Από κινητοποιήσεις των κατοίκων ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών |
Ο δρόμος για τη μετατροπή του Βερμίου σε βιομηχανική ζώνη παραγωγής Ενέργειας μέσω ΑΠΕ, με πολλαπλές κοινωνικές - οικονομικές - περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ενάντια στα συμφέροντα του λαού της περιοχής, άνοιξε με την έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την τροποποίηση της ΑΕΠΟ για τον Αιολικό Σταθμό της «Αιολικής Βερμίου ΑΕ», που λήφθηκε κατά πλειοψηφία στη χτεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής Ανάπτυξης της ΠΚΜ.
Ετσι, στις 41 ανεμογεννήτριες που είναι ήδη εγκαταστημένες στον ορεινό όγκο του Βερμίου θα προστεθούν άλλες 70, μέσω του επενδυτικού σχεδίου της «Αιολικής Βερμίου ΑΕ», ενώ σύμφωνα με πληροφορίες η ΡΑΕ έχει εγκρίνει και άλλες άδειες για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην περιοχή.
Το συγκεκριμένο έργο της «Αιολικής Βερμίου ΑΕ» περιλαμβάνει την εγκατάσταση 5 αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 315 MW, με 70 ανεμογεννήτριες (Α/Γ) ισχύος 4,5 MW έκαστη, χωροθετημένες στα όρια των δήμων Βέροιας (25), Νάουσας (18) και Εορδαίας (27).
Παρά τις τροποποιήσεις από το αρχικό σχέδιο, η συγκεκριμένη επένδυση παραμένει ένα τεράστιας κλίμακας έργο και οι περιβαλλοντικές του επιπτώσεις παραμένουν ουσιαστικά στην ίδια τάξη μεγέθους, μια από τις μεγαλύτερες συστάδες αιολικών πάρκων στη χώρα. Χωροθετείται εντός δασικής έκτασης - χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 7 ανεμογεννήτριες που προβλέπεται να εγκατασταθούν εντός της Ειδικής Ζώνης Διατήρησης (ΕΖΔ) «Ορος Βέρμιο», οι 3 είναι στο όριο της φυσικής περιοχής Natura και άλλα 3 στα 100 μέτρα εκτός Natura. Επιπλέον, έργα οδοποιίας και συνοδά έργα χωροθετούνται εντός των 5 Καταφυγίων Αγριας Ζωής (ΚΑΖ) της περιοχής.
Ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κεντρικής Μακεδονίας, Σωτήρης Αβραμόπουλος, ψήφισε κατά της έγκρισης της ΜΠΕ. Ανέδειξε ότι ο επανασχεδιασμός του έργου έχει να κάνει με την προσαρμογή των επενδυτικών και επιχειρηματικών σχεδίων της «Αιολικής Βερμίου ΑΕ», με στόχο τη βιωσιμότητα της επένδυσης και την κερδοφορία των μετόχων της, καθώς, απ' ό,τι φαίνεται, η κοινοπραξία προτίθεται να χρησιμοποιήσει εξοπλισμό νεότερης τεχνολογίας και μεγαλύτερων δυνατοτήτων.
Επίσης τόνισε ότι «η άναρχη χωροθέτηση εγκαταστάσεων ΑΠΕ σε όλη τη χώρα δημιουργεί πλήθος προβλημάτων, περιβαλλοντικών και όχι μόνο, και προκαλεί δικαιολογημένες αντιδράσεις από κατοίκους, ιδιαίτερα στην περίπτωση των αιολικών πάρκων. Οι κάτοικοι και στην Ημαθία ανησυχούν και αντιδρούν για τις αλλαγές στις χρήσεις γης, για την επίδραση σε δασικές εκτάσεις λόγω εκτεταμένων παρεμβάσεων, στην αγροτική - κτηνοτροφική παραγωγή και σε άλλες δραστηριότητες, για την επίδραση των έργων στην εκδήλωση πλημμυρικών φαινομένων.
Ταυτόχρονα, εύλογη είναι η ανησυχία και για την εφαρμογή ή μη των σχεδίων αποκατάστασης, καθότι υπάρχει πείρα από κουφάρια επενδύσεων, εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και λατομεία από εγκαταλειμμένες ανεμογεννήτριες. Σε κάθε περίπτωση, δεν διευκρινίζεται τι θα συμβεί σε περίπτωση παύσης λειτουργίας του φορέα - επενδυτή».
Συνεχίζοντας επεσήμανε ότι η «απελευθέρωση» της παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας από ιδιώτες επενδυτές έχει οδηγήσει σε όξυνση της ενεργειακής φτώχειας του λαού μας, μέσω της αύξησης του κόστους κάλυψης των ενεργειακών αναγκών και των «πράσινων» χαρατσιών. Ακόμα, στη χειροτέρευση των όρων εργασίας για τους εργαζόμενους του κλάδου, σε απολύσεις οι οποίες δεν αντισταθμίζονται από τις όποιες προσλήψεις στις μονάδες ΑΠΕ, στην υπονόμευση της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας, ιδιαίτερα λόγω της αύξησης της ηλεκτροπαραγωγής από εισαγόμενο φυσικό αέριο, σε βάρος της αξιοποίησης των εγχώριων πόρων.
Τόνισε πως ο μύθος της «φιλικής προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο» καπιταλιστικής ανάπτυξης καταρρέει μπροστά και στη μετατροπή του Βερμίου σε βιομηχανική ζώνη παραγωγής Ενέργειας, όπως και μπροστά στη μετατροπή του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης σε «θάλαμο αερίων» από τη βιομηχανική ρύπανση και την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων, εξελίξεις που έχουν τη σφραγίδα και της διοίκησης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Οσο για τα «αντισταθμιστικά οφέλη για την τοπική κοινωνία», όπως αποκαλούνται, ο Σ. Αβραμόπουλος ανέδειξε ότι πρόκειται για ψίχουλα μπροστά στα κέρδη του μονοπωλίου και ότι εξανεμίζονται από τις προαναφερθείσες συνδυασμένες αρνητικές επιπτώσεις. Μάλιστα δεν ορίζεται κάποιο σταθερό αντίτιμο για την ανταπόδοση, αλλά αυτή εξαρτάται από την κερδοφορία του μονοπωλίου σε ποσοστό 3% αυτής.
Τέλος, ξεκαθάρισε ότι προϋπόθεση για να λειτουργήσουν οι ΑΠΕ ολοκληρωμένα, προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας και του περιβάλλοντος, είναι η κατάργηση του κέρδους ως βασικού κριτηρίου της ενεργειακής πολιτικής, η κοινωνική ιδιοκτησία σε όλη την αλυσίδα παραγωγής - μεταφοράς - διάθεσης της Ενέργειας. «Σε αυτό το στέρεο έδαφος οι ΑΠΕ μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, στο πλαίσιο ενός κεντρικού επιστημονικού ενεργειακού σχεδιασμού, συμπληρωματικά με όλες τις πηγές Ενέργειας που διαθέτει η χώρα μας. Ετσι θα ξεπεραστούν οριστικά και τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η άναρχη χωροθέτηση μονάδων σε όλη τη χώρα», κατέληξε.