Η ...«προσφορά» των κλινικαρχών και στην πανδημία
Ακόμη μια πτυχή της «"συνεργασίας" και της "συνέργειας" με τον ιδιωτικό τομέα Υγείας» - που ευαγγελίζεται όπου βρεθεί η κυβέρνηση ως «λύση» στις δραματικές ελλείψεις του δημόσιου συστήματος Υγείας - αποτυπώνεται στο Νοσοκομείο «Θριάσιο».
Οπως είναι γνωστό, το μοναδικό νοσοκομείο στη Δυτική Αττική στις αρχές του Απρίλη μετατράπηκε εξολοκλήρου σε νοσοκομείο Covid. Με εντολή της διοίκησης οι ασθενείς των υπόλοιπων νόσων διακομίστηκαν σε ιδιωτικές μισθωμένες κλινικές. Ολοι εκτός από δύο. Πρόκειται για μετανάστες, οι οποίοι δεν έγιναν δεκτοί από τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων, «ο ένας, με εμπύρετο λεμφαδενοπάθεια, κατόπιν συνεννόησης με γιατρό στο "ΜΗΤΕΡΑ" τον παρέλαβε το ΕΚΑΒ από το "Θριάσιο". Μόλις έφτασε, το ΕΚΑΒ τον επέστρεψε πίσω στο "Θριάσιο" νοσοκομείο επειδή δεν είχε ΑΜΚΑ». Οι γιατροί έγιναν μπαλάκι μεταξύ ΕΚΑΒ και ιδιωτικής κλινικής, χωρίς τελικά να βρεθεί λύση. Ο δεύτερος ενώ είχε ΑΜΚΑ, επειδή υπάρχει σοβαρή υποψία φυματίωσης, δεν έγινε καν δεκτός από κανένα ιδιωτικό νοσοκομείο!
Από τότε έχουν περάσει σχεδόν 15 μέρες, οι δύο ασθενείς παραμένουν στο «Θριάσιο» της «μιας νόσου», νοσηλεύονται σε έναν ξεχωριστό θάλαμο, χωρίς την αναγκαία φροντίδα, καθώς οι ελάχιστοι γιατροί και οι νοσηλευτές της Πνευμονολογικής είναι σε διαρκή επαφή με Covid περιστατικά, η παρακολούθηση όλων των ασθενών γίνεται ακόμη πιο δύσκολη και επικίνδυνη (χρειάζεται να αλλάξουν στολή, να απολυμανθούν και μετά να ακολουθήσουν την ίδια διαδικασία για να επιστρέψουν στους ασθενείς με κορονοϊό, μην έχοντας επαρκή ατομικά μέσα προστασίας).