Πρόκειται για τα επίμαχα άρθρα από τα οποία το πρώτο (άρθρο 7) περιλαμβάνει τον θολό όρο «εξίσου» στην άσκηση της γονικής μέριμνας από τους δύο γονείς και το δεύτερο (άρθρο 13) τον ...μαθηματικό όρο του 1/3 για τον χρόνο επικοινωνίας του παιδιού με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει μαζί του.

Ψήφισαν 156 βουλευτές υπέρ των δύο άρθρων και 20 κατά. Οι δύο βουλευτές της ΝΔ που καταψήφισαν (έχει 158 βουλευτές) ήταν η Μ. Γιαννάκου και η Ολ. Κεφαλογιάννη. Κατά ψήφισαν η Ελ. Λύση και το ΜέΡΑ25.

Το ΚΚΕ από την αρχή είχε κάνει σαφές ότι θα καταψηφίσει αυτά τα άρθρα. Ωστόσο, μετά την κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν βούτυρο στο ψωμί της ΝΔ, το ΚΚΕ αποχώρησε από την ψηφοφορία.

Η κυβέρνηση συνέχισε και χτες να εμφανίζει το νομοσχέδιο ως «καινοτόμο» και «με επίκεντρο το παιδί», ωστόσο αναδείχθηκε ότι μια σειρά ρυθμίσεις που εισάγει το νομοσχέδιο, όπως και τα δύο παραπάνω άρθρα, δημιουργούν περισσότερα προβλήματα και πυροδοτούν περισσότερες εντάσεις και δικαστικές διενέξεις ανάμεσα στους διαζευγμένους γονείς, αντιμετωπίζει το ζήτημα της γονικής μέριμνας ως αποκλειστικά ατομική ευθύνη.

ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και από κοντά τα άλλα αστικά κόμματα, την ώρα που έκαναν ότι «ανέβηκαν στα κεραμίδια» κατά του νομοσχεδίου, ρίχνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τα συμφέροντα του παιδιού, από κοινού με την κυβέρνηση της ΝΔ απέρριψαν ασυζητητί τις τρεις τροπολογίες του ΚΚΕ, που προέβλεπαν η πρώτη την απάλειψη της ιδιωτικής διαμεσολάβησης, καθώς ωφελεί μόνο αυτούς που έχουν χοντρό πορτοφόλι, μέτρα οικονομικής στήριξης και διευκόλυνσης των διαζευγμένων γονιών με χαμηλό εισόδημα.

Αλλωστε και η κριτική των κομμάτων αυτών απέναντι στο νομοσχέδιο ήταν ότι «έχει διχάσει» τους πολίτες και άλλα παρόμοια, προσπερνώντας την έλλειψη κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και για τη στήριξη των γονιών, διαζευγμένων και μη, για την οποία φέρουν ευθύνη ως κυβερνήσεις.

Το ΚΚΕ ψήφισε «παρών» επί της αρχής του νομοσχεδίου και ανέδειξε με τις προτάσεις του ότι οι όποιες αλλαγές στο νομικό πλαίσιο παραμένουν κενό γράμμα όταν απουσιάζουν μέτρα ολόπλευρης οικονομικής και κοινωνικής στήριξης των διαζευγμένων γονιών, όταν στερούνται και οι δύο γονείς το δικαίωμα στη σταθερή εργασία, στο σταθερό ωράριο με αξιοπρεπές εισόδημα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.