσωπικό που διαθέτει η Διεύθυνση Αποκατάστασης Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών (ΔΑΕΦΚ), το οποίο ασχολείται το τελευταίο 4μηνο και με τις ζημιές που προκάλεσαν οι πλημμύρες του Σεπτέμβρη στη Θεσσαλία.

Ακόμα, ορισμένοι σεισμόπληκτοι δεν έχουν πάρει ούτε την προκαταβολή επειδή έκλεισε η πλατφόρμα και επειδή εντοπίστηκαν κάποια λάθη, ενώ κανείς δεν τους δίνει το δικαίωμα να τα διορθώσουν και να πάρουν έστω και τα λίγα αυτά χρήματα που δικαιούνται.

Παρόμοια είναι η κατάσταση και σε άλλα χωριά του δήμου Ελασσόνας, όπως το Μεσοχώρι, το Αμούρι, το Βλαχογιάννι. Στον οικισμό Μεσοχώρι πλέον μένουν λίγες οικογένειες, οι περισσότεροι φιλοξενούνται σε συγγενείς. Οι λίγοι άνθρωποι που συναντήσαμε μας λένε ότι «οι θερμοκρασίες αυτές τις μέρες ήταν πολύ χαμηλές. Ολα αυτά τα χρόνια έχουμε περάσει βράδια ολάκερα με -5 βαθμούς. Τα καλοκαίρια κάποιοι ηλικιωμένοι έπαθαν θερμοπληξία. Η υγρασία θερίζει. Για να μαγειρέψεις ανοίγεις το παράθυρο, αφού απορροφητήρας δεν υπάρχει. Ελάχιστες άδειες για νέα σπίτια έχουν εγκριθεί, σε ακόμα λιγότερους πιστώθηκαν χρήματα στους λογαριασμούς. Φοβόμαστε πως δεν θα προλάβουμε να μπούμε σε καινούργιο σπίτι».

Στο Δαμάσι, ο Κωνσταντίνος Μουσιάρης, πρόεδρος του τοπικού Αγροτικού Συλλόγου, μας είπε: «Οι σεισμόπληκτοι, ιδιαίτερα οι αγρότες, αντιμετωπίσαμε την προηγούμενη χρονιά μεγάλα προβλήματα στις καλλιέργειες, με τον περονόσπορο να έχει μειώσει έως και 70% την παραγωγή, με αποτέλεσμα τη μείωση του εισοδήματός μας. Την ίδια ώρα, πολλοί είναι αυτοί που δεν πήραν ούτε και τις αποζημιώσεις που είχαν εξαγγελθεί, καθώς εφαρμόστηκαν μια σειρά από "κόφτες", όπως, για παράδειγμα, ότι η αποζημίωση αφορούσε μόνο την 1η κατοικία. Οι περισσότεροι έχουν καταθέσει τον φάκελο που χρειάζεται, ωστόσο καθυστερούν βασανιστικά οι εγκρίσεις. Κοντεύουν τρία χρόνια από τον σεισμό και χρήματα για νέα σπίτια έχουν πάρει πολύ λίγοι».

Αλλά και στον δήμο Ελασσόνας η κατάσταση δεν διαφέρει και πολύ, ίσως είναι και χειρότερη. Κι αυτό γιατί στο Δαμάσι μπορεί να μαζεύτηκαν τα μπάζα από τα σπίτια που είχαν κατεδαφιστεί, αλλά σε πολλά χωριά της Ελασσόνας παραμένουν στη θέση τους, ενώ πολλά σπίτια που έχουν χαρακτηριστεί «κόκκινα» δεν έχουν γκρεμιστεί.

