Σύντροφοι,

Με τις Θέσεις της ΚΕ προς το 21ο Συνέδριο είμαι σύμφωνος. Ωστόσο θέλω να θίξω ορισμένα ζητήματα.

Το Κόμμα, εδώ και χρόνια, σωστά εκτιμά ότι στη χώρα μας οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για το πέρασμα στον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, έχουν δημιουργηθεί (πλειοψηφία της εργατικής τάξης - ε.τ. - στον ενεργό πληθυσμό, συγκεντρωμένα τα βασικά μέσα παραγωγής, ο πρωτογενής τομέας της οικονομίας, κύρια η γεωργία, είναι πλήρως εκμηχανισμένη, ικανή να καλύψει το σύνολο των διατροφικών αναγκών, ανεβασμένο μορφωτικό επίπεδο της ε.τ. κ.ά.).

Εκείνο που υπολείπεται είναι οι υποκειμενικές προϋποθέσεις, δηλαδή, αν όχι το σύνολο, αλλά η πλειοψηφία της ε.τ. και των συμμάχων της, να έχουν συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα της επαναστατικής αλλαγής, το άλμα για την εργατική - λαϊκή εξουσία, τον σοσιαλισμό.

Προς αυτή την κατεύθυνση, τη συνειδητοποίηση εστιάζουμε τη δουλειά μας, φροντίζοντας το ανέβασμα του ιδεολογικοπολιτικού μας επιπέδου, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι εμείς δεν είμαστε ούτε κόμμα «ανάθεσης» ούτε έχουμε «εργολαβικά» αναλάβει την προώθηση και λύση του α' ή β' προβλήματος και η πλειοψηφία της ε.τ. και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να περιμένει από τον καναπέ άπραγη.

Οταν απευθυνόμαστε στο λαό να μη χαϊδεύουμε αυτιά, να επισημαίνουμε τη δική του ατομική ευθύνη μιας και είναι της μόδας ο όρος αυτός. Κανείς σήμερα, με την έκρηξη της πληροφορίας της γνώσης, της αυξημένης εξαθλίωσης, δεν μπορεί να πει δεν ξέρω, δεν ήξερα, δεν με ενδιαφέρει.

Σχετικά με την ωρίμανση του υποκειμενικού παράγοντα, ένα ερώτημα: Είναι δυνατόν σε συνθήκες αντεπανάστασης, οπισθοχώρησης του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, και δίχως να έχει ωριμάσει στο βαθμό που θέλουμε αυτός ο παράγοντας να δημιουργηθεί επαναστατική κατάσταση; Οι «κάτω να θέλουν» οι «επάνω να μην μπορούν»; Βέβαια όχι. Ωστόσο οι οξυμένες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, οι συχνές χρονικά, σε σχέση με το παρελθόν καπιταλιστικές κρίσεις, οι οξυμένες αντιθέσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας - Τουρκίας, με ό,τι αυτές ενδεχόμενα επιφέρουν, τα στρατοκρατικού περιεχομένου περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση, δήθεν, της πανδημίας, η έξαρση της αστυνομικής βίας, όλα αυτά έχουν δημιουργήσει, κι ας μην έχει πάρει ακόμα μαζικό χαρακτήρα, μια εκρηκτική κατάσταση στη συνείδηση του λαού.

Τα παραπάνω θα επιφέρουν αργά ή γρήγορα «κοινωνικές εκρήξεις», «εξεργετική κατάσταση» - και εδώ θα παίξουν πολλοί - που φυσικά δεν θα είναι επαναστατική, αλλά με την παρέμβασή μας, αντιτάσσοντας τη βία του εργατικού - λαϊκού κινήματος απέναντι στη βία του αστικού κράτους, μπορεί να ανοιχτούν ρωγμές και γιατί όχι στην πορεία να αναπτυχθούν φύτρα επαναστατικής κατάστασης.

Εδώ βέβαια μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει τα παραπάνω υποκειμενισμό, μεταφυσική θεώρηση των γεγονότων ή ακόμα και μικροαστικό επαναστατισμό ή ότι έτσι θέλω εγώ να εξελιχθούν τα πράγματα. Ωστόσο να μην ξεχνάμε ότι με βάση την επιστημονικά αποδεδειγμένη κοσμοθεωρία μας, και δίχως μηχανιστική προσέγγιση, όταν οι παραγωγικές σχέσεις εμποδίζουν την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, τότε το παλιό ξεθεμελιώνεται, το νέο επικρατεί, ιδιαίτερα σε χώρες «αδύναμους κρίκους» στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Τα εμπόδια ήδη είναι ορατά.

Επιβάλλεται να έχουμε αυξημένη ετοιμότητα. Σχεδίασμα από τώρα άμεσης δράσης - αντίδρασης για τέτοιες καταστάσεις. Ανεξάρτητα απ' το γεγονός ότι το περιεχόμενο και το εύρος των εξελίξεων δεν μπορεί εκ των προτέρων να προβλεφθούν επακριβώς. Ετσι θα πάρει σάρκα και οστά το σύνθημα «Νους, καρδιά, οργανωτής της εργατικής - λαϊκής πάλης για τον σοσιαλισμό».

Οι Θέσεις επισημαίνουν ότι ο λόγος μας δεν πρέπει να είναι αφοριστικός, αλλά αποδειχτικός, που σημαίνει ότι τα μέλη του Κόμματος να είναι σε θέση, σε κάθε στιγμή, σε κάθε γεγονός να ανατρέπουν τα επιχειρήματα και τις ιδεοληψίες του αντιπάλου αποδείχνοντας τις αντικειμενικές αιτίες του κάθε προβλήματος και ποια τελικά είναι η λύση ή η προοπτική.

Επιβάλλεται οι επιστημονικά τεκμηριωμένες επεξεργασίες μας να γίνουν κτήμα του κάθε συντρόφου. Η αυτομόρφωση αποτελεί άλλωστε καταστατικό καθήκον για το κάθε μέλος. Δεν λέω να παρατήσουμε τα άλλα καθήκοντα και να κρατάμε στο χέρι από ένα βιβλίο ή κομματικές επεξεργασίες ούτε να γίνουμε «εξπέρ» του μαρξισμού - λενινισμού, αλλά ορισμένα βασικά πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να βάζουμε τον αντίπαλο στη θέση του, να δίνουμε την προοπτική σε αυτούς που απευθυνόμαστε.

Αν γινόταν ένα εσωτερικό «δημοψήφισμα» με το ερώτημα πόσοι άραγε σύντροφοι έχουν μελετήσει π.χ. τις αιτίες των ανατροπών, το Δοκίμιο της Ιστορίας του Κόμματος ή άλλες επεξεργασίες, πολύ φοβάμαι ότι το ποσοστό θα είναι μικρό.

Να αποδείχνουμε ποιες είναι οι αντικειμενικές αιτίες της επίθεσης του κεφαλαίου, ιδιαίτερα σήμερα, σε περίοδο έντονων ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, συχνών κρίσεων, όπου δεν παίζουν μόνο τα «παλιά» ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Δυτική Ευρώπη, Ιαπωνία), αλλά και άλλα που δημιουργήθηκαν μετά τις ανατροπές (ΒΒΙ65 - ομάδα Σαγκάης κ.ά.). Αντιθέσεις που κάνουν το κεφάλαιο πιο επιθετικό και ταυτόχρονα επικίνδυνο για την ανθρωπότητα.

Για όλα τα παραπάνω το Κόμμα έχει επεξεργασίες, που για διάφορους λόγους δεν είχε στο παρελθόν και που πρέπει να γίνουν κτήμα του κάθε συντρόφου, όχι μονάχα των στελεχών ή κάποιων συντρόφων. Να γίνουμε όλοι «ειδικοί». Τα εφόδια τα έχουμε.