Εχουν περάσει 53 χρόνια από τότε που υιοθετήθηκε η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στις 10 Δεκέμβρη του 1948. «Ολα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για όλους», «το εμείς οι λαοί», υπογραμμίζουν την οικουμενικότητα, την ατομικότητα και την αλληλεξάρτηση, όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό το νομικό πλαίσιο και οι αρχές σίγουρα ενισχύουν τα ατομικά, πολιτιστικά, οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Αφορούν τις λειτουργίες του ανθρώπου σ' όλες τις δραστηριότητές του. Οπου και όταν υπάρχουν. Εργασία - κατοικία - εκπαίδευση - ισότητα κλπ., σ' όλους τους «μικρούς χάρτες» του καθενός μας. Η Διακήρυξη είναι ένα όραμα του κόσμου, όπως αυτός θα έπρεπε να είναι. Και όμως, ο κόσμος της ανισότητας και της λεηλασίας του ανθρώπου είναι εμφανής, όσο ποτέ άλλοτε. Οχι μόνον οι οικονομικές και οι δημοκρατικές ελευθερίες εμφανίζονται να έχουν έλλειμμα, αλλά και οι στοιχειώδεις όροι επιβίωσης του ανθρώπου. Ο καπιταλιστικός στρόβιλος παράγει διακρίσεις παντός τύπου: Ξενοφοβία, περιθωριοποιήσεις. Εκατομμύρια ανθρώπων σ' όλο τον κόσμο ακόμη δεν έχουν πρόσβαση σε τροφή, κατάλυμα, ιατρική περίθαλψη, εργασία και μόρφωση. Δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ανατριχιαστικά στοιχεία για την παγκόσμια φτώχεια -αποκαλυπτικά απ' την πρόσφατη σύνοδο του ΔΝΤ - του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Του χωροφύλακα των ιμπεριαλιστών: «Στα έξι δισεκατομμύρια, που είναι ο παγκόσμιος πληθυσμός, τα τρία δισεκατομμύρια μπορούν να ξοδέψουν, όχι περισσότερο από δύο δολάρια ημερησίως», ενώ 1,3 δισ. άνθρωποι ζουν με λιγότερα από ένα δολάριο. 100 εκατομμύρια φτωχοί προστέθηκαν σε σύγκριση με πριν από μία δεκαετία.

Αριθμοί ανατριχιαστικοί προστίθενται σ' όλες τις δραστηριότητες. Φτώχεια και απελπισία για τους λαούς. Ανεργία: Το Νόμπελ του καπιταλισμού της παγκοσμιοποίησης. Τα νέα «ανθρώπινα δικαιώματα» σήμερα είναι η φτώχεια, η μαζική ανεργία, η αστάθεια (που πηγάζει απ' τον ιμπεριαλισμό) που υπάρχουν παντού. Από την Αφρική, Δυτική Ασία, Λατινική Αμερική, Ευρώπη, ακόμη πιο εμφανείς οι ανισότητες του πολυεθνικού κεφαλαίου για τους λαούς. Τα «δικαιώματα» ανάμεσα σε κρότους και σε κλαυθμούς: Η Αφρική, μια ήπειρος 700 εκατομμυρίων, βρίσκεται σε δεινή θέση από πολιτική και οικονομική άποψη. Εκτεταμένες περιοχές φτώχειας, υποσιτισμού, εξάπλωσης διαφόρων ασθενειών, ερήμωσης. Υποδομή ανύπαρκτη. Παλαιοί και νέοι αποικιοκράτες μαζί με το αδηφάγο ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο λεηλατούν κάθε ικμάδα, υποθηκεύοντας το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων.

Στην αυγή του 21ου αιώνα, οι ιστορικές παρακαταθήκες της Γαλλικής Επανάστασης, της Οχτωβριανής, η ανάπτυξη του μαρξισμού - λενινισμού, τα ιστορικά γεγονότα - η ανάπτυξη των ιδεών, της ελευθερίας, της ισότητας και της δικαιοσύνης για όλη την ανθρωπότητα αποτελούν τη μεγαλύτερη Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: Μια χάρτα όλης της ανθρωπότητας. Η εξάπλωση αυτών των ιδεών δεν ήταν ούτε αυτόματη, ούτε ευθύγραμμη. Μόνο μέσα από τη φρίκη του ιμπεριαλισμού και μέσα από πολλές παλινωδίες ιστορικές, η εργατική τάξη τα κατέκτησε, με το αίμα της.