Χαρακτηριστικά είναι όσα καταγγέλλουν οι σεισμόπληκτοι από το Μεσοχώρι και τα άλλα χωριά της Ελασσόνας: «Περίπου οι μισοί κάτοικοι δεν έχουν πάρει ακόμη το επίδομα για τις οικοσκευές. Το ανώτερο που πήρε μία οικογένεια ήταν 4.800 ευρώ, ποσό που δεν επαρκεί με βάση τις ζημιές που πάθαμε. Ανθρωποι που το σπίτι τους κρίθηκε "πράσινο" αλλά η οικοσκευή τους έπαθε ζημιές δεν πήραν τίποτα. Ακόμα, δεκάδες οικογένειες δεν πήραν ποτέ ούτε το έκτακτο βοήθημα των 600 ευρώ. Σχεδόν τρία χρόνια μετά τον σεισμό και γύρω στα 20 σπίτια από αυτά που είχαν χαρακτηριστεί "κόκκινα" και έπρεπε να απομακρυνθούν, παραμένουν μισογκρεμισμένα δίπλα σε δρόμους. Ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί όλες οι αυτοψίες για να μπορέσουν να πάρουν όσοι δικαιούνται την επιχορήγηση της στεγαστικής συνδρομής».

Οι σεισμόπληκτοι έχουν συσσωρεύσει πλέον πολύτιμη πείρα. Μπορούν να διακρίνουν ότι ένα κράτος και μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζουν την προστασία του λαού ως κόστος, που θέλουν να το μειώσουν ή και να απαλλαγούν από αυτό, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο και την αποζημίωση - αποκατάσταση από τις κάθε είδους καταστροφές. Αλλά και πως σε ανάλογες περιπτώσεις, όσες λύσεις δόθηκαν ήταν αποτέλεσμα λαϊκής, οργανωμένης πίεσης και διεκδίκησης.

Σε αυτό το πλαίσιο οι σεισμόπληκτοι του Δαμασίου συμμετείχαν, στις 16 Δεκέμβρη, με το πανό τους, στο μεγάλο πανθεσσαλικό συλλαλητήριο που έγινε στη Λάρισα για τη στήριξη των πλημμυροπαθών. Ενωσαν τη φωνή τους με όλους αυτούς που το κράτος αφήνει εκτεθειμένους στη μανία της φύσης, πριν και μετά το «κακό».

Αποκούμπι των σεισμόπληκτων παραμένουν σωματεία, αγροτικοί σύλλογοι, πολιτιστικοί σύλλογοι, που με κάθε ευκαιρία επισκέπτονται τους οικισμούς με τα κοντέινερ, τα χωριά και δείχνουν την αλληλεγγύη τους, δίνουν κουράγιο, συμβάλλουν στην ανακούφιση όσων την έχουν ανάγκη.

Σε αυτήν την υπόθεση οι δυνάμεις του ΚΚΕ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, όπως από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν δίπλα στους σεισμόπληκτους, διεκδικώντας λύσεις στα προβλήματά τους, με παρεμβάσεις στους δήμους, στην Περιφέρεια, στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα αυτό που προκύπτει πλέον από την ίδια τους την πείρα, ότι «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό»!

Ιδιαίτερα στον δήμο Τυρνάβου, εδώ και λίγες μέρες, οι σεισμόπληκτοι έχουν για συμπαραστάτη τους και τη νέα δημοτική αρχή, της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Τα πρώτα δείγματα δόθηκαν με τη συμμετοχή των εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο συλλαλητήριο στις 16 Δεκέμβρη, με τη διανομή ειδών πρώτης ανάγκης στις 29 Δεκέμβρη, σε συνεργασία με το Εργατικό Κέντρο Λάρισας.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» ο νέος δήμαρχος Τυρνάβου, Στέλιος Τσικριτσής, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Πλέον τρία χρόνια μετά τον σεισμό έγινε αποδεκτό και από τους πιο δύσπιστους ότι μόνο με συντονισμένους αγώνες μπορούν οι σεισμόπληκτοι να ελπίζουν σε λύσεις στα προβλήματά τους. Σε αυτούς τους αγώνες η νέα δημοτική αρχή θα είναι δίπλα τους και θα διεκδικεί μαζί τους το αυτονόητο, να αποκτήσουν όλοι το σπίτι που θα έπρεπε ήδη να είχαν εδώ και πολύ καιρό αλλά δυστυχώς λόγω της αδιαφορίας του κράτους και της γραφειοκρατίας παραμένει ακόμη άπιαστο όνειρο. Κόντρα στην πολιτική του κόστους - οφέλους σε βάρος των αναγκών του λαού θα παλέψουμε μαζί τους για να δοθούν άμεσα λύσεις, να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι όπως τους αξίζει».