Ολοι έχουν τον ρόλο τους στη νέα Βουλή, όπως επιβεβαιώθηκε και από τη συζήτηση την περασμένη Πέμπτη:

-- Ο σκοταδισμός και η αντιδραστική «σκουριά» της «Νίκης» παρουσιάζεται ως το χρήσιμο «σκιάχτρο», για να παρουσιάζονται ως... ορθολογισμός οι αντιδραστικοί «εκσυγχρονισμοί» που φέρνει η κυβέρνηση. Ενώ η πατριδοκαπηλία τους συναντάει τις ευρωενωσιακές δεσμεύσεις όλων των άλλων κομμάτων, με τον πρόεδρό της να καλεί «επιτέλους να απαιτήσουμε την αλληλεγγύη των κρατών μελών της ΕΕ, ώστε το δίκαιο αυτό (σ.σ. της θάλασσας) να εφαρμοστεί στην οριοθέτηση της ΑΟΖ» και να αναρωτιέται αν με τη Συμφωνία των Πρεσπών «αξιοποιήσαμε το διαπραγματευτικό μας πλεονέκτημα ως χώρα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ; Τι κερδίσαμε για τα μακεδονικά μας προϊόντα; Τι κερδίσαμε από επιρροή στη βαλκανική ενδοχώρα;».

-- Η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου διέπρεψε για άλλη μια φορά στον γνώριμο ρόλο του ...«ανταλλαγματία» για την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, ενώ βγήκε από τα ρούχα του που τόλμησαν να τον κατηγορήσουν ότι δεν θέλει εξοπλισμούς για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες: «Ακόμα και για τα RAFALE εγώ το είπα. Ακόμα και για τις BELHARRA ας πει ο πρωθυπουργός ότι του το πρότεινα εγώ τηλεφωνικά και τον παρακαλούσα για τα RAFALE. Και βγήκαν τα "παπαγαλάκια" σας και λέγανε ότι εγώ δεν θέλω τα F-35! (...) να δούμε τη Σύμβαση, να κάνουμε συμπαραγωγή και υπογράφουμε με δέκα χέρια...».

-- Η Πλεύση Ελευθερίας της Κωνσταντοπούλου με «καρδούλες» κάλεσε την κυβέρνηση «να τα λύσετε και να τα λύσουμε μαζί», για όλα τα ζητήματα που άνοιξε στην παρέμβασή της, ενώ δήλωσε σε όλους τους τόνους «υπερασπίστρια της θεσμικής δημοκρατικής λειτουργίας της Βουλής (...) που νομοθετεί με πρόγραμμα και σχέδιο» όλα τα αντιλαϊκά νομοσχέδια